dit idd normaal. Maar bij mij liep poging 2 heel Anders waardoor: 1x uitgangsecho, 5x controle, punctie en terugplaatsing, en ook ngo keer of 2 ervoor (gesprek en medicatie halen)
Ik zit in Utrecht en vind het een fijn ziekenhuis, maar die wachttijden.... die vinden wij mentaal gezien echt slopend. Ik moest tijdens het prikken wel meerdere malen naar het ziekenhuis. Sowieso natuurlijk de prikinstructie de eerste keer en een uitgangsecho. En tijdens het prikken zelf nog 4 keer extra gegaan voor echo’s en daarna de punctie.
Wij zijn vanmiddag gebeld dat onze volgende PGD poging voorlopig niet doorgaat Vanwege het tekort aan het stofje waar @Sue81 het ook over had, kunnen wij ook niet starten. Er zitten zo’n 9 paren voor ons en alles zal doorschuiven, maar het is voorlopig nog niet bekend hoelang dit zal duren... we zouden 22 februari beginnen met prikken, maar dat is gecanceld.
Ja, zo stom echt alles wat tegen kan zitten, hebben wij telkens tegen. Ben inmiddels echt pgd moe Ze kwamen erachter dat het stofje dat ze gebruiken om de biopten mee te testen, niet goed was. En ze wilden een nieuwe voorraad bestellen, maar de hele productie is naar Corona testen of vaccins gegaan (weet niet meer welke van de twee). Er is dus geen voorraad meer en ze kunnen ook niet zeggen hoe lang het nog gaat duren. Kan een paar weken zijn, maar ook maanden. Het is een Europees probleem, waar zowel Nederland, België als het VK last van heeft en de fabriek zit in Amerika.
Ohh dat meen je!! Wat naar voor je zeg! Kan me voorstellen dat je een beetje PGD moe bent. Zeker weet die onzekerheid en dat wachten. Denk aan jullie!
Wat een rot traject he. Heb me zo vergist hoe heftig het zou worden. Ik hoop dat je niet te lang hoeft te wachten. Die Corona ellende ook..
Oh jeetje @Happyhope, nee toch. Wat vreselijk. Jullie zit t idd niet mee. overwogen jullie nou ook om niet conclusieve embryo’s te laten terugplaatsen of is dit van de baan? ik ben dus ook echt helemaal pgd moe.. vind t wel spannend maar sta helemaal achter het besluit te stoppen.
Willen het niet-conclusieve embryo alleen terug laten plaatsen als deze getest mag worden. Anders niet. Het is alleen een “nee, tenzij...” optie vanuit het ziekenhuis, dus het mag niet zomaar. Ik snap helemaal dat jullie gestopt zijn! We weten eigenlijk ook niet hoe lang we nog door willen/kunnen gaan. De afgelopen 2,5 jaar PGD heeft ons tot nu toe nog niks goeds gebracht >> Edit: behalve dat ik jullie “ontmoet” heb via dit forum haha, dat is dan wel weer leuk
Ja slopend hé! Maar jullie hebben ook wel echt pech gehad met de uitslag natuurlijk. Wel 4 top embryo’s met zo’n score zou er de volgende ronde toch wel een gezonde bij moeten zijn.. Zo oneerlijk dat we deze hel door moeten hé. Alsof “gewoon” ivf/ICSI niet al zwaar genoeg is. Gooi je frustraties er maar uit hé
Lief van je! Dat is ook zo fijn hier, gewoon lekker even klagen en iedereen weet waar je doorheen gaat
Echt bizar dat er ineens weer zo’n twist is, die had ik niet aan zien komen. Jullie wilde eigenlijk nog 1 poging doen toch? Ik heb überhaupt getwijfeld om pgd te gaan, maar als ik nu terug kijken ben ik zo blij dat we dit gedaan hebben. Maar dat is achteraf. Achteraf (als je een gezond kindje krijgt) is het het zeker waard, maar je krijgt geen garanties in dit klote traject.
