Zo toch maar een account aangemaakt na veel lezen op zp. Ik ben 16.4 weken zwanger en heb al vanaf week 6 last van hg, de zwangerschap was ook absoluut niet gepland en nu zit ik soms met het gevoel dat ik een soort spijt heb dat ik zwanger ben geworden (ik had beter uit moeten kijken ect....) terwijl ik heel erg blij ben dat ik een kindje krijg en er heel veel mensen achter me staan. Nu voel ik me schuldig tegenover mn kindje dat ik uberhaupt nagedacht heb over abortus. Snappen jullie me nog.. Ik ben het ziek zijn gewoon zo zat ben en al 11 weken plat lig en niks kan. Is het normaal dat ik zulke gedachtes heb? Alvast bedankt.
Het lijkt mij heel normaal, jij bent ook maar een mens en het is niet niks wat je meemaakt met HG. Tel daar hormonen bij op... voel je niet schuldig, probeer afleiding te zoeken en steun in je omgeving. Ga bijv ook eens praten met anderen die HG hebben? Ik denk dat je veel herkenning vindt en dat dat je misschien helpt om alles in n wat ander perspectief te zien. *virtuele knuffel*
Hallo Meemee, Ik heb ook HG, ben inmiddels 27 weken zwanger en het is er nog iedere dag. Overgeven is onder controle met medicijnen (dagelijks wel 1 a 2 keer en af en toe ook wel eens een dag niet), maar die misselijkheid blijft. Over abortus heb ik geen moment nagedacht, hoe slecht ik me ook voel ... Voor ons was de zwangerschap zeker gepland maar wij moesten eigenlijk rekening houden met het feit dat het voor ons niet weggelegd was. Deze zwangerschap was is echt een kans uit miljoenen en ik weiger de HG in dat opzicht de controle over te laten nemen. Ons meisje is zooooo ontzettend welkom! Neemt niet weg dat HG echt heel naar is en verschrikkelijk zwaar. Nu heb ik wel het geluk gehad dat de medicatie op tijd aansloeg en ik geen ziekenhuisopnames, infusen of sondevoeding nodig heb gehad. Maar die verlammende misselijkheid, het overgeven, uitputting etc etc ... Ik weet hoe het voelt. Dus ik begrijp echt dat je het zwaar hebt! En dat jij je schuldig voelt over je gedachten is juist een teken dat je kindje wel heel welkom is ... Maar dat je niet op een roze wolk zit met HG is heel normaal hoor! Ik trek mij echt op aan kleine geluksmomentje als de bewegingen van ons kindje, kleine uitstapjes, leuke dingetjes bestellen op internet en nu het kamertje een beetje inrichten. En daarnaast aan de echo's het zien van de kleine (vorige week 3D ... zoooo prachtig de tranen stonden in mijn ogen). Dan denk ik echt kom maar op misselijkheid en overgeven we zullen zien wie er wint, ik vecht voor mijn kleintje en je krijgt mij er niet onder. Maar ook ik heb mijn 'oh wat ben ik zielig huilmomenten hoor'! Ik hoop voor jou dat de HG wat minder word. Kom op hè ... Je kunt het!
Ik snap dat het wekenlang ziek zijn echt niet leuk is en dat je soms het gevoel hebt er genoeg van te hebben maar heb je dan geen medicatie tegen de misselijkheid of helpt dat gewoon totaal niet? Probeer aan het positieve te denken en aan het wonder in je buik. Er zijn hier genoeg vrouwen die zooooo graag zwanger zouden willen worden en waar het niet lukt en bij jou is het dan niet gepland maar wel gelukt en als ik het goed begrijp nu ook echt wel gewenst? Eens is dat ziek zijn over en kan je hopelijk wel echt genieten!
Ik heb eigenlijk nooit spijt gehad dat ik zwanger ben geworden en heb ook nooit aan gedacht om het weg te halen. is net op wat voor manier je in het leven staat denk ik, ik ga er vanuit dat dingen niet voor niks gebeuren en dat je dankbaar moet zijn voor alles wat je hebt en krijgt. zo ben ik ook dankbaar dat ik zwanger ben geworden, ook al ben ik nog jong, wonen we nog in een soort bouwval en moet ik nu al stoppen met werken. ik denk dat iedereen wel af en toe denkt van komt het wel goed zeker als het straks wat dichterbij komt. Misschien als je straks je kindje gaat voelen en je wat zekerder word dat je er meer van kunt genieten.
Je hoeft je nooit schuldig te voelen over je gedachtes die heb je nu eenmaal niet altijd onder controle. Je hebt misschien een abortus overwogen, maar je hebt deze niet gehad. Je kindje zou je juist dankbaar mogen zijn Hoewel ik het me niet voor kan stellen hoe het is om hg te hebben, kan ik wel begrijpen dat het je gedachten en wensen beïnvloed. Wees niet te streng voor jezelf, want je hebt het al lastig genoeg. Succes met je zwangerschap!
Wat een zware zwangerschap met hg! Hier ook hg en momenteel ruim 35 weken zwanger. Hier zeker gepland en die gedachtes niet gehad, maar er zijn veel vrouwen met hg die deze gedachte hebben. Hg is verschrikkelijk zwaar! Krijg je medicatie? Heb je hulp van MMw? Kijk ook eens bij gezondheid en hyperemesis, daar praten we over wat hg met je doet en kunnen we je steunen in deze zware tijd!
