pijn doen is leuk....

Herkenbaar dochter heeft deze fase ook alleen bij mij gehad, haar vader werd gespaard. Alleen is jouw au (en de eerste keren mijn au ook hoor! want dat zeg je bijna automatisch) een hele leuke reactie. Bij mijn dochter kon je het goed zien aankomen, ik pakte dan haar hoofd of hand beet zodat ze me geen pijn kon doen en zette haar op de grond met de woorden:"nee je mag mama geen pijn doen". Daarna negeerde ik haar. Het werd al snel minder (negeren is veel minder grappig dan dat leuke hoge au) en na een aantal weken was het helemaal over.

 

Ai, leuke fase

Mijn jochie (toen net 2) heeft het ook gedaan, en dan lachen inderdaad. De 1e keer waarschuwde ik dat het niet mocht, de 2e keer dat hij naar de gang ging als hij het weer deed. En de 3e keer ging hij ook naar de gang.

Als kleinere dreumes heeft hij het ook gedaan (1m5mnd), toen waarschuwde ik de 1e keer, en de 2e keer ging hij direct op de grond (evt rug tegen een muur), en negeerde ik hem een minuutje.

Beide dingen werkten prima. Na een weekje was het ergste wel voorbij..

 

Haha, ook zoonlief zit in deze fase, hij slaat mij hard en roept dan au!!
Ik kan er wel om lachen, (van binnen dan he?)Want als het me echt zeer doet, zeg ik duidelijk en met een 'streng "gezicht, nee!!, blijft hij doorgaan, zet ik hem op de grond en negeer hem (met een driftbui tot gevolg)
het is gewoon het uittesten van de grenzen, en of ze het echt "weten", volgens mij is het meer je reactie uitlokken.

 

Vanaf ze ongeveer 1,5 was, heb ik haar gelijk op de gang gezet als ze me opzettelijk sloeg, beet of kneep. Uitgelegd dat het pijn deed en haar daar even laten zitten afkoelen. Dat werkt wel prima, af en toe haalt ze het nog wel eens in haar hoofd, maar dat is dan snel weer afgelopen. Het zijn echt fases.

 

zit dit te lezen en denk, oh, gelukkig doet mila dat niet.
komt ze naar me toe, trekt mn trui omhoog, en kniijpt kei hard in mijn buik. lachen!!

 

Hier 1x waarschuwen en dan op de gang. De lol is er snel vanaf dan

 

Ahum, ik weet dat het niet goed is maar hou het op een eerste reactie. Mijn zoon had toen hij anderhalf was ook zo`n fase van bijten. Ik ben een keer zo pissig geworden dat ik heb terug gebeten. Want niks hielp zijn gedrag te corigeren. Maar hij heeft het NOOIT weer gedaan. Tot nu toe dan en hij is nu net 2.

Sucses Janna

 

Janna hier hetzelfde gedaa uit reactie een keer, alleen heeft mijn zoontje zo'n hoge pijngrens dat het hem niks deed!
Dus nu probeer ik ook hem recht te zetten (op de strafstoel) en anders naar zn kamer maar het lijkt alsof het hem gewoon niks interesseert...

 

fieuw, ben dus toch niet de enigste. En toch zit ik me nu een beetje af te vragen of op een gegeven moment je niet beter een lik op stuk beleid kunt voeren. Als je echt alles heb geprobeerd? En het werkt niet?
Dan pas, Jij bijt mij? Ik bijt jou???

 

Joris heeft zo'n fase ook gehad. 1 keer werd het zo erg, hij hield echt niet op, dat ik hem onder de koude douche had gezet! Niks werkte, hij bleef doorgaan en sindsdien heeft hij het nooit meer gedaan...

Heel cru, maar op dat moment zag ik gewoon geen andere oplossing dan hem zo te laten afkoelen! Was geen minuut hoor, gewoon even eronder. Moest hem zelfs bijtend en hij bleef maar slaan meenemen naar de badkamer! Joris kon daar echt wat van en zat toen echt met mijn handen in het haar!

 

Hier ook een periode..

Ik ging nephuilen met grote uithalen. Het hielp, want hij ging me dan troosten en toen hij groter werd kreeg ik dan een kusje.

Koen deed het daarna een stuk minder.

Groetjes,

Kim

 

Dat denk ik wel hoor...
Werkt vaak wel het beste met de kindjes die echt! niet willen horen/luisteren.
Ik moet Tygho namelijk echt hard aanpakken als ik wil dat hij luistert terwijl een vriendin van me haar zoontje(4 maand jonger) gewoon rustig kan vragen of hij het niet meer wil doen.

Als er een andere methode is die ook werkt, dan zou ik absoluut niet het jij bijt,ik bijt ofzo gaan handhaven.Maar sommige kindjes zijn gewoon hardleers(oostindisch doof)

 

2 minuten is voldoende denk ik. Zo doe ik het tenminste wel.
Mijn dochter vindt dat echt het ergste, op de gang. Omdat ze dan helemaal genegeerd wordt.
Als de 2 minuten voorbij zijn doe ik de deur open en zeg nog een keer tegen haar (als ik haar op de gang zet, zeg ik altijd waarom) dat ze op de gang moest, omdat ze mama had gebeten en dat dat niet mag. Dan geeft ze me altijd een kusje en dan is het weer klaar

 

Volgens Nanny Jo doe je 1 minuut voor elk jaar.
Hier moet Tygho altijd 2 minuten op de stoel als hij stout is.

 

hmm de gang werkt hier dus niet en ik weet dus ook niet meer zo goed wat nu?! Bijten doet ze niet maar wel slaan en dan zegt ze zelf al "in de hal"! Volgens mij heeft dit dus niet zoveel effect als ik had gehoopt terwijl er niets is, dus ik snap niet dat ze het leuk vind. Soms slaat ze en loopt ze zelf al naar de gang........

Moet stiekem wel lachen, maar wij zijn dus een beetje aan het einde van ons latijn.

NOg tips?

 

1 minuut voor elke leeftijdsjaar werkt hier heel goed, zo heb je zelf ook een maatstaf, mijn dochter van 4 zit dus 4 minuten en kliert ze nog, nog eens 4 minuten. (meestal vind ze het erg fijn om even alleen te zijn en gaat dan languit op de trap liggen met haar duim in de mond)

 

Mijn zoontje heeft op die leeftijd ook flink en veel gebeten. Hoe pijn het ook deed bij mij, ik bleef rustig en het enige wat ik zei was: niet bijten of niet slaan, meer niet. Werkte vrij snel moet ik zeggen. Ik vond hem echt te jong om te straffen en het terug doen ben ik helemaal geen voorstander van aangezien je daarmee alleen aangeeft dat het dus oké is om te bijten of te slaan als je boos bent. Het gedrag zal dan zeker langer doorgaan. Overigens als een kind echt wat ouder is, bijvoorbeeld 4 en dan bijt, zou ik het kind wel laten voelen hoe het voelt en erbij uitleggen dat het echt niet kan, maar dan hebben ze veel meer inlevingsvermogen en begrijpen ze de uitleg (laten we hopen).

 

Ik heb na een poos negeren 1x teruggebeten. Niet te hard, maar zo dat hij schrok. Daarna was het over