Ik ben 2,5 week terug bevallen. Helaas heb ik iets aan de bevalling over gehouden waardoor ik nu even amper kan lopen. Met de kleine gaan staan en lopen mag dus niet. Gevolg dat ik niet zelf zijn volledige verzorging kan doen. Nu had mijn schoonmoeder bedacht dat ze wel even met de kleine kan gaan wandelen deze week. Maarre...zo'n eerste mijlpaal naar buiten...dat wil ik toch zelf doen..?! Ik wil zo graag met hem lopen en mijn trots buiten laten zien..het steekt dat iemand anders dit moment van mij 'afpakt', want zo voelt het een beetje. Tuurlijk zal de kleine het misschien leuk vinden buiten..maar toch. Stel ik mij aan?? Gaan de hormoontjes met mij aan de loop?
Nou, ik zou het ook vooral lekker zelf voor het eerst doen! Is toch zo bijzonder joh die eerste keer naar buiten. Dan maar even wachten. Misschien kan je in de tuin/op balkon al wel even samen buiten zitten? Is uiteraard wel goed voor je kleintje, maar mama is nog beter! Heeel veel succes! Ow en uiteraard nog van harte gefeliciteerd!
Dank je... Nu nog even verzinnen hoe ik het voorzichtig ga brengen..weet ook niet of manlief me begrijpt als ik het uitleg..wil ook geen zeur worden maar wil later ook geen spijt krijgen als ik mezelf in deze periode die best overschaduwd wordt door donkere wolkjes, wegcijfer. Alle eerste dingetjes kun je niet over doen he..
Nou ik vind het echt niet raar hoor! En hoezo moet je dag helemaal voorzichtig uit leggen ... Je kan toch gewoon zeggen dat je dat speciale moment zelf voor t eerst wil meemaken met je kindje en je man../ Niks raars aan hoor! En laat je niet ondersneeuwen door meningwn van andere(schoonmoeder oid) Jij bent zn mama en jij verdient dt eerste moment
Ben het helemaal met de vorige reacties eens! De eerste keer naar buiten moet je echt zelf doen hoor! Is zooo leuk en bijzonder En inderdaad wat sam20 zegt; gewoon zeggen tegen je man en schoonmoeder dat je de eerste keer gewoon zelf naar buiten wil met je kindje! Dat dat een speciaal moment is en dat je dat héél graag zelf wilt doen Daar is helemaal niks raars of hormonaals aan
Jaaa dat is echt iets voor jou!! ik kon ook niet wachten om naa rbuiten te gaan met mn baby!! gewoon zeggen dat je dat heel graag zelf wilt doen!!!
Eens met iedereen voor mij! Na de bevalling wou mijn vriend met de beeb naar zijn oma toe, nou prima, maar ik moest en zou mee. En dat heb ik ook gedaan. Helemaal 100% was ik nog niet, maar dat maakte me niks uit. Moet er niet aan denken dat ik dat heb moeten missen Dus nee, geen hormoontjes hoor, helemaal gelijk heb je En voorzichtig zijn hoeft ook niet, gewoon eerlijk.
Misschien een tip (weet niet hoe lang het gaat duren met het lopen) maar je zou een rolstoel kunnen lenen/huren bij de thuiszorg, zodat je samen met je beebje naar buiten kunt. Dan kun je hem lekker zelf bij je houden en kun jij toch ook naar buiten! Beterschap!
Je stelt je echt niet aan! De eerste keer naar buiten 'moet' je gewoon zelf doen! Ik was ook ZO trots toen ik na 2 weken met ons zoontje in de wandelwagen buiten liep. Later zijn er nog genoeg momenten dat het buitenlopen maar 'gewoon' is; kan ze het dan heus nog wel vaak genoeg doen (en dan is het voor je schoonmoeder gewoon de 1e keer.)
Ja, wat de anderen ook zeggen, de eerste keer naar buiten moet je echt zelf doen hoor! Ik had het bij de oudste ook, ik kon nauwelijks lopen, maar wilde perse zelf dat rondje buiten lopen. Wat een prachtig gevoel (ben helaas flauwgevallen halverwege, maar dat mocht de pret niet drukken haha, was gelukkig niet alleen)!
Lekker zelf doen zodra je weer op de been bent! Oma kan echt nog wel even wachten en ze snapt je heus wel! Juist al die eerste keren is juist zo bijzonder!!!
Je stelt je totaal niet aan vind ik! Als jij dat niet wikt, dan gebeurt het toch gewoon niet..? Hier kreeg niemand de kans alleen met de kleine te zijn de eerste weken. Denk er niet over, en al helemaal niet zon mijlpaal als voor het eerst naar buiten. Gewoon duidelijk zijn dat dat niet nodig is en dat jullie zelf dit soort eerste dingen willen doen.