ruggenprik & inleiding?

ik had een weeen infuus
jeetje wat was dat heftig!
heb ook ruggeprik gehad.

er is ook een ander topiv wat over inleiden ga staat ook veel nuttige info.
het heet risico s bij inleiden..

 

Ik heb ook een weeen vertsterkend infuus gehad maar ik vond het 100% meevallen.
Maar dat is bij iedereen weer verschillend.

Met inleiden zelf en ruggeprikken heb ik geen ervaringwen mee dus daar kan ik je niet bij helpen'

 

ik vond het heerlijk die ruggeprik

 

hier een ruggeprik gehad wegens het niet opschieten vd ontsluiting en al 3 dagen rugweeen om de 4 minuten. Vervolgens ook weeenopwekkkers gekregen, echter toen duurde het nog 7 uur bij mij om van 3 naar volledig te gaan, dus echt super snel hoeft het niet altijd te gaan hoor!

 

Ik ook. Wat een verademing. Ik bedankte die vrouw continu.. keer op keer. Ik leek wel gek. Want ik voelde gelijk de weeen afnemen en binnen een kwartier voelde ik niets meer. Terwijl het apparaat wel weeen aangaf. Wat was dat HEERLIJK! Ik zou het zo weer doen. Want de pijn van die hoge weeen zal ik NOOIT of te nimmer vergeten.

 

Ik ben twee weken terug ingeleid. De eerste drie uur gingen prima. Beetje meepuffen en lekker liggen kletsen met vriendlief. Daarna sloeg het helemaal door en zat er geen rust meer tussen de weeen. Ik vroeg ook om een verdoving en deze is toen toegezegd zonder discussie.

Probleem was echter dat het heel druk was bij de anestesist, dus ik heb nog meer dan een uur moeten wachten. Nu valt een uur volgens mij alsnog mee vergeleken met andere verhalen, maar ik was al helemaal in paniek toen ik er om vroeg, en dan duurt een uur lang!

De ruggeprik stond kennelijk niet helemaal goed, want maar 1 helft is verdoofd geweest. Toch vond ik de weeen toen prima op te vangen toen. Ongeveer drie kwartier nadat de ruggeprik was gezet kwam de verloskundige nog even voelen. Toen bleek dat ik vanaf de weeenstorm tot dat moment van 3 cm naar 9 cm gegaan was. En dat binnen twee uur.
De ruggeprik is toen weer uitgezet. Een half uurtje later had ik volledige ontsluiting en mocht ik gaan persen. Hier had ik helemaal niets van. Ik heb er ongeveer een half uur over gedaan. Alleen de laatste drie persweeen waren naar, maar lang niet zo naar als de ontsluitingsweeen waren vlak voor de ruggeprik. In tegenstelling als je wel eens op tv ziet was ik tijdens de persfase ook nog prima in staat een gesprek te voeren.

Het lastigste vond ik zelf om tijdens de weeenstorm op de rand van mijn bed te zitten met mijn voeten omhoog en een bolle rug zonder te bewegen. Wie die positie ooit bedacht heeft voor een barende vrouw ...

 

Ik heb geen ervaring met een ruggeprik maar wel met inleiden (gel, vliezen breken en infuus met wee opwekkers). Tijdens het inleiden heb ik gevraagd hoe het zat met pijnstilling, zowel ruggeprik als via het infuus en beide was mogelijk. Maar ik heb het niet nodig gehad.
Het inleiden vond ik ideaal. Ik wist zeker dat het die dag geboren zou worden en vooral het aangesloten zijn op de ctg tijdens de weeën was voor mij heel geruststellend. Je kan zien op het apparaat wanneer er een wee aan komt, op het moment dat je hem hebt hoe hevig die is (en vergelijken met de vorige weeën) en wanneer de wee weer afneemt. Dat gaf mij veel rust en daardoor kon ik beter de weeën opvangen. Uiteindelijk is het bij mij allemaal heel snel gegaan na het zetten van het infuus ca. 2,5 uur weeën en driekwartier persen. En van mij mag het bij een volgende weer met inleiden.

 

Dertien uur genoten van beiden. Het is een geschenk!

Inleiden zonder ruggeprik is niet vol te houden. Ze moesten bij mij het inleidmiddel al snel zo zetten dat ik elke minuut een wee had. Anders had ze niet binnen 24 uur na het breken van mijn vliezen (in het vruchtwater gepoept) eruit geweest.

 

