Hoi, Toen we voor het eerst begonnen met proberen zwanger te raken, in 2006, liep mijn eerste zwangerschap uit op een miskraam. Ik was verdrietig, maar ja, het kon gebeuren, al sta je daar niet direct bij stil met een positieve test. Na de miskraam in 2006 nog 1 keer ongesteld geweest, en toen alweer zwanger. In week 6 wat bruinverlies, minimaal, en in week 9 helderrood verlies, wat een geknapt adertje bleek te zijn. Ook toen in de stress, maar alles was goed. Het resultaat van die zwangerschap is nu alweer 16 maanden oud en blakend gezond. Toen raakte ik een beetje onverwacht zwanger in mei van dit jaar, half mei ongeveer. We hadden het niet verwacht, maar toch waren we heel blij, het was enorm welkom! Aan het eind van week 6 wat bruinverlies... En dat voelde op de een of andere manier niet goed. Mijn voorgevoel had gelijk, want 2 dagen na het bruinverlies werd het helderrood van kleur. Een echo laten maken met 7w3d en het vruchtje was gestopt met 5 weken, en de miskraam was op gang. 2 Dagen na de echo kwam het vruchtje af. Oké, kan gebeuren, wel verdrietig natuurlijk maar we gingen met frisse moed en geheven hoofd verder... Na die miskraam werd ik 1 keer ongesteld na 33 dagen, en daarna direct weer zwanger! We waren helemaal blij, want ik telde snel aan en het voelde goed. Gisteren, met 4 w5d stond ik 's morgens op, en verloor wat roze/bruin. Mijn hart klopte in mijn keel... niet weer hè! We gingen gisterenmiddag even bij kennissen op de koffie, en ik heb de hele tijd op bezoek helse buikpijnen gehad, zoals bij de vorige miskraam. Het leken wel weeën. In voelde ze in mijn onderbuik, bekken, rug en bovenbenen. 's Avonds thuis aangekomen, verloor ik wederom enorm veel bloed, met van die grote slierten. Heb toen paracetamol ingenomen, en lekker vroeg naar bed gegaan. En nu, nu nog steeds veel helderrood bloedverlies. Eigenlijk hetzelfde als bij de miskraam in mei. Het is nu wachten tot de vrucht weer afkomt, en ik bel morgen de VK even, om het door te geven en om een afspraak te maken voor een echo, om te kijken of mijn baarmoeder weer schoon is. Ik durf nu onderhand niet meer zwanger te raken... Ik raak gelukkig snel zwanger, maar het gaat ook iedere keer weer mis. Nou, bedankt voor het lezen van mijn verhaal, dan ga ik nu mijn banner maar weer even aanpassen... Liefs xxx, Debby
Wat vreselijk voor je. Ik weet helaas hoe het voelt meid, althans een beetje. Ik heb in April een mk gehad, nu weer zwanger, maar die onzekerheid! Ik voel constant wát, buikkrampjes, het gevoel dat ik ongesteld word, heel vervelend. Heel veel sterkte, en er komen betere tijden voor je! Dikke Kus
Hi Debby, Wat erg voorjullie zeg dat dit weer moet gebeuren...... Bij mij is het na 2 x gezond kindje nu 1x goed mis gegaan (bbz ), maar als he xop x mis gaat , ga je je waarschijnlijk afvragen of het ooit wel goed komt !1 Zullen ze bij jou niet verder gaan zoeken omdat je al zo vaak een miskraam hebt gehad ? Ik hoop dat jullie er een beetje dooorheen kunnen komen.. Veel liefs, m@rjon
geen idee of ze het verder gaan onderzoeken. Aangezien ik al 1 gezond kind heb, denk ik dat ze gewoon antwoorden dat de miskramen gewoon domme pech zijn. Ik bel maandag de VK sowieso op, en dan zal ik wel overleggen. Bedankt voor de lieve woorden, dat doet me goed!
