Mijn placenta wou er niet uit, en na flink duwen op mijn buik, 2 prikken en een katheter verder kwam hij er eindelijk (met meepersen) na 45 minuten uit. Al die tijd naweeën gehad, was heel naar want je wondertje ligt op je buik en die pijn ben je na die uren bikkelen helemaal spuugzat! Haha. Toen de placenta eruit was moest de boel gehecht worden, wat erg pijnlijk was en enorm langnduurde. Denk dat pas na een ruim uur ik redelijk pijnloos erbij lag. Ondanks bijna volledig uitgescheurd heb ik van de hechtingen nauwelijks last gehad. Weet nog wel dat ik het in de kraamweek heel vervelend vond dat m'n baarmoeder zo bijeen trok als mijn dochtertje aan de borst ging. Was elke vorm van buikpijn echt zat na de bevalling!! Maar ach, in vergelijking voor wat je er voor terug krijgt steld het allemaal niks voor. Ik zou het zo nog 10x doen!!
En ohja, de pijn vergeet je echt hoor. Niet dat ik me niet kan herinneren of het eigenlijk wel pijn deed, want ooooooooh wat deden de weeen pijn! Maar dienpijnervaring kun je je al gelijk niet meer voor de geest halen. Maar goed ook, anders waren we al lang uitgestorven denk ik
Ik was de pijn van de bevalling zeker niet meteen vergeten; het eerste wat ik verzuchtte toen ik een beetje was bijgekomen van de tweede was: Wat ben ik blij dat ik dit nooit meer hoef te doen! En als ik mijn best doe, kan ik een deel van de pijnervaring ook nog voor de geest halen, ik weet nog precies vanuit welk plekje ik de weeën voelde aankomen. Onderkant voelde wel wat beurs, de eerste keer door de enorme tros met aambeien (1,5 uur persen) en de tweede keer door een paar scheurtjes (uitdrijving ging érg snel) en bijbehorende hechtingen. Dat was lastig met opstaan en gaan zitten. Verder voelde het de eerste dagen alsof alles er zo uit kon vallen van onderen. Helemaal bij het verlies van een flink stolsel, dat voelde heeeel raar. Nabloeden duurde de eerste keer 7 weken, de tweede keer was ik met 2-3 weken weer 'schoon'. en ik voelde me vooral de eerste keer heel slap en instabiel. Dat heeft echt even (weekje) nodig gehad om bij te trekken. en ik had niet eens veel bloed verloren, halve liter maar. Tweede keer heb ik een dag of 3 heel pijnlijke naweeën gehad, daar nam ik paracetamol voor omdat het anders niet te doen was. En nu denk ik alleen maar: 't is zo weer voorbij, en dan blijft alleen het prachtige kind dat je op de wereld hebt gezet. Die pijn, ach, die duurt maar even... De napijn is niet te vergelijken met de bevalling, het was (in elk geval voor mij) een stuk minder heftig en allesoverheersend.
Als ik er weer aan denk krijg ik meteen weer de bibbers. Mijn bevalling duurde 1,5 dag. Paar uur persweeën wegpuffen en 68 min persen. Daarna begon het ergste pas.. Ik had een knip gehad, daar kreeg ik pas na een week ofzo last van. Die hechtingen waren ook pas na 7 weken weg. Ik heb de eerste 4 dagen een katheter gekregen omdat ik niet kon plassen dus de hechtingen werden niet 'belast' door het plassen. Daarna heb ik nog 1,5 week moeten nakatheteriseren. Ook een drama, mijn vriend moest altijd thuis zijn want na het plassen moest dat stokje erin, het is niet pijnlijk maar als je niet helemaal ontspannen bent ook geen pretje. Ik heb 2 borstonstekingen gehad, HEEL veel pijn! Ook nog mooie tepelkloven die zo erg bloedden en waar pus uit kwam waardoor ik alleen nog maar mocht kolven omdat het niet goed was voor mijn dochter. En helaas heb ook ik mijn stuitje zwaar gekneusd.. daar heb ik nog steeds last van. Kan nog niet goed zitten. Dat is echt lastig. Heb zelfs gehoord dat dat nog jaren kan duren dus ik hoop echt dat dat je bespaard blijft! Maar toen mijn dochter er net uit was, had ik totaaaaal geen pijn! Ook toen ik daarna ging douchen niet en eigenlijk de rest van de dag niet.. had nog zoveel adrenaline. Pas 2 dagen later begon het drama. Ik denk dat ik bij de 2e ook weer erg bang ga zijn. Riep de eerste weken na de bevalling NOOIT MEER! Meid, het is het allemaal waard. Ik heb het er zeker nog een keer voor over.
