Weet je zeker dat je alleen een mammografie krijgt? Ik begreep in het ziekenhuis dat ze bij “jonge” vrouwen eigenlijk altijd ook nog een echo doen, omdat het klierweefsel op jonge leeftijd nog veel dichter is en ze op een mammografie meestal niet alles goed kunnen zien daardoor. Maar is al een jaar of 8 geleden bij mij, misschien is dat nu weer anders.
Ik heb dit al jaren, vooral na mijn borst implantaten. Ik moet er eigenlijk ook eens naar laten kijken eigenlijk. Fijn dat je al zo snel terecht kunt, succes!
het is niet standaard maar gebeurd wel vaker volgens mij inderdaad. Maar dat wordt ter plekke besloten. Nu nog...
Ik lees dat het eerst erger was, toen minder en nu weer erger. Waar zit je in je cyclus, zou je daar wellicht wat geruststelling uit kunnen halen? Rot hoor die angsten! Wellicht kun je de assistent vragen om een telefonisch consult waarin je vraagt om een algemeen bloedbeeld, of kan dat niet?
Ik begreep onder de 30 liever geen mammo, ik word 37, dus ben niet heel jong meer. Arts zei mammo en de assistente van het borstcentrum zei dat ook.
Ik slik de pil, maar verder werd het vorige keer wel minder erg tijdens/na de stopweek. Die heb ik volgende week weer. Het lijkt er wel mee te maken te hebben, maar is vreemd, aangezien je toch niet echt een cyclus hebt met de pil. Hier mag de assistente niet bepalen of er bloed wordt geprikt. Ga dus vragen om een telefonisch spreekuur.
Verder staat in er in de link dat je een persoon ter ondersteuning mee mag nemen, vraag me af of dat nog geldt met Corona.
Ik was ook ongeveer die leeftijd toen, maar bij mij deden ze dus beiden. Ik vond de mammografie niet fijn, maar het was redelijk vlot gepiept. Ik zou even bellen vantevoren, het is toch wel fijn als er iemand meegaat, ik vond het ook heel spannend, omdat je je toch zorgen maakt. Zelfs als het eigenlijk niet zou mogen nu, verwacht ik dat ze wel een uitzondering maken als je een goede reden hebt (wij mochten bijvoorbeeld ook beiden mee met bloedprikken bij mijn dochter, daar had ik over gebeld vantevoren).
Ik weet van de buurvrouw (die zit bij het bevolkingsonderzoek) dat er wel een persoon ter ondersteuning mee mag maar die moet dus buiten de bus wachten. Verder enkel het advies om duidelijk voor de mammografie aan te geven dat je borsten ook pijnlijk zijn. Hier ging ik onderuit bij de mammografie maar toen was mijn cup ook wel formaatje a als het geen aa was daarna hebben ze een echo gedaan en de keren daarna kreeg ik bij de controles alleen de echo en geen mammografie. Als het goed is volgend jaar weer een controle aangezien ik nu zwamger ben en de controle daarom niet door ging. Niet omdat het erfelijk is maar omdat ik watercystes? Of zoiets heb kan verder geen kwaad maar ze wilde het wel in de gaten houden. De eerste keer hebben ze ze leeg gezogen daarna niet meer nodig geweest.
Mee de onderzoeksruimte in is de vraag inderdaad, omdat er achter het scherm niet zoveel plaats is om de afstand te waarborgen. Mee tot de wachtruimte mag waarschijnlijk weer wel. Dat mag hier in elk geval weer. Bij de wondverpleegkundige (vd plastische chirurgie) waar ik nu kom, mag mijn man gewoon mee naar binnen. Verder kijken ze inderdaad de foto's gelijk na, als ze gemaakt zijn en als het nodig is, kunnen ze dan nog besluiten dat een echo nodig is. Ik had overigens meestal meer last van m'n huid bij m'n sleutelbeen, dan van m'n borst zelf. Maar ik heb een a - kleine b - dus om alles in beeld te krijgen, moest er flink aan die huid getrokken worden zeg maar. Maar oke, hopelijk neemt de gevoeligheid nog wat af voor je het onderzoek echt hebt.
Mss kan je het vragen of er iemand mee mag? Als je daar behoefte zou aan hebben, is het mss wel fijn, als het kan en mag.
Nou ik moet zeggen, eindelijk eens een positief geluid over een huisarts in deze praktijk. Ze heeft vanmiddag het dossier van mijn moeder doorgespit en het lijkt erop dat het echt geen erfelijke vorm was van eierstokkanker. Ze heeft zelf beloofd om contact op te nemen met de deskundige daarover om dat nog eens te checken. Vind het top. Dikke shit situatie allemaal, maar vind haar super betrokken. Erg fijn.
Ik herken het en na een mammografie werd gezegd dat het mastopathie was. Ik herken me ook wel in de symptomen.
Ik zou als ik jou was ook gauw bloed laten prikken, als mijn schildklier van slag is ben ik ook erg somber en neerslachtig, gauw verdrietig etc. Verder geen ervaring maar heel veel sterkte!
Hopelijk kan je voortaan bij haar terecht, wat een goede huisarts zeg! En wat fijn dat het erop lijkt dat je moeder geen erfelijke vorm had.
Even een update, net terug uit het ziekenhuis. Officieel mocht er omdat ik alleen een mammografie had en geen uitslag zou krijgen niemand mee, maar omdat het rustig was mocht mijn moeder toch mee. Fijn. De verpleegkundige die de foto's maakte zei dat de foto's gelijk erna bekeken zouden worden door de radioloog en dat, indien nodig, gelijk een echo werd gedaan. Ik zag er erg tegenop ivm pijn die ik al had, maar viel me heel erg mee. Toch een voordeel van de grote (en beetje slappe) borsten in dit geval. Kan me goed voorstellen dat het met een a cup minder makkelijk gaat. Maar vond het zeker niet heel pijnlijk, beetje ongemakkelijk. Mocht na afloop weer terug naar de wachtkamer en na 10 minuten werd ik weer opgeroepen door de verpleegkundige. Radioloog had geen bijzonderheden gezien en een echo was niet nodig. De officiële uitslag krijg ik volgens mij via de huisarts nog, maar hiermee is alles wel gezegd denk ik. Ik vroeg ook nog voor de zekerheid of alles dus goed was en dat beaamde ze, gaf wel het advies een volgende keer bij twijfel gelijk weer aan de bel te trekken. Dus al met al, opgelucht. Nog steeds pijnlijke borsten, maar dat is meteen al een stuk minder erg als je weet dat het geen ernstige oorzaak heeft.
Slik/heb jij hier iets tegen? Ik ben natuurlijk heel blij als het "maar" mastopathie is, maar heb wel best wel wat pijn, zeker bij bewegen. Dus wellicht heb jij tips?