goeie middag ik zit ergens mee en weet me begod geen raad ik ben nu bijna 17 weken zwanger ik en me vriend zijn erg trots alleen me vriend zit aan de drugs en beloofd me te minderen en als de baby er is te stoppen alleen van al die beloftens komen de teleur stellingen waar voor ik zwanger werd stond ik er anders tegen over want hij heeft zo zen redenen ervoor om het te gebruiken maar nu zie ik hem steeds verder weg zakken in et wereldje van de drugs en ik heb continu stress met hem daarom omdat ik hem telkens op zen beloftens wijs ik vind dat dat mijn recht is ik bedoel belofte maakt schuld heb ik altijd geleerd... beloof niet iets wat je niet na komt maar hij vind dat ik zeur en dat ik het verkeerd ziet en dat ik niet daarover moet zaneke omdat het volgens hem anders ligt maar ik zie hem misbruik ervan maken wat eerder niet het geval was hij zit nu al aan de 6 a 8 gr in de week wat eerder 2 a 4 was met 2 a 4 kon ik leven want hij zou af bouwe maar in plaats daarvan word het met de keer meer en hij ziet niet in wat het met hem doet omdat hij in een roesje leeft ik slaap s'nachts en hij houd me wakker omdat hij s'nachts wakker is door die shit zooi leven we nu echt langs elkaar heen hij gaat slapen en ik word wakker en dat bijna elke nacht de dinge die hij wil zijn voor mij niet haalbaar en hij houd er geen rekening mee dat ik dat ook niet red hoe hard ik me best ook doe en buite dat feit reageert tie alles op mij af waardoor we onnodige stress hebbe nou is het makkelijk om het uit te maken maar ik kamp daarbij met men gevoel voor hem ik heb in hem gevonde ff buite de donder wolken wat ik altijd al zocht in men relatie's echte liefde... maar alles lijkt nu ik zwanger ben zo drastisch veranderd dat ik het helemaal niet meer onder controle heb en me alleen maar zorge maak... ik ken er met niemand over praten mijn familie is op 2 man na allemaal overleden bij me pa ken ik niet terecht geen contact mee zoals met die andere net zo min... en zijn familie zegt dat ik geduld met hem moet hebbe vanwege zijn situatie en geestelijke gezondheid waar hij ee kampt en dan probeer ik wellis met zijn moeder te praten maar die is alcoholist en verdraaid dinge waardoor ik geconfronteerd word met dinge die ik totaal niet gezegd heb net alsof ze zijn hand boven het hoofd houde en de schuld enzo gewoon bij mij neer leggen en vergevings gezind moet blijven zijn ouders moeten toeziend voogd worde van onze gup terwijl hij en zijn moeder allebei verslaafd zijn en niet inzien dat ze geholpe moete worde omdat ze wellis een gevaar voor de baby kunne betekenen mijn vriend maakt zich ook erge zorge voor de baby en dat zen moeder aan de alcohol is maar ziet daarbij niet in dat hij zelf steeds verder berg af waards gaat... en ik lijk alleen maar toe te kunne kijken want met alles wat ik probeer ik lijk totaal genegeerd maar ik hou zoveel van hem dat ik het gewoon eerst zo geprobeert moet hebbe om het goed te krijge voor ons alle voordat ik me relatie aan de kant schuif ik ben al zoveel verlore en als hij er niet was was ik er zelf ook niet niet zoals nu hij heeft me echt de mooie kant van het leven weer late zien na zoveel duistere jaren... en dat betekend voor mij ook heel erg veel... wat moet ik nu... heeft iemand advies van hoe ik dit voorzichtig maar met resultaat kan aan pakken... ben soms best de wanhoop nabij... debor
Pff, dat is niet niks meid... Ik ben bang dat je het best hulp kunt inschakelen van buitenaf. Kinderen en drugsgebruik gaan niet samen Is er iemand in jouw omgeving waarbij je terecht kan? Goede vriendin, collega, baas of misschien huisarts? Succes!