Ik heb ook onlangs de ervaring met beide opgedaan. Ik moest (met 37 weken) ingeleid worden ivm hoge bloeddruk. Dacht ook van; dan heb ik morgen een baby in mijn handen! De donderdagochtend gel ingebracht, na paar uur zonder resultaat (deze was om de boel van binnen week te maken/ ontsluiting op de roepen zodat ze de vliezen konden breken) nogmaals gel. Helaas weer geen resultaat/ ontsluiting (wel veeeeel weeen...). Na pijnstillers en slaapmedicatie de vrijdag ¨in rust¨ in het ziekenhuis afgewacht (het kan 24 uur doorwerken zeiden ze). Helaas geen actie, toen zaterdag en zondag passief onder controle op de afdeling verbleven en maandagochtend om 7.15 weer gel (weer weeen zonder ontsluiting, en WEER gel. en weer om de 2 minuten weeen...) S avonds 21.45 heeft vk na ontspannend bad en mega porren/ wroeten met succes de vliezen door 1cm ontsluiting doorgeprikt waarna ik vrij direct in een weeenstorm terrecht kwam en daarop meteen een ruggenprik kon aanvragen. Na de ruggenprik (die overgens niet alle weeen onderschept) infuus met weeopwekkers gekregen. Deze dosis werd iedere 20 minuten verhoogt maar de ontsluiting bleef tot 6.15 (dinsdagochtend...) op 3 cm hangen. 15 minuten later had ik ineens persweeen (? en volledige ontsluiting?) en 10 minuten later was Sara geboren. Hmm, nou ik het zo terug lees is dit misschien niet het beste voorbeeld van de gebruikelijke gang van zaken. Bij mij was ook een beetje de pech dat de ruggeprikdosis niet verhoogd kon worden omdat de hartslag van de baby reageerde op de medicijnen/ verdoving (dat houden ze prima in de gaten gelukkig)

 

Lijkt wat op mijn bevalling.

Ook willen inleiden op woendag-avond. Woensdag-avond pillen inbrengen, donderdag pillen, vrijdag pillen... Bevalling die niet wilde doorzetten en bleef hangen op 3cm ontsluiting... Afwachten in het weekend. Maandag opnieuw proberen met inbrengen van pillen en uiteindelijk om 17u15 beslist voor keizersnede (baby zat vast)

Ik heb epidurale verdoving gevraagd nét voor ze mijn vliezen kwamen breken. Ik had al vaak gelezen dat je dan in een weeënstorm terecht komt en wou geen enkel risico nemene

 

Ik ben ook ingeleid met infuus en ik kreeg een mega weeénstorm(kreeg weeén om de 30 sec)na een paar uurtjes werd het zo heftig dat ik ging hyperventileren en toen gingen ze een pijnstiller regelen..de ruggenprik dus.
Ik had niet eens door dat ik een ruggeprik kreeg ze konden echt alles met me doen toen hij eenmaal zat werden de weeén minder scherp en kwam er wat meer tijd tussen de weeén maar ik heb niet niks gevoeld het bleef veel pijn doen.
Toen ik vroeg waarom ik nog pijn voelde zei ze dat ik al de max dosis kreeg en dat ze niet zoals in Amerika je helemaal verdoven zodat je niks voelt omdat dat niet bevoordelijk is met het persen(ik dacht dat je met een ruggeprik helemaal niks zou voelen waarschijnlijk teveel Amerikaanse bevallingen op tv gezien )
Toen ik voledige ontsluiting had kwamen mijn persweeén om de 10 minuten (hij stond wel al een tijdje uit de ruggeprik)kwam dus door de ruggeprik en toen Wessel na 2 uur persen met vacuumpomp eenmaal geboren was heb ik een dag niet kunnen plassen ook door de ruggeprik.
Ik hoop als ik een 2de mag krijgen ik geen inleiding nodig zal hebben en ook dat ik geen ruggeprik nodig zal hebben.

Ik werd trouwens ingeleid omdat hij met 42 weken nog niet geboren was.

 

Ik ben ook ingeleid i.v.m. zwangerschapsvergiftiging. Ik vond de ontsluitingsweeen het ergst.
De zondag een veter ingebracht gekregen om de baarmoedermond rijp te maken. Om 23.30 uur braken m'n vliezen en de weeen kwamen licht, maar ik kon de hele nacht niet slapen.
Toen om half 7 ingeleid d.m.v. een infuus. Dit schroefden ze elke 20 minuten op. De eerste paar uur was het nog vol te houden, daarna werd het echt heftig. Ff toucheren en ik had nog maar 2 cm ontsluiting. Dikke tegenvaller natuurlijk. Nog even wachten, maar ik kon niet meer. Heb toen een ruggeprik gekregen. Keek daar totaal niet tegenop, want ik wilde zo snel mogelijk van die pijn af. M'n linkererbeen kon ik nog wel bewegen, maar m'n rechter niet. (vreemd zeg) (ik moest er ook steeds om lachen)
Na een paar uur had ik nog maar 4 cm. Wat was ik blij dat ik die ruggeprik had. Om 16.30 uur had ik 10 cm, maar beeb lag nog niet genoeg naar beneden en oh wat had ik de drang om te persen.
Om 18.30 uur mocht ik eindelijk persen en om 19.12 uur is onze zoon geboren.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet tegen een volgende bevalling op zie. Het is nu niet op de natuurlijke manier gegaan, dus weet ook helemaal niet hoe het dan gaat.

 

Ik ben ook ingeleid geworden i.v.m. langdurig gebroken vliezen.
Het is mij echt 100% meegevallen.
Ik was bang geworden door alle verhalen rondom inleiden, maar ik heb het juist heel goed ervaren.
De weeen begonnnen bij mij ook gewoon eerst rustig en werden langzaam heftiger.
Toen ik mocht persen liep het helaas mis doordat mijn zoontje vast zat, maar dat had niks met het infuus te maken.
(Hij is daardoor wel met de vacuumpomp geboren)

 

Ik ben ook ingeleid en heb ook een ruggeprik gehad, wat een verademing zeg, heerlijk was dat!

 

ik had ook een weeeninfuus gekregen en had de weeen niet gevoeld dankzij de ruggenprik.