Hier een zoontje die ook wel van de vaste volgorde en gewoontes is. We hoeven iets maar 1 of 2x te doen en het zit in z'n 'systeem'. Overigens niet met alles hoor, hij is nog steeds een ondernemende, driftige en overactieve peuter. Dus ik herken het wel een beetje, zoontje wordt hier juist erg snel boos als iets niet gaat zoals hij wil of als ik iets doe wat hij eigenlijk moet/wil doen. Denk dat bijv. aan: - alle deuren moeten dicht - binnen doe je je schoenen uit, hij moest er op de psz heel erg aan wennen dat z'n schoenen aan mochten blijven. - als hij naar de wc gaat moet hij zelf het licht aan doen en zelf z'n billen afvegen en doorspoelen. Doe ik 1 van die dingen dan is het mis - Doe ik bijv. een deur dicht dan wordt hij boos en doet de deur weer open om hem vervolgens weer dicht te doen. - Wij lezen 's avonds uit de bijbel, hij mocht 1x bij papa op schoot en nu moet hij dus altijd bij papa op schoot op dat moment. - Hij heeft erg moeite met vieze handen, dat moet gelijk schoongemaakt en anders veegt hij het wild aan z'n trui/broek af. - Hij heeft heel lang gevraagd om z'n neus te snuiten zodra hij even had gehuild, inmiddels hebben we hem aan kunnen leren dat hij met z'n handjes z'n ogen droog kan vegen na het huilen. - Als hij bij oma komt heeft hij ook z'n vaste rituelen. Eerst mama uitzwaaien, dan fruit eten en dan een snoepje, dit dreunt hij in de auto er naar toe al op. - 's Morgens moet hij ook eerst plassen, dan aankleden, dan haren doen, gezicht wassen en als laatste tanden poetsen. Ook in deze volgorde, anders krijg ik het ook te horen. - Als hij gaat slapen moet hij een broek aan, ook 's middags en z'n broek moet in z'n sokken. Nou is al een heel lijstje en er is nog wel meer. Ik twijfel soms ook wel eens. Sommige dingen kunnen namelijk ook prima gewoon bij de peuterleeftijd horen. Het is op zich een zelfstandig jongetje, maar het feit dat hij soms zo boos/ driftig wordt als je afwijkt vind ik wel lastig. Moet zeggen dat ik hem steeds beter wat uit kan leggen waarom ik bv. even wat doe i.p.v. hij. Ik twijfel ook wel eens van doe ik er goed aan erin mee te gaan, want het geeft hem veiligheid of doe ik er juist goed aan om hem soms wat meer van die vastigheid af te halen. Hij is overigens erg sociaal en totaal niet bang voor anderen, praten kwam wat laat op gang, maar inmiddels praat hij vrij goed, ik kan hem in 90-95% van de gevallen verstaan, buitenstaanders niet altijd. Ik heb zelf zoiets van ik laat het voorlopig zo, het geeft nu thuis verder nog niet echt problemen en ik hoor ook van de psz nog geen verontrustende verhalen. Bij de 3-jarige controle op het CB wil ik het eens aankaarten, maar ik ben nu nog niet van plan om testen e.d. bij hem uit te gaan laten voeren.