Hier ook heel herkenbaar: van huilbaby, naar huildreumes, naar huilpeuter. Mijn oudste twee hadden dit ook en toen was met een jaar of 3 het huilen en piepen voorbij, dus ik heb goede hoop dat het einde in zicht is! Ik doe hier nog steeds vaak voor hoe ik vind dat het zou moeten klinken. Dus als hij half huilend en piepend 'ijsjeeeeeeee' mekkert, zeg ik zelf: 'Zeg maar: 'mama, mag ik ook een ijsje?'. En zo lang hij het niet zegt, krijgt hij het ook niet. W.b. verder gedrag: ik verveelde me zelf als kind ook dood in huis. Kon me pas vermaken toen ik had leren lezen, want alle andere vormen van 'spelen' die je in je eentje binnen kan doen, spraken en spreken me gewoon niet aan. Ik zie dit bij mijn zoontje ook. Zijn hobby's zijn: buiten rennen, buiten fietsen, klimmen en klauteren, trampolinespringen, met de bal gooien, enz. Allemaal geen binnenactiviteiten, zeg maar. Dus soms moet hij natuurlijk wel even op mij wachten, maar meestal ben ik ook een groot deel van de dag buiten of op stap zodat hij ook kan doen wat hij leuk vindt. Het is maar zo'n korte tijd dat hij overdag thuis is, ik geef er maar gewoon aan toe.
Geen tips, wel herkenning. Gelukkig verlengt ze (bijna 3,5) ook elk woord als ze piept/zeurt/zanikt en zeikt dus kunnen we er extra lang van genieten Vihiiiind iihiiik niehieeeet leuuuheeeuuuk Overigens in dezelfde categorie van ergernis momenteel: -Absoluut niet luisteren, gewoon niet, nooit -Structureel weglopen als ze aangekleed moet worden of als haar haren gedaan moeten worden - boos zijn als ze niet op de eeeiiiiped mag - zich doodvervelen in huis en alleen maar tv willen kijken - op alles willen klimmen en springen waar het niet voor bedoeld is (lees bank en kast). - vooral niet willen avondeten: lust ik niet. Wat eten we dan? Weet ik niet maar ik lust het niet. Faaaasssseeeeee! Mijn geduld verlies ik de afgelopen tijd behoorlijk vaak. Vanochtend heeft ze een bezoek aan de kermis al verspeeld. Tof!
Dat piepen en zeuren hoort wel een beetje bij 3 jaar zijn Maar evengoed super irritant. Straffen met de ipad zou ik niet doen, een consequentie/straf moet logisch zijn in mijn ogen en zeuren om uitstapjes of andere dingen heeft niks met de ipad te maken. Ik zou consequent blijven met: "als je zo praat dan versta ik je niet en kan ik je niet helpen. Zo is het hier uiteindelijk overgegaan.
Ik krijg inderdaad het idee dat het bij de leeftijd hoort. Wij kiezen nu inderdaad voor consequent zeggen dat we niet luisteren als hij piept en zeurt en normaal moet praten/vragen
Oktober 2014 heeft hier ook talent voor Ik begrijp helemaal wat je bedoeld. Ik denk en hoop dat het een fase is. Tot deze fase is afgelopen, benoem ik ook dat ik hem niet versta als hij zo piept, maar dat hij gewoon moet praten, na herhaling negeer ik hem tot hij weer normaal kan doen. Als hij over 15 jaar nog zulk drama/ acteertalent heeft, dan mag hij van mij acteur worden.
Hahaha, waarom wíst ik dat jij dit zou zeggen? Een half jaar preken dat ze dr gewone stem moet gebruiken omdat ik haar anders niet versta, zonder effect. Of een week een tabletonthoudingsstraf boven dr hoofd houden waardoor het meteen over gaat. Ik vond het wel een keer gescheten met die "logische consequentie"
Mijn jongste is ook van september 2014 en zij kan ook heel dwingend zijn. Niet dat ze piept met een zeikstem, maar gewoon zo snerpend: "mama! mama! mamaaaa!" en dat dan op een keihard volume net zolang tot ik wel reageer. Als ze iets wil, moet het ook direct en anders komt ze gewoon aan mijn arm of kleren trekken, heel irritant als het 100x op een dag gebeurt. Het is ook logisch, want ze wil niet overstemd worden door haar oudere zus en de baby is onderweg. Jij bent ook net bevallen @Boommm dus het zijn ook een hoop veranderingen voor haar. Hier helpt het om haar echt 1 op 1 aandacht te geven, even alle tijd voor haar. Een half uurtje is soms al genoeg. Wat ik wel belangrijk vind is dat ze zich thuis ook leren vermaken. Ik kan echt niet elke dag met ze op pad en ze moeten leren zich ook zelf bezig te houden en rust te vinden thuis. Ik laat ze zich dus ook weleens vervelen en vaak zie ik dat ze dan toch na een twintigtal minuten beginnen met spelen.
O, en de vervelende stem doet mijn oudste. Ze heeft zo'n babystem die ze opzet als ze haar zin niet krijgt. Negeren werkt niet altijd. Ik weet wel van wie ze het heeft, een vriendinnetje van school.