Vermoeiend

Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik daar mee om ga, klinkt dat raar?
Ik onderga alles gewoon. Ik blijf lekker heeeeel veel leuke dingen doen zodat ik er gewoon niet te veel stil bij kan staan.

sorry, niet echt een hulp mijn antwoord.

 

Ik heb hetzelfde, ben een zogenaamde piekeraar. Helaas pindakaas.
Ik merk dat ik sinds de mmm me aan het terugtrekken ben en minder met familie en bekenden bel. Ook als ik vrij ben, ben ik het liefste thuis.
Ik ben me ervan bewust dat dit niet de goede manier is, maar zo krijg ik wel mijn rust. Helaas is er daardoor ook te veel ruimte om te piekeren.
Het help door regelmatig mee te lezen met dit forum en evt. reactie ste plaatsen. Mijn partner staat er veel minder bij stil. Hij staat er ook positiever in, terwijl ik een zwartkijker ben.
Ik denk dat het ook scheelt als je met meer mensen je gevoelens deelt, zodat je altijd even je ei kwijt kunt. Ik denk niet dat je veel aan deze informatie hebt, alleen dat je niet de enige bent misschien .

 

Ik heb precies hetzelfde, voel me ook erg down en het begint me echt op te breken. Steeds zhuis in en uit en dan ook nog niet het gewenste reslutaat hebben......pffff.....
De clomid begint ook al wat bijwerkingen te vertonen en ik slaap amper nog dus ben ook erg moe steeds....gelukkig haal ik veel positefe dingen van het forum en probeer ik ook erg afleiding te zoeken.

Weet precies hoe je je voelt en sluit me helemaal bij je aan.

Mijn vriend maakt het natuurlijk ook allemaal van dichtbij mee, en is wel erg geintresseerd in alles wat komen gaat. Hij staat er minder bij stil dan ik zelf op het moment.

Liefsssss

 

ik zit dan sinds pas in de MMM maar vind het geestelijk heel zwaar.
toen we net zaad hadden ingeleverd voelde ik me de eerste dagen een wrak.
steeds huilen en piekeren.
ik heb ook besloten niet meer te gaan zoeken op internet naar van alles want dan word je echt helemaal gek.
op het moment gaat het wel wat, probeer zo veel mogelijk leuke dingen te doen enzo om er maar niet aan te denken want het is nog dik 2 weken wachten op de uitslag pfffff

 

Oh, ja die is moeilijk!
Ik ben een echte control-freak
Niet echt bevordelijk als je in de MMM zit.
Om eerlijk te zijn heb ik ook geen antwoord op je vraag.... We hebben het over ons heen laten komen eigenlijk.
Die moeheid herken ik overigens wel hoor! Is denk ik ook heel normaal.
Sterkte meid!
Elmo

 

Hi Joyce,

Net als jij krijg ik ook binnenkort een LEO behandeling. Hoe kijk jij er tegenaan? Ik zie het in ieder geval als weer een nieuwe kans, hopelijk met het gewenste resultaat. Ik denk ook dat dat de beste instelling is. We zullen misschien niet 1-2-3- zwanger zijn, maar we krijgen wel kansen en hopelijk gaat het daarmee lukken.

Ik moet zeggen dat ik er niet veel moeite mee heb gehad, vanaf augustus zijn we bezig geweest met clomid. In november de laatste kuur gehad en heb ik ivm vakantie en opeens spontane eisprong, wat rust moeten nemen. Toen pas kwam naar buiten wat de hormonen met me hadden gedaan, ik werd langzaamaan weer mezelf, terwijl ik altijd het idee had gehad dat best goed met me ging (behalve dan de laatste ronde clomid met 150mg, dat was echt niet leuk).

Tja, en hoe je kan voorkomen dat je in een dip raakt, ik heb geen idee. Ik voel me heel goed nu, ben ook bezig met afvallen, dus ook wat anders om me op te concentreren. En veel leuke dingen doen en plannen inderdaad. En niet te snel zwanger willen worden. Klinkt een beetje raar, maar als je er krampachtig mee bezig bent om zwanger te willen worden, werkt dat ook niet mee voor je gemoedsrust. Alleen is het voor sommigen erg moeilijk om het een beetje van zich af te zetten. Mij lukt het gelukkig aardig, maar hoe ik dat precies doe, geen idee eigenlijk, het lukt me gewoon.

