Ik wil gewoon niet naar huis. We hebben het zo fijn gehad en ik zie op tegen alle drukte en dagelijkse dingen. Ik ben er een beetje verdrietig van.
Lief van je. Ik heb dat altijd en Ies ook. Maar terwijl ik tegen haar zeg: denk aan de leuke dingen, vind ik het lastig om mezelf te herpakken. Komt ook omdat ik nog steeds niet volledig werk en merk dat dit ook nog niet gaat lukken tot na de zomer. Als ik er eenmaal ben ga ik weer als een speer hoor, maar dat is dus juist mijn ‘probleem’. Sorry, heel verhaal over mezelf terwijl je me alleen maar een digi knuffel wilde geven