Ja, dit herken ik ook wel. Vind het juist heel fijn voor m'n ouders en schoonouders dat ze er lekker van kunnen genieten. Ze hebben er hard genoeg voor gewerkt.
Als het gewoon hun way of life was en ze hadden ook oog voor andermans situatie, zou ik het verder onbespreekbaar laten. Maar dat steeds maar simpelweg ervan uitgaan dat je net zulke bedragen uitgeeft als zij aan spullen, dat zou mij wel dwars gaan zitten op den duur. Daar zal allicht een stukje inzitten van: was het voor ons ook maar wat gemakkelijker af en toe, (we zijn niet arm, maar we moeten echt wel goed budgetteren), maar dat zou ik dus wel bespreken en vragen of daar een beetje rekening mee gehouden kan worden. Had een aantal jaren geleden een collegaatje die dan eind van de maand standaard mopperde dat ze geen geld meer had en nog een paar dagen/week te gaan had, terwijl zij dus wel elke maand een weekend weg gingen en 3 keer per jaar op vakantie, dure auto, enz enz. Het kon nooit op, (ja, wel dus eigenlijk), maar dan wel mopperen. Daar heb ik, elke maand strak moeten budgetteren om rond te komen en nooit op vakantie kunnen, toen wel wat van gezegd. Dat had ze zich dus van geen kanten gerealiseerd... en daarna was het dus over Dat deed de werkrelatie een hoop goeds
Als je eigen levenswijze heel anders is als die van je familie/vrienden kun je daar niet altijd iets mee. Zo lang het maar bij een verschil blijft is het niet zo erg, maar als het irritatie op gaat wekken wordt het een ander verhaal. Ik denk altijd: laat iedereen het op zijn/haar manier doen en laat iedereen vrij! Het is heel makkelijk om te gaan 'zeuren' over een ander, maar die kunnen dat net zo goed over jouw manier van leven doen. Ik erger me ook wel eens aan mensen die er over zeuren welke kleding ik voor mijn kinderen koop, hoe vaak wij op vakantie gaan, in wat voor auto wij rijden enz. Maar het geld is er, waarom zou ik het dan niet uitgeven? Ik ga toch ook niet afgeven op anderen die het minder hebben en daardoor heel anders leven?
In mijn geval mogen mijn ouders er ook van genieten, geen probleem maar ga iemand die dus veel minder te besteden heeft en toch rond kan komen niet lopen kleineren en ga niet verkondigen dat alles wat goedkoop is gelijk slecht is. Dat is het punt.
Ik snap heel goed dat het voor je moeder moeilijk is omdat het verschil zo groot is. Bij ons is het verschil tussen mijn moeder en schoonouders ook heel groot. Mijn moeder kan/wil gewoon meer geven. Maar omdat ze dat zo opschepperig vindt tov mijn schoonouders stort ze maar een bedrag op de rekening van de kinderen ipv dat ze dure kado's koopt. Dat vindt ik voor haar eigenlijk ook sneu, nu moet ze zich aan gaan passen aan mijn schoonouders omdat het anders scheve gezichten geeft....
Helemaal mee eens! Maar ik erger me ook wel eens aan mensen die bij alles gaan verkondigen hoe goedkoop ze het hebben kunnen kopen, hoeveel ze bespaard hebben enz enz. Dat ze er zelf trots op zijn, prima! Maar als je er elke keer zo over praat tegen anderen krijg je zelf ook het gevoel dat je verplicht bent om zo te leven....
