Hoi LTR, sorry dat ik niet eerder gereageerd heb, maar het was even hectisch. Bij de eerste afspraak in Utrecht hadden wij een gesprek over hoe wij leven (gezond, ongezond, roken, drinken, etc) en wat wij konden verwachten van de procedure. Bij het inwendige onderzoek werd er met de echo gekeken naar de baarmoeder en eierstokken (of dit er goed uitziet). Eventueel wordt er een uitstrijkje gedaan. Ook moesten wij bloed inleveren om te testen op geslachtsziektes, rode hond en datgene wat je van de kattenbak kan krijgen (ben het even kwijt). En natuurlijk het belangrijkste: wij kregen een inschatting van de wachttijd!!! Ik vond het een hele spannende afspraak en het voelde echt als een volgende stap, een stap dichter bij het einddoel! Alvast succes!!!
Heel erg bedankt voor uw reactie Ik vind het ook erg spannend allemaal klopt t ook dat de man zijn zaad moet inleveren zeg maar? Doen de inwendige echo's pijn en voelt het niet onwijs Raar om daar zo te liggen? Ik weet dat het nodig is Maar kijk daar best tegen op omdat ik het eng vind Dankuwel en ik zal tegen de tijd dat het zover is Laten horen hoe het is gegaan
Ow ja, dat was ik helemaal vergeten. Mijn partner moest idd voor de afspraak een donatie doen . De inwendige echo doet geen pijn en in Utrecht hebben ze verwarmde eendebekken, wat het gebruik ervan een stuk comfortabeler maakt. Maar een eendenbek is eigenlijk nooit heel erg prettig.... Vind ik tenminste Ik was ongestelt tijdens de echo en daar voelde ik me ongemakkelijk over, maar hierna krijg je nog zo veel echo's dat de schaamte op dit gebied snel zal verdwijnen Ik doe wel vaak een jurkje of een rok aan, dan voel je je toch iets minder naakt als je naar de stoel toe loopt. En het licht is meestal gedimt, dus dan voel ik me ook iets minder naakt. Daarbij: ze zijn in het ziekenhuis natuurlijk wel wat gewend! Ik zou proberen je er niet te veel zorgen over te maken!
Hoi LTR, Ik vond het allemaal heel erg meevallen. Was wel zenuwachtig, want het is toch allemaal een beetje raar, maar de arts stelde mij heel erg op m'n gemak. De inwendige echo was helemaal niet pijnlijk, en je kunt dan ook op het scherm meekijken. Ik vond dat best interessant om eens te zien. Er is bij mij meteen een uitstrijkje gedaan omdat ik dit jaar toch 30 werd, daar voelde je wel iets van, maar ook zeker niet pijnlijk. Mijn vriend moest daarnaar ook zijn zaad nog inleveren, dat is onderdeel van het genetisch onderzoek. Eigenlijk kijken ze op deze manier meteen of er met de vruchtbaarheid van jullie beiden geen problemen zijn. Heel veel succes alvast!
Hoi hoi!! Allemaal fijne kerstdagen gehad? Hier wel!! Ik kan vanaf vanmiddag starten met het slikken van de medicijnen voor de cryo terugplaatsing!! Ben blij dat wij weer een nieuwe ronde ingaan, vind het fijn om er weer mee bezig te zijn!
Hey palmboom, Dat zijn de betere berichten! Mooi dat het nog voor 2014 opgestart kan worden, maar weer spannende tijden dus. Wij zijn de feestdagen wel goed doorgekomen. Moest werken Nu wat drukke volgeplande dagen, gelukkig iets van energie over met 20 week zwanger. Fijn uiteinde voor iedereen!
Hoi allemaal! De beste wensen voor 2014, dat het voor ons allemaal een vruchtbaar jaar mag worden . @ Palmboom, wat fijn dat je weer mag beginnen met de cryo terugplaatsing, dat is weer iets om met spanning naar uit te kijken .
Hallo allemaal. Ik ben nieuw op het forum. Eigenlijk helemaal nieuw met alles waar we mee bezig zijn. 😏 Ik lees al een tijdje mee. Zo'n drie jaar geleden kreeg mijn man het bericht drager te zijn van een dominant overerfbare aandoening. Onze kinderen hebben 50% kans om het ook te hebben vandaar dat we in aanmerking komen voor PGD. We hadden wel een kinderwens maar meer in de toekomst. Omdat ik pas 32 ben geworden hebben we de knoop doorgehakt. Je weet immers nooit hoe lang het gaat duren. Op 18 december ben ik begonnen met Decapeptyl injecties. Ik merkte bij de intake dat ik het toch erg lastig vond dat we op deze manier een baby moesten krijgen. Hoe was dat voor jullie? Ik ben natuurlijk superblij dat we gezonde kinderen kunnen krijgen maar het voelt gewoon zo raar. En dan die angst, wat als alle drie de pogingen mislukken? Wat dan?
