Ik volleybal (op mijn manier fanatiek) in 2 teams en speel zo'n 2/3 keer in de week. Nu vraag ik me dus af of het handig is om daarmee door te gaan. Ik heb natuurlijk wel gelezen dat sporten, ook met zwangerschap, alleen maar goed is. Maar met volleybal moet ik nog wel eens duiken naar de bal, zodat ik hard op de grond val (ja, het kan ook anders, maar ik ben nu eenmaal niet zo gracieus ). Ik kan niet voornemen om niet meer te duiken, want dat is in het spel bij mij gewoon een reflex. Wat is in dit geval slim om te doen?
Ik zou er ook mee stoppen, voor je er misschien erg in hebt smashed iemand zo die bal in je buik.. krijg al rillingen bij het idee.. maar goed ik sport niet met een bal of met tegenstanders.. succes ermee en natuurlijk nog gefeliciteerd met je zwangerschap!
Mmmm moeilijke kwestie, misschien even overleggen met je verloskundige? Ik persoonlijk zou stoppen om geen risico te lopen! Idd voor het zelfde geval krijg je een bal hard in je buik ofzo.... Maar goed ik mocht van mijn vriend ook geen groepslessen meer doen toen we wisten dat ik zwanger was, om er zeker van te zijn dat dit geen gevolgen had voor het kindje (vorige zw was mis gegaan namelijk) Ik vond het overdreven van hem maar ik dacht als dat hem gerust stelt doe ik dat maar
Contactblessures (bijvoorbeeld door een minder charmante duik naar de bal) worden volgens mij pas een risico als je baarmoeder boven je schaambeen uitkomt. Tot die tijd zit alles héél goed beschermd, ook tegen een eventuele harde bal tegen je buik. Er is echter nog een risico, en dat heeft te maken met slappere banden. Met springen (en vooral met neerkomen ) kun je sneller enkel- of knieblessures oplopen omdat je banden niet meer zo sterk zijn door je hormonen. Verder gaat na verloop van tijdje houding natuurlijk veranderen en zul je sowieso niet meer zo lekker kunnen springen. Overleg met je vk, luister heel goed naar je lichaam en sport zolang jij het prettig vindt. Maar misschien is een sport met minder schokken beter geschikt voor een zwangere...
Mijn vk zei bij mijn eerste zwangerschap, dat je tot 16 weken eigenlijk alles gewoon kunt doen. Dat vallen dan zelfs nog niet erg is, omdat het kindje dan nog zo diep verstopt zit. Bij mij ging het toen om het paardrijden. Ik zou even met je verloskundige overleggen.
Tot 12 weken loop je eigenlijk geen risico omdat je kindje nog achter je schaambot zit. Dus dan kun je nog doorgaan. Daarna zou ik het in overleg met je vk doen. Zelf ben ik toen ik zwanger was wel meteen gestopt met sporten, paardrijden in mijn geval, ik kon gewoon niet meer rustig zitten en dan voelt het zowel voor het paard als voor mij niet goed. Jammer maar helaas, ik wil het niet door zoiets 'stoms' mis laten gaan
Ik volleybal nog steeds en ben nu 28 weken zwanger!!! Het wordt inmiddels steeds minder fanatiek maar zit al genoeg met mijn zuignap op de bank, wel gechecked bij vk en fysio maar die hebben er beide geen problemen mee. Moet luisteren naar mijn eigen lichaam, geeft zijn grenzen wel aan... (pas bij de vk voor de deur van de fiets gevallen, maar ze had zoiets van; maak je niet druk, het kindje zit goed vast in een flinke waterballon met water, de klap moet wel heel hard/raar zijn om echt schadelijk te zijn. Maar voor de zekerheid/mijn gemoedsrust wat langer naar hardje geluisterd) In het begin heb ik nog wel is gedoken, het zit zo goed verpakt/vast in je lichaam. Maar tijdens trainingen doe ik mijn kniebeschermers niet om, daarmee onderdruk ik mijn duikreflex wel. Heb paar weken geleden nog wel alleen op mijn knieeen gedoken, gaat prima, maar mijn teamgenootjes vinden het niet zo leuk Speel nu nog een setje in de wedstrijd, en met trainingen ga ik straks wel de bal aangooien of serveren. Vind het in ieder geval lekker om de meiden nog te zien. Belangrijkste is om te luisteren naar je lichaam en doen wat je zelf (nog) prettig vindt. Hoe groter de buik wordt hoe minder snel je naar de grond gaat; je wordt minder snel en hij zit in de weg. Ook wordt je je steeds bewuster van je buik waardoor de duikreflex wel wordt overgenomen door het beschermen van je buikreflex
Ben ik gelukkig niet de enige. Ik ben ook nog ff van de fiets geslingerd toen ik 26 weken zwanger was. Oeps.. Gelukkig ook niks aan het handje. Vond het veel erger voor mijn 2 jarige meisje, want die zat achterop. Had trouwens ook niks hoor, maar is zo geschrokken dat ze het er nu op de fiets nog wel eens over heeft..
haha, nee! Heb zwaar last van zwangerschapslompheid Zet mijn kopje koffie gerust 5 cm van de af tafel "op tafel"...
Ik heb bij beide meiden doorgeport. Bij E line tot 7 maanden en bij C élya tot een dag voor de geboorte. Het niveau ging uiteraard wel langzaam achteruit, maar da's logisch he als er zo'n dikke peur in de weg zit. Ik doe aan sportklimmen. Probeer wel vallen te voorkomen, maar het gebeurt heus nog wel eens dat ik moet afspringen (van ong. 3/4 meter) of val. Het is tot nu toe allemaal blijven zitten, al heb ik met springen wel last van mijn banden dus na de 4e maand klim ik weer naar beneden Op mijn buik vallen/ glijden zou ik ook liever niet meer doen na de 3e/4e maand, lijkt me gewoon niet lekker ook... Liefs Elea