Aangezien ik van mijn huisarts, vk en gyn geen duidelijk uitleg heb gekregen, wil ik het hier nog eens vragen. In week 31 en 33 van de zwangerschap heb ik gevloeid. De oorzaak werd toen niet gevonden in het ziekenhuis. Ze hebben me een aantal keren inwendig onderzocht, en bij de eerste keer ziekenhuisopname, dus bij 31 weken, een echo gedaan. Daar was niks bijzonders te zien zeiden ze. Bij de controle, met 34 weken, heeft de gyn i.o. alleen mijn buik gevoeld, en wederom weer geen echo. Bij de bevalling bleek mijn vruchtwater bloederig te zijn. De vk van het ziekenhuis die mijn bevalling begeleidde, zei achteraf dat mijn placenta half losgelaten was. Dus toen wist ik wel waar dat vloeien vandaan kwam! Ik ben hier heel erg van geschrokken, en het heeft me ook een tijdje niet los kunnen laten, omdat ik weet wat er had kunnen gebeuren. Ik vind dat ik erg veel geluk heb gehad, en dat besef ik ook heel goed, maar ergens ben ik nog zo boos op het ziekenhuis! :x Ik vind dat ik helemaal niet goed onderzocht ben. Ook de controle 6 weken na mijn bevalling stelde niets voor. Mijn man had er vrij voor genomen, omdat we de uitslag van de placenta en navelstreng zouden krijgen. De navelstreng was namelijk ook veel te klein. De gyn vroeg of we vragen hadden, en ik zei dat ik die waarschijnlijk wel zou hebben als we de uitslag van de placenta en navelstreng zouden krijgen. De gyn keek ons vreemd aan, en moest toen nog even in pc opzoeken hoe en wat! Hij vertelde nonchalant dat er een ontsteking in mijn placenta gezeten had, en de oorzaak van de navelstreng was niet bekend. Mijn man vroeg of het risico bij een volgende zwangerschap groot was of het weer zou gebeuren. Hierop antwoordde de gyn dat 'de kans hierop groter is dan normaal, maar de kans nog steeds heel klein is.' Nja, wat moet je nu met zo'n antwoord?! Ik merk aan mezelf dat ik nog teveel bezig ben met dit hele gebeuren, en ik zou zo graag willen weten hóe het nu kan dat een placenta half loslaat? Kun jij me daar een antwoord op geven? Zodat ik ook weet waar ik bij een volgende zwangerschap op moet letten? En wat ik doen moet om het te voorkomen enz. Alvast bedankt voor je antwoord.
Hoi Jusi, ik begrijp je ongerustheid. Je krijgt een paar uitspraken en feiten en daar moet je het maar mee doen. Heel vervelend en onzekermakend! Ik kan je ook niet veel zekerheden geven, maar ik kan wel proberen wat uit te leggen. De oorzaak van het loslaten van de placenta wordt meestal niet gevonden. Nu is er bij jullie uitgekomen dat het wrs door die infectie kwam. Aan een infectie in de placenta kun je zelf vaak helemaal niets doen. Dat is meestal een kwestie van dikke pech. En wat een geluk dat de placenta niet helemaal heeft losgelaten. We zien eigenlijk zelden dat een placenta al weken voor de bevalling voor een deel loslaat. Meestal volgt er niet al te lang erna een volledige loslating. Het lijkt mij dus niet heel waarschijnlijk dat met 31 weken de palcenta al losliet (dat blijft namelijk steeds een beetje bloeden) Ook op de echo met 31 weken is er niets bijzonders gezien en dus ok geen bloeding achter de placenta, die je wel ziet bij een loslating. Het kan zijn dat de infectie er al wel zat toen en een kleine bloeding heeft verooraakt die daarna niet meer te zien was op de echo. Maar dat is voor mij natuurlijk alleen maar gissen. Ik vind wel dat er ook met 34 weken een echo gemaakt had moeten worden ook al was er waarschijnlijk ook niet veel te zien geweest, maar dat hadden jullie het maar geweten. Hebben ze in je bloed nog gekeken naar een mogelijke infectie? Want het is lastig tips te geven als je niet weet wat vor een soort infectie er is geweest. Al is ook bij zulke onderzoeken de kans klein op een duidelijk antwoord. Dit is allemaal heel onbevredigend, maar ik kan het helaas niet anders omschijven. Je hebt dus zelf niets verkeerds gedaan en vaak is het dus dikke pech dat die infectie er is gekomen. Wel is het belangrijk dat je bij een volgende zwangerschap goed in de gaten wordt gehouden. Wellicht ben je gevoeliger voor een bepaald soort virus of een bacterie die de kans kan verhogen op weer een loslating. De kans blijft zoals de gyn zegt erg klein hoor en de kans op geen complicaties is echt het allergrootste, maar als je dit al eens hebt meegemaakt zie je dat het iedereen kan overkomen. Probeer jezelf goed aan de instructies rondom eten en leefwijze te houden en meer kun je niet doen! En vraag anders al voor een volgende zwangerschap een gesprek aan met een gyn, desnoods in een ander ziekenhuis. Kan geen kwaad en misschien voelen jullie je daarna meer gehoord en minder onzeker. Groetjes Brigitte
Hartstikke bedankt voor je antwoord. Fijn te horen dat de gang van zaken in het ziekenhuis dus inderdaad niet helemaal normaal is, maar dat hoofdstuk zal ik nu proberen af te sluiten. Wat me wel verbaast, is dat de gyn het niet nodig vond, om bij een volgende zwangerschap onder controle van het ziekenhuis te blijven. Ik mocht volgens hem gewoon naar een vk. Dat vonden mijn man en ik wel erg raar eigenlijk. Maar een ander ziekenhuis, tja, ook zo lastig.. Ik heb al een heel verleden met een ander ziekenhuis, omdat daar een curretage niet helemaal goed is gegaan, en die gyn daar me ook niet serieus heeft genomen. Het hele verhaal zal ik je besparen, want dat is weer een heel ander verhaal. Maar goed, meer ziekenhuizen zijn hier eigenlijk niet in de buurt, dus ik zal het hier maar mee moeten doen. Ik weet nu in ieder geval wél wat ik kan verwachten bij een volgende zwangerschap. Ik zal me niet snel meer laten afschepen met een lullig inwendig onderzoekje of iets dergelijks. Ja, na zoveel ziekenhuisbezoeken leer je het wel he? Tja, je moet toch positief blijven denken he.