Ja op zich heeft het ook zijn voordelen, als je dan positief wil zijn. Zo,is de vaatwas lekker leeg en start je de dag wat actiever. Maar heus, die constante pijn, ik vind het heel pittig. Hoedje af voor jou. Misschien ben ik wel een hopeloze positivo, maar ik heb dus werkelijk al gedacht: ah, het zal mijn pijngrens verhogen en met een bevalling in het verschiet mag dat wel. Ik ben wel van plan om na de zwangerschap weer eens foto's te laten maken, want bleef dit maar uitstellen.
Het kan ook beginnende BI zijn. Heb tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje vanaf week 17 extreme pijn gehad in mijn bil en heup. Naarmate de zwangerschap voorderde , werd de pijn erger. Deze zwangerschap heb ik er al sinds week 10 last van. Maar nu in beide billen en heupen. Snachts sslaap ik niet meer van de pijn, kan niet langer dan 15 minuten in 1 houding liggen, kan moeilijk omdraaien in bed door de pijn, en uit bed komen lukt al helemaal niet meer zonder hulp/ Jou klachten doen me denken aan BI, aangezien ik dus hetzelfde ervaar.
Ze kunnen er niets aan doen. Oefeningen werken niet. Pijn zal naar mate de zwangerschap voorderd enkel nog erger en erger worden. Moet er wel bij zeggen dat ik van mezelf een bekkenscheefstand heb, dus dat gebied daar is al gevoelig. Lopen kan ik haast al niet meer van de pijn, en lijk soms wel een oude vrouw nu. Maar goed, nog even 7 weken doorbijten
Jeetje... Veel moed daarmee. Ben wel een beetje bang geworden van jouw verhaal. Dit wens je echt niet tijdens je zwangerschap. En je hebt al een kindje, dubbel frustrerend voor je. Kan je partner er mee om?
Het is zeker niet gezegd dat het bij jou ook zo gaat hoor. Feit is natuurlijk dat ik nu een Tweeling draag, dus dat houd in dat het dubbel zo zwaar is, plus het feit dat mijn bekken voor de zwangerschap ook al niet oke waren. Mijn man doet nu heel erg veel in huis, Eigenlijk ALLES. Hij vindt het niet erg, maar ik zit af en toe te janken omdat ik dolgraag iets wil doen, maar het simpelweg niet kan. Vindt het zo erg dat nu alles op zijn rug terecht komt. Mijn dochtertje is 23 maanden, en weet gelukkig al goed wat ik op dit moment wel of niet kan. Ze weet dat ik haar niet kan beuren als ik sta, en ik dus eerst moet gaan zitten voordat ik haar op schoot kan pakken. Verder is het een kind wat goed luistert, dus hoef ook niet achter haar aan te vangen haha.
Ik heb ook een bekkenscheefstand vanaf mijn geboorte, heb een dubbele scoliose waardoor ik dus met mijn 24ste ook rugklachten begon te krijgen met ondertussen vanaf mijn 26ste dus 3 hernia's en 7 versleten wervels. Heb vroeger ook altijd 1 cm verhoging onder mijn linkerschoen moeten dragen omdat ik die bekkenscheefstand heb, toen ik uitgegroeid was, was het ineens zogenaamd niet meer nodig, dat heb ik wel nog een tijdje gedaan, nadat ik daarmee gestopt ben begonnen ook best wel wat rugklachten met helaas bovengenoemde dingen als gevolg Zelf dacht ik ook direct aan BI aangezien ik deze klachten heb, echt pijn in mijn heup en bil verder geen uitstraling niks!
Ik heb dus hetzelfde als ts! En klachten kijken op bi maar zo vroeg al? Als ik gelegen heb kan ik al moeilijk opstaan zo pijnlijk! Even op gang dan gaat het wel.. Woensdag 1ste echo en dan even navraag doen en Miss toch maar fysio naar laten kijken, als t nu al begint belooft dat nog wat..
Ik heb het ook gehad en met fysio heb ik na de 20 weken nergens last meer van gehad. Ik ben over flexibel,en doordat het allemaal wat weker werd en ik een verkeerde houding heb werd het verergerd. Heb er nu nog soms last van maar niet zo erg als het begin toen kon ik bijna niks Dus als ik jou was even aan de bel trekken bij dokter/fysio..