Hoi, Na 11 maanden was ik eindelijk mijn bevalling vergeten hihi. Na 30 lange uren en een scheur, een knip en de pomp kwam mijn zoon eindelijk. Toen hij op mijn buik lag gingen ze fijn zonder verdoving hechten, a een uur of zo. De pijn vergeten...Nee joh je moederkoek komt er nog uit en je hebt naweeen.Ik heb tot 6 weken erna bloed verloren, had het idee of ik een zak stenen in mijn doos had hangen en kon een week niet zitten ivm de hechtingen. Na 6 maanden was ik pas het zware gevoel van onderen kwijt ivm te ver gerekte bekkenbodem door de zware bevalling. En zie mijn banner!!!! zo vergeten toch Heerlijk positief. Lieve Loesje gelukkig is het bij iedereen anders. Je kan je niet voorbereiden, helaaaassss
Ik kreeg na 3 dagen wel flink last van de hechtingen, heb ze er na een week ook uit laten halen. Toen was het ergste wel voorbij
Ik heb enorm last gehad van naweeen, mn bevalling ging ook razendsnel in 2,5 uur 2 kinderen... Misschien daarom zulke naweeen. Ik vond de pijn erg mee vallen eigenlijk, kan me daar nu niets van herrineren en het is echt nog niet zo lang geleden haha.. Alleen het plassen heb ik de eerste dagen steeds onder de douche gedaan, ik heb dus veel gedoucht haha! Ik liep de dag na mn bevalling alweer rond, dus het valt echt mee. Ik had me op het ergste voorbereid, een tweelingbevalling, met daarvan 1 kindje in stuit maar het is me zooo enorm mee gevallen. Ik ga liever bevallen dan bloedprikken (daar krijg ik echt de kriebels van). Dus dat wilt wat zeggen... Nou was mn bevalling wel heel snel, maar van begin tot eind had ik een weeenstorm, dus opzich nog best pittig, maar de pijn idd was ik kwijt toen mn dochter geboren werd, van mijn zoon moest ik toen nog bevallen maar daar heb ik niet eens iets van gevoelt.... zullen de hormonen wel zijn geweest denk ik dan maar.. Dus maak je niet druk, laat het je gewoon gebeuren, je lichaam is er voor gemaakt!
Ik had een keizersnede gehad dus ja dat voel je wel.Het litteken is nu naar 2 jaar nog gevoelig.Maar op de 1 of andere manier maakt het niet uit, je bent zo afgeleid door de visite en je kleine wonder dat je helemaal niet bezig bent met wat je voelt.Je ligt ook lekker veel in bed en ze verzorgen je dan goed dus je hoeft ook maar weinig in het begin.Het is gewoon lekker bijslapen van de zware tijd en genieten van je gezinnetje.
Dankdankdank Fijn om dit allemaal te lezen, kan ik me iig een beetje voorbereiden! het blijft onzeker, maar dat is het voor iedereen steeds weer, ook al is het je 4e. We gaan het zien!! (meemaken )
Wauw haha, ik kijk fijn op mijn bevalling terug maar laat toch echt wel liever bloedprikken dan bevallen. Al zou ik het zo nog 100x willen doen als je kijkt naar wat je er voor terug krijgt. Wat een wonder, wat een geluk!
