Begin juli hebben mijn ex en ik besloten uit elkaar gaan. Hij zou hier in het huis blijven en ik zou een huurhuis zoeken waar ik met de kindjes zou gaan wonen. In het weekend zouden ze dan naar hun vader gaan, met zo af en toe ook een weekend voor mij. Echter de situatie hier was niet meer te doen, geen ruzie ofzo, maar we zijn echt klaar met elkaar. Dus toen ik via Carex (soort antikraak) een tijdelijke woonruimte een dorp verderop kon krijgen was ik helemaal blij. Maar, het is niet geschikt om met de kinderen te gaan wonen, en ze zitten in het dorp waar mijn ex blijft wonen op school, hebben daar hun gastouder en ik wil niet met ze slepen. Dus ze blijven tot ik een huurwoning heb hier in het dorp voor ons drietjes bij hun vader wonen. Ik kom elke dag hierheen om samen te eten en de kinderen naar bed te brengen en op vrije dagen ben ik hier met de kinderen. Maar praktisch gezien betekent dit dat ik dus alle toeslagen, kinderbijslag etc stop moet zetten omdat ze niet bij mij op het adres staan. En hoewel ik realistich best weet dat dit tijdelijk is voelt het net alsof ik ze wegdoe ofzo. Ze horen bij mij maar staan niet bij mij ingeschreven. Dit voelt zo raar allemaal en ben er best verdrietig over. Eigenlijk slaat het nergens op want ze blijven heus wel van mij en over een poosje wonen ze weer bij mij, maar het is nu net of er een deel van me geamputeerd is. Nou ja het is in elk geval fijn even mijn verhaal te kunnen doen in deze heftige tijd... We zijn sinds maandag officieel uit elkaar en het huis is niet meer van mij, mijn ex heeft de hypotheek overgenomen. Daar heb ik vrede mee hoor, ik wil hier ook niet meer wonen. Nou ja bedankt voor het lezen in ieder geval!
Heftig zeg. Kan me het gevoel ook wel voorstellen. Maar zie het maar als noodzakelijke stap voor een nieuw begin.. Ben je niet bang dat de kinderen teveel in de war raken als ze je nog zoveel in papa's huis zien?
Ze weten nog niet dat we uit elkaar zijn. Dat gaan we dit weekend vertellen en dan moeten we maar even kijken hoe we het verder geen doen. Want je zou best wel eens gelijk kunnen hebben!
Een lastige situatie. Hier is het zo dat als je een dak boven je hoofd hebt, je jaren kan wachten op een huis. Als je verhuisd moet je weer opnieuw inschrijven dus gaat alles opnieuw tellen. Ik zou zelf nooit een paar jaar zonder de kids kunnen en dat heen en weer rijden gaat je opbreken. Buiten dat je bent er nu ook zo vaak waarom er dan niet blijven wonen tot je een vadt plekje hebt? Ik weet niet hoe jullie contact is maar dit kan altijd tegen je gebruikt worden door je ex. Hoe gaat het als hij straks een nieuwe partner heeft, ben je er dan ook nog jaren welkom. Nu het huis op zijn naam staat kan dat voor problemen gaan zorgen. Hoe moeilijk het ook is, ik had het zelf niet gedaan.
@ twinkle star, bedankt voor het meedenken! Het feit dat ik nu een tijdelijke stek heb heeft geen invloed op mijn zoekduur, want ik zit nu antikraak en dat gaat buiten de woningbouwvereniging om. Ik sta zo goed als bovenaan bij de woningbouw, maar er zijn momenteel niet veel verhuizingen. In de huidige situatie doorgaan was geen optie helaas anders hadden we dat zeker gedaan! En ik hoop maar dat mijn ex niks tegen me gaat gebruiken, daar kan ik me niks bij voorstellen nl, we gaan goed met elkaar om Vandaag ons nieuws aan de kinderen verteld en ze reageerden heel goed! Ze hebben mijn huis gezien en waren enthousiast! Maar goed we houden ze in de gaten, het kan nog best veranderen natuurlijk!
Goed zo! wellicht voelden ze het al aan, kinderen voelen meer dan dat wij denken. Mijn zoon was een baby toen wij uitelkaar gingen en dan denk je hij heeft niks door. Achteraf gezien wel dus! Hij was een zeer moeilijke eter het 1e jaar, zijn flessen weigeren e.d. en was erg mager op het laatst. Ook op de creche hadden ze er moeite mee, ze gingen op het laatst met hem op kantoor zitten de fles te geven. en nu 3 jaar later heb ik een grote eter! Na een jaar veranderde mijn zoon, we kregen een eigen huisje en de rust kwam er weer en mijn zoon veranderde helemaal. dus hij heeft als baby wel degelijk alles mee gekregen dat zeggen ze op de creche nu ook. Hou het idd in de gaten hoor, praat me ze! sterkte meid