Hallo allemaal ik moet even mijn verhaal kwijt, en misschien hebben jullie wat tips of kunnen jullie je ervaring delen. Ik ben 22 weken zwanger van mijn eerste kindje. Niet gepland, maar meer dan welkom. Vanaf het begin van mijn zwangerschap had ik al vage rug klachten wat nu is uitgelopen tot hevige pijn overal rond mijn rug billen benen heupen noem maar op. Slapen word steeds slechter, het liefst lig ik de hele dag op de bank. Maar zo ken ik mezelf helemaal niet meer. Mijn werkgever was totaal niet te spreken van mijn zwangerschap, en toen het werken steeds minder goed ging werd ook nog eens mijn contract niet verlengt. Dus per 5 nov. heb ik officieel geen werk meer. Dus de keuze om mij toch maar ziek te melden werd dus makkelijker. Ook op advies van de fisio. Ik ben 3 weken geleden voor het eerst bij de fisio geweest, en zij zegt dat ik er veel te lang mee heb doorglopen. Daarbij is het ook nog eens zo dat ik geen aanvullende verzekering heb, en dus de fisio zelf moet betalen. Maar helaas ben voorlopig nog niet van ze af. Mijn lichaam staat er niet goed voor. En dit allemaal terwijl ik pas 22 jaar ben... Ik ben helemaal niet iemand die graag thuis zit. Ik ben graag bezig maar helaas gaat dit niet. Ik kan er moeilijk mee omgaan dat ik steeds minder in het huishouden kan doen, en geen werk heb enzo. Gelukkig is mijn vriend heel lief voor me. En heb ik veel steun aan hem. Bedankt alvast voor het lezen en een eventuele reactie. Groetjes Mariska
Hoi Mariska.... het klinkt alsof je er even doorheen zit... ik had dit ook - hoewel niet het gedeelte met m'n werkgever - maar fysiotherapie, en elke dag oefeningen, kán echt helpen. Het lijkt misschien op dit moment alsof alleen iets of iemand met een wondermiddel je nog kan redden.. maar je kan zelf echt een heleboel. Misschien dat je nu ook slechter slaapt en moe bent door dit alles, waardoor het er soms behoorlijk hopeloos kan uitzien (gedachten zoals, het kan alleen nog maar erger worden etc). Als je een goede fysio hebt (bekkenfysio) en trouw en flink al je oefeningen doet, - die vrij onbenullig lijken - (en evt. een bekkenband?) kan het ineens zijn dat je op een goede dag de trap weer op rent en de zolder opruimt. Zo is het mij wel vergaan! Ik heb nog soms van die rotnachten en dan is het met de bekken en rug ook weer slecht de volgende dag. Maar ik kom er steeds wel weer door en het is lang niet meer zo erg als rond de 20 weken. Goede afwisseling van beweging en rust doet ook wonderen. Hou de hoop er in! Je kan een heleboel bereiken. Groetjes, sterkte en succes!
Hoi Meid, Zo herkenbaar! Mijn eerste zwangerschap was ik met 20 weken al helemaal thuis. Werkte daarvoor nog full-time maar ging echt niet meer. Jammer genoeg heb ik ook veel te lang doorgelopen, zo klinkt het verhaal bij jou ook. Ik heb tot 11 maanden na de bevalling fysio gehad en het hielp maar een beetje. Ik heb echt moeten leren rusten. En het zoeken naar balans tussen belasting en belastbaarheid was een hele klus. Even strijken- even plat. Boodschappen doen-daarna weer liggen. Uiteindelijk gewoon de 40 weken gehaald. Maar wel zittend douchen/fohnen enz. Positief puntje; ik heb leren haken, want dat kon ik liggend Ik hoop dat de oefeningen iets verlichting gaan geven en zwangerschapszwemmen was echt een heerlijke manier om toch nog 'iets' te doen met je lijf! Je fysio kan je oefeningen meegeven, misschien kun je zo het aantal bezoeken wat beperken/uitsmeren. Heel veel sterkte! Luister naar je lijf! Dan komt er ook een dag dat het wel een beetje meezit....
Ach meis! Ik leef met je mee! Ik heb zelf ook onwijs last van mijn bekken, en hierbij huilend bij de fysio en mijn man gezeten omdat ik gewoon niet meer kon. Inmiddels zijn we 10 weken verder sinds de eerste afspraak en gaat het eigenlijk een stuk beter. Ik baal er nog steeds van dat ik niet meer werk, niet mijn gehele huishouden kan doen of een middagje winkelen. Heb het wel leren accepteren en geleerd mijn tijd beter in te delen. Vaak doe ik ook teveel waardoor ik daarna weer 2 a 3 dagen op bed lig, maar tegenwoordig alleen nog maar voor uitjes die het naar mijns inzien waard zijn. Neem dit dan ook in gedachten mee wanneer ik een gehele dag op stap ben. Onthoud 1 ding, het is heel lastig en vervelend, maar met de tijd en de nodige fysio ga je je wel echt beter voelen.