Zoals mijn vraagje het zegt.. Ben de laatste twee weken angstig dat mn babytje eruit wil en dus niet lang genoeg zal blijven zitten. Wil er niet aan denken, maar wordt ermee geconfronteerd van horen zeggen etc. Ik weet wel dat het nu levensvatbaar zou zijn enzo, maar het is nog véél te klein!! Langs ene kant wil ik mijn baby zo snel mogelijk, langs andere kant hoop ik echt dat hij/zij lang genoeg blijft zitten.... Kan iemand me geruststellen of me laten weten of jullie dit ook ervaren, die soort angst? Groetjes
hmm ik moet eerlijk zeggen dat ik daar helemaal niet bang voorben. we zijn aan je banner te zien precies even ver maar ik heb jjuist het gevoel dat de baby te lang in mn buikkie blijft wonen en daar krijg ik het benauwd van want ik heb er geen zin meer in. nu is het idd nog te vroeg om geboren te worden maar hij mag van mij best bij 38 weken ofso eruit kruipen hoor dat zou mama heeeeeeeeel erg blij maken hahahahaa.
ja idd... op 38 weken zou ik ook ideaal vinden hoor gewoon overal verhaaltjes dat baby's tussen nu en 35 weken komen en dat ze dan in couveuse moeten, zo klein en vatbaar zijn, probleempjes hebben...
he raar is dat he, dat je zoiets gewoon zelf bedenkt. Ik ben pas 17 weken en sinds een paar weekjes heb ik het rare idee dat mijn kindje op 31 weken komt. geen enkele reden om dat te denken, is gewoon me hoofd ingeslopen. het zal allemaal wel reuze meevallen toch? groetjes
Ik ben er extreem bang voor omdat we een tweeling krijgen en dan het risico gewoon al groter is Ik ben nu dus de weken al aan het aftellen en zal al mega opgelucht zijn bij 29 weken... Ik zal er echt alles aan doen om het tegen te gaan, al moet ik de hele dag op bed blijven liggen. Gelukkig wordt ik wel streng inde gaten gehouden door de gyn, dus dat geeft iets meer zekerheid.. maar toch...
ik was daar ook erg bang voor bij de eerste, omdat ik zelf met 29 weken ben geboren. die 30e week was ook extra spannend voor mij daardoor, maar toen ik daar overheen was, heb ik me gelukkig niet veel zorgen meer gemaakt. Ik denk ook dat ik bij de tweede er minder zorgen om zou hebben omdat nummer 1 gewoon is blijven zitten tot 40+1...
ik was er ook heel erg bang voor waarom ik heb geen flauw idee gewoon een soort gevoel denk ik.. Maar kijk me banner vanaf morgen mag ik maar toch hoop ik dat me kleintje nog ff mag blijven zitten, ik ben t nog totaal niet zat en zo met me verlof heb ik echt alle tijd om lekker te genieten. Maar wat ik dus wil zeggen, je gevoel hoeft niet altijd juist te zijn.
Ik heb zoveel van die "24-weken-verhalen" gehoord en gelezen, maar ook over afwijkingen en ziektes. Op een gegeven moment werd ik er een beetje zat en moe van. Bij ons is alles goed en normaal en dan lijkt dat helemaal een speciaal geval ofzo, terwijl de meeste baby's gewoon lang genoeg blijven zitten en kerngezond ter wereld komen... Ik maak me er maar niet te druk om.. Hij/zij komt gewoon wanneer die klaar is
In het begin van mijn zwangerschap heb ik een droom gehad dat mijn vliezen al bijna 33 weken zouden breken en de baby gehaald werd.... ik was er dan ook erg van overtuigd dat hij of zij eerder zou komen maar inmiddels ben ik ruim 39 weken en zit het nog prinsheerlijk in mijn buikje.....