Hallo, Waaah! Wat een drama elke keer hier met het naar bed brengen van ons dochtertje J. (3j10m). Normaalgesproken doen we dat altijd rustig, en zelfde dingen, zoals tandenpoetsen, plassen, pyjama aan, verhaaltje lezen, zingen, een kus en dan in bed. Eén keer het muziekbeest aan en dan ga ik (of m'n man) weg. Maar de laatste maanden is er ELKE keer wat met haar, maakt niet uit wat, ze verzint echt ELKE keer iets anders. Als je wegloopt gaat ze liggen dreinen dat ze het muziekje niet hoort, of dat ze neus moet snuiten, of dat het te donker is, of hoe laat wij naar bed gaan, of hoe laat we uit bed gaan, etc. Maakt niet uit wat, er wordt altijd wat verzonnen en als je geen antwoord geeft, wordt ze pislink. Nou, ik inmiddels ook. :x We hebben een poos haar elke keer zwijgend (hoe moeilijk!!) weer terug in bed gelegd, maar zij draait dan he-le-maal door omdat ze geen antwoord op haar vraag krijgt. Huilen, krijsen, gillen, schoppen, uit bed blijven lopen, etc. Nu probeer ik het wat vriendelijker aan te pakken, wel een serie van haar vragen te gaan beantwoorden en dan "is het nu tijd om te slapen". Nou, dacht het niet. Mevrouw bedenkt wel weer iets anders. Vanavond is echt de bom gebarsten, ik werd me toch KWAAD!!!! Ze haalt echt het bloed onder onze nagels vandaan. Als je haar 1 vinger geeft pakt ze de hele hand... Dus zij ligt nu al huilende in bed en heeft inmiddels in de gaten dat ze niet nóg een keer eruit moet komen en ik zit hier trillend beneden omdat ik zo kwaad ben geworden. Mijn vraag: wie heeft een idee hoe we dit het handigst kunnen aanpakken? Want zoals het nu gaat.... gaat het niet goed. Groetjes, Hanna
Herkenbaar, die treuzelende peuters/kleuters. En de bijbehorende frustratie ook.... Wij hebben (min of meer) met onze oudste zoon samen het ritueel vastgesteld: tanden poetsen, slokje water, plassen, in bed 3 verhaaltjes lezen, in bed 3 liedjes zingen, muziekje aan. Als er teveel wordt getreuzeld nog maar 2 verhaaltjes etc. Onze zoon snapt dit goed. Het is echt het opzoeken van grenzen en dat is niet erg, wij zijn er om die grenzen aan te geven. Het kan zeker frustrerend zijn, maar hier werkt het om vast te houden aan de 'afgesproken' routine.
Mja, dat was ik ook zo gewend. Gewoon vasthouden aan de routine. Zoontje van ons doet het daar goed op. Maar dochtertje is zoooooo anders en gehaaid. Zegt rustig tegen mij: "Van papa mag het muziekje wel 2x." "Nee J., van papa mag dat ook maar 1x." Maar.... de afgesproken routine hier hebben wij zelf bedacht en daar hebben we haar verder niet in betrokken, dus misschien is dat nog een idee...
Vaste routine en die heel consequent aanhouden, daarnaast kan je het gaan slapen ook weer een positieve draai proberen te geven door te gaan belonen als het goed gaat. Drama levert dus niets op en goed luisteren dus wel iets.......krijgt een meisje van 3 Jr en 10 mnd snel genoeg door! Dus bijvoorbeeld 's ochtends bij het opstaan sticker laten plakken als het goed ging. Eerst bij de eerste sticker al kleine beloning en dan twee stickers moeten verdienen ect. en nee, zo boos worden is niet goed maar wel heel begrijpelijk. Hier werkt het goed om dan bewust de negatieve situatie positief te gaan maken. Succes!
