Hoi meiden, weet niet echt of dit onder dit topic valt, maar goed... een vraag voor alle zwangeren! Ik weet; het is niet bevordelijk en ik had het ook nooit van mezelf gedacht, maar ik ben echt zoveel bezig met een tweede kindje van ons.. Overal zie ik rompertjes, handdoekjes en bovenal dikke buiken.. Een familielid van ons kwam afgelopen zondag met het nieuws dat ze zwanger waren. Sindsdien merk ik dat ik heel huilerig en down ben. 't Is ze zo gegund, maar ik ben gewoon 'bang' om weer een nieuwe maand in te gaan, steeds weer een teleurstelling en ik wil zooooo graag. Daarom denk ik: misschien te graag? Ik ben er veel mee bezig, en wil dit eigenlijk helemaal niet zijn.. Vooral vlak voor m'n NOD let ik zo vreselijk op symptomen enz., ik word er zelf gewoon gek van. Anywhay, ik ben bang dat ik een zwangerschap op deze manier voor mezelf in de weg sta. Bij ons dochtertje was ik zo relax en bleek ik zwanger! Wie van jullie was ook veel met zwanger worden bezig en was ook daadwerkelijk zwanger? En misschien tips om minder hiermee bezig te zijn?
Ik was er ook heel veel mee bezig, zelfs toen ik te horen kreeg dat ik waarschijnlijk nooit meer in verwachting zou raken ( heb een ongeluk gehad toen ik 28 was en zwanger, kindje is daardoor overleden ) Jarenlang wilde ik me er niet bij neerleggen, totdat het niet anders kon want het leven gaat immers verder. En wat gebeurt er, word ik op mijn 37ste spontaan zwanger!! Dus je ziet, de wonderen zijn de wereld nog niet uit Ik kan je geen tips geven, maar wil je megeven om positief te blijven ook al word het frustrerend
Ik ben er na de mk(dec '12) ook veel mee bezig geweest, en in ronde 4 na de mk was het alweer raak Wel ovutesten gebruikt, voor inzicht in de vreemde cyclus Maaree na de mk zag ik ook overal zwangeren om me heen, en op tv.. gek werd ik ervan.. Ik heb helaas geen tips om er minder mee bezig te zijn.. mij is het in de paar maandjes dat ik bezig was ook niet gelukt om het uit mn hoofd te zetten. dacht er nbiet 24/7 aan, maar wel een aantal keer op een dag. Succes meid, hoop dat je gauw zwanger bent
niet te veel mee bezig zijn, is lastig maar wel t beste, en blij zijn voor de ander en denken dat jullie binnenkort ook zo blij zijn!! (jaloerzie) werkt alleen maar averechts....
Ben ook zeker niet jaloers hoor, ik gun het iedereen, want heb het zelf ook al een keer mogen meemaken gelukkig! Jij succes met de laatste loodjes trouwens!
dankje! en gelukkig, want als je zelf ook positief denk, krijg je meestal positiviteit ervoor terug dus wie weet ben jij binnenkort ook snel zwanger komt vast goed!
Ik was vrijwel direct zwanger van mijn eerste en tweede kindje. 5 jaar later was ik ook vrij snel zwanger van mijn derde. Maar helaas werd dit een miskraam (November 2011). Toen begon het voor mij een obsessie te worden. In juli 2012 was ik eindelijk weer zwanger, maar ook die keer eindigde het in een miskraam (augustus 2012). Februari van dit jaar had ik pas weer een positieve test in handen en nu gaat het ontzettend goed. Ik weet niet of het zo lang duurde door het obsessief bezig zijn met zwanger worden of door mijn leeftijd (ben nu 35). Maar ik kan wel zeggen dat ik 24/7 bezig was met zwanger worden. Ik temperatuurde, slikte vitamine, had mijn vriend aan de vitamine gezet, lette op wat ik at en dronk etc. Ook ik gunde iedereen een zwangerschap, maar was ook verschrikkelijk jaloers wanneer iemand vertelde dat ze zwanger was. Succes meid en ik hoop dat