Ik heb het niet met (schoon)familie, maar ik heb wel een vriend die ook met een vrij hoge standaard leeft. Hoe ga ik er mee om.. tja voor hem zijn sommige dingen geen geld. Voor mij wel, ik ben blij voor hem dat hij het kan betalen allemaal en verder maakt het me niet zo uit, zolang er van mij niet wordt verwacht hetzelfde te doen/kopen . Maar dat is gelukkig ook niet zo. Het enige wat ik dan irritant vind aan hem is dat hij soms aan iedereen moet verkondigen hoeveel geld hij wel niet heeft Dat vind ik dan altijd een beetje flauw. Wat ik wel soms moeilijk vind is als ik een duur kado van hem krijg. Zo wilde ik een fotocamera, om mooie foto's van mijn dochter mee te kunnen maken. Ik wist dat hij op zoek was naar een nieuwe en hij heeft een mooie die hij anders weg zou gooien. Dus ik vroeg of ik die niet van hem over mocht nemen (kopen bedoelde ik daarmee). Ja dat mocht wel en hij zou het me nog wel laten weten. Krijg ik op mijn dochters verjaardag opeens een pakketje van hem, dus ik dacht ach de lieverd hij heeft het als verjaardagskado aangeboden. Zat er een gloednieuwe spiegelreflexcamera in.. Tja dan lijkt dankjewel zo in het niet te vallen
Nou, dat vind ik idd héél zot. Mijn sm betaald dus ook heel veel voor haar boodschappen. Maar nu koopt ze dus ook geregeld te veel en geeft dat dan weer aan ons. Laatst een hele zak met allerlei brood van de bakker. Heel duur, en we vonden het niet eens lekker. Zelf letten we vooral bij de boodschapjes op wat we kopen omdat dat toch wel de grootste kostenpost per maand is. Niemand wil te veel betalen toch? Daarom verbaast het mij zo dat mensen die veel te besteden hebben er zo slecht naar omkijken. Ik kan me genoeg leuke dingen voorstellen wat je kan doen met je bespaarde centjes!
Zij hebben hun aankopen waar ze trots op zijn wat ze gekocht hebben. Anderen praten heel veel over hun kinderen wat ze nu toch weer kunnen of gedaan en hebben en anderen hebben daar weer moeite en weten niet goed wat ze dan iedere keer moeten zeggen. Ieder zijn ding.
Oh, dat lijkt me heel vervelend ja. Vind het prima als mensen hun verdiende geld uit willen geven maar ze hoeven er dan niet over te praten alsof het allemaal niks is als ze van jullie situatie afweten. Dat vind ik een beetje onbeschoft klinken eerlijk gezegd..
Mijn ouders hebben een leuk vermogen en mijn schoonouders (gescheiden) niet echt.. Gelukkig willen mijn ouders ons heel graag mee laten genieten en krijgen we regelmatig wat van ze (vorig jaar zelfs nog 25000) maar het zijn echt doodgewone,eenvoudige mensen.. Ik merk wel dat (en ik zeg niet dat jij dat doet) bijv. mijn schoonmoeder weleens raar kan reageren omdat zij zelf weinig heeft,dan wordt er al snel gezegd dat mensen te koop lopen met hun vermogen maar is het tóch een soort jaloezie.. Mijn schoonmoeder probeert juist alles om er voor de buitenwereld rijk uit te zien terwijl ze niets heeft,dat vind ik pas vreselijk.. Blijf toch gewoon wie je bent..
Ik heb dat met mn stiefbroer en zn vriendin. Toen ik bevallen was en 22 uur ging werken kreeg ik gelijk de vraag: Nou ik snap niet hoe jullie dit doen! Ik moet 4 dagen blijven werken hoor anders komen we niet rond. Haar kindje gaat 1 dag naar het kdv en de rest passen de oma's op. Mijn zoontje 3 dagen en 1 dag oma. Aangezien andere oma aan de andere kant van NL woont. Hun gaan 4x per maand uit eten kopen dure kleding dure auto grote dure tattoo's etc. ( En dat maakt op zich helemaal niet uit ALS je het kán betalen ) Maar als ik dan van mijn moeder hoor dat ze bij mn ouders geld hebben moeten lenen om de huur te betalen dan denk ik wel eens tjah voor wie doe je al die onzin dan? Doe het dan met wat minder luxe kun je ook minder werken!