Even heel eerlijk, en misschien (waarschijnlijk) ga je dat niet leuk vinden.... Wegwezen bij die jongen! Je gaat je kind toch niet blootstellen aan al die ellende? Kom op meid, je hebt niet meer alleen de verantwoordelijkheid voor jezelf, maar straks ook voor jullie kindje! Neem contact op met de verslavingszorg of ggz bij jullie in de buurt, zij zullen je uitleggen dat jij hem niet kunt laten stoppen of minderen met die troep. De enige die dat kan, is jouw vriend! En als hij echt echt echt zoveel van jullie houdt, dan komt het wel weer goed. Maar dan wel terwijl jij een veilige omgeving voor je kind hebt geregeld, en niet terwijl je samen woont en ruzies hebt. Je hoeft niet gelijk uit elkaar te gaan, als je van hem houdt snap ik best dat dat heel moeilijk is. Maar je leefomgeving moet veilig en stabiel zijn voor je kind.
wat is eingelijk zijn rede dat hij drugs gebruik je zegt medische rede ? welke dan want om dan meer te gaan gebruiken snapik niet ja ik ben eerlijk ik was allang weg geweest bij zo iemand en waarom moeten zijn ouders toeziend voogd worden?
wat een lastig parket MAAR je moet 1 ding leren JIJ kan mensen niet veranderen als ze dat zelf niet willen, en dan is het aan jouw de keuze of jij hiermee wilt leven MAAR EIGENLIJK vind ik dat geen keuze een kind heeft recht op een stabiele leefomgeving en (naar mijn mening) als iemand zo verslaafd is (gewoon simpel gezegd een junkie je kunt het noemen hoe je wilt) dan is dat geen stabiele leefomgeving en het is jouw verantwoordelijkheid om je baby alles te geven wat het verdiend. Wat je verder ermee moet ik denk dat je baby en jezelf om nummer 1 moet zetten en als hij het niet belangrijk genoeg vind om NU te veranderen dan zal dat NOOIT gebeuren, helaas heb ik dit gezien bij mijn zusje en haar druggebruikende vriend, dat soort mensen blijven altijd redenen zoeken om het te blijven doen omdat ze zelf geen verantwoordelijkheid ervoor willen nemen. Dus ligt deze bij jou aangezien jij wel met je hoofd kan nadenken door de drugs kan hij dat gewoon simpelweg niet.
Hoezo, hij heeft zn redenen om te gebruiken? Problemen los je niet op met drugs. Zoals hierboven al gezegd is, kinderen en drugs gaan niet samen. Ga aub weg bij die kerel.
Als hij echt geestelijk problemen heeft verergeren drugs deze heel vaak (tevens alcohol en andere verslavende producten) dus is zoiezo niet aan te raden dan.. Wat san zegt zoek hulp zoiezo of je nu verder gaat met hem of niet.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier mee zit! Het is ook niet niks! Weet wel dat mensen die verslaafd zijn, nooit zullen toegeven dat ze verslaafd zijn. Het is daarom ook heel moeilijk voor jou, om je vriend er van af te helpen! Zorg dus echt voor professionele hulp. Helaas is hebben we in Nederland een wet, dat elk mens zelf mag weten of hij of zij geholpen moet worden. Gedwongen afkicken kan dus niet, behalve wanneer mensen een gevaar voor anderen worden. (dit wordt volgens mij bepaald door een rechter, maar kan pas wanneer iemand (meerdere) strafbare feiten heeft gepleegd. Ik kan me van sommige goed voorstellen dat ze zeggen, weg wezen bij zo iemand. Maar als je van iemand houdt, is het soms geen optie om bij iemand weg te gaan. Misschien is het een idee (maar dan moet je het ook echt doen!) Dat je je vriend voor een keuze steld: Of hij gaat mee naar de huisarts/maatschappelijker werker/ verslavingszorg voor professionele hulp (EN LAAT ZICH OOK DAADWERKELIJK HELPEN) of jij gaat bij hem weg en hij zal jullie kindje nooit/weinig alleen onder toezicht zien. Zet hem maar voor het blok, want als hij echt van jou en jullie kindje in jou buik houdt, zal hij het misschien wel doen! Heel veel succes en sterkte!
Hey meissie, Ik zal je niet gaan zeggen dat je bij hem weg moet gaan, dat is jou beslissing! Vraag hem wel waarom hij nu meer is gaan gebruiken, en herinner hem aan zijn eerdere afspraken/uitspraken. Je zegt drugs, soft of hard? Soft gebruikt mijn vriend ook en hard niet meer sinds we weten dat ik zwanger ben, en hij weet dat ik daar nu anders tegenaan kijk en hijzelf ook. Ook mijn vriend heeft zijn redenen en excuses om te gebruiken, en we praten er heel open en eerlijk over. Gecombineerd met mijn vriend zijn ADHD hebben drugs nu eenmaal een andere werking als dat ze op mij hebben. (ik gebruik helemaal niets meer sinds in zwanger ben) Iedereen gebruikt om andere redenen, die allen geldig zijn in hun eigen belevingswereld. Maar er komt een tijd waarin er gekozen moet gaan worden. Als een keuze gemaakt is, dan gaan er vele mogelijkheden open. Als je het niet alleen aankan, zijn er verschillende instanties die je kunnen helpen.