De pijn na de bevalling viel bij mij reuze mee. De 1e keer deed mijn knip erg pijn bij het zitten en bij de 2e was ik een beetje ingescheurd en daardoor had ik ook 2 dagen last als ik zat. Nabloeding duurde 4 dagen bij beide!! Bij de 1e bevalling had ik fluxus en moest de placenta operatief verwijderd worden omdat die niet loskwam. Ben bijna 3 liter bloed verloren daardoor was ik alleen erg zwak. De pijn van de bevallingen was ik op het moment ik mijn dochters zag al meteen vergeten Bij de 1e geen naweeën en bij de 2e 1 dag.
Na 107 minuten persen voelde het toch echt wel 2 weken lang beurs aan.. ook met lopen voelde het al gauw 'zwaar' van onderen.. ben een beetje naar achteren uitgescheurd maar was oppervlakking dus hoefde niet gehecht. moet zeggen dat ik t nu als k te lang zit nog wel een beetje voel... dat persen heeft bij mij wel een beetje schade aangericht.. maar ervaar t niet als pijn.. meer wat ongemak omdatik na de bevalling niet kon zitten. Vloeien duurde een hele tijd.. nu na 6 weken ben ik meteen ongesteld geworden.. hop er gelijk achteraan
Ik ga even heel eerlijk zijn omdat ik dat vantevoren ook verhelderend had gevonden om te horen. pijn na de bevalling viel reuze mee in vergelijking met de bevalling zelf maar ieder die zegt dat je het gelijk vergeten bent kan mijn rug op. Natuurlijk was ik alleen maar blij maar ik heb twee dagen op mijn bed gelegen omdat ik niet kon zitten op mijn 'paarse zoeloe lippen' (werkelijk 4cm per lip breed, had iemand me van tevoren wel even mogen zeggen!) en mijn knip, heb gehuild van de pijn aan mijn bekken toen ik thuis 3 trappen op moest naar mijn slaapkamer, voelde me uitgewoond, had last van 'zwemmende darmen' ( buik inbinden helpt) koorts van de stuwingen, ik liet ongewild en ongecontroleerd windjes en daarnaast geen tijd om bij te komen. baby kwam om de 2,5 uur. dronk een uur, luiertje, zelf even plassen, au au, en ik had zelf nog 1 uur om in slaap te komen en weer wakker te worden voor de volgende voeding. Dit verhaal klinkt ontnuchterend maar was voor mij en later bleek ook voor anderen de waarheid. Ook de waarheid is dat het de mooiste tijd is die je maar mee kan maken en dat het het allemaal waard is. maar voel je niet alleen en ellendig als je na nachten niet slapen, zittend op je 15 cm brede doos af en toe denkt ' ik vind dit helemaal niet leuk' x
Bij Dinand heb ik een KS gehad. Heb toen wel een dag of 2 goede naweeën gehad. Maar ik genas wonderbaarlijk snel van de KS. Bij Fabiënne ben ik wel normaal bevallen. Is razendsnel gegaan. 8 uur braken me vliezen, 9 uur infuus erin en een uur en 3 kwartier later was ze er al. Ondanks de supersnelle bevalling, had ik een paar hechtingen om het wat mooier te maken, bijna geen last gehad van na weeën, en qua bloedverlies viel het echt gigantisch mee. Het enige wat ik echt vervelend vond is de eerste keer plassen.
Eef: Het is wel waar wat je zegt. Het is een hele mooie tijd, maar ook een hele intensieve. Dat over je 15 cm brede doos *proest*, heb ik dan weer niet gehad.
vond de pijn na de bev wel mee vallen t is natuurlijk allemaal wat beurs enmet hechtingen zit je niet fijn maar kon niet zeggen dat t echt pijn doet