Waar ik het wel heel moeilijk mee heb, zijn de mensen die weten dat we in de medische molen zitten en daar geen rekening mee houden. Zoals een paar collega's van mij. Gelukkig heb ik ook 1 hele lieve collega die sommige opmerkingen van collega's ook belachelijk vindt. Zonder haar had ik me op mijn werk een stuk ongelukkiger en onzekerder gevoeld, door de dingen die zij zegt kan ik het weer een beetje relativeren.

Mijn vriend is trouwens heel nuchter, maar ik heb wel veel steun aan hem. Hij is in deze tijden de stabiele factor en degene die het altijd positief inziet en zeker weet dat het ons binnenkort ook gaat lukken. En dat gevoel pik ik ook een beetje op.

Veel succes in ieder geval meid! Ik hoop dat we allebei snel zwanger zullen raken na de LEO!

Liefs,
Snoopy

 

Ik moet zeggen dat ik me al die tijd heel goed heb gehouden maar nu ik volgende week een kijkoperatie krijg, ben ik toch wel heel down geworden. Heb eigenlijk nergens meer zin in, en ik word alleen maar banger. Dus ik weet echt niet hoe ik jou moet opbeuren. Me vent gaat er wel goed mee om denk ik, maar hij is echt een binnenvetter dus ik merk niet zoveel aan hem, en hij denk alleen maar hoe ik me voelt. Ik hoop voor je dat je de moed niet opgeeft en toch aan leuke dingen kan denken/doen.
Groetjes Jolie

 

Het is toch heel verschillend en ligt ook aan jullie persoontje....de 1 heeft behoefte om het alleen met zijn 2-en te weten en erover te praten, een ander wil er graag ook met anderen over praten...Het belangrijkste wat je moet doen is kijken waar je jezelf gewoon een beetje goed bij voelt....
In de MMM moet je gewoon beetje 'egoïstisch' denken soms....denk aan jezelf en je partner als nummer 1...praat er samen over (dat is wel belangrijk)...gun elkaar soms ook de tijd om dingen eerst voor jezelf te verwerken...Jij kunt alles al een heel eind op rijtje hebben en heel eind vooruit denken als dat bij je partner bv nog niet zo is en daar de info eerst nog wat meer moet rusten en doordringen. En geef af en toe gewoon eens toe als je een mindere dag hebt....blijf lekker thuis en verwen jezelf met een leuk kadootje en dagje tutten ofzo.
Heel veel succes!

Groetjes, Eva.

 

ik heb een hele grote dip gehad toen we daadwerkelijk zaadjes moesten inleveren. Maar moet zeggen dat de wens sterker is en we gaan gewoon door..... vind het soms moeilijk en ik hou gewoon rekening dat we niet zwanger zijn elke maand, maar toch wel een teleurstelling.
vooral als je hele omgeving al zwanger is geworden en al sommige de kindjes hebben gekregen wordt het af en toe wel zuur.
maar probeer toch voor iedereen blij te zijn met hun wonder en mijn gevoel even op zij te zetten. Maar valt niet mee

 

Oei, dat hakt erin. Nu voelt het rot, laat dat ook toe. Over een aantal dagen zul je er anders over denken, dan kun je wel blij voor ze zijn.
Dikke knuffel!

 

Hoe ik ermee omga. Geen idee eigenlijk!
Heb last van wisselende stemmingen en veel huilbuien!
Maar krabbel steeds weer op!
Me partner vindt me afstandelijker sinds we in de MMM zitten.
Het is ook niet niks he!

Liefs en veel suc6!
Marjo

 

Ik heb er eigenlijk geen spanning van.

Kijk naar de dingen om me heen die ook leuk zijn. Een kindje is heel erg welkom maar zodra de MMM mijn/ons leven gaat beinvloeden stoppen we ermee. Het klinkt heel simpel als ik het zo opschrijf maar het leven is ons te dierbaar. Wij zijn/kunnen ook heel gelukkig zijn zonder kids.

Ik heb wel gemerkt dat we steeds verder gaan. Per keer kijken we of we doorgaan of niet. Zoals het nu gaat, gaat het heel goed.

En het verwerken van een tegenslag als het niet gelukt is... Voor mij gaat het leven gewoon door. Op naar de volgende ronde als we dat willen. Wij zijn gezond en gelukkig en dat is echt het belangrijkste.

 

Hoi! Hoe ga je hier mee om...tja als ik veel tegenslagen heb neem ik een maskertje, ga ik ff lekker een half uurtje liggen, onder de douche, opmaken en dan koop ik een bos bloemen voor mezelf ofzo maar goede vraag! Hier op dit forum kun je ook veel kwijt. Het blijf moeilijk, maar je staat niet alleen, en dat scheelt! 8) Liefs Ester