hoi mijn dochter is nu 2 jaar en 8 maand een heel pittig pienter slim meisje Vanaf de geboorte was ze al overal heel snel mee. met 10 maand liep ze, met 1 jaar traplopen.. eigenlijk overal altijd snel mee Verbaal is ze zeer sterk groot woordenschat en ze heeft soms uitspraken. echt heel wijs. Motoriek: ze kleurt binnen de lijntjes, springt op 1 been op de trampoline klautert en klimt Ze zit nooit 1 seconden stil Het grote probleem is dat ze: andere kindjes slaat( en dit van te voren ook aankondigd).. niet corrigeerbaar is, onhandelbaar soms.. speelgoed vind ze niet leuk of kijkt ze niet naar om. vandaag wat nieuwd uitdagende speelgoed gekocht maar ook dat vond ze niet interessant, het lijkt wel of ze niet gelukkig is. Ik als moeder maak me er heel erg zorgen om.omdat ik het natuurlijk 7 dagen zie, mijn man minder maar die is ook veel van huis. veel mensen zeggen zou ze hoogdbegaafd zijn? oke ze kan al wel heel veel, alle kleuren links en rechts tellen( tot20) maar ja ik hoop dat ik wat handvaten van jullie zou kunnen krijgen want het is hier soms echt niet gezellig en ik ben om half7 echt boter gaar grt serena15
Ze is absoluut slim en vlot, maar hoogbegaafd weet ik niet hoor. De meeste dingen die je noemt doet mijn zoontje ook (alleen niet binnen de lijntjes kleuren) en deed hij ook voordat hij 3 was. Nu houd ik ook helemaal niet van etiketjes-plakken, dus wie weet. Met m'n zoon kan ik redelijk goed over z'n gevoel praten. Dat kun je ook eens proberen met je dochter. Als ze zo'n grote woordenschat heeft, kan ze misschien ook onder woorden brengen wat er in haar om gaat. Verder was mijn eerste gedachte ook dat ze wellicht behoefte heeft aan meer omgang met andere kinderen van haar leeftijd (en iets ouder). Daar kunnen ze veel energie in kwijt. Corrigeren: kan bijna altijd, als je maar consequent bent. Is niet leuk, verre daarvan. Hier leverde dat een tijdlang gil- en krijspartijen op en soms zelfs schoppen. Rustig blijven en niet toegeven. Nu gaat het veel beter, al luistert hij nog steeds vaak niet (wanneer is die peuterpuberteit nou over...?).
wat merken de begeleidsters daar op? herkennen zij ook dit gedrag, of is het iets wat vooral jij opmerkt, of dat ze doet als jij erbij bent? Houdt ze zich daar aan de regels? Hoe is daar met anderen kinderen? Ik neem aan dat je zeker op gesprek zou moeten komen als ze alleen maar andere kinderen zou slaan.
Wat zeggen ze op de PSZ? Hebben ze daar ook een jonge en oude groep? Misschien kan ze versnelt naar de 3-jaars groep voor wat uitdaging. En wat oudere kindjes die haar gedrag wel weerstaan Kun je niet meer motorische uitdaging zoeken? Vaker naar de speeltuin, peutergym, bos. Dat ze haar energie een beetje kwijt kan. Of kijk een samen bij de spelotheek voor speelgoed, geeft wat variatie en daar hebben ze ook vaak fietsjes ed. hoeveel speelgoed heeft ze liggen? Mijn jochie speelt soms helemaal niet meer, als er teveel speelgoed ligt. Dan ruim ik bijna alles op, en blijven er echt maar een paar dingen in de kast voor de grijp. Dan is het voor hem veel overzichtelijker om iets te kiezen. Dat slaan ed, hoe pak je dat nu aan? Want lijkt me handig om daar wel naar te kijken. Aan de ene kant zorgen dat ze genoeg bezig blijft, maar ze moet ook gewoon weten dat ze dingen niet mag.
Misschien peutergym of iets dergelijks? Wat onderneem je zoal met haar als ze thuis is? En ik ben inderdaad ook heel benieuwd hoe het op de peuterspeelzaal gaat. Ik zou de sociale contacten wel blijven stimuleren, zodat het hopelijk met de tijd beter gaat. Hoe je dat het beste kunt doen weet ik niet. Ik zou denk ik contact zoeken met een pedagoog hierover, want ik zou het zeer vervelend vinden als mijn zoontje niet op een juiste manier met andere kinderen om gaat. Ik denk dat ze een bepaalde stimulans mist en dat je op zoek moet wat dit precies is. Wat vindt ze leuk, waar liggen haar interesses wel? Vindt ze het bijvoorbeeld wel leuk om naar het bos te gaan? Of speelgoed wat nog meer uitdaging biedt dan het speelgoed wat ze nu heeft? Mijn jongste broertje kan bijvoorbeeld helemaal los gaan op technisch speelgoed.
