Hoi, Alvast bedankt dat je de moeite wilt nemen om dit (lange, sorry) verhaal te lezen. Ik ben moeder van 2 kinderen. Een meisje van 7 en een jongen van 5. Met onze zoon hebben we al van kleins af aan moeten zoeken naar de gebruiksaanwijzing Hij bleek een koemelk allergie te hebben en nadat we begonnen met nutragimen knapte hij helemaal op. Wel viel op dat hij zijn middelvinger gebruikte als wijsvinger. Maar volgens huisarts en consultatiebureau arts kwam dit vaker voor en hoefden we ons geen zorgen te maken. In december 2012 begon hij een beetje raar te doen. Eerst dachten we dat hij een grapje maakte of gewoon een nieuw spelletje bedacht had. Hij deed zijn handjes tegen elkaar, alsof hij aan het bidden was, begon te schudden en van die eh eh eh geluidjes erbij te maken. Eerst was het nog wel grappig, want ja, hij deed raar. (we noemden hem toen al kleine André, hij deed wel vaker grappig) Met kerst zaten we aan tafel bij mijn ouders en hij had een glaasje limonade vast. Zo'n klein borrelglaasje. Met dat glaasje in zijn hand, drukt hij zijn handjes weer samen en begint weer te schudden. Alle limo over de grond en over zichzelf. Eerste reactie was boosheid, wat doe je nou?! Toch begonnen de zorgen zich al een klein beetje te nestelen in ons hoofd. Weer thuis deed hij het ook als hij aan het wiién was. Dan liet hij zo de afstandsbediening vallen. Het leek dus erger te worden. Hij viel tijdens het schudden een keer zo van de bank. ook is hij een keer uit zijn kinderstoel gegleden en bij mijn schoonmoeder viel hij zo hard van de bank dat hij er een bloedneus van had. Toen vonden we het wel welletjes en trokken aan de bel. Eind december gingen we naar de huisarts. Die verwees ons door naar de kinderarts. Ik gebeld, we hebben 14 januari weer plek. Op dat moment kukelde hij weer van de bank, dus heb ik huilend de huisarts teruggebeld. Dit kan toch zo niet? De huisarts was het met ons eens en regelde een spoedplek. In het ziekenhuis werden verschillende onderzoeken gedaan. Een EEG, een MRI een slaap EEG. Hij heeft 2 nachtjes ter observatie in het ziekenhuis gelegen. De artsen konden niets vinden en de 'aanvallen' namen ook weer in hoeveelheid en heftigheid af. De arts zei: "Kinderen tussen de 1 en 4 jaar doen soms dingen die we niet helemaal kunnen verklaren. Lichamelijk is er niets aan de hand. Het kan terug komen, maar dat hoeft niet. Als de 'aanvallen' weer toenemen, moet je terug komen." Eigenlijk ging het vanaf toen heel goed. Hij ontwikkelde prima. Hij was wel angstig voor vallen en harde geluiden, maar er waren verder geen bijzonderheden. Aan het eind van het jaar merkten we dat hij niet veel kracht in zijn armen en benen had en hij gebruikte nog steeds zijn middelvinger als wijsvinger. Het consultatiebureau verwees ons door naar kinderfysiotherapie. Toen hij 4 was hebben we dat afgerond. Zijn wijsvinger gebruikte hij nu vaker zoals het hoorde. En dan nu... We zijn ruim tweeënhalf jaar verder. En sinds eergisteren gebeurt het weer. Of iets wat er sterk op lijkt. Hij duwt zijn handen weer tegen elkaar, maakt weer die eh eh eh geluidjes. Hij schudt gelukkig niet meer en is ook goed aanspreekbaar. Hij geeft nu zelf aan dat zijn hand zeer doet. Op het moment dat het gebeurt kan hij niet anders dan zijn handen tegen elkaar aan duwen. Dat betekent dus dat hij naar beneden kukelt als hij op dat moment aan het klimrek hangt. Ik denk zelf dat het een soort groeipijn is. Zijn kleren worden allemaal te kort in een keer en ik kan me herinneren dat het een hele nare pijn is. Maar ik weet het niet. Onze dochter heeft er nooit last van gehad. Herkent iemand dit?
Ik had zelf als kind groeipijn, maar dat was uitsluitend in mijn benen en nooit overdag (juist 's avonds in bed). Zou even navragen bij een arts hoe dat zit. De enige die ik ooit limonade over zichzelf heb zien schudden, was een schoolvriendin die een epileptische aanval kreeg.
Dank je wel voor je reactie. Wij dachten toen ook aan epilepsie, omdat er toen ook geen contact met hem te krijgen was. Nu wel, daarom denk ik niet dat dit het is. Ik wil het -als het zo blijft- tot na het weekend aankijken en anders bellen we toch de huisarts maar.
Mijn zoontje heeft 's nachts groeipijn, nooit overdag. En dan in zijn beentjes. Je zegt dat hij het 'moet' doen. Klinkt meer als een tic ofzo. Wat naar dat ze je niet verder kunnen helpen.
