Ik weet niet of ik dit op de juiste plek vraag. Mijn schoonouders wonen in het buitenland. Nu ik zwanger ben hebben we besproken wat handig is en goed voelt voor iedereen met betrekking tot het bezoeken van hun kleinkind na de geboorte. Samen met vl hebben we met zijn tweeën eerst besproken wat wij belangrijk vinden en dat aan hun voorgelegd. Normaliter blijven zij altijd slapen bij ons, maar dat zie ik na een bevalling niet zitten. Ik wil eerst aan de nieuwe situatie wennen. Vl zou het fijn vinden als het wel kon, maar begrijpt mijn kant ook. Hij zou het fijn vinden als ze vrij snel na de bevalling komen (dus niet pas na een paar weken). Een last minute vliegticket is best prijzig en zijn ouders hebben niet zoveel geld, dus willen wij graag de helft van de tickets betalen. Mijn ouders hebben aangeboden dat zij dan bij hun kunnen komen logeren, zodat er geen dure kosten voor een hotel gemaakt worden. Nu hebben we het plan voorgelegd aan de schoonouders, maar zij vinden het niet een goed plan. Als ze komen willen ze blijven logeren, ze willen niet dat ze komen en dat ze alleen een paar uurtjes op visite komen. Ze willen er dan de hele dag zijn om van hun kleinkind te genieten en voor ons te zorgen. Heel aardig bedoelt, maar ik denk dat ik daar gewoon op dat moment niet op zit te wachten. Ik ben gehecht aan ook wat tijd zonder anderen. Toen zeiden ze dat ze dan wel 2 weken na de geboorte komen want dan kunnen ze wel blijven logeren. Maar dat weet ik helemaal niet, heb ik ook aangegeven, het is ons eerste kindje en ik heb geen idee wat het met me gaat doen. Misschien vind ik het heel fijn als ze er hele dagen zijn, maar misschien ook niet. Ik heb nu ook huilbuien zonder aanleiding zeg maar, en vorige keer dat ze kwamen logeren moets ik dat ook telkens uitleggen omdat schoonmoeder denkt dat het haar schuld is dat ik huil en dan gaat zij ook huilen. Ik ben nu tot het punt gekomen dat ik denk zoek het allemaal maar uit, kom dan maar gewoon en logeer bij ons. De baby slaapt toch op onze kamer, dan blijf ik daar wel de halve dag met zijn 2en (of 3en) Maar diep van binnen steekt het me gewoon dat ze zo tegen mn wensen ingaan terwijl ze altijd welkom zijn en altijd al kunnen logeren. Ik heb het idee dat ik al water bij de wijn heb gedaan en over mijn eigen grenzen heen ga, maar ik heb het gevoel dat dat niet genoeg is. Het zullen ook de hormonen wel zijn, maar die kan ik nu niet op miraculeuze wijzen laten verdwijnen. Iemand tips?
Als ze niet willen, dan niet toch? Pff ze zijn overal welkom alleen even niet logeren bij jullie gelijk na geboorte. Wat ik erg logisch vind. Bovendien is het je eerste en wie weet hoe alles gaat verlopen. Een kind krijgen doet heel wat met je. Ik vind het een heel aardig aanbod dat ze bij jou ouders mogen slapen. Ik zou er ook niet aan moeten denken om mijn ouders en/of schoonouders 24/7 om me heen te moeten hebben na bevalling. Ook niet nu na de 3e!
jeetje meid, ik zou op je strepen blijven staan, jullie huis jullie kindje jouw bevalling.. Jij bent dan de kraamvrouw en beslist samen met je partner jullie hebben mogelijkheid gegeven tot overnachten bij jou ouders en als hun dat niet willen dan zou ik zeggen jammer dan. .En die 2 weken erna ik zou gewoon duidelijk maken dat zien we dan wel.. Hard maar duidelijk..
