Halloo, Vroeg mij af hoe jullie omgaan met "goedbedoelde" adviezen over je baby. Ik heb nu een dochter van 6 weken en irriteer mij mateloos aan ongevraagde adviezen van mensen. Vooral wanneer mensen zeggen dat ik iets niet goed doe of vragen waarom ik iets doe of juist zeggen wat ik moet doen...aaargh!! Kan er op 1 of andere manier maar moeilijk mee overweg...
Ik kon daar toen ook slecht tegen (wie niet?) ik hanteerde toen "het ene oor in het andere oor uit" hihi Of ik zei "fijn dat je mee denkt, maar ik denk dat het niks voor mij is" Nu hij wat ouder is doet het me allemaal wat minder. laat je niet onzeker maken door anderen hoor, jij bent de mama en weet wat goed is voor je kleintje.
Ik durf wel eens te zeggen dat ze het zelf mogen komen toepassen dan. Vooral als het adviezen zijn van iemand die zelf (nog) geen kinderen heeft. En gek toch, als ik dat aanbied gaat er niemand op in.
Haal eruit waar je wat aan hebt, en waar je niets aan hebt gewoon ene oor in en andere weer uit. En niet vergeten dat de adviezen, hoe irritant ook, inderdaad meestal goedbedoeld zijn.
Herkenbaar hoor! Van vreemden kon ik het nog wat makkelijker naast mee neerleggen, maar als mijn zus of moeder met adviezen kwamen..... Hier toch vaak tot 10 geteld, mijn eigen ding gedaan en er soms een grapje over gemaakt. Mijn moeder bond erg snel in, omdat bleek dat als ik mijn moedergevoel volgde, ik een erg tevreden mannetje had (en dat zag zij toch uiteindelijk ook wel in ). Mijn zus dacht gelukkig iets meer mee, maar vond het zelf soms prettig om gewoon eerst even zelf wat dingen uit te proberen. Dat begreep ze en sindsdien gaat dat ook goed.
Ik weet dat het goedbedoeld is, maar vindt het vervelend worden wanneer je het gevoel krijgt dat je het he-le-maal verkeerd doet. En dan probeer ik zeker gewoon even vriendelijk te lachen en het te laten, maar soms blijven ze doorgaan en verwachten ze gewoon dat je ze gelijk geeft en antwoord geeft. En dat....is nu net zo lastig voor mij.... Het gaat ook voornamelijk om mijn schoonfamilie en ik wil geen vervelende schoondochter worden. Maar ik zal me er maar bij neer moeten leggen en me minder moeten irriteren. Heb er nl zelf het meeste last van...
juist, ik vraag mijn moeder soms ook advies, of hoe zij dat vroeger deed. Maar mijn schoonmoeder (stiefschoonmoeder) ooooh!!! die weet alles beter, en dan ellenlange verhalen over hoe zij het vroeger deed en dat kan me echt totaal niet boeien, pfff om gek van te worden. Wanneer ik zeg dat ik t niet wil weten oid walst ze er gewoon overheen pff
Oh zoooooo herkenbaar bij de eerste was het heel erg! Maar dat ging vooral over de voeding; - afgekolfde melk is dat wel goede melk want het is zo dun! - oh je moet die melk wat dikker maken joh (baby van een week of 2) - Ik gaf ze vroeger altijd Molenaars kindermeel en echt niet die dure pakken melk! Nou, ik zei altijd dat ze het er prima op deden en voor de rest andere adviezen gingen het ene oor in en het andere weer uit inderdaad!! Ik was 1 x zo boos op iemand; wij waren net verhuisd na een heftige periode en onze zoon was ander half jaar en de 2e nacht in dat nieuwe huis was hij aan het huilen toen hij naar bed moest dus mijn man en ik liepen steeds even naar hem toe omdat alles nog nieuw was. Hadden we visite van iemand zonder kinderen maar wel hoogzwanger en die zei "ik herken dat huiltje precies, gewoon even laten is zo over" GRRRRRRRRR ik nog even uitgelegd dat het nogal zielig is voor een mannetje van anderhalf zo'n 2e nacht in een nieuwe en nog behoorlijk lege slaapkamer "maar nee geloof mij maar" Nou, ik had haar wel bij de oren willen pakken en tegen de muur aan willen gooien, whahaha.... Nee, ik was behoorlijk geirriteerd en zei "we praten over een paar maanden nog wel een keer" als je eigen kindje huilt reageer je vanuit je gevoel en is het toch bijna altijd goed! Volg gewoon je gevoel!!
Zo, wat een wijze uitspraak. Herkenbaar, vervelend en idd: ene oor in, andere uit. Ik vind die zin van Mama van Sem een hele nette manier is om te reageren: "Fijn dat je meedenkt maar ik denk dat het niks voor mij is." Als ze dan doorgaan kun je langzaam het niveau van botheid gaan opvoeren. Laatje trouwens door je irritatie niet tegenhouden om de adviezen die wel goed zijn op te pikken. Er zit soms misschien zomaar ineens iets bij waa je wel wat aan hebt.
Lastig is dat ja..! Ik kreeg het niet heel veel, omdat ik volgens mij wel een beetje uitstraalde van: bekijk het, ik bepaal zelf wat ik doe.. Misschien zoveel mogelijk het ene oor in en het andere weer uit. Misschien kun je erbij zeggen dat je je eigen gevoel volgt en dat dat prima werkt. Want dat is ook zo: je gevoel volgen werkt het best! Nog gefeliciteerd met de kleine!
@Tupp: ja, je hebt helemaal gelijk dat er mogelijk ook wat bij kan zitten waar ik wel wat aan heb. En probeer nu maar gewoon vriendelijk te lachen en ook de zin van Sem te gebruiken. Werkt het niet, zet ik mijn dondergezicht alleen op.. @Misa: bedankt voor je felicitatie