Pff. Ik zie er zó tegenop... De reden: een paar weken voor de bevalling van onze eerste moest ik al vervroegd weg, vanwege gezondheidsredenen. Die klachten werden erger na de bevalling, waardoor ik een paar maanden na het einde van mijn verlof pas weer volledig kon werken. Er zijn (serieus) al twee keer opmerkingen vanuit de bedrijfsarts én mijn leidinggevende gemaakt in de richting van: wij zouden het je sterk afraden. De behandelaars zeiden unaniem dat het voor mijn gezondheid geen bezwaar zou zijn als we voor een tweede gingen, dus vandaar dat we het gewaagd hebben. Niemand heeft een glazen bol, maar ik ga van hun kunde uit. Maar goed, intussen best wat stress. Dat achterbakse gekwetter achter je rug om, dat soort ongein... bah. Gelukkig zie je het nog niet zo goed als bij de eerste, dus ik kan het hopelijk nog rekken... Ik weet dat het nergens op slaat hoor en dat het ons eigen leven is (en werk maar werk). Maar het knaagt toch meer dan ik zou willen.
Ik zou t toch zsm vertellen...als er geroddel komt is t toch maar even. En ik zou ze gras voor de voeten weghalen. Gewoon benoemen: ik weet dat diverse mensen hun zorgen hebben uitgesproken maar we hebben goed overleg gehad met de artsen en zij vinden het verantwoord. Niet meer niet minder. En een 2e zwangerschap kan totaal anders zijn. En voor t zelfde geld was de 1e super geweest en ben je bij de 2e gelijk gevloerd...kan toch ook? Je werkgever wil je blijkbaar graag in goede gezondheid op t werk hebben, lief maar niets in het leven is te voorspellen. En voel je niet schuldig, ziekte door zwangerschap wordt vergoed dus je werkgever lijdt er in die zin ook niet onder!
Ja. Je hebt gewoon op elk punt gelijk. Misschien is dat het beste ja. Ik wacht vrijdag af (termijnecho) en dan ga ik er maar eens goed over nadenken. Hoe eerder, hoe beter misschien. Ben ik er maar vanaf. Dank voor je reactie!
Ik vind het vooral bijzonder dat een leidinggevende zonder medische achtergrond en een bedrijfsarts zonder specialisatie in gynaecologie denken het recht te hebben jou een advies te geven omtrent zwanger worden..... Wacht de termijn echo even af, gaat alles goed dan vertel je vrolijk en trots dat er opnieuw een kindje komt. En hoe blij je bent dat de arts het helemaal verantwoord vind.
Ja he. Blijft fascinerend hoeveel mensen weten zonder enige specialisatie... Ik ga idd doen wat je zegt!
Ik snap jou gevoel heel goed. Hier mocht ik om gezondheidsredenen niet zwanger worden, heb langdurig gedeeltelijk in de ziektewet gezeten. Werkte wel, maar kon de 9u per dag niet volhouden, en mocht niet tillen etc. Eindelijk weer beter, en zowel de huisarts als fysio gaven groen licht om voor een kindje te gaan. Helaas de eerste poging een bbz, maar snel erna weer zwanger. Niemand van mijn collega's is blij voor mij, ze vinden het niet kunnen dat ik straks een paar maand met verlof ga, terwijl ik net weer een aantal maanden beter was. Maar het is jouw lijf, leven en beslissing.