Het zijn waarschijnlijk hormonen waardoor het probleem nog groter wordt. Maar die hormonen zijn er na de bevalling nog en die zijn echt niet binnen 2 weken voorbij. Ik zou me trouwens hetzelfde voelen en geen zin hebben in mensen in huis. Dat ze er de hele dag zijn als ze in Nederland zijn kan ik me voorstellen. Maar jij hebt ook je eigen plekje nodig zonder het gevoel te hebben dat iemand wat van je wil of dat er op je gewacht wordt. Het is voor jullie ook een bijzondere tijd die je niet zo vaak mee gaat maken. Over een tijdje zijn ze weer van harte welkom in huis en dan kunnen ze hun kleinkind ook goed leren kennen.
Nee is nee. Dat hebben ze te accepteren.. Ik was heel blij met wat hulp na mijn bevalling, maar ook heel blij dat ze na een paar uurtjes weer weg gingen. Jij mag dit bepalen, dit is jouw bevalling en kraamtijd en niemand heeft daar verder iets over te bepalen. Dus als je niet wil dat ze komen logeren, dan niet en dan komen ze of niet, of ze slapen bij je ouders, klaar
Inderdaad op je strepen blijven staan. Jullie hebben een andere oplossing gezocht, willen de helft van hun tickets betalen, meer kun je niet doen, toch? Dat je geen zin hebt in 24/7 je schoonouders over de vloer vlak na je bevalling (en wat mij betreft ook zonder bevalling ) is overigens helemaal normaal hoor.. Mijn zwager en schoonzus hebben haar moeder na de bevalling over laten komen vanuit Singapore toen hun zoon geboren was. Zij zou ook een hele tijd blijven en bij hun logeren. Uiteindelijk is ze met ruzie vertrokken, veel eerder dan afgesproken was. Dat is ook niks..
Je hebt het allemaal prima geregeld voor je schoonouders! Zij komen bij jullie op visite en vooral na een bevalling hebben ze zich maar aan te passen. Ik moet er ook niet aan denken als ik net bevallen ben om dan ook nog logees over de vloer te hebben. Ik zou dan ook aangeven dat het vervelend is dat zij dat niet willen, maar dat logeren er echt niet in zit de eerstkomende tijd na de bevalling.
Jeetje wat ongelofelijk egoïstisch van hen zeg. Blijf gewoon voet bij stuk houden. Wanneer het een dag erg goed gaat, dan kunnen ze toch wat langer blijven op die bewuste dag? Daarbij betalen jullie mee, bieden je ouders slaap plek aan. En vanaf dag 1 jullie kindje verzorgen? Zijn ze niet goed bij hun hoofd? Ik zou het zeker niet laten gebeuren. Jouw ouders zijn er toch ook niet hele dagen? Tijd voor jullie gezin nemen en aan elkaar wennen is erg belangrijk. Dit is het risico van in het buitenland wonen. Ik zou heel duidelijk maken (of gewoon je man/vriend): het is dit of niets. Dus ook niet na twee weken hele dagen kunnen komen en logeren. Succes!
Om eerlijk te zijn vindt ik ze erg egoïstisch, ze houden helemaal geen rekening met jou en hoe jij/jullie je daar bij zullen voelen. Ik zou er ook echt niet op zitten wachten hoor als ik net bevallen ben en dan hun over de vloer, je bent dood op je het waars hartstikke veel last van onderen en dan niet te vergeten de kraamtranen waar je last van kunt krijgen, en dan zou jij moeten doen alsof alles prima gaat en je nergens last van hebt vanwege dat hun 24/7 op je lip zitten. Ze hebben zelf ook kinderen gekregen zaten ze er toen ook op te wachten om hun ouders in huis te hebben en alles uit handen te nemen, want geloof me ze willen vast ook helpen met jullie kleine in bad te doen, aan kleden, uitkleden flesjes geven. Dit zijn dingen die de kraamverzorgende jou allemaal moet leren want in het begin is alles nog best eng en spannend. Je hebt het dan al druk genoeg met je man de kraamverzorgende en jullie kleine! om dan ook nog je schoonouders zoet te moeten gaan houden met al die visite die jullie gaan krijgen er bij! Laat je AUB niet gek maken, jullie hebben al zoveel aangeboden en oplossingen gezocht. dus het is gewoon voor hun dan graag of niet. Veel succes en laat je mooie kraamtijd hier door niet verpesten! het is niet iets wat je nog over kunt doen