Klinkt me wel een klein beetje bekend. Mijn nichtje (1,5) telt inmiddels ook tot 10 zegt halve zinnen, kent de laatste woorden van zinnen uit een boekje als ze het nog maar één keer gehoord heeft enz. Wel is ze geinteresseerd in speelgoed, ze kan bijvoorbeeld wel een kwartier naar een klein poppetje zitten kijken, maar als er ook mar iemand anders aan speelgoed zit (wat niet van haar is en waar ze op dat moment niet mee speelt) dan begint ze ook te slaan. Haar vader is wel hoogbegaafd, maar is moeilijk te zeggen of zij dit natuurlijk ook is. Motorisch is ze trouwens niet zo snel.
Ik herken het wel. J is nog geen twee, maar doet precies wat jouw dochter ook doet. Tellen inmiddels tot 12 ongeveer, tekent rondjes en bewuste lijnen/figuren, praat met zinnen van 5-6 woorden (mama, mag ik speeltuin spelen?) en ook idd van die wijze vragen of opmerkingen over dingen. Ik probeer er zo onbevooroordeeld in te staan. Mijn man en ik zijn allebei niet dom en in onze beide families zijn een heel aantal VWO'ers en uni afgestudeerden. Maar ja, ik hoop eerlijk gezegd dat ze gewoon lekker daarbij hoort en verder niet hoogbegaafd is of daar last van heeft. Ik merk wel dat ik haar uitdaging moet bieden en veel begrenzing op bepaalde vlakken. Duidelijke regels in huis die altijd gelden, afspraken samen maken, terugkomen op dingen. We gaan elke dag wel iets doen wat haar uitdaagt. Ik probeer haar nu juist op sociaal vlak wat uit te dagen (ik ben sinds kort gastouder, en we gaan naar peutergym). Dit vind ze erg leuk en ik zie dat ze hiervan geniet en nieuwe dingen leert (delen, samen spelen). Ik heb haar ook aangemeld bij de PSZ, en gevraagd of ze vervroegd mag. Het is hier vanaf 2,5 en als er plek is mag ze nu in november al... Al met al zou ik proberen duidelijke grenzen te blijven stellen, uitleggen waar om iets niet mag (hier is mijn dochter heel gevoelig voor, met een reden is het snel goed) en elke dag iets speciaals gaan doen. J vindt bijvoorbeeld een fietstocht ook heel leuk, en dan wijst ze alles aan wat ze ziet en kletsen we lekker. Alles binnen een kader wat ze aan kan, anders is ze van slag. Dat is bij mijn dochter wel de keerzijde (erg gevoelig, van 1 keer laat opblijven slaapt ze een maand slecht). Dus hoogbegaafdheid zou ik lekker in het midden laten. Is nog niet zo van belang. Ik hoop dat je wat handvaten vindt voor je dochter!!
Ik zou kijken of je haar met name lichamelijk of creatief kan gaan stimuleren; peutergym / peuterdans / muziek op schoot. Verder veel naar buiten, knutselen, enz. Hier ook een (erg) slimme, snelle dochter en wij steken expres niet in op het leren, maar op beweging en creatief ed. Dit helpt; ze is prima in balans en gelukkig. Voor jouw kind is het sociale aspect van deze activiteiten ook erg goed denk ik. Ik vind niet dat je een kind wat al zo snel gaat nog extra op cognitief gebied moet stimuleren, maar juist de andere dingen aan moet bieden.
misschien leuke kinderboekjes om voor te lezen over de onderwerpen waar je je druk over maakt... ik ga binnekort een leuk boekje over de psz halen, en over plassen en poepen op het potje, tandenpoetsen. eigelijk alles wat ik nog eens extra onder haar aandacht wil brengen, lees ik s avonds aan haar voor..
