Hallo, Na de geboorte van mijn zoontje(nu 5) Ben ik in een postnatale depressie beland. Met hulp van huisarts en medicatie ben ik hier na 2 jaar weer vanaf gekomen. Het was een hele moeilijke tijd voor mij. Zelfs na 2 jaar ging het nog niet makkelijk en na vele testen bij het riagg,zijn we er achter gekomen dat ik een borderline persoonlijkheid stoornis heb. Ik liep al vanaf mijn 16de bij het riagg,ivm een moeilijke jeugd en een pijnlijk verleden.Het gaat nu beter met me en ik heb het riagg afgekapt.Toch ben ik bang dat me dit straks weer gaat overkomen,weet niet hoe groot die kans is.Denk dat ik straks weer ga vragen om begeleiding bij het riagg,want deze hel hoop ik niet weer mee te maken. Wie herkent mijn verhaal en wat zouden jullie doen? Ik wil het zo graag goed doen,als deze beeb er is. Liefs Wendy
Hoi Wendy, Ik heb een schoonzusje die bij haar eerste kind ook een postnatale depressie heeft gehad en bij de tweede heeft ze direct medicatie gekregen in het ziekenhuis. Tevens mocht ze geen borstvoeding geven i.v.m. die medicatie. Zou het zeker aangeven in het ziekenhuis voordat je gaat bevallen zodat ze medicatie kunnen geven en je postnatale depressie kunt gaan ontwikkelen. Tevens wat je zelf al aangaf het riagg inschakelen. Veel su6. Groetjes toi
hai! Ik heb bij mijn 2de een PND gehad, daarna nog een kindje gekregen en nergens last van gehad, nu ben ik zwanger van de vierde en ik ben soms wel bang voor herhaling... afwachten maar weer! Liefs Wendy
Volgens mij is het zo dat als je Borderline hebt, je eerder kans hebt op een postnatale depressie. Je kunt vooraf al hulp vragen. Soms is er een wachtlijst en het zou jammer zijn dat als het echt mis mocht gaan, je een tijd moet wachten op hulp.
Dank je wel voor de berichtjes. Ik ga zeker op tijd hulp inschakelen, zodat ik straks niet voor een verrassing kom te staan. Liefs Wendy
Hoi Wendy, Was na de geboorte van de 1e (zware bevalling en de kleine was ook niet goed) ook erg depressief. Hoefde geen medicijnen maar heb wel therapie gehad. Wilde eigenlijk heel lang geen tweede meer hierdoor maar gelukkig is dat in de loop der jaren veranderd. Nu ik 30 weken zwanger ben en dus een beetje mag gaan aftellen word ik toch wel weer bang. Hoe gaat het straks, hoe zijn mijn gevoelens t.o.v. mijn kindje. Mijn vriend vangt me goed op; we hebben al een kindje, je mag in het zh bevallen, je weet wat er eventueel allemaal kan gebeuren. Bij de 1e is het alleen die roze wolk en nu ben je veel meer voorbereid. Dat is denk wel zo, je leert ervan en ik ben nu heel anders zwanger dan bij de 1e maar toch die onzekerheid blijft. Ik denk dat ik ook maar weer gewoon moet afwachten hoe het straks verloopt. Gelukkig hoor je niet vaak dat je 2x achter elkaar depressief bent na een bevalling. Silly
Hoi Wendy, Ik heb ook diagnose borderline en heb 1 jaar intensieve groepstherapie gehad bij het riagg gevolgd door een nog weer een jaar afbouw. Een meisje uit mijn groep mocht die afbouw niet doen omdat ze zwanger is geworden tijdens de intensieve fase. Ze hebben haar doorverwezen naar een groep voor zwangere borderliners. Misschien iets voor jou? Verder wordt PND in verband gebracht met een tekort aan DHA, iets wat je uit vette vis kunt halen (je weet wel die omega 3 vetzuren) Zelf gebruik ik nu een voedingssupplement voor zwangeren om die DHA op pijl te houden. Dus veel vette vis (zalm, haring, makreel) en/of voedingssupplementen dus. Voor meer info: http://www.visolie-info.nl/postnatale.html Groetjes, Cat