Het ligt er een beetje aan, voor mij dan. Kunnen ze zichzelf goed vermaken? Zorgen ze voor zichzelf, pakken ze graag klusjes aan? Dan zou ik zelfs even profiteren van hun aanwezigheid, laat schoonmoeder maar koken bijvoorbeeld of schoonvader boodschappen doen. Wat vind je man ervan? Voor hem toch ook wel fijn dat zijn ouders er zijn op zo'n belangrijk moment van zijn leven. Heel lief aangeboden van je ouders trouwens, ik zou nog eens proberen of jullie dit plan er door kunnen krijgen. Ik vind het ook wel wat om ze egoistisch te noemen, ze denken waarschijnlijk dat ze jullie een enorme dienst bewijzen en zien zich zo helpen met alles. Misschien moet je het niet zo hard afwijzen. Ik heb zelf helemaal geen problemen met logees, zeker niet als er voldoende ruimte is, als ik maar niet als gastvrouw opgeprikt moet zitten en moet zorgen voor hun natje en droogje. Welkom ben je, maar kijk niet raar op als je ook jezelf eens moet vermaken of als ik het fijn vind dat ze even helpen met de afwas! Die eerste dagen zijn sowieso heel hectisch, jij hebt ook nog een kraamverzorgster over de vloer die meestal heel goed grenzen kunnen aangeven. Ik zou dus niet teveel stressen op voorhand, hier heel goed met je man over spreken en zien hoe het gaat als ze er zijn.
Ik vind dat je jezelf dan juist op nummer 1 mag zetten. Als je voor het eerst moeder wordt onderga je zo'n transformatie en zijn al die hormonen heel erg overweldigend en ben je heel erg toe aan rust. Ik moest de eerste week bijvoorbeeld niet denken aan kraambezoek. M'n dochtertje was trouwens heel erg prikkelbaar, dus heel veel indrukken was zeker niet goed voor d'r. Ik weet natuurlijk niet of alle baby's zo zijn. Maar jij en je kindje moet je echt op 1 zetten en laat anderen echt niet bepalen wat goed is voor jou en je kindje
Bedankt voor jullie reacties, ik voel me in ieder geval een beetje begrepen. Ze zeiden gisteren inderdaad dat het helemaal niet verkeerd is om hulp te vragen of te hebben. En dat snap ik ook wel, maar nu voelt het opgedrongen. Wat betreft dat ze zelf kinderen hebben: klopt en de ouders én zus van schoonmoeder zijn toen 6 weken bij hun in huis geweest om te helpen. Zelf vermaken zijn ze niet zo goed in, ze gaan er bijvoorbeeld niet echt op uit of iets dergelijks. Dus ik zou ze echt de hele dag om me heen hebben. Ik probeer me in hun te verplaatsen, maar aan de andere kant voel ik me ook heel boos. We moeten het er nog maar eens over hebben. Vl komt voor me op, maar wilt wel dat het voor iedereen goed is geregeld. Hij gaf naderhand wel aan dat hij beter voor mij op had moeten komen. En ik heb aangegeven dat hij dat voor zichzelf ook moet doen zodat ik niet ook nog eens zijn wensen hoef te verdedigen. Gelukkig kunnen we het er met zn tweeën wel goed over hebben
Als je het niet wil, dan wil je niet. Maar je man moet er wel achterstaan natuurlijk. Eerst met hem goed overleggen. Verder gooi ik het wel een beetje op hormonen. Ik kan namelijk begrijpen dat je schoonouders liever bij jullie willen komen logeren en niet bij je ouders. Waarschijnlijk zullen ze zich ook niet echt op hun gemak voelen bij de ouders van hun schoondochter. Ik zou het persoonlijk niet zo erg vinden moesten mijn schoonouders komen logeren bij de geboorte van onze tweede. Ik moet wel zeggen dat ik hetzelfde heb voorgehad bij mijn eerste. Ik woon in het buitenland en zowel mijn moeder als mijn halfzus wouden komen. Mijn moeder heeft bij ons gelogeerd (is een week voor de bevalling gekomen) en mijn zus heb ik gevraagd om 2 weken later te komen en een hotel te boeken. Uiteindelijk had ik daar spijt van want ze kon gerust komen. En mijn moeder bij me hebben was echt ideeal. Ook mijn schoonmoeder was er de hele tijd en dat vond ik ook wel leuk eigenlijk. Kon ik lekker douchen en moest ik niet koken en zo.
