hallo, hier hebben wij zoveel discussie over het feit dat onze zoon soms bij ons in bed ligt.. let op, ik heb het niet over dagelijks of zomaar, maar als hij niet lekker is of langer als een uur huilt 's nachts (we zitten nu in fase tanden en kiezen alles tegelijk komt door).. ik kan er gewoon heel slecht tegen en wil hem eigenlijk al na een kwartier bij me leggen, dan is hij in elk geval rustig en valt vanzelf in slaap.. mijn man is hier echt op tegen, wil het eigenlijk helemaal niet maar vind dat je een kind hieraan laat wennen blablabla... wij staan hierin zo lijnrecht tegenover elkaar wat ik heel onprettig vind.. mijn gevoel zegt dat nou eenmaal en ik wil en ga dat niet veranderen.. benieuwd naar jullie mening..
Sinds ze iets van 14 maanden is en 's nachts ziek of eng gedroomd/overstuur, slaapt ze soms ook nog wat uurtjes bij ons in bed verder. Voor die paar keer dat het voorkomt, zal het zo'n vaart niet lopen dat ze alleen nog maar bij ons wil slapen. Ze gaat 's avonds nog altijd gewoon naar haar eigen bed en in 95% van de gevallen ligt ze daar tot 's ochtends in te slapen.
De eerste maanden heeft ukkie tussen ons in gelegen (wel in kinderwagen bakkie, want ik vond het eng toen ze nog zo klein was en ik zo uitgeteld en diep slapend). Daarna zonder problemen van de een op de andere dag in haar eigen bedje naast ons bed. Zonder uitproberen, laten-huilen-sessies, niks. Nu ligt ze nog wel eens bij ons (nu (denk ik)tandjes, dus snachts poepluier en na verschonen klaarwakker, tussenin slaapt ze dan veel makkelijker weer, of ligt ze rustig te kletsen en kunnen wij slapen). Maar ik heb echt niet het idee dat ze eraan gewend is, of nu met alle geweld tussenin wilt. Ze ligt prima in haar eigen bedje, geen problemen, nooit huilen, niks. Sochtends als ze wakker wordt mag ze lekker bij ons op bed spelen. Ik vind het heerlijk zo. Ze is in haar eigen bedje gaan slapen toen ze daar klaar voor was (dus zonder huilen!), en voelt zich prima in haar eigen bedje, maar ligt toch ook nog regelmatig tussenin als wij het gevoel hebben dat ze dat fijn vindt.
Hier lagen ze tot voor kort zeer regelmatig bij ons in bed. Wanneer ze kwamen voor een nachtvoeding namen we ze bij ons in bed en vielen dan weleens in slaap. Verder heel vaak gehad dat ze om half 5 wakker waren en dan hebben wij nog niet zoveel zin om al naar beneden te gaan dus ook dan komen ze lekker bij ons in bed en vaak doen ze dan ook nog wat dutjes ! Nu laatste 2-3 weken heel weinig bij ons in bed gehad, omdat ze sinds die tijd (eindelijk) beide doorslapen en pas smorgens rond 6.30 wakker worden. Maar als ze ziek zijn oid (gelukkig is dat al heel lang geleden) of snachts niet kunnen slapen/wakker zijn, dan mogen ze gewoon lekker bij ons in bed. Wij zijn het er samen overeens dat ze best lekker bij ons mogen liggen, dus dat is wel fijn. Maar nu ze groter zijn is het gewoon een stuk minder als toen ze nog klein waren !
Senna ligt hier ook regelmatig naast ons te tukken hoor. Als ze om vier uur / half vijf wakker wordt en weer heel moeilijk in slaap komt dan pak ik haar rustig op en leg haar tussen ons in. Ze slaapt dan altijd nog even door tot een uur of zes / half zeven en die twee uur slaap extra zijn mij heilig. Ook ik leg Senna altijd in haar eigen bed als ze gaat slapen en daar heeft ze geen problemen mee. Dus ik zou zeggen: neem haar rustig bij je.
Dit zijn allemaal positieve verhalen maar het kan helaas ook anders. Een aantal vriendinnen van mij heeft het ook gedaan met het resultaat dat de kinderen nu nog steeds tussenin liggen (1 is 3 en de ander is 4 jaar). Ze willen gewoon niet meer in hun eigen bed slapen met alle ellende van dien. Succes met je beslissing! Gr. Dora
je hoort soms van die verhalen... Volgens mij zijn mannen bang dat hun kind dan ook altijd en heel lang in hun bed wil slapen, terwijl je daar natuurlijk zelf bij bent! Mijn dochter mag ook 's ochtends lekker bij mij (soms ons) liggen en dan doen we ook nog een kort dutje. 's nachts vind ik minder geslaagd. (hebben we wel gedaan hoor)
Onze oudste dochter lag ook regelmatig bij ons in bed, ik heb er nooit moeilijk over gedaan. En zo lag ze 2 weken bij ons en zo weer maanden niet. Het verschilt denk ik per kind. En inmiddels is ze 5 en slaapt ze alleen in ons bed als mij man niet thuis komt, en verder ligt ze altijd heerlijk in dr eigen bed! De jongste is weer heel anders, die zal nooit in ons bed komen... Die wordt daar ook niet rustiger van, maar die gaat keten. Dus die blijft in dr eigen bed!
