Nou zul je denken....prima toch? Maar nee dit is niet prima. Ik heb een heel verleden met mijn schoonouders en dan vooral mijn schoonmoeder. Het klikt totaal niet tussen ons en dat komt puur omdat ze de controle wil houden en zich overal mee bemoeit. Nu kwam ze gister ineens vanuit het niets met het idee dat mijn schoonvader een vaste dag wil gaan oppassen. Het gaat dan om de vrijdag. 'S middags is zij ook wel thuis zei ze. Mijn zoontje gaat 3 dagen naar de creche. Ma, woe en vrijdag. En hij heeft het daar prima naar de zin. Nooit hebben ze naar hem omgekeken toen hij baby was. Onze hond werd altijd voorgetrokken. En als ik dan op visite kwam zei ze..waar is Lenno? (onze hond) Er was altijd commentaar op hoe ik het deed/doe. En nu ineens na 1,5 jaar moet er opgepast worden? Ik snap niet waar dit vandaan komt. Toen ik zwanger was werd er duidelijk gezegd dat een vaste dag oppassen er niet in zat. Nou prima. Mijn ouders wilden dat ook niet. Geen probleem. En nu moet er ineens wel een vaste dag komen. Maar als ik haar tussendoor een keer vroeg op te passen was er nooit tijd. Nee er moest gesport worden dus oppassen kon niet. Altijd moeilijk doen. Nou ja ik vind het heel moeilijk om een beeld te schetsen van hoe mijn band met ze is. Mijn zoontje heeft daar ook niks. Ze hebben niks in huis. Hij vind ze ook niet echt leuk. Mijn schoonmoeder is heel overheersend (zeg gerust schreeuwen) en mijn schoonvader doet niks anders als hem optillen. Nou ja lastig om uit te leggen, maar ik heb er geen goed gevoel bij en daardoor is mijn man dus ook pissig want die ziet dit wel zitten. *zucht* enorm dilemma dus. Waarom kan de situatie niet gewoon blijven zoals die nu is? Nooit is er over opassen gesproken en in een keer vanuit het niets willen ze een vaste dag
gewoon niet doen! hier zouden ze het graag willen maar het gebeurt gewoon niet. eigen moeder ook niet trouwens
Nou, dan is het toch heel makkelijk lijkt me? Niet oppassen dus! Het is jou zoontje en als jij je er niet goed bij voelt, gewoon niet doen. Als ze dan perse willen oppassen, moeten ze zich maar aanpassen aan jou vind ik! Dus wanneer het jou uitkomt, en anders jammer dan.. Maar goed, das mijn mening. Mijn schoonouders willen het liefst de hele week oppassen hhaha! Maar daar heb ik dan gewoon weer geluk mee. Kan ook goed met ze, dus dat is dan prettig. (niet dat ze de hele week oppassen hoor )
Ik zou gewoon zeggen; bedankt, maar dat hoeft niet. Het is allemaal al goed geregeld en dat willen we zo houden. En tegen je man ook zeggen, wat als ze ineens zich bedenken of niet kunnen. Dat zit je al. Want ze klinken niet echt betrouwbaar. Voor het zelfde geld bellen ze een dag van de voren ineens af. Zit jij er mee te kijken.
Een dag opzeggen bij de creche is geen probleem, maar je bent je dag dan wel kwijt. Dus mocht het niet gaan (stel we deden het) dan zit je.
Ze gaan regelmatig weekendjes weg of op vakantie. Dan zit ik inderdaad. Ik ben ook iemand die wil dat alles op mijn manier wordt gedaan als er opgepast wordt. Tuurlijk mag er wat vanaf geweken worden, maar ik wil wel dat hij om 12uur zijn boterhammetje krijgt en naar bedje gaat. En zij wil dit nog wel eens anders doen. Ik kan dan niet rustig werken.
Nou heel simpel toch? Gewoon niet doen. Hij zit toch hartstikke goed op het KDV? Lekker zo laten. En al helemaal als je zo'n band hebt met je schoonouders. Hier hebben wij het 1 keer geprobeerd, maar schoonmoeder kon alleen maar liegen. Dat was na 2 x dus gewoon over. Wijze les uit gehaald, wij willen geen oppas opa's en oma's. Ook mijn eigen ouders niet. Ja af en toe een dagje of een avondje.
Ik snap je wel hoor Je zou richting je man en sm wel voorwaarden kunnen schetsen waar ze aan moeten voldoen wil het voor jou acceptabel zijn. De omgeving daar moet minstens geschikt zijn voor een kind van 1,5 jaar en er moet natuurlijk ook wat te spelen zijn enzo. En aangezien het om een vaste dag gaat, moeten ze ook volgens jouw regels handelen (dus op jouw tijden eten en naar bed). Wat ook zou kunnen is oppassen in jouw huis. Zou er even goed over nadenken wat jouw regels zouden zijn voor hen Wat daarnaast denk ik ook een hele belangrijke is: jij zal hier een dag creche voor inleveren. Dan kunnen je schoonouders niet over 2 weken zeggen dat het toch niet kan, want dan is je dag weg op de creche. Zij moeten dus ook wel zeker zijn dat ze dit langere tijd vol kunnen houden. En, als je het echt niets vindt dan zou ik daar eerst proberen uit te komen met je man en dan als 1 front aan je schoonouders doorgeven. Het is jullie kind, dus als jullie dat oppassen niet zien zitten dan is dat gewoon zo!