Wat een lastige situatie en al helemaal niet fijn om je daar zo'n zorgen over te moeten maken. Ik zou het ook niet fijn vinden om 24/7 iemand om me heen te hebben.Ik heb zelf 3 kinderen maar bij de derde was de bv ook nog een hele opgave om die te laten lukken en ik had er dan niet aan moeten denken dat mijn moeder/schoonmoeder hier dan continue zou rondlopen. Ze waren er wel om te helpen met dingen in en om huis maar als ze weggingen was het ook goed. Je bent na een bevalling gewoon een hele tijd niet helemaal jezelf.Althans zo heb ik het alle 3 de keren ervaren en als je dan ook nog op eieren moet gaan lopen met anderen in huis dan werkt dat alleen maar averechts. Ik zou proberen om er doorheen te krijgen dat ze eerst bij je ouders gaan logeren en mocht het nu allemaal soepel en prettig verlopen en jij voelt jezelf goed dan kun je de logeerpartij altijd nog aanpassen. Vertel ook eerlijk aan je schoonouders dat je geen idee hebt hoe je eraan toe bent 2 weken na de bevalling en dat het jou onrustig maakt dat je dan al zo snel logees in huis krijgt. Ik kon ook weleens opzien tegen kraamvisite.Was altijd wel gezellig maar toch ook weleens opgelaten als de baby gaar huilen en aanleggen met BV lukt dan even niet. Volg je eigen hart en gevoel meid. Geniet ook van je zwangerschap. Komt allemaal wel goed.
Ik heb egoïstische schoonouders. In hun ogen gaan hun voor het is tenslotte ook hun kleinkind. Visite zonder hem vast te houden dat gaat echt niet. Ze moet hem vasthouden. Desnoods pakt ze hem gewoon uit mijn handen. Ze klaagt dat ze hem maar 1 x in de week vast kan houden. Pff 1 tip. Blijf op je strepen staan. Mijn man past zich aan met de conclusie dat zijn papadag opgeëist wordt door zijn ouders!
Ik zou ze niet direct egoistisch noemen hoor. Ik kan me wel heel goed voorstellen dat je er niet op zit te wachten, maar misschien zit er ook wel een culturele component aan? Ik weet niet of ze buitenlands zijn, maar in heel veel culturen is het heel normaal en gewenst om in te trekken bij je kinderen direct na de bevalling en ze zo te helpen leren voor het kind te zorgen, en een beetje op gang te helpen in de huishouding etc. Een beetje wat wij hebben uitbesteed aan de kraamhulp zeg maar Dus ik snap jou, maar denk ook een beetje aan hun belevingswereld en hoe het voor hun is. Met jouw vriend heb je ook hier voor gekozen. Bespreek het met ze en vraag wat het met hun doet. Misschien voelen zij. Zich wel dodelijk beledigd dat ze een heel eind moeten vliegen en vervolgens 'op visite' mogen komen. Ik zou van beide kanten water bij de wijn doen. Niet te rigide 'jouw huis jouw regels' of 'jij bent de kraamvrouw dus jij bepaalt'. Samen leven doe je door compromissen te sluiten.
Het is jou huis en jou gevoel. Ik zou er ook niet blij mee zijn als ik na de bevalling hier mensen had logeren ook al zijn het mijn so of iets. Nee zou er echt niet aan moeten denken. Gewoon bij je standpunt blijven. Je wordt voor de eerste keer moeder. Dat is al een hele omschakeling hoor. Doen wat goed voelt.. en als dat betekent geen loge's, dan moeten ze dat maar accepteren.