Mijn zoontje ligt ook wel eens bij ons in bed. Sowieso staat zijn bedje bij ons op de kamer, maar als ie s nachts huilt en alleen zn speentjes kwijt is ofzo, dan geef ik hem een speen en slaapt ie weer verder. Als ie echt blijft huilen en we moeten er over een paar uurtjes alweer uit, dan neem ik hem bij ons in bed, zodat we zelf ook nog wat kunnen slapen. Ik maak me geen zorgen dat we daar niet meer vanaf komen, want hij gaat s avonds zonder problemen in zn eigen bed liggen en hij belandt dus alleen in ons bed als dat 'nodig is'
hier heb ik het alleen in het begin gedaan. Maar nu wil ze het zelf ook niet meer. Ik vind het opzich geen probleem als het kind ook nog maar in zijn of haar eigen bedje kan slapen.
Hier ligt Sasha eigenlijk al sinds ze 3 maanden is bij ons in bed. En nog steeds. Ze begint bij ons inbed en eindigd bij ons in bed. hihi. We hebben 2 weken geleden een co-sleeper van haar bedje gemaakt en daar slaapt ze nu af en toe in. In het begin bij ons in bed genomen, omdat ze zo vaak kwam voor voeding en ik trok het niet meer. Zo was het makkelijker en werd ik ook niet te wakker. Toen een periode gehad, dat het niet zo hoorde, dus ik wilde haar persé in haar eigen bedje hebben. Dat was dus 3 keer niets. Heb me er eigenlijk bij neergelegd en het is best gezellig in bed, hihi. Ze kruipt ook vaak lekker tegen me aan, als wij naar bed gaan, heerlijk. Mijn man en ik vinden het niet erg en hebben allebei zoiets van, ach als ze 16 is, wilt ze vast niet meer tussen pa en moe inliggen
Louise begint altijd in haar eigen bedje, meestal halverwege de nacht wordt ze wakker en als ze met een speentje dan niet terug inslaapt gaat ze tussen ons in. Soms is dat ook al 6 uur of nog later, soms is het half 1. Ik vind het wel gezellig.
.Hier ook bij ons in bed, inmiddels ruim een maand. Ons kindje heeft eczeem en krabt zich anders helemaal te pletter. Ze heeft ook een co-sleeper, maar als ik haar hoor krabben/schuren, dan neem ik haar meteen bij ons in bed. Ik geloof er niet in dat ze niet meer in haar eigen bedje zal slapen. Overdag slaapt ze wel in de co-sleeper, dat gaat prima. Je kunt je kind als ie ouder wordt er ook weer aan wennen dat ie alleen moet slapen. Veel ouders nemen dan een juniorbed op hun eigen kamer en leggen uit dat kindjes daar in horen te slapen. Als je dat maar leuk genoeg maakt, doen ze het vanzelf als ze eraan toe zijn. Vandaar weer naar een eigen kamertje. Ze worden toch vanzelf groot .
Ze schijnen als ze 3 zijn ofzo ook in zo'n fase te komen dat ze opeens privacy willen (heb ik gehoord), dus wellicht dat ze dan opeens niet meer bij je in bed willen.
Onze dochter begint in haar eigen bed (een co-sleeper) en af en toe blijft ze daarin slapen, maar heel vaak slaapt ze uiteindelijk bij ons. Net als iemand al eerder schreef: soms om 6 uur, soms om een uur of 1. Soms ook weleens de hele nacht trouwens. Soms nachten achter elkaar en af en toe proberen we haar weer eens in haar eigen bed te krijgen. Maar als ik heel eerlijk ben, vind ik het niet zo erg. Het is wel gezellig en knus zo en zo slapen we tenminste allemaal een beetje.
Hier precies hetzelfde, vind het wel gezellig en zo slapen we alle 3. Heb het geprobeerd in haar eigen bed, koste me zo een uur wakker zijn, terwijl ik haar nu naar ons bed overtil en we samen weer verder slapen (soms na een klein slokje). Nou dat scheelt me toch 55 minuten wakker!
Precies! Vannacht heb ik het weer een nacht geprobeerd: zowel in haar eigen bed als zonder borstvoeding. Het kan wel... maar met al het getroost om haar weer in slaap te krijgen, heb ik zelf uiteindelijk vrijwel niet kunnen slapen. En bij ons in bed is het inderdaad hooguit 5 minutjes drinken en dan heerlijk tegen mij in slaap vallen. Ik geniet daar altijd wel van, zo'n heerlijk lief slapend kindje dat helemaal tot rust komt van lekker tegen je aan kruipen. Bij een volgend kindje zou ik het weer hetzelfde doen. Judith sliep trouwens vanaf het begin bij ons. Ik zat soms over de 10 voedingen heen en het duurde heel lang ook voor ze snapte wat nacht was en dat je dan moet slapen. De eerste maanden waren we daar wel supervoorzichtig mee hoor, maar in de zomer heb je toch geen zware dekbedden en lig je er al helemaal niet tot je neus onder, dus dat ging prima.
Tja, wij hebben wel moeten wennen, want ze sliep vanaf de 3e nacht dus door van 12 tot 7! Helaas is dat voltooid verleden tijd, maar we gaan weer de goede kant op.
Hier ligt mano ook soms bij ons in bed en ook hij word soms rond een uur of 4 wakker ofzo en dan mag hij bij ons slapen. Maar het is niet elke dag het verschilt gewoon elke keer. Als hij 's ochtends wakker word, komt hij ook altijd nog ff gezellig bij ons in bed.