Fijn dat hij er zo in staat. Is precies zoals mijn vriend er ook over denkt. Het blijft een erg lastige keus. Afhankelijk van wat je nog allemaal aan kan. Zie je het mentaal en financieel zitten om zelf nog gewone ivf pogingen te doen? Dat je bv je laatste vergoedde poging met pgd doet en dan eventueel nog zonder pgd? Heb je ooit nagedacht over een eiceldonor?
Ik zie een Eicel donor echt totaal niet zitten, dan zou ik liever helemaal ermee stoppen. Denk omdat we al een dochter hebben... hebben jullie daar ooit over gedacht?
Ja wel over een zaaddonor. Als deze niet blijft plakken komt die optie weer op tafel. Ik ben mentaal op, fysiek ook klappen gehad van de late miskraam etc. Mijn cyclussen zijn nooit meer goed geworden, al het vertrouwen in mijn lichaam is weg en natuurlijk zwanger worden vinden we doodeng. Nu is een donor geen garantie maar we kunnen dan wel met een veel grotere kans door met ons leven, nu staat dit al een paar jaar stil. Als we met ivf meer embryo’s hadden dan zou ik dit niet zo snel overwegen en nog even door gaan. Maar met zulke resultaten zie ik nog 1 of 2 pogingen niet zo zitten.. Ik ben op van het wachten en hopen. Een van de voordelen die wij zien in een donor is naast de grotere kans op een zwangerschap (of meerdere kindjes waar we toch op hopen) ook dat we de translocatie niet meer doorgeven. Ik vind het heel moeilijk dat we een kindje eventueel hiermee belasten, om het zo te zeggen. Nu weet ik dat er ook veel stellen zijn waarbij het traject veel makkelijk gaat, maar alles bij elkaar vinden wij deze periode in ons leven vreselijk en zwaar. Ik voel me soms schuldig dat wij dit doorgeven omdat onze wens zo sterk is.. Nu verwacht ik de komende 30 jaar veel vooruitgang op medisch vlak, daarom durven we het wel aan. Maar het knaagt soms toch. En ik weet dat een donor geen garantie is hoor, maar de kans op een kindje is wel veel groter. We hoopten altijd op meerdere kindjes maar dat zie ik via pgd of natuurlijke weg ook niet zo snel gebeuren. een donor traject brengt natuurlijk ook van alles met zich mee. Maar we staan wel open voor een gesprek hierover. Dus ja dat staat eventueel wel op de planning. Ik kan in elk geval niet nog jaren zo door. Maar als er inderdaad al een kindje zou zijn weet ik het ook niet zeker. Daarom ook dat een donor soms onze voorkeur heeft al voor een eerste kindje. Ik snap ook goed dat je dat niet ziet zitten.
Ja ik snap je helemaal. En ik zie eerlijk gezegd ook het eitje of het zaad slechts als de bouwstenen. Maar naast mijn translocatie heeft mijn man ook nog nauwelijks zaad, wij denken juist na over een zaad donor ivm dat probleem. Daar staan we wel helemaal achter, maar eiceldonor vind ik dan toch een stap te ver ofzo. en wat je zegt over translocatie doorgeven heb ik ook wel. Ik hoop zo intens dat mijn dochter het niet heeft..
Een eiceldonor is medisch denk ik ook wel lastiger allemaal. Een zaaddonor is toch “makkelijker” te regelen en met geluk raak je zwanger van inseminatie ipv ivf (in mijn geval dan, er is dan geen pgd nodig). Blijft allemaal lastig hoor. Ik denk elke dag weer wat anders. Er zijn ook nog wat kleine dingen die ik bij mezelf nagekeken wil hebben mocht deze tp niet lukken. Wie weet willen we dan toch nog natuurlijk proberen, maar een ivf poging zie ik nu nog niet zitten. Mocht je wat kwijt willen of iets weet me dan te vinden hè
Het is toch allemaal wat hea? Waar we over na moeten denken. Ik ga kei hard voor je duimen dat dit een plakker is. Er is er maar eentje nodig! Het levende bewijs loopt hier elke dag rond en daar houd ik me maar aan vast.