Maar als het goed is houdt ze ook van haar kindje... en daar is ze wel verantwoordelijk voor! Weggaan bij iemand hoeft overigens niet per sé te betekenen dat je de relatie ook verbreekt. Je kunt ook een relatie hebben zonder samen te wonen, zodat je je kind in elk geval veilig op kunt laten groeien.
Ik wil je aanraden om even een pas op de plaats te gaan maken. Je zult nu echt even aan jezelf en het kleine wezentje in je buik moeten denken en deze stress is niet goed voor je. Het beste is denk ik om even uit deze situatie te stappen. Ga even een tijdje bij een vriendin "wonen' om je gedachten op een rijtje te zetten. Stel jezelf een aantal vragen. * Kun je op deze manier verder? * Wat verwacht je van hem en kan hij zich daaraan houden. * Wat is het beste voor jullie kindje enz...... Op het moment dat jullie elkaar even niet zien kun je deze dingen goed op een rijtje gaan zetten en ook dingen van hem gaan eisen. Je kunt bijvoorbeeld afspreken dat je niet eerder weer bij hem terugkomt dan wanneer hij van de drugs af is. Misschien doet dat hem beseffen waar hij mee bezig is. Maar het belangrijkste van alles is dat je nu echt even hulp moet gaan zoeken en jezelf los moet maken uit deze situatie. Zowel voor jezelf als voor jullie kindje.
Pff.. Zo te lezen ('s nachts wakker blijven en aantal grammen) gaat het om iets van cocaine... Jeetje! Ik vind het al erg dat mijn vriend rookt en wel eens een biertje drinkt.. Maar ik weet hoe het is als je van iemand houdt, je pikt veel meer dan normaal. Je grenzen worden onbewust toch verlegd... Rationeel gezien; laat hem nu de keuze maken, afkicken of wegwezen. Helemaal stoppen en nooit meer aan die troep beginnen. Maar dat is vaak té rationeel. Denk er goed over na, mijn vriend heeft ook van alles geflikt in zijn leven, maar hij wil ons kind een betere toekomst en betere ouders geven. Ziet jouw vriend dit ook zo? Zijn moeder klinkt ook als een gezellig type, wil hij ook zo worden en dat zijn kind vervolgens op zn 14e verslaafd raakt? Of wil hij een beter leven, dan is hij toch echt degene die het goede voorbeeld moet geven. Zoals anderen al aanraden, hulp zoeken, maar als je heeeeeel goed bij jezelf ten rade gaat en veeeeel praat met je vriend, wie weet komen jullie er wel uit zonder hulp? Het zal toch geen loser zijn, je bent niet voor niets zo gek op hem. Alleen laat niet over je heen lopen, en laat hem dan ook in zijn eigen woorden zeggen hoe hij jullie toekomst ziet. En tsja, als hij echt niet inziet dat dit niet het voorbeeld is dat hij hoort te zijn... dan zou ik me toch een beetje af gaan vragen of dit de papa is die je wilt voor je kindje... Je kindje is het belangrijkste lijkt mij.
Meid, wat een verhaal vertel je daar. Helaas hoor ik dagelijks van dit soort verhalen, omdat ik werkzaam ben binnen een dubbeldiagnose-kliniek (voor mensen met een psychische stoornis en een verslaving) Ik wil jou aanraden om met iemand te gaan praten die jou hierbij kan helpen, bijvoorbeeld je huisarts, maatschappelijk werker of iemand anders die jij vertrouwt. Zij kunnen jou helpen om alle zaken die er nu spelen op een rijtje te zetten, zodat je een weloverwogen beslissing kunt nemen over wat je moet doen. Ik ga je namelijk niet vertellen dat je bij je vriend weg moet gaan, want ik weet hoe moeilijk dit is. Wel wil ik je meegeven dat hij jou steeds zal blijven voorhouden dat hij zal minderen/stoppen met drugs, maar dat hij dit niet zomaar gaat doen. Verslaafden zijn erg goed in het doen van allerlei beloftes, maar helaas zijn ze ook erg goed in het niet nakomen daarvan. Jij kunt door de problemen die je vriend heeft (en waarom hij dus drugs gebruikt) het idee hebben dat je hem moet helpen en hem niet in de steek kunt laten. Jij kunt dit niet. Hij kan alleen van zijn verslaving afkomen, als hij hier professionele hulp bij krijgt. Misschien kun je hem eens vragen om mee te gaan naar de huisarts voor een gesprek, zodat hij mogelijk gemotiveerd raakt voor hulpverlening. Ook zou je eens wat informatie op internet aan hem kunnen laten lezen, over de negatieve gevolgen van drugs en de mogelijkheden voor hulp. Bijvoorbeeld op www.trimbos.nl, www.tactus.nl Dit zijn instelling voor verslavingszorg. Meid, zet jezelf (en je kindje) nu even op de eerste plaats en doe wat jou het beste lijkt. Ik wens je heel veel sterkte de aankomende tijd! Groetjes Mariska
Je typt een lang onleesbaar verhaal omdat je advies wilt, maar de slotsom van je lange betoog is dat je niet bij hem weg wilt omdat je zoveel van hem houdt! Dan zal ik je dat advies ook maar niet geven dan! Dan zou ik de hulp inschakelen van iemand die jullie kan helpen met dit probleem: huisarts, maatschappelijk werk, GGD, er zijn manieren zat. En een voogd die alcohlist is? Hoezo voogd trouwens, je bent toch meerderjarig? Ik hoop maar dat het om grammen hasj gat ipv grammen cocaine, dan hebben jullie namelijk echt een probleem! Denk aan je eigen gezondheid en die van de baby in je buik, meisje! Sterkte!
