Moet het toch even van me af schrijven.. inmiddels zijn we al 14 maanden bezig. En helaas mag het harde ''werk'' nog niet lonen. Vriendlief heeft zijn zaad laten testen.. wij wachten dus nu nog op de uitslag. Verder doen we geloof ik alles ''goed''. Misschien mag ik helemaal niet klagen hoor.. maar zijn er meer meiden die zich zo machteloos voelen omdat ze niet weten waarom het niet lukt. Graag hoor ik ook wat tips om mezelf rustig te kunnen houden. Groetjes,
Ik heb er 15 maanden over gedaan. In januari van dit jaar hadden we alle onderzoeken gehad en kregen wij te horen dat het onverklaarbaar was waarom we niet zwanger werden. De maand erop was het spontaan raak. Waarom het opeens lukte, geen idee. Maar ik had meegekregen dat als het in juni niet gelukt zou zijn, we aan iui mochten beginnen. Wellicht dat ik het in gedachte heb opgegeven, of het uitbundig vieren van carnaval eraan bijgedragen heeft. Ik kan je alleen succes wensen en hopen dat je snel zwanger bent.
oh meid, ik weet precies hoe je je voelt! Hier ook al lang bezig (zie handtekening) alle uitslagen waren bij ons goed. Moeten nog een jaar zelf proberen. Hoop dat we snel een positieve test hebben
Heel herkenbaar meid.. wij zitten nu in ronde 16 voor mijn 2e en vriendlief zijn 1e kindje. Slopend dat wachten. Tips heb ik eigenlijk niet. Bij je wegzetten werkt niet, heb ik al geprobeerd Alleen proberen afleiding te zoeken. Gebruik je ovulatietesten? Zodat jullie wat 'gerichter' kunnen vrijen?
Wat fijn dat de uitslagen goed waren.. heel veel succes en vooral plezier! Hopen op die positieve test!!
Bedankt voor je reactie, ik heb wel een paar cyclussen ovu testen gebruikt. Hou alles netjes bij in de agenda en online. Slijm checken ect. Afleiding is inderdaad het beste maar ooooo.. ''denk niet aan een blauwe giraf''
Haha ja vreselijk hè.. er niet mee bezig zijn is gewoon onmogelijk. Met afleiding bedoel ik leuke dingen doen, zodat je op die manier toch even kan ontspannen. Hopelijk test je snel positief!!
Ik kom alleen geduld, sterkte en een mooie beeb wensen. Ter bemoediging: onze eerste zwangerschap kwam na bijna acht jaar wachten. Dat werd een mk en nu...zie onderschrift!
Dikke knuffel, ik weet wat je bedoeld. Wij hebben er ondertussen 2jaar op zitten en mijn man blijkt slechte kwaliteit sperma te hebben dus we maken ons ons klaar voor de MMM. Dikke knuffel, het is pittig allemaal...
@Katenhond misschien wil je het niet noemen, maar ik ben heel nieuwsgierig naar je verhaal. Hoe heeft het 8jaar kunnen duren bij jullie? Wat heftig zeg...
Dat was deels een keuze. We wilden niet te ver de MMM in, mijn gezondheid is niet altijd stabiel en die belasting erbij zagen we niet zitten. Andere deel was dus problemen met mijn cyclus die de gynaecoloog ook niet direct geregeld kreeg. Gek genoeg na de mk beterder en na de eerste zwangerschap prachtig regelmatig. Volgens de arts gebeurt dat wel meer dat een zwangerschap soort van je lichaam reset. De vraag is dan alleen hoe je aan die eerste zwangerschap gaat geraken. Maar ja, het waren soms heel verdrietige en lange jaren. Niet altijd hoor maar toch...
Van hier ook een dikke knuffel en de hoop dat het snel mag lukken. ik zou mss juist stoppen met alles bijhouden in je agenda en checken. ik werd daar zelf soms helemaal gek van en dan was er niets spontaans meer over maar het is ook een keuze. het valt niet mee als t maar niet wil (wij moesten 4jr wachten.. en t gaat voorbij weet je, de angst de pijn)
Wauw, wat een verhalen.. Ik word er stil van! Bedankt voor jullie bemoedigende woorden. Ik blijf hoop hopen dat het bij ons ook op een dag raak kan/mag zijn! Jullie zijn allemaal topvrouwen.. en het is jullie allemaal van harte gegund!!
Wij hebben 10 jaar moeten wachten. In die 10 jaar bleek na 2 jaar dat mijn man onvruchtbaar was. Toen wachtlijst van een jaar en na 7 jaar behandeling in de mmm met donorzaad.... 8 miskramen gehad in die 7 jaar....nu eindelijk blijvend zwanger. Hou hoop tot het tegendeel bewezen is. Veel sterkte en hopelijk voor iedereen het immense geluk wat wij nu mogen ervaren.
Vind jouw verhaal en jullie doorzettingsvermogen prachtig! Hier soortgelijk... vermoeden pcos wegens onregelmatige cyclus, onderzoek in zkh wijst uit dat ik gezond ben maar helaas mijn partner onvruchtbaar. Tese helaas negatief... nadat oorzaak duidelijk werd is cyclus herstelt en goed (28-35) en starten we een paar maanden later iui-D op. Helaas eerst twee miskramen, 4 mislukte pogingen en nu eindelijk (zo voelt t voor ons) blijvend zwanger. Al met al zijn we 2 jaar en 9 maanden bezig geweest om zover te komen. Eigenlijk nog best acceptabel met alles wat zich daarbinnen heeft afgespeeld! Houd vooral hoop en laat los, lukt vaak niet direct maar komt vaak vanzelf naarmate je verder komt en tijd verstrijkt... Wees lief voor elkaar en blijf de mooie dingen vh leven zien! Hier hebben onderzoeken wel geholpen, je weet waar je aan toe bent zodra alle uitslagen bekend zijn. Wat bij ons dus eerst een rouwproces werd, maar gaf ook duidelijkheid en rust.
Wij zitten nu ook in maand 14.. soms ben ik heel verdrietig en soms gaat het wel weer.. ik probeer nu bezig te zijn met heel veel andere dingen maar ik moet er soms toch aan denken. Ik draai wisseldiensten op me werk dus echt spontaan vrijen zit er niet echt in.. ik begin het nu ook echt zat te worden.