Wat je schrijft is echt precies hoe mijn man en ik ons voel(d)en. Hebben natuurlijk geen miskramen gelukkig gehad, maar we zijn echt mentaal op. Ook al dat wachten, wachten, wachten.... alle moeite die erin gestopt wordt, zonder resultaat... vreselijk. Toevallig hadden wij vandaag een FaceTime gesprek met MCK over het donortraject wat we daar gestart hadden een jaar geleden. Niet dat we nu voor een donor kiezen met de nieuwe poging die er bijna aankomt, maar meer voor het geval dat... voor het geval deze poging ook niet lukt. We wilden graag weten wat dat voor ons zou betekenen qua wachttijd enzo. De arts heeft ons tijdens het gesprek eigenlijk direct gekoppeld aan maatschappelijk werk. Zodat we bij haar alles op een rij kunnen zetten en tips kunnen krijgen zodat we er voor ons gevoel álles aan hebben kunnen doen (aan het PGD traject). Hebben daar ooit al eens eerder een gesprek bij gehad bij MCK en dat was zo’n fijne maatschappelijk werker daar. Ben heel blij met het MCK. Echt fijne artsen. Bij Utrecht hebben we zelf uit moeten zoeken of er begeleiding was en de begeleiding die we kregen, vonden we niet heel fijn. Officieel hebben we nu dus geen lopend traject bij MCK, maar zij bieden ons wel uit henzelf maatschappelijk werk aan, gespecialiseerd in dit soort trajecten. Heel fijn. Wellicht is dat ook nog wat voor jullie, mocht deze poging niet lukken? (Waar we natuurlijk niet vanuit gaan, want dit embryo blijft gewoon zitten! )
Ohhh ja we wachten dit af en dan zal ik als het nodig is inderdaad eens informeren. Fijn dat jullie er toch nog terecht kunnen! Hopelijk wel volgende ronde meer geluk voor jullie.
Bij ons precies hetzelfde! Het was dezelfde arts als die de terugplaatsing van onze dochter had gedaan, dat vonden we toch wel stiekem een beetje fijn (en zij vond het ook best leuk haha). Nu wachten wachten wachten. Eén dag is in ieder geval al voorbij.
@xxmoixx en @Blossom88 hoe is het met jullie? Komen jullie de wachtweken een beetje door? Wel bijzonder dat jullie allebei dezelfde dag een tp gekregen hebben. Weet jullie familie trouwens van de terugplaatsing af? Of houden jullie het een verrassing? Lijkt me trouwens lastig in deze tijd als niemand het weet, maar ze wel wijn of eten aanbieden tijdens de feestdagen wat je niet kan drinken/eten
Ze weten wel dat we een gezond embryo hadden en ik in afwachting van de terugplaatsing geen alcohol etc neem. Dus daar kijken ze niet raar van op. We hebben nog niet van de terugplaatsing zelf verteld. Wil ze geen hoop geven en dan weer moeten teleurstellen. ik denk af en toe wat steekjes/krampjes te voelen. Al vanaf terugplaatsing maar geen idee of dat wat kan zijn. Verder nergens last van. Heb wel al wat paniek aanvallen gehad... We hebben ook besloten hierna niet nog een poging te doen maar waarschijnlijk een donor traject in te gaan. Dus t is een beetje alles of niets.
Wel fijn dat je een goede reden kan geven dat je geen alcohol enzo drinkt, zonder dat je meteen verdacht aangekeken wordt. begrijpelijk van jullie keuze. Hopelijk gaat het niet nodig zijn en blijft dit embryo zitten!
Ik voel me beetje hetzelfde als @xxmoixx denk ik. Zaterdag en zondag wat lichte krampen gehad. Maar kan natuurlijk ook goed dat ik me dat inbeeld. Het is zo'n mindfuck, die wachtweken! Ik ben aan het twijfelen om woensdag al een early pregnancy test te doen. Dan is het twee weken geleden dat ik Pregnyl heb gespoten en 8 dagen na de terugplaatsing. Ik houd dat wachten gewoon echt niet vol. Bij ons weet mijn kant van de familie het (en een aantal vriendinnen en collega's), maar m'n schoonfamilie niet. We willen nog enigszins een verrassingseffect hebben, in het beste geval natuurlijk. Maar is goed gegaan met kerst, heb me niet in allerlei bochten hoeven wringen. Ik las op de site van het MUMC+ dat zij vooralsnog de zorg niet verder hoeven af te schalen. Hoe is dat bij jullie ziekenhuizen?
Oh killing hea die wachtweken! Ik testte telkens al na 6 dagen (daarvoor al witte test gehad na pregnyl). Beide keren dat ik zwanger was positief,
Vanochtend getest en deze was helaas negatief. Heel erg jammer! Vandaag treuren we en knuffelen we ons dochtertje extra vaak. En dan vanaf morgen weer rug recht en doorgaan.
Ah wat ongelooflijk jammer zeg! Wat een teleurstelling moet dat zijn. Ga je binnenkort nog een keer testen in de hoop dat het nog positief kan worden? Sterkte in ieder geval!!
Hier nog even een update. Wij hebben gesprekken gehad in een kliniek in de buurt (gewoon in Nederland). Afgelopen week ook heen geweest voor zaad onderzoeken. Daar hebben ze zaad gevonden en ook meteen ingevroren (yay). Alles bij elkaar afgewogen hebben we besloten om nu een poging zonder pgd te gaan doen. Zelfde protocol en medicatie als onze dochter. 20 januari gaan we nog een gesprek hebben en dan starten we meteen. Ben heel benieuwd. Spannende stap.
Lieve meiden, ik ben zwanger! Hele week zoveel kramp gehad, voelde echt niet goed. Maar sinds gister hele gevoelige tepels, dus net getest.