Ik zou gewoon zeggen... harstikke lief aangeboden maar nee bedankt. Zoon zit nu lekker in zijn ritme en ik wil dit zo aanhouden. Je moet niet iets doen waar je je niet goed bij voelt.
Klopt en dit weten ze ook. Maar ze begon gister van: "zou het veel schelen als Nils 2 dagen naar het kdv gaat ipv 3?" Het scheelt natuurlijk altijd wat in de kosten, maar hij heeft daar niks. En op het kdv vind hij het prachtig.
Ik zie het probleem eigenlijk niet zo..... Je zoontje heeft het goed naar zijn zin op het kdv, de dagen zijn goed geregeld en je wilt het niet. Dat zou voor mij een hele duidelijke nee zijn en ik zou er niet eens verder over denken.
Maar ik ben niet alleen he. Ik zit met een man die het een fantastisch idee vind. We hadden er gister al bonje om. En verweet hij me dat ik mijn zoon onthoudt van zijn opa en oma om een band op te bouwen. Dat is natuurlijk de grootste onzin want ik ga vaak genoeg op mijn vrije middag bij haar een kopje thee drinken. Dus wordt zowat onder druk gezet hier. Ik heb er vannacht slecht van geslapen omdat het maar blijft malen.
Als jullie ermee instemmen terwijl jij je er niet goed bij voelt, dat is wel tricky. De kans dat er wrijvingen gaan ontstaan (die zijn er al!) is dan behoorlijk groot en daarmee zet je de relatie met je schoonmoeder onder grotere druk. Ik zou het nooit doen in deze situatie, ook al zou ik de persoon zijn die het wel wilde en mijn man niet. Het moet voor allebei goed voelen, anders loopt het te zijner tijd geheid mis.
Dankje Toke. Dat zijn zo'n beetje de woorden waar ik naar zocht. Misschien kan ik daarmee mijn man overtuigen.
ah daar had ik even overheen gelezen. Ja dat maakt het idd lastig. toch zou ik hem duidelijkde nadelen vertellen. "proberen te overtuigen " * je zoontje heeft nu een goed kdv ritme en continuïteit * je zoontje mag vast bij je schoonouders weer andere dingen ( misschien verwarrend ) *je zoontje heeft daarzijn vriendjes waar die het gezellig mee heeft * als je schoonouders ziek zijn ,is er geen oppas * als ze onverhoopt door omstandigheden weer zouden moeten stoppen met oppassen , hebben jullie een oppasprobleem, immers je plek ben je kwijt. succes
Nou meid ik zou het zeker niet doen hoor! Ik heb ook een heel verleden met mijn schoonmoeder. Ik ben nu al 13 jaar samen met mijn man en van de 13 jaar ging het 10 jaar echt niet goed. Zij heeft het eerste jaar ook 1 dag in de week opgepast, maar al snel begonnen de irritaties. Van beide kanten. Ik vond het zelfs niet meer leuk om naar huis te komen na mijn werk (ze paste bij ons in huis op!) Mijn man vond het niet leuk dat ik op een gegeven moment aangaf dat ik toch het KDV wilde inschakelen. Het is even bonje geweest maar heb het toch weten door te drukken. Nu is iedereen toch tevreden. Ik zou het echt niet doen. Je kind zit die dagen al lekker op het KDV en is dit gewend. Waarom zou je hem eraf halen? Je band met je schoonmoeder is niet zo goed en als ze 1 dag op je kind gaat passen, zullen jullie toch hele goede afspraken moeten maken. Mij lijkt dat het zeker gaat botsen. Je geeft al aan dat ze zich overal mee bemoeit. Ik zou niet zo snel toegeven als het niet goed voelt!
Ik zou er ook absoluut niet aan beginnen. Dat gaat gewoon geheid fout want jouw gevoel is al niet oké en zo te horen zijn zij zo wispelturig als maar kan zijn. Dus gewoon vriendelijk lachend: 'Ik vind het een lief aanbod maar zoals het nu geregeld is vinden we ideaal en Nils heeft het ook prima naar zijn zin. Maar bedankt hoor!'
Als jij trouw blijft aan je eigen grenzen (en die van je man) dan is er alle ruimte voor goed contact tussen je kind en zijn grootouders. Ga je toegeven, terwijl het niet goed voelt, wat voor lol doe je je kind daarmee? En wat voor voorbeeld geef je je kind als je jezelf hierin niet serieus neemt? Hij is misschien nog erg klein, maar hij pikt dingen onbewust wel op. Begrijpt je man wat de wrijving is tussen jou en zijn moeder? Herkent hij het?