Hier kreeg ze die fase ook wij hebben toen 2minutenvraag ingesteld ze mag/kan dan nog vertellen of vragen wat ze wil maar als de zoomer (alarm telefoon) gaat moet ze gaan slapen en kletsen we morgen weer verder
Ik heb de strijd opgegevem met alle drie de kids ik ga er 10 minuten naast liggen en dan slapen ze anders blijf ik bezig jongste van vier komt om uur of drie bij ons merk ik soms geen eens en slaapt verder. Oudste van 7 roept eem enkele keer dan geef ik hem een kus stel ik gerust slaapt verder. Me dochter van 6 hoor ik echt nooit die is zo makkelijk als slaapt dan slaapt ze. Ze slapen wel alle drie in een,kamer omdat ze dat willen graag. Ik heb gekoezen voor me slaap ipv vast houden aam regels ik weet dat dat ook niet goed is maat ben zwanger en heb me slaap hard nodig haha
Ja zoiets als de stickers zou ik ook doen. Op die leeftijd mag er nog best een positieve draai aan gegeven worden ipv alleen dit zijn de regels! Bij de meesten werkt het. In plaats van als je niet gaat slapen dan en dan....maar als je nu lief gaat slapen dan mag je morgenochtend een sticker plakken.
Hier helpt het om nog hem nog even inbreng te geven, ik vraag hem naar de minst leuke en de leukste dingen van de dag. De spanning (zowel positief als negatief) is dan wat uit zijn hoofdje en hij slaapt beter in.
Bedankt voor jullie ervaringtips! We gaan nu een sticker als beloning geven als het goed gaat. En 2 stickers is een minibakje appelmoes bij het eten. Die vindt ze zo leuk namelijk. Als het werkt dan aantal stickers verhogen. Ze heeft zonet zelf de 2 vakjes getekend waar we de Dorastickers in gaan plakken. Ben benieuwd! Verder gaan we dat idee van nog 2 minuten praten tot timer van telefoon gaat ook doen. Dus idd nog even de ruimte geven om dingen te vragen ed.
Herkenbaar en erg lastig. Ik zou zeker w even de tijd nemen voor haa want ik denk dat ze dingen gaat beseffen als tijd, alleen zijn, dat jullie er niet bij zijn, monsters enz. Maar an wel met een duideijke grens. We gaan nu dot of dat nog doen en dan ga ik naar beneden. Wij gaan straks ook naar bed en dan slapen we allemaal. Morgen weer lekker spelen. En elke keer hetzelfde herhalen. Misschien kun je zelf afspreken dat ze nog 1 keer mag roepen. Daarnaast zou ik met een beloningssysteem gaan werken. Elke keer zonder mopperen naar bed is een sticker. Kaartje vol, dan een beloning. Toetje kiezen, kadootje, uitje. Hee duidelijk de werking uitleggen en klein beginnen. Bijvoorbeeld 4 dagen, want het moet wel haalbaar zijn om het doel te halen. Kun je later wel uitbreiden. Het is heel lastig en ook het systeem moet even duidelijk zijn. Maar als je geduld hebt, dan werkt dat vaak echt! Succes!
Goed, gedaan zoals eerder vermeld (nog even praten/vragen stellen tot het alarmpje van telefoon ging). Na 10 minuten kwam ze alweer uit bed lopen: "Ik wil nog wat zeggen.." Dus ik heb haar vriendelijk toegesproken dat het nu tijd is om te gaan slapen en niet meer om te praten. "Ja, maar tot hoe laat gaan we dan slapen?" Ik heb rustig wel antwoord gegeven, want ik zag dat er anders weer een enorme strijd zou gaan beginnen. "Ik moet nog neus snuiten." Zakdoek gegeven, neus gesnoten. En daarna was het goed. Ze is er niet meer uit geweest. De consequentie merkt ze morgen dus wel: geen sticker... Ik hoop dus dat ze door gaat krijgen dat het uit bed lopen geen goed idee meer is...
