Tjonge jonge inmiddels alweer een maandje of twee strontverkouden. Daar kan ik op zich wel tegen maar sinds deze week is het weer ellende met down under het begon vorige week weer met pijn in de liezen, ik denk ik zal wel verkeerd gezeten hebben alleen sinds deze week is het met elke hoest of nies dat het er gewoon uit loopt wat een ellende zeg, schaam me dood. Nou weet ik dat het sinds de bevalling allemaal niet zo best is. Liep in de zwangerschap al met bekkenklachten die niet erkend werden door de verloskundige, het was mijn eerste dus wist ik veel dat deze klachten niet normaal waren ik bedoel als de verloskundige zegt dat het erbij hoort...op een gegeven moment ben ik naar de bekkentherapie gegaan, hiermee ging het iets vooruit maar eigenlijk was dat de moeite ook niet waard. Ik heb nog best een tijdje gewacht om met de huisarts te overleggen en inmiddels heb ik de eerste onderzoeken bij de uroloog/gyn gehad. De enigste oplossing is een ok maar die doen ze alleen als je 100% zeker weet dat je geen kindje meer wilt...en daar zit het probleem ondanks dat ik altijd heb gezegd dat ik dit niet wil is er nu ineens twijfel...baal zo ontzettend, net in de 30 en eigenlijk dus incontinent. Ik weet dat de kans klein is dat ik met dit topic iets bereik, ik bedoel de oplossing is er en het gaat nu over het eruit komen of we wel of geen kinderen meer willen maar wilde het even van me afschrijven ben d'r zo verdrietig van...er zullen hier zat dames zijn die het herkennen en die mogen zeker ook even mopperen en als je tips hebt dan zijn ze van harte welkom!
En er is al gekeken voor hele goede bekkenbodemfysiotherapie? Bij mij heeft het na bijna totale incontinentie na een totaalruptuur geholpen. Kostte me wel een jaar oefenen. Als het al vastgesteld is dat je fysieke gesteldheid zo slecht is, dan kan ik je alleen maar veel sterkte wensen...
Ik heb ruim een half jaar bekenbodemtherapie gehad waar een te kleine verbetering te zien was. Op zich heb ik het redelijk onder controle en heb ik alleen druppelverlies met bukken enz. Daar kon ik tot nu toe best mee leven en als dat straks als ik niet meer verkouden ben terug komt kan ik nog wel even wachten met die ok maar omdat mijn liezen weer zo extreem pijn doen lijk ik wel weer terug bij af...
Nou dat lijkt me simpelweg goed rot (-oeh dat is netjes ge-autocorrect, ik zei iets minder liefs-) Ik moet zeggen dat ik ruim een jaar na de bevalling ook nog steeds af en toe 'een beetje lek ben', vooral met niesen, lachen, en soms als ik nodig moet, maar niet zo erg als bij jou. En nog net erg genoeg om er mee aan de slag te gaan (schaam).
Zo, dat lijkt mij knap lastig! Ik hoop voor je dat je snel een keuze kan maken of je nog een kindje wil of niet. Maar ben je dan niet bang dat het tijdens de zwangerschap vele malen erger gaat worden?
Jawel, daarom is de keus extra lastig want wat kan ik dan verwachten. Ben ook vergeten te vragen of ik meer 'kapot' kan maken helaas.
Dan bel je nog even. Heb je inwendige bekkentherapie gehad? Met een probe? Je kunt zelf ook een apparaatje aanschaffen en thuis dus 'trainen'. Hier kan ik redelijk de boel ophouden. Alleen als mijn blaas heel vol zit, moet ik met de hand in mijn kruis naar de wc rennen. Soms gaat dat mis. Springen en onverwachte bewegingen zijn ook niet zo'n succes. Hardlopen heb ik geprobeerd, maar halverwege heb ik urineverlies, dus daar ook mee gestopt. Mijn bekkentherapeut raadde het ook af, omdat mijn bekkenbodem dus niet de juiste ondersteuning kan geven. Ik doe nu niets meer aan sport en voel mij net een oud wijf hierdoor. Het werkt zo ontzettend beperkend. Het is toch van de zotte dat ik niet meer kan sporten. Zo heb ik ook even geklaagd. Ik moet trouwens zeggen dat mijn pijnklachten gelukkig minder zijn. O en ik heb ook maar een bevalling er op zitten en twijfel ook over nummer twee. Ook vermoed men spataderen in mijn onderbuik, waar ook pijnklachten vandaan komen. Had nooit gedacht dat een bevalling zo'n aanslag op je lijf kon zijn.