Vreselijk meis! Ik weet uit ervaring dat het heel veel impact heeft. Na vele MK ben ik nu zelf weer opnieuw zwanger en ben nog erg bang. Heel veel sterkte!
Vanmorgen toch de spoedlijn van de VK gebeld, en mijn verhaal gedaan. Gewoon afwachten zei ze, maar dat wist ik zelf ook wel. Ik kom nu volgens mijn VK wel in aanmerking voor een chromosomen-test, maar dat wil ik ook nog even overleggen met mijn man. Het wil natuurlijk ook niet zeggen dat er zeker een aanwijsbare reden komt uit die test. Eigenlijk ben ik gewoon bang om weer zwanger te raken, bang dat het wéér misgaat... xxx
Debby; wat een verdriet zeg, dat je dat al 3 x hebt meegemaakt Ik zou wel vragen of je doorverwezen kunt worden naar een gyn, kunne ze onderzoeken waarom het steeds misgaat, misschien heb je wel een stollingsprobleem heel erg veel sterkte
Oh meisje, wat vreslijk! Ik weet zelf hoe hard het is om steeds maar weer je kindje te moeten verliezen, en zeker 2 keer zo snel achter elkaar! Ik leef met je mee en wens je heel veel sterkte!
Ach meissie wat erg Ik gun jullie echt een 2e kindje en dan iedere keer dit. Heb het echt met je te doen. Gun je zelf de rust en laat je maar vertroetelen door je vriend hoor! ((((hug)))))
lieve debby, Goed dat je toch de vk hebt gebeld , al heeft het je waarschijnlijk op dat momemnt niet echt geholpen. Ik denk aan jullie en heel veel sterkte ! Knuffel M@rjon
Bedankt voor jullie lieve woorden... Alleen zit ik nu toch weer te piekeren... Dat komt omdat ik bij de miskraam in mei na een paar dagen bloedverlies erge krampen kreeg (als weeën) en daarna verloor ik de vrucht, zeg maar een prop weefsel ten grootte van een pingpongbal. Nu had ik zaterdag, de dag dat de bloeding begon, ook hele erge pijn, ook net als weeën, maar na een pijnstiller te hebben genomen nam de pijn dus af. Ik heb nu vanaf gisteren ook geen buikpijn meer, maar wel veel bloedverlies, zeg maar van die slijmerige bloedslierten, en dan vooral tijdens en na het plassen. Tussendoor draag ik gewone maandverbandjes die het bloed opvangen tussen 2 plasbeurten in zeg maar. Maar ik ben nog geen stuk weefsel verloren zoals bij de vorige keer. Wel kleine stolseltjes, maar geen grote. Nu weet ik niet of dat nog komt, maar de buikpijn is weg. Heb voor de zekerheid de HA maar gebeld, en die belt me terug straks in het telefonisch spreekuur. Weet iemand van jullie misschien of je altijd grotere stukken weefsel verliest, of dat het ook alleen bij bloedverlies blijft? Liefs xxx, Debby
Ik heb de verloskundige gisteren nogmaals gebeld, omdat er nog steeds geen vrucht afgekomen is. Ze zei dat de vrucht nog kon komen, of dat de vrucht er in gedeeltes uitkwam, maar het kon ook nog zo zijn dat er met de vrucht niets mis was, en dat dit zomaar een bloedng zou zijn. Op dat laatste durf ik bijna niet te hopen, dat is wel té mooi om waar te zijn. Ze zou me in de loop van de week nog even bellen om te vragen hoe het dan is, en dan maken we meteen een afspraak voor een echo, om te kijken wat er van binnen gaande is. Ik ben benieuwd en wil het graag weten, ik heb nu ook niet echt duidelijkheid en heb er een hekel aan om in het ongewisse te zitten. Iemand ervaringsverhalen? Oók graag verhalen waarbij het met redelijk wat bloedverlies tóch goed ging (als die verhalen er zijn...). Liefs xxx, Debby