Ja en dat is het precies. Als iemand mij de garantie geeft dat ik zwanger raak van een gezond kindje via PGD, dan wacht ik met alle liefde nog 2 jaar haha maar we zijn al 2,5 jaar bezig en (vooral) aan het wachten. De eerste poging was zo’n teleurstelling.. we hebben daarvoor ook telkens teleurstelling na teleurstelling gekregen dat de moed ons echt in de schoenen is gezakt. De energie is er niet meer. Deze tegenslag was eigenlijk de druppel voor ons. En vooral de onzekerheid die nu heerst. Er is sowieso al een maand vertraging, maar het kan zomaar oplopen naar meerdere maanden. En daarna weer via lang traject hormonen spuiten, 8 weken wachten op de uitslag, enzovoort. Ik weet eigenlijk niet zo goed meer of we nog meer tegenslagen aan kunnen. En dat is het moeilijke hiervan: misschien gaat het hierna alleen nog maar goed en was het het helemaal waard, maar ik ben echt bang voor alle tegenslagen die misschien nog gaan volgen: weer geen gezonde embryo’s, misschien wel een, maar raak ik daar niet zwanger van, etc... ik weet niet hoeveel we psychisch nog aankunnen. Maar goed, we weten het allemaal nog niet. Misschien lukt het ons binnenkort om de moed weer terug te vinden en door te gaan, en misschien besluiten we uiteindelijk te stoppen met PGD.
Dit klinkt allemaal zo herkenbaar. Neem de tijd die je tussendoor nodig hebt. En kijk per stap hoever jullie nog kunnen en willen gaan. Dit heeft ons er nog wel doorheen geloodst. En bedenk je dat dit ook wel een hele slechte uitslag was. Statistisch gezien heb je meer kans dat jullie de volgende poging wel een gezond embryo hebben (met dit aantal embryo’s) en geen. Voor mij hielp het ook altijd wel dat we alles geprobeerd wilden hebben. En als het niet lukte en we toch voor een donor gingen we hier 100% achter zouden staan. En dit kon voor mijn gevoel alleen als we pgd wel een echte kans hadden gegeven. Het voelde een beetje als een stap die we moesten maken, en als dit niet ging dat er nog andere opties achter lagen. Ik weet niet of dit je helpt hoor, maar ik probeerde het altijd zo te zien. en wie weet is de volgende poging wel raak, want het kan wel Maar blijf vooral naar jezelf luisteren, en blijf communiceren met je partner over alles.
En dat van die tegenslagen... Zo herkenbaar. Elke keer als we dachten het kan niet erger kon het toch erger. Ik zit nog te wachten tot er nu weer een nieuw drama plaats vindt.. Maar nogmaals, het kan dus ook zeker goed gaan. Hopelijk ook bij jullie ❤️
Lief dat jullie zo meedenken @Clueless01 en @xxmoixx ! Toch fijn dat er mensen zijn die hetzelfde meemaken En @xxmoixx je slaat de spijker op z’n kop. Je wilt toch alles geprobeerd hebben. En die ene échte stap hebben we voor mijn gevoel nog niet kunnen maken. Dat maakt het ook zo moeilijk om een knoop door te hakken, of eigenlijk definitief te kunnen zeggen dat we ermee stoppen, ondanks dat we het echt heel moeilijk vinden. Want een echte poging hebben we nog niet gehad. Maar toch ben ik wel bang voor alle dingen die nog staan te gebeuren. Maar misschien moeten we er ook gewoon doorheen en heeeel veel geduld hebben. Volgende week hebben we nog een afspraak staan met maatschappelijk werk. Even kijken of we alles weer op een rij kunnen zetten.
Goed dat je de afspraak met de maatschappelijk werker gemaakt hebt! Luister naar jezelf, meer kan je niet doen. Je hoeft het hele pgd traject niet uit te zitten. Het hielp mij om per stap te denken en daarna pas te kijken wat goed voelde. Dus niet nu al bepalen hoever je wilt gaan, maar voelt het goed nog 1 poging te doen? Zo ja, dan doe je dat en bekijk je alles daarna opnieuw als het nodig is.
Heel heel herkenbaar. Stap voor stap bekijken helpt inderdaad. Je verlegt je grens toch telkens een klein beetje, en ik denk dat je het vanzelf aanvoelt als de grens echt bereikt is.. maatschappelijk werk vond ik ook fijn om mee te praten.. Wij hebben over 3 weken counseling gesprek met geneticus en maatschappelijk werk. We hebben de keuze natuurlijk al gemaakt, maar dit gaat over terugplaatsen van t niet conclusief embryo. Bij positieve counseling kunnen we die terug laten plaatsen. Opzich best fijn zo’n gesprek, wellicht is dat ook nog iets voor jullie (niet nu, maar in de toekomst).
Wat fijn dat er misschien toch een mogelijkheid is! Ook best spannend zo’n gesprek. Hoe gaat het nu met jouw poging?
Vandaag ongesteld geworden, dus meteen gebeld. Heb morgen uitgangsecho en dan hopelijk snel starten met stimuleren. Nu alweer 9 dagen triptofem gespoten