Mijn zoontje is ook erg vlot en ik ben zelf hoogbegaafd, dus ik hou er ook wel iets meer rekening meer.. maar.. ik herken het eigenlijk niet zo. Als hij moe is wil hij nog wel eens vervelend worden, hij doet dit dan vooral tegen mij. Andere kindjes slaan enzo doet hij niet, hij is juist heel sociaal. Hij heeft met 1,5 een paar weken een bijtfase gehad, maar verder weet hij heel goed dat slaan pijn doet. Hij slaat wel terug als er een ander kindje echt iets doet en dat corrigeer ik wel, maar vind ik eigenlijk niet zo heel erg. Ik liet als kind altijd alles toe en huilde dan alleen maar omdat kindjes mij niet lief vonden. Ik hoop juist dat Jayro iets meer van zich af bijt. Dus ik denk niet dat het direct met hoogbegaafdheid te maken heeft. En als ze inderdaad ook al zo goed praat enzo, wat zegt zij dan als ze een kindje heeft geslagen? (er van uit gaand dat ze de 'waarom'vraag goed begrijpt, Jayro wel, maar meeste van deze leeftijd volgens mij nog niet). Zo pakte Jayro laatst iets uit Kenji's handen, wel iets hardhandig, dus ik vraag waarom en hij antwoordde dat het gevaarlijk was voor Kenji.. En ergens had hij nog gelijk ook Anders zou je misschien al snel denken dat hij zomaar iets van z'n broertje af pakt. Misschien kun je er achter komen waarom ze het doet, misschien ziet ze niet zo goed in dat ze dingen beter op kan lossen door te praten en te vragen?
even wat antwoorden de juf van de peuterspeelzaal, ziet ook dat ze slaat, ze houdt het in de gaten en corrigeert uiteraard ze slaat ook bij ander ekindjes en ik als moeder voel me hoogst opgelaten. ik grijp uiteraard in en zeg op knie hoogte dat ze dit niet mag doen. thuis zet ik haar appart maar dan krijst ze en gilt ze het uit... maar blijf het wel doen. als ze rustig is vraag ik hoe zou jij het vinden dat een ander kindje jou zou slaan dan zegt ze: priman mama. ( maar ze begrijpt het wel) ik ga elke dag met haar er op uit zodat ze haar energie kwijt kan, heb veel knutsel spullen gekocht, dat vind ze leuk en nieuwe spelletjes. maar ik vind dat ze ook moet leren alleen spelen in de tuin staat een trampoline glijbaan schommel maar daar kijkt ze niet meer naar om het ergste vind ik dat ze niet luistert... ik maak me best zorgen om het totale plaatje zeg maar och over hoogbegaafdheid daar Zitten we echt niet op te wachten, het verre daarvan, maar feit is wel dat ze een ontwikkelings voorsprong heeft maar misschien bv niet op emotioneel gebied als ik praat met haar over gevoel, dan lukt dat nog niet. grt serena
Niet luisteren is echt een leeftijdsding, die kindjes van 2,5-3,5 kunnen je daarmee soms echt het bloed onder de nagels vandaan halen. Het is hier nu beter dan een half jaar terug, maar er zijn van die dagen dat het gewoon niet wil. Dan zit meneer érg vaak op z'n time-out plekje onderaan de trap. Meestal is hij dan moe, of iets zit hem dwars. Maar soms is hij gewoon een strontvervelende peuter... Blijf haar je grenzen aangeven, dat heeft ze nodig nu. En oooooit zal die peutertijd weer voorbij zijn. Ik hoop dat kleuters ietsje meegaander zijn
je kan bij het cb een afspraak maken met het "opvoedbureau" of je laten doorverwijzen,misschien herkennen zij bepaald gedrag en kunnen ze je verder helpen. kijk het gaat er denk ik niet om hoe snel ze tot 20 kunnen tellen of links of rechts,ze hoeven maar een weekje naar dora te kijken en dan kunnen ze dat al. ik denk dat je meer moet letten hoe kort haar concentratie boog is,of ze zichzelf kan vermaken,snel boos wordt als iets niet lukt,misschien verveeld ze zich etc. dus ik zou gewoon het cb bellen om te kijken hoe of wat.
ik denk dat het aan de grenzen ligt. je moet echt voor jezelf duidelijk stellen wat je van haar verwacht en dat met haar bespreken, en misschien heeft ze veel uitdaging nodig, dus doe lekker dingen met haar die ze leuk vindt en waarbij ze haar energie kwijt kan en verwacht daarna dat ze 10 min zelfs speelt met zelfgekozen materiaal of aangeboden materiaal. succes hoor
Ik denk dat het een los staat van het ander. Je hebt een kindje dat snel is in haar ontwikkeling, motorisch en verbaal. En daarnaast een kindje dat veel vraagt om grenzen. Het is aan jou om die grenzen te stellen en daar heel consequent in te zijn. Heeft de speelzaaljuf geen tips of ideeën? Of idd anders het CB of je HA.