Klinkt niet als groeipijn hoor Ik herken dat zoiezo niet nooit gezien/gehoord. Als artsen dat niet weten weten we dat ook niet ben ik bang. Misschien soort spastische aanval of ineens kramp in spieren? Uit mri niet gekomen? Uit bloedonderzoek naar vitaminen etc ook niet? Hij is verder niet autistisch of dwangmatig etc? Geen groei/ontwikkeling achterstand? Ik zou gewoon arts bellen want misschien vlak na dat kan iets ontdekt worden? Misschien kinderarts heeft oplossing in andere onderzoeken/ behandelingen of observaties? Eigenlijk hoort ka meedenken en elk 3m d afspraak zetten als het probleem niet verholpen is.
Dank voor jullie reacties. Omdat het 2,5 jaar niet is voorgekomen zijn we niet meer onder behandeling van de een kinderarts. Vandaag is het 5 keer voorgekomen. Het duurt maar heel kort. Een seconde of 15. Te kort om je telefoon te pakken en te filmen. Het lijkt inderdaad iets wat hij moet doen. Hij ontwikkelt verder prima. Zijn grove en fijne motoriek zou iets beter kunnen, maar dit is niet opvallend. Vroeger zeiden we weleens gekscherend; ons autistje. Omdat hij toen hij nog veel jonger was soms uit het niet begon te huilen en er geen contact met hem te krijgen was. Het lijkt nu inderdaad ook wel op een tic. Vanmiddag gaf hij aan dat het loopt van de palm van zijn hand, langs zijn duim naar de rug van zijn hand. Ik vroeg hem toen om te knijpen maar dat deed hij niet of lukte niet. Ik denk niet dat het veel kwaad kan of heel ernstig is, maar ik vind het wel gek. Ik sta nu ook al ruim 10 jaar voor de klas en dit heb ik nog niet eerder gezien. Na het weekend gaan we er naar laten kijken.
Ik denk dat hij nu leeftijd heeft waar ze meer kunnen onderzoeken dus gewoon terug naar de kinderarts en laten nakijken. Misschien naar aanleiding van wat hij zegt kinderarts heeft beter idee over. Sterkte!
Er zijn heel veel vormen van epilesie, kijk maar eens op epilepsie.nl Staan ook filmpjes onder ' aanvallen in beeld'.
Klinkt helemaal niet als groeipijn in mijn oren Het doet mij denken aan een "absence" zoals die bij epilepsie voor kan komen. Sterkte meid, je maakt natuurlijk toch zorgen
bij absence dan zijn ze niet aanspreekbaar hoor. Ze zijn dan echt even weg. Of het moet atypische absence zijn maar dan reageren ze nog niet met volle verstand zeg maar. Meer automatische antwoorden als ja en nee en dan ook heel afwezig uitgesproken. Het kan een tic zijn maar het kan ook misschien een beknelde zenuw in zijn hand zijn. Ikzelf heb reuma en vaak krampen in mijn handen. Ik pak dan ook mijn ene hand met mijn andere hand vast om zo proberen de pijn weg te krijgen. Je zoontje maakt er een geluid bij maar dat is kindeigen. Een soort van zelftroosting.?
Van epilepsie.nl: Bij een eenvoudig partiële aanval blijft de aanval beperkt tot een klein deel van de hersenen. Het bewustzijn blijft helder. Mensen beseffen dus goed dat ze een aanval hebben en kunnen vertellen wat ze tijdens een aanval beleven. De duur kan zeer verschillend zijn, van seconden tot minuten. Eenvoudig partiële aanvallen zijn soms zo licht dat anderen de aanval niet opmerken.
het kan misschien zinvol zijn om een paar dagen een soort dagboekje bij te houden met wat hij doet, eet, drinkt en wanneer de aanvallen zijn. het kan dat jij en de arts een bepaald patroon kunnen ontdekken, je weet nooit. epilepsie zou kunnen maar er zijn eerder EEG's gemaakt dus dan had dat duidelijk moeten worden, hoewel je natuurlijk altijd net de pech kunt hebben dat hij er dan geen last van heeft. waren de vorige aanvallen ook in combinatie met een groeispurt? misschien dat hij dan een tijdelijk gebrek heeft aan mineralen bijvoorbeeld waar hij kramp van krijgt (ik verzin ook maar wat).
nog een tip: blazen kan soms een epileptische aanval uitlokken. ik weet dat ze dat soms doen bij het maken van een EEG. je kunt hem laten bellenblazen terwijl je het filmt, als het weer gebeurt heb je het in elk geval vastgelegd. als er niks gebeurt weet je nog steeds niks maar kwaad kan het zeker niet.
Vanochtend contact met huisarts assistente gehad (onze huisarts is op vakantie) Straks belt een andere huisarts uit de praktijk terug voor verder overleg. Ik heb inderdaad gisteren bijgehouden hoe vaak en hoe lang het gebeurde. Vanaf het moment dat hij wakker was tot aan het moment dat hij weer ging slapen was het 15 keer. Elk uur sowieso en soms nog een keer extra. Het duurt maar heel kort, 5 tot 10 seconden. Het lijkt alsof het langer duurt als hij zich heeft ingespannen.