Wij hebben het avond ritueel aangepast. De reden hiervoor was haar gedrag met naar bed brengen, bij mijn vriend (2 verhaaltjes voorlezen) was het altijd gedonder, treuzelen, door blijven vragen en mutsen, uiteindelijk huilen en een uur verder. Bij mij was het tandjes poetsen, pyjama aan, bed in. Terwijl ze in bed ligt dek ik haar toe en vraag hoe haar dag was, of ze het leuk gehad heeft, wat we morgen gaan doen, of Sinterklaas wel genoeg cadeautjes ingepakt heeft (vragen zijn natuurlijk altijd anders, afhankelijk van de dag) Dit duurt 5 tot 10 minuten, en dan is het ook echt over. Zij vond en vind het veel fijner om nog even over de dag te praten. Verhaaltje is leuk, maar het is enkel stil liggen en luisteren, terwijl er in haar koppie nog geen afsluiting was. Sinds ook hij gewoon even 5 minuutjes met haar praat gaat ze zodra we zeggen dat het nu slaaptijd is gewoon lekker liggen en slapen. Wij zeggen er wel altijd bij dat we voor wij gaan slapen nog even bij haar komen kijken. Vind ze fijn, ze wordt niet wakker, maar ze vindt het wel fijn om te horen dat wij altijd nog even een kijkje komen nemen.
Ik zou haar wel de sticker geven 1vraagje en neus snuiten is dan toch al een vooruitgang? Of ben ik nu zo makkelijk? Morgen nog x duidelijk uitleggen en weer proberen.
Nee, we doen het niet. Dat neus snuiten is echt lariekoek. Dat is helemaal niet nodig. Ze ziet haar zakdoek liggen en pas dan komt die vraag. Plus het was ook al gebeurd in laatste 2 minuten dat ze nog even mocht praten.
Hoe is het vanavond gegaan hanna? Hier duurde het toen ook 2/3 dagen voor ze de 2minutenvraag door had dus geduld komt goed
Ook vanavond is ze weer doodleuk haar bed uitgelopen. Het lijkt wel of die stickers haar niet boeien. Ook gewoon overdag laat ze zich door niemand opjutten. Ze zal geen stap sneller doen, ze zal geen hap sneller doen, etc. Nou ja, gewoon maar even volhouden dus...!
Update: 1e avond: 1x uit bed gelopen ('s ochtends geen sticker) 2e avond: 2x uit bed gelopen ('s ochtends geen sticker) 3e avond: in bed gebleven! ('s ochtends een sticker!) 4e avond: 1x uit bed gelopen ('s ochtends geen sticker) 5e avond: in bed gebleven, dus morgen weer een sticker! Elke ochtend heb ik aan haar gevraagd: "En.. mag je een sticker plakken?" En elke keer wist ze feilloos te zeggen: ja of nee. Ze weet nu dus donders goed, dat als ze uit bed loopt, dat dat níet de bedoeling is! Nou, morgenavond krijgt ze dan haar eerste beloning: klein bakje suikervrije appelmoes bij het eten. Vindt ze zo leuk... groente daar een beetje in dippen. En dan maar weer een nieuwe beloningskaart tekenen met 4 vakjes dan.
Ik zou eerst een paar x na 2 stickers blijven belonen. Laat haar maar uitvinden dat dat leuk is. Dus niet te snel uitbreiden naar 4 stickers, dan verliest ze misschien weer motivatie.
Ja idd. Maar ik heb gisteravond te vroeg gejuicht.... Ze is toch weer haar bed uitgekomen en enorm stampij zitten maken. S ochtends weet ze dan precies te vertellen dat ze geen sticker krijgt.
Herkenbaar, en dan is mijn dochter nog maar 2,5. Maar zij weet ook feilloos de boel te vertragen. Bij het naar school gaan en ook bij het naar bed gaan. Naar bed gaat zonder drama, maar bij het eind van het derde verhaaltje (normaal gezien het teken dat ze nu gaat slapen en ik naar beneden ga) gaat ze zitten vertragen. Opeens vragen om toch weer een ander verhaaltje van Jip en Janneke, of ellenlang bij de plaatjes gaan vragen: "mama, wat is dat?" Eerst gaf ik eraan toe maar nu merk ik dat het toch wel de spuigaten uit begint te lopen en het avondritueel zo een dikke drie kwartier duurt. Gisteren dus heel consequent volgehouden: nee, ik heb drie verhaaltjes voorgelezen, en nu ga jij slapen. Uiteindelijk is ze gaan slapen zonder drama, maar ik ben benieuwd hoe het vanavond gaat. 's ochtends blijft het een drama met aankleden, ze wil alles zelf doen maar gaat gewoon door de kamer dansen en allerlei andere dingen doen behalve aankleden. Als ik dan ingrijp is het brullen.