Lieve Debby, Ik heb hier geen ervaring mee, maar wilde toch ffkwijt dat ik hoop dat je verloskundige gelijk heeft ! Ik weet wel dat het soms wel ff kan duren voordat het vruchtje afkomt , maar je weet natuurlijk nooit ...... [-o< [-o< [-o< Ik duim voor je , Knuffel m@rjon
Hoi Debby, Wat vreselijk naar voor je allemaal. Ik wens je veel sterkte toe de komende tijd. Ondertussen zelf in afwachting op miskraam.... Weet hoe verdrietig je ervan kunt zijn. Groetjes, Nynke
@ Nynke: Heel veel sterkte meid! Nou, de verloskundige belde me vandaag, ze zei dat dit verhaal nog best met een sisser af kon lopen, aangezien ik nog steeds geen vrucht ben kwijtgeraakt. Ook al vanaf zondag geen buikpijn meer, alleen nog wel dat heldere bloedverlies. In het maandverband ziet het eruit als een gewone menstruatie, en tijdens het plassen zijn het nu gewoon druppels die meekomen. Ze wou wel hebben dat ik mijn urine zou laten testen op een blaasontsteking, dus als mijn zoontje zometeen wakker is, rijd ik even met een potje urine langs de huisarts. Verder zei ze dat ik het gewoon nog aan moest kijken. Mocht ik de vrucht verliezen, dan moest ik sowieso even bellen, en verder, als er niks "afkomt", moest ik volgende week even terug bellen. Dan zouden we een afspraak maken voor een echo... Ik baal zo... nu weet ik eigenlijk nog steeds niets zeker. Ik hoop echt dat het goed komt/is, maar aan de ene kant voelt het alsof ik hoop op iets wat echt té mooi is om waar te zijn. Ik zal jullie verder op de hoogte houden over het verloop van mijn verhaal. Liefs xxx, Debby
Hoi Debbie, wat een vreselijk nieuws zeg! ik weet hoe je je voelt. Ik heb steeds heel veel bloed gehad en slijm slierten maar geen grote stukken weefsel, ook niet toen het na 9.5 weken fout was gegaan. Ik ben toen wel heel lang (3 weken) blijven nabloeden. Houd moed meis! kijk naar mij, na 3x miskraam nu toch door de eerste maanden heen gekomen! Wel met veel angst natuurlijk. liefs Miek
lieve debby iik snap je ongerustheid. toen mijn test positief aangad was t eerste in mijn hoofd, niet te blij zijn want t kan nog fout zijn/gaan. toen ik rond de 8 weken zwanger was verloor ik ook steeds bloed maar heb toch 4 weken gelden een prachtige dochter gekregen. hopelijk loopt t deze keer voor jou goed af liefs susanne
Nou Susanne, dat klinkt hoopvol. Al durf ik nergens meer op te hopen, bang voor teleurstelling. Mijn urine was nagekeken, er zaten geen sporen in van eventuele bacteriën of virussen. Dus een blaasontsteking is uitgesloten. Het bloeden is er nog steeds. Morgen dus even de VK weer op de hoogte stellen van het verhaal van vandaag, dat het dus geen blaasontsteking is. Alleen willen ze pas een echo maken aan het einde van de 6de week/begin 7de week, omdat er dan meteen meer duidelijkheid is. Dat duurt nog heel lang, aangezien ik vandaag 5w1d ben/was. Is dat eigenlijk de normale gang van zaken, dat je zolang moet wachten op een echo? Het lijkt me ook wel dat als ze een echo maken nu dat ze toch ook wel zien of het vruchtje nog gegroeid is, of misschien zelfs al weg is? Want had op cyclusdag 26 al een positieve test. Grrrr ik baal zo! Liefs xxx, Debby
Vanaf 6w is te zien of het hartje klopt. Als het hartje klopt, is de kans om alsnog een mk te krijgen heel erg afgenomen. Nog ff een tip (en bemoediging) een collega van mij heeft met 12 weken heel erg gevloeid. Dit is goed afgelopen, maar zij kreeg als advies om heel rustig aan te doen en plat te liggen. Misscien ook wat voor jou om te doen...