Hallo Dames, Ik moet echt even me verhaal kwijt. Ik ben met vanmiddag weer met ontslag gegaan uit het ziekenhuis. Heb van zondag op maandag nacht enorme krampen en pijn gehad en hier slecht Door geslapen. Werd s ochtends alweer vroeg wakker we zijn toen naar het ziekenhuis gegaan er was toen wel wat gerommel te zien maar mocht weer naar huis. Tijdje later werd de pijn erger en moest ik dus weer langs komen. Dit keer weer een ctg en weer wel wat gerommel te zien nu wouden ze me toch een nachtje houden om te kijken hoe het verder ging en zodat ik voor de avond eventueel wat zou kunnen krijgen zodat ik goed kon Door slapen. Nu vanochtend me eigen gynaecoloog gezien en ze zien dat het wat zwaar voor me wordt ook al wil ik dit niet toegeven want ik bel meerdere keren naar de poli om pijn en dat soort dingen. Nu willen ze me in plaats van 1x per week 2x per week zien en eind volgende week willen ze kijken Hoe het dan met me gaat als het Veel pijn dan nog doet willen ze een datum inprikken voor inleiding. Alleen ik heb hier zo dubbel gevoel over wat aan de ene kant is de pijn ook niet fijn maar aan de andere kant wil je liever dat je kindje zelf het laat merken wanneer hij er klaar voor is. Krijg hier dan ook soort van schuld gevoel bij. Wie herkent dit ? En iemand dit soort ervaringen heeft gehad ?
Hoe moeilijk ook, het beste is proberen dat schuldgevoel kwijt te raken. Ze denken niet voor niets met je mee, als je het nual zwaar hebt hoelang wil je daar mee blijven lopen. Je hebt er weinig aan als je lichamelijk al gesloopt bent voor je bevalling. Je hebt je energie hard nodig ook voor na je bevalling Sterkte met de laatste loodjes
Voor jullie kindje is het ook belamgrijk dat het met jou goed gaat! Als je zoveel pijn hebt en zo slechts slaapt, zou ik op deze termijn niet twijfelen als jouw gyn begint over inleiden. Doe rustig aan he!
Yep. Ik heb vanaf 36wk om de paar dagen in het ziekenhuis gelegen met werkelijk ondraaglijke pijn die niet afzakte onder de douche. Het waren voorweeën die maar niet leken af te zakken en bijzonder pijnlijke harde buiken. De eerste keer (met 36wk) is er zelfs een ambulance gekomen om mij op te halen aangezien de vk dacht aan een gescheurde placenta. De pijn was echt 10 op een schaal van 10. Er bleek echter niets aan de hand te zijn. Het waren "slechts" harde buiken, werd er steeds gezegd door de gyneacoloog. Blijkbaar is mijn baarmoeder daar erg gevoelig voor (prikkelbaar). Uiteindelijk is mijn bevalling met 38wk vanzelf op gang gekomen door het spontaan breken van de vliezen. Het ziekenhuis maakte na ieder bezoek weer duidelijk dat ze niet eerder wilden inleiden dan na 40wk, omdat de baby er overduidelijk geen last van had en het meer ongemak was voor de moeder. Hoe vervelend ik die situatie ook vond, ik was het wel met ze eens. Dan nog maar even uitzitten en doorzetten. Na de bevalling kreeg de verpleging pas goed door hoeveel pijn ik heb gehad, want ik had mijn hele rug onder de brandblaren van de kruik zitten en dat heb ik nooit gevoeld. De harde buiken waren blijkbaar vele malen pijnlijker dan de gloeiend hete kruik tegen mijn rug. De verpleegkundige die me na de bevalling ging wassen, schrok ervan en heeft er nog een arts bij moeten roepen. Het kan dus zijn dat jij ook een hele gevoelige baarmoeder hebt. Het enige wat bij mij voor verlichting zorgde, was een hete kruik in mijn rug of de spuiten die ik kreeg in het ziekenhuis.
Mijn eerste zwangerschap was echt een rot zwangerschap, heb er buiten de echo's ook niet van kunnen genieten.. Ik ben toen met 40 weken ingeleid, omdat ik helemaal op was. Dat dubbele gevoel ken ik wel en heb het er met de verloskundige nadien nog over gehad. Maar ze gaf heel duidelijk aan dat ze natuurlijk liever hebben dat het kindje vanzelf komt, maar als de moeder helemaal op is dat een veel grotere kans geeft op complicaties en dat is natuurlijk iets wat ze willen voorkomen.. is je baarmoedermond al verweekt of is alles nog potdicht? Ik had dat toen meegenomen in mijn beslissing, is er al wat gebeurd dan wacht ik het af.. Is alles nog potdicht dan inleiden, aangezien ik gewoon niet veel langer kon rondlopen op die manier..