Heb gelezen op dit forum dat je mensen niet kan veranderen en dat ze er nooit van af kunnen komen.. Nou..dat is bullshit! Toen ik mijn vriend leerde kennen. Zat hij volop aan de drugs. Hij gebruikte elke dag wel een paar gram en dat 4 jaar lang! Ik vond drugs niks dus heb na 2 maanden verkering gezegt tegen hem of je stopt per direct met de drugs, of ik ga bij je weg.. toen heeft hij meteen gezegt: dan stop ik ermee..want ik wil je niet kwijt! Dus nou is hij al 2 jaar clean..! Ben hartstikke trots op mijn mannetje.! Dus mensen kunnen echt wel veranderen! Hij gebruikt af en toe nog wel soft drugs maar zodra de kleine er is kapt hij dat ook af!
Ik denk dat je even heel sterk moet zijn! Je moet hem voor de keus stellen: Of ik en je kind OF de drugs! Jullie kleine is op dit moment het aller belangrijkste wat er is! Ik zou het niet blootstellen aan het drugs gebruik van zijn vader! Als hij er voor kiest om toch drugs te gebruiken nadat jij hem voor de keuze hebt gesteld, dan weet je in ieder geval waar je aan toe bent.... breng je kind in veiligheid! sterkte hoor!
hoi deboor deze situatie is heel ongezond voor jou en je kindje, ik heb zelf een relatie afgekapt na 1 1/2 jaar omdat mn ex zwaar verslaafd was aan de speed wiet pillen en alcohol, want echt op alle gebieden is verslaving een neerwaartse negatieve spiraal waar je alleen uit kan komen als je inziet dat je verkeerd bezig bent en je gedrag moet veranderen. En gezien het feit dat jij zwanger bent en al genoeg dingen aan je hoofd hebt kan je beter zorgen dat er professionele hulp aan te pas komt voor hem en je terugtrekken van die stresssituatie, en ik weet dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is maar door al die stress van hem kan jij ook vet in de problemen raken heel veel sterkte shiva
Iedereen roept heel stoer, ik was allang weg geweest, maar als je in zo een situatie zit is dat meestal makkelijker gezegd dan gedaan. Je bent dan niet meer zo objectief (lees:buitenstaander) als nu. Wel moet ik zeggen dat ik altijd weinig vertrouwen heb in dit soort mensen. Drugs is rotzooi en kan jou en jouw gezin helemaal KAPOT maken. Meid denk HEEL erg goed na, met je verstand en niet met je hart. Over 10 jaar terugkijken en verschrikkelijke spijt hebben is dan veel en veel te laat.
Heel mooi om dit te horen meis ben blij voor je! Ik denk dat de mensen bedoelen dat hij het zelf moet willen. Want dat is wel waar. Als hij zelf zijn probleem niet eens inziet zal hij ook zeker niet stoppen want dan ziet hij niet dat hij teveel gebruikt. Ik ken alleen dat je soms softsrugs gebruikt als je een bepaalde ziekte hebt waardoor je het beter onder controle kan houden. Ga in iedergeval hulp voor jezelf zoeken. Praat erover met iemand die je kan helpen met wat je nu moet en wil. Maar denk in iedergeval alstjeblieft eerst aan jezelf en je baby. Als hij wil stoppen steun hem dan. Maar ik heb er een hard hoofd in. Ook vind ik het heel jammer voor je meid dat je bij je moeder ook geen steun kan vinden! Ik wens je sterkte en hoop dat je een keus kan maken die goed voor jou en de baby is!