Dag mama's, Mijn zoontje is nu bijna 10 weken oud. In de nachten slaapt hij vanaf het begin goed. Hij komt in de nacht nog 1x voor zn fles en gaat daarna eigenlijk altijd weer lekker slapen. Overdag is een ander verhaal, hij moet altijd in slaap vallen met zn tut maar zodra hij die kwijt is brult hij het uit. Soms loop ik wel 10 tot 20x keer naar boven om hem weer zn tut te geven. Hij slaapt ook erg onrustig. Inbakeren wil hij niet.. ook als hij in slaap valt slaap hij nooit echt langer als een half uur terwijl hij toch nog steeds moe is. Want als hij een half uur wakker is begint hij weer te piepen, en dan begint het hele ritueel weer opnieuw.. Wie heeft er tips hoe ik het beter kan aanpakken? Of wat is jullie ervaring? Ik doe voor hij gaat slapen het volgende, flesje, even samen spelen en knuffelen, dan gaat hij zichzelf even vermaken in de wipper of de box en zodra hij gaat gapen dan breng ik hem naar bed. Liefs
heeft ie niet ergens last van?? waarom huilt hij heeft hij pijn?? mijn dochter word ook wakker maar heeft dan duidelijk pijn en als je hem geen tut meer geeft het nu al afleert zeg maar zou dat niet iets zijn?? 20 x naar boven om dat ding in zn mond te doen lijkt me ook niks.
Bedankt voor je reactie. Pijn heeft hij niet denk ik, als ik bij hem ben is hij stil. Mag je een baby zo klein al laten huilen? Want hij is echt moe.. Vind het zo zielig om hem te laten huilen..
Heb je al gekeken of het een buikslaper is? Eerst proberen in de box/of bed, als je erbij bent. Kijken of hij dan wel goed inslaapt?
Die van mij wil overdag ook 'gewoon niet' slapen. Niet ingebakerd, niet op zijn buik, niet op zijn rug, niet met/zonder speen, niet met/zonder tut, niet met gordijnen open, niet dicht, niet bij mij, niet op de bank, niet op zijn bed, niet op zijn kleed... gewoon niet anders behalve in de buikdrager of in een bewegend iets. Dan slaaptie maar niet Op het moment dat hij 'vervelend' doet tegen het eind van de middag, pak ik hem op, wrijf ik hem over zijn snoetje en valt hij op mij in een diepe slaap en kan ik hem wegleggen. Niet elk kind wil perse slapen op vaste tijdstippen. Lekker mee (laten) spelen en ze geven vanzelf wel aan wanneer ze moe zijn en zelfs dan kunnen ze wel eerst nog een tijdje tegenstribbelen voordat ze nokkie gaan. Ik begrijp er hier ook lang niet altijd wat van; maar uiteindelijk heeft mijn instinct het altijd wel bij het juiste end.