Hoi Novastar! Ik herken jouw gevoelens... Nadat bij ons de eicellen waren bevrucht wilde ik het liefst alle embryo's behouden!! Het voelt heel erg dubbel, het is totaal niet romantisch en we hebben idd maar 3 pogingen. Wij hebben afgesproken dat wij maximaal 4 pogingen doen (dus nog 1 in Belgie) en dan toch op de natuurlijke manier verder gaan.... Met het BRCA1 gen (daar is mijn partner drager van) is namelijk wel goed te leven. Maar dat voelt ook weer dubbel omdat ik dan het gevoel heb dat je je kind (misschien) iets aandoet. Maar toen na de test bleek dat van de 7 embryo's er 3 besmet waren met het gen had ik toch wel weer het idee dat wij het juiste doen.... Zoals je leest vind ik het ook allemaal verwarrend en dubbel! En dan zit je ook nog eens helemaal onder de hormonen... Maakt het extra lastig . Wanneer heb je je eerste echo om te kijken of je mag stimuleren?
Hey Novastar tja ik heb zelf een ziekte. het is geen fijne ziekte en mijn moeder wist toen nog van niks , maar ik weet er inmiddels genoeg van en was zo dolblij dat er pgd bestond. Ik ken zelf de twijfel niet. nee het is niet romantisch, maar ik wil gewoon niet die ziekte doorgeven. en ach als je na 2 jaar gewoon proberen ook nog met lege handen staat is dat ook niet meer zo gezellig volgens mij. bij mij stond het gewoon vast...ik ziekte...kinderen via ivf Ik heb nu ook gewoon dikke geluk gehad met mijn eerste zoontje bij 2e poging en nu weer zwanger bij 1e poging....mankeert gelukkig verder niks met onze vruchtbaarheid maar zonder pgd hadden wij geen kinderen genomen.
Bedankt voor jullie reacties! Bij ons was ook geen twijfel. De ziekte van mijn man kan heel erg zijn, sommige gevallen hebben minder klachten. Wij hopen bij hem op het laatste maar we wilden het absoluut niet doorgeven aan onze kinderen. Daarom verbaasde het mij dat ik toch last had van het feit dat er met mijn gezonde lichaam gerommeld ging worden. En inderdaad, minder romantisch kan bijna niet. Maar eigenlijk valt het allemaal wel mee. Ik ben al begonnen met de stimulatie. Ik heb vandaag mijn derde echo gehad. Afgelopen maandag de eerste. Toen bleek dat de follikels niet snel genoeg groeiden dus kreeg ik een hogere dosis fostimon. Vandaag zag alles er positief uit. Waarschijnlijk heb ik vrijdag de punctie en dinsdag de 21e de terugplaatsing, als alles goed gaat. Dat is de sterfdag van mijn broer, au! 😢 Maar misschien ook wel mooi, als het lukt. Hoe hebben jullie het met werk geregeld? Ik moet door de langzaam groeiende follikels waarschijnlijk langer vrij nemen dan de bedoeling was. Dat gaat mijn baas niet leuk vinden. Alleen zij en mijn directe collega die ook ivf heeft gehad weten ervan. Familie en vrienden weten niks!
was bij eerste keer open op werk, werkte toen ook 36 uur. Kon redelijk inschatten wanneer punctie was en daar had ik ook 2 weken vrij op gevraagd. Bij tweede niks gezegd op werk, met 20 uur ook beter in te plannen, werk in de zorg. hoefde niet vrij te vragen, dus dat was ideaal, alleen 1 dag ziek gemeld, dag van de punctie, dag erna gewerkt...au
Iniegirl, het is dus verstandig om na de functie wat rustig aan te doen? Dat zeiden ze in het ziekenhuis ook al dus ik heb tot na de terugplaatsing vrij genomen. Maar die is nu dus wat later. 😏 Echt geweldig dat jij nu al je tweede kindje op deze manier krijgt. Dat geeft hoop!
Ja na de punctie ben je erg beurs Ik had iedere keer 12 eitjes dus behoorlijk wat geprik. Ja we zijn ook erg dankbaar hiervoor, net een goede 20 weken echo gehad Dus binnenkort de wachtweken, erg spannend!! Moet wel zeggen dat ik van deze zwangerschap meer geniet En tja qua prikken in een gezond lijf....t heeft zijn voordelen...ik had iedere keer genoeg eitjes over na de afvalrace. We hebben nu zelfs nog 3 cryos....mijn man droomt nog van een derde Ik iets minder
Ja, dat is inderdaad een voordeel ervan. Al is het wel echt een afvalrace. Bij ons is het 50/50 dus hopelijk blijven er genoeg over om in te vriezen. Al ben ik al blij met eentje. Er rijpen nu 10 follikels waarvan er 9 actief zijn. Dit is best een goed resultaat zeggen ze. Ik voel me best goed en vind het ook wel spannend op een positieve manier.
Even een update. Ik heb gisteren de punctie gehad. Het was geen pretje maar toen het klaar was had ik nauwelijks last meer. Het resultaat viel een beetje tegen: 5 eicellen. Gelukkig heb ik net gehoord dat er 4 van bevrucht zijn. Moet nou lukken dat ze allemaal aangedaan zijn. Ik hoop dat er in ieder geval één gezonde topper tussen zit. Hoe gaat het met jullie?
oehhh spannend dus novastar!!! tja lastig te zeggen, het is per eitje 50% kans ook? hoop iig dat er een tp zal komen! Succes
Dank je, Iniegirl! Inderdaad, elk eitje heeft 50% kans om aangedaan te zijn. Maar de kans dat er een gezonde tussen zit is ook zeker aanwezig. Positief blijven, al zit er wel een knoop in mijn maag. Poeh, is het al bijna zondag? 😥