Hallo moeders, Hoe zijn bij jullie in het gezin de taken verdeeld tussen jou en je partner? Wij hebben net ons eerste zoontje van 13 dagen oud. Nu is het zo dat ik best een heftige bevalling heb gehad en gehecht ben, hier heb ik soms best veel last van. Ik heb soms goede dagen en soms ook hele slechte dagen zoals vandaag. Mijn partner is gewoon fulltime aan het werk en hij vind dus ook dat ik voor de nachten moet opdraaien. Was dit bij jullie ook zo? Daarbij verschoont hij nooit een luier en als hij dat al doet moet ik erbij komen staan. Een flesje geven doet ie ook enkel als het niet anders kan omdat hij de geluidjes die de kleine maakt eng vind. Terwijl naar mijn mening hij gewoon het geduld niet heeft. Ik heb vandaag dan ook echt mijn dieptepunt bereikt en heb het gevoel dat ik er alleen voor sta. Hij begrijpt niet dat een kleintje onderhouden ook een fulltime baan is. Ik doe het overigens met liefde alleen soms kost het mij heel veel moeite omdat ik lichamelijk nog niet in orde ben. Zijn er meer moeders die in deze situatie zitten? Hoe gaan jullie hiermee om?
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van jullie kindje! Ik herken je situatie niet en ik vind het sneu voor je. Hoe was jullie rolverdeling voor de zwangerschap/geboorte? Traditioneel, waarbij jij verantwoordelijk bent voor het huishouden? Komt hij uit een traditioneel gezin? Het kan zijn dat hij is opgegroeid met een bepaald beeld van relaties en rolpatronen. Het kan natuurlijk ook zijn dat hij het erg spannend vindt met zo'n klein baby'tje. Ik zou hem vragen hoe hij zich jullie gezinsleven voorstelt. En daar een open en eerlijk gesprek over voeren.
Vertel mij wat... Hij heeft best een aparte opvoeding gehad waarin vader ook niks deed in het huishouden en ook vrij weinig met z'n zoon heeft gedaan. Maar mijn vriend zei dus ook altijd ik ga het beter doen. Ik doe inderdaad het huishouden en altijd gedaan naast mijn fulltime baan maar tegen het eind van mijn zwangerschap trok ik dat ook niet meer en helaas toen ook al weinig steun. Ik heb er al meerdere malen over gesproken maar hij denkt er anders over, terwijl vrienden met kinderen mij gelijk geven trekt hij zich er niets van aan lijkt het wel. Het ergste is ook nog dat als er andere mensen bij zijn hij juist wel doet wat ik van hem verwacht.
Samen gekozen voor een kind betekent voor mij ook samen ervoor zorgen. Gelukkig denkt mijn vriend hier hetzelfde over. Dus hier deden we alles allebei. Ik zou het ook echt niet gepikt hebben als hij dat niet deed. Waarom zou mama wel luiers moeten verversen, en papa niet? En waarom mag hij beslissen iets niet te doen omdat hij er geen geduld voor heeft? Mag jij dat? Ik vind die hele retoriek van «jij bent nu eenmaal de mama» zo irritant en oneerlijk. Ik had ook niks met baby's, en ik heb ook alles moeten leren. Het zou hier nogal gestoven hebben moest mijn vriend gevonden hebben dat hij dat niet moest.
Misschien moet hij het eens vanuit jouw perspectief bekijken: jij hebt krap 2 weken een zware bevalling met hechtingen gehad. Qua intensiteit en impact te vergelijken met een operatie. Hersteltijd die hier voor staat is 6 weken minstens. Je bent dus bij lange na niet hersteld en dan moet je ook nog fulltime voor een baby zorgen??? En met fulltime wordt dan ook nog eens 24 uur bedoeld.... Dat gaat niet. Hoe zou je man het vinden hij zo snel na een intensieve medische ingreep alweer dag en nacht beschikbaar zou moeten zijn? Als jij dat van hem zou verwachten?? Verder vind ik dat je samen afspraken maakt over de invulling van de taken, dat kan voor iedereen anders zijn, maar het kan niet zo zijn dat 1 iemand alles doet. In feite wordt er nu van jou verwacht dat jij er maar voor zorgt dat zijn leven kan doorgaan alsof er geen kind is. Dat ga je niet lang volhouden. Ik ben van de 50/50 verdeling eerlijk gezegd. Sowieso voor de nachten, je moet allebei genoeg slaap kunnen hebben. Daarnaast vind ik dat een kind ook een handson vader nodig heeft, dus ook luiers, flesjes, badjes, spelen etc. Ik vind een man die bij het zien van een baby 'iek' zegt en hard wegloopt bijzonder onaantrekkelijk Ik zou een keer een goed gesprek aangaan over jullie verwachtingen en wensen en dan kijken hoe je alles naar BEIDER wensen vorm kunt geven. En als hij het idee heeft dat je niets doet op een dag met een baby, ga je gewoon een dagje naar familie of vrienden en laat je hem met de baby alleen denk dat hij daarna wel anders piept hihi
Juist omdat hij altijd heeft gezegd dat hij het anders wil doen dan zijn eigen vader, moet je het gesprek aangaan en hem hieraan herinneren. Een goede band met zijn kind begint nu. Met dat hele kleine baby'tje. Logisch als hij dat spannend vindt en moet wennen en misschien nog niet zo'n speciale band voelt. Maar juist daarom moet hij nu aan de slag, zodat hij later kan bouwen op de basis die nu gelegd wordt.
Als hij fulltime werkt dan snap ik dat nachtvoedingen voor hem ook zwaar zijn. Wij deden het zo dat hij de late voeding deed e. Ik ging dan om 21 uur naar bed en kon dan tot de nachtvoeding slapen. Want die deed ik dan. In het weekend deed hij op vrijdag en zaterdag de late en nachtvoeding en dan sliep ik die nachten door. Luier verschonen en fles geve hoort daar dus ook gewoon bij. Maak er samen afspraken over en hou hem er aan. Als hij bijv niet wakker wordt s nachts en jij wel dan maak je hem wakker en laat je het hem doen. Als jij alles maar doet hoeft hij ook niks. Verder de tip om een keer overdag zelf weg te gaan, al is het naar je ouders ofzo, en dat hij dan voor de kleine moet zorgen. Dan doet ie het vast wel hoor.
Oh meid dat lijkt me lastig! Hier geen herkenning. vriend vond juist dat hij wat meer moest doen omdat ik 9mnd lang gewerkt had (zijn woorden). Hij nam (en neemt) dr vaak over als hij thuis is van werk. wat betreft nachtvoedingen deden we samen. ik moest kolven (in het begin) en hij maakte haar flesje. nadat ik gestopt was met bv voelde ik me al beter dus wisselde we het een beetje af. we hadden overigens geen harde afspraken (bv hij in het weekend en ik doordeweeks) maar keken een beetje per dag wat uit kwam.
Hier ging t niet zo omdat mijn man t veel te leuk vond om voor de kleine te zorgen Eerlijk gezegd vond ik t ook logisch dat ik de nachten deed. Al deden we eigenlijk meestal samen omdat we toch beide wakker werden. Maar hij werkt en jij kan je slaap pakken wanneer de kleine slaapt toch?
Tijdens mijn verlof deed ik de meeste nachtvoedingen. Eerst deed mijn man vrij veel 's nachts maar hij bleek heel slecht tegen het slaapgebrek te kunnen en ik bleek er juist goed tegen te kunnen (het tegenovergestelde van wat we van tevoren hadden verwacht ). Op dagen waar hij de volgende dag vrij was deed hij dan de nachtvoeding en op dagen waarop ik de nachtvoeding deed gaf hij de ochtendvoeding. Nu ik weer werk doen we alles 50-50, tijdens het verlof deed ik meer, maar was mijn man bezig met haar wanneer hij kon. We geven elkaar nu afwisselend de kans om uit te slapen en hebben gelukkig geen nachtvoedingen meer. Ik heb het idee dat de momenten waarop mijn man helemaal alleen met haar bezig is echt heel belangrijk zijn geweest voor het ontstaan van hun band. Ik gaf en geef hem ook vaak complimenten zodat hij meer zelfvertrouwen krijgt. Ik zou dan ook echt het gesprek aangaan met je man en inderdaad vragen hoe hij zich voorstelt dat hij met zijn gezin omgaat.
Ik heb zeker wel het grootste deel van de taken van de kleine in handen. Manlief werkt gewoon en bij zijn werkdagen pakt hij de late voeding (meest rond middernacht) en dan ik de 'nacht' (uur of 5/6). Ik vind het belangrijk dat hij 's morgens redelijk fris in de auto zit, voor zijn eigen veiligheid. Overigens was manlief de eerste week er volledig bij (lag in ziekenhuis na keizersnede), dus daar deed hij alles, tweede week moest hij er 's nachts ook mee uit, omdat ik de kleine niet mocht/kon tillen. Zodra ik dat kon heb ik de nacht over genomen. Qua huishouden doet hij nu nog steeds het meeste. Het gaat bij mij gewoon nog niet. In bad doen kan ik nog steeds niet alleen, daar moet hij bij helpen. Ik denk dat je een heel goed gesprek aan moet gaan met je partner over wat hij nu wil. Geen enkele luier verschonen is echt geen optie! En snap best wel dat hij doordeweeks geen nachtvoeding wil/kan doen, maar dan moet hij het in het weekend wel doen! Hij kan best zodra hij uit werk komt de kleine even een flesje geven zodat jij ook even een uurtje voor jezelf hebt. Laat hem maar beneden met de kleine en jij een uur boven met de deur dicht laat het hem zelf maar even uitzoeken hoe het werkt en hoe zwaar het is om met een kleintje alleen te zijn...
Mijn man zou met liefde een nacht doen, maar ik geef BV, dus dat is geen optie. Het is ook niet nodig, want ik trek de nachten redelijk goed. Verder doe ik het huishouden, de was en (kleine) boodschappen. Samen doen we in het weekend de (grote) boodschappen en verder koken we samen. Als hij thuis komt, dan neemt hij de kleine over, zeker op een 'huildag' en verschonen doet hij ook. Maar, zoals gezegd, door de borstvoeding kan hij verder niet zoveel overnemen. Hij is thuis met de kleine als ik 's avonds weg moet. En als de kleine echt een huiluurtje heeft, dan gaat hij rustig een uur lopen met de wagen. Nou is het wel zo dat mijn man al twee kinderen heeft, dus het is voor hem niet de eerste. En ik wist dus ook al voor ik met hem eraan begon hoe hij als vader is. Dat scheelt wel hoor.
Bij ons is alles verdeeld. Nu moet ik wel zeggen dat dit al zo was voordat wij een kindje kregen. Het is wel zo dat ik de boel 'coördineer'' en dus wat meer doe maar manlief heeft zo zijn eigen taken. Wat ons zoontje betreft gaat het echt 50/50. De ochtend is mijn man al naar zijn werk en doe ik alles met S. en breng hem weg. In de middag haalt mijn man hem op geeft hem eten. Ik kom dan thuis en kook, samen douchen of badderen we hem, spelen we nog even met hem en doen hem naar bed. Daarna wat huishoudelijke dingetjes en dan niks meer. Maar wij werken beide 4 dagen dus het is ook wel nodig dat alles zo verdeeld is. In mijn verlof deed ik wel meer moet ik zeggen. Ik gaf borstvoeding dus de voedingen waren voor mij maar mijn man ging de eerste weken wel s nachts S. verschonen. Hij was dan ook wel 3 weken vrij. Daarna deed ik de nacht over het algemeen. Na mijn verlof sliep ons zoontje nog niet door en deden we het om en om. Vervelend dat het zo gaat. Ik zou gewoon goed uitleggen hoe het voor jou is en proberen een middenweg te vinden!
toen dl geboren was deed ml de eerste voeding snachts en ik de 2e. als ie thuis kwam van werk deed hij haar in bad en even lekker knuffelen. op huildagen was ik altijd blij als ie thuis kwam want hij kreeg haar wel stil.. huishouden deed ik wel alleen omdat ik een hele tijd thuis gebleven ben. hoe we het straks met nummer 2 gaan doen weet ik nog niet. maar hij gaat iig niet alles op mij schuiven het is ook zijn kind! gelukkig ziet ie dat zelf ook dat het verzorgen voor 2 papa en mama is en niet alleen voor mama
Mijn man verschoonde de luier en maakte een flesje en legde dan zoon bij mij neer en gaf ik de fles en ging man weer slapen. Was minder dan 5min werk voor hem en hij sliep weer binnen een minuut en zo hoefde ik mijn bed niet uit. Misschien vind je man alles nog eng en ja wij hadden hier beiden ook vaak geen zin in fles of luier maar het moet toch en zo krijg je ook een band met je kind. Hij is de vader van je kind en hoeveel hij werkt is totaal niet van belang, hij kan gewoon elke avond fles doen en luier om die band te krijgen vind ik. Een kind maak, verzorg en voed je op met zijn tweeën.
vind ie het niet gewoon eng? mijn man zou heel graag de voeding een paar keer over willen nemen maar met bv gaat dat niet hij werkt ook meestal 6 dgn in de week dus niet meer dan logisch dat ik het meeste doe hij verschoond de kindjes, doet lekker gek met de oudste, doet ze in bad, en als de jongste aan het huilen is ( savonds heeft ze een huiluurtje ) dan zit hij rustig met haar
Bij ons is het het komt zoals het komt. Ik heb nog verlof en de dagen dat hij werkt doe ik vrijwel alles. Maar niet toen ik 13 dagen bevallen was!!! Toen deed hij veel meer. Je moet verdorie nog herstellen van de bevalling.
Ten eerste gefeliciteerd met de kleine. Tja, zou t hem zeker niet in dank afnemen. T is ook zijn kind. Hier altijd samen gedaan. Luier verschonen was gewoon voor hem. Betreft voeding meestal nam hij de late avondvoeding/ begin van de nacht en ik de tweede. Kan hij ook vertellen waarom hij dit soort dingen niet doet?
Amai das niet leuk!! Mijn man werkt fulltime, ik ben nog thuis tot eind september Ik neem dus de nachten op mij (Geef nog bv), in het weekend helpt hij wel met eventueel de pamper ofzo Hij kookt wel altijd, de rest doe ik.. Als hij 's avonds of in 't weekend thuis is doet hij de pamper ook wel eens.. Het badje 2x/week helpt hij ook altijd mee, hij vind dat net fijn om allemaal te doen