Bedankt voor de reacties. Medicijnen doen niks en ik ben 1x opgenomen geweest voor een week. Het kindje is heel erg welkom en ik heb het er zeker voor over alleen het is gewoon zwaar... Uitgeput zijn na een boodschapje of 10x spugen nadat de wekker je wakker heeft gemaakt.. Bleuh. Ik zal even bij het hg forum kijken. Heb ook de fb groep gevonden, fijn om te zien dat je niet alleen bent hoor...
Meid voel je alsjeblieft niet schuldig. Hg is gewoon verlammend, niet gek dat je het dan niet meer ziet zitten, er is gewoon een energie meer over om ook nog van je zwangerschap te genieten. Ik heb zelf nooit gedacht aan abortus, kindje is veeeeels te gewenst maar op momenten dat je zo ziek bent lijkt het misschien wel even the easy way out. Je hebt het niet gedaan, dat zegt genoeg. Hier is het met 17 wk minder geworden, en met 20wk zo goed als weg, en ook pas vanaf toen ook echt gevoelsmatig blij met het zwanger zijn. Sterkte!!
Meid hier hetzelfde en schijnt heel normaal te zijn zei mijn VK..Heb gehuild van de pijn van het spugen had toen nog geen maagbeschermer spuugden bloed door dat het van binnen zwaar geïrriteerd was..En mensen kunnen dat alleen snappen als ze het meemaken oordelen is simpel als ze het zelf niet kennen heb dat wel geleerd was vroeger ook eentje die dacht ach dat zal wel mee vallen tot ik het nu zelf heb ervaren zie het zoals mijn karma dat ik zo dacht maar goed heb nu wel geleerd niet meer te denken of mijn mening te geven zonder weet te hebben van zaken..Praat met je VK of GyN erover als ze begripvol zijn mij heeft het erg geholpen heb ze huilen Gebeld ik kan niet meer geef mij iets heb wel medicijnen gehad tot ik daar een extreme allergische reactie van kreeg en in het ziekenhuis belande het was ver van zonneschijn maar nu pas ben ik aan het accepteren ze komt eraan ik houd van haar al was de planning anders en ze is een extra geschenk na alles wat ik nu meemaak maar de tijd kan niet snel genoeg gaan de wc is momenteel nog mijn Beste vriend .Knap dat je open en eerlijk bent probeer dat te blijven het helpt enorm en vergeet niet er gieren ook hormonen door je lijf die je van alles dubbel zo heftig laten ervaren en HG en niet gepland des te logischer dat je twijfels hebt maar dat je al zegt je bent nu blij met de komst van je kleine wonder dat zegt genoeg je moeder hart is er wel al klaar voor maar geef het tijd en de kans het te verwerken komt helemaal goed meid succes
Hè meid, dat is niet leuk. Natuurlijk zijn jouw gedachtes en gevoelens normaal, zolang ze niet de overhand gaan nemen. De hele dagen ziek zijn is ook niet niks natuurlijk! Je voelt je steeds zwakker en ellendiger en de hormoontjes komen dan ook nog om de hoek kijken... Antagel helpt nogal eens, dit gaven wij standaard aan de patienten met HG. Maar voel je niet schuldig, je bent een mens met gevoel en je kunt dat nou eenmaal niet uitzetten. Zelfs ik snap dat (ronde 21, ronde 4 in de mmm) Ik hoop voor je op beterschap en heel veel sterkte en succes!
Joh, je hebt de zwangerschap niet gepland en dan krijg je ook nog HG! Dat is toch ook gewoon zwaar. Gun jezelf die gedachten een beetje. Hopelijk voel je je binnenkort wat beter, en dan kun je vast weer je positiever voelen over de zwangerschap.
Ik las laatst hele goede verhalen over accupunctuur bij HG, misschien is dat iets om te proberen? Heel veel sterkte en voel je niet schuldig om je gedachtes het is soms (en in jouw geval helemaal) best zwaar!
Heel herkenbaar. Hier wilde onze dochter ook niet wachten en bleek ik opeens zwanger te zijn. Geen moment getwijfeld, maar toen ik met HG in het ziekenhuis lag; niets werkte en ik maar bleef overgeven. Tja toen heb ik wel eens mezelf afgevraagd. Ik ben enorm blij met mijn dochter, maar nog steeds denk ik niet met plezier (integendeel) terug op de zwangerschap. Het was het echter allemaal waard
Lieve berichtjes allemaal! Gelukkig dat het niet zo gek is dat is soms die stomme gedachten heb.. Ben ook al bijna 17 weken en heb echt nog bijna niks geregeld merk ik nu. Lees dat veel mensen hier al een hele babyuitzet hebben, wanneer moet dat echt geregeld zijn? Heb er eerlijk gezegt niet echt aan gedacht toen ik zo ziek was en denk nu ok het na de 20wk echo te doen, is dat te laat?
Nee hoor, dat kan nog prima, voor de 20 weken had ik ook nog maar heel weinig gekocht en geregeld en nu bij 32 weken is alles al klaar.
Ja tijd zat nog mijn baby kamer is nog.niet in elkaar heb als deadline beetje 30 weken aangehouden erna lekker nog wat shoppen maar niks groots meer hoeven doen..Kijk wat haalbaar is voor jou online kan je veel bekijken ook en als je niet goed voelt merknaam en type. Kleur enc opschrijven en familie of vriendin het laten ophalen of het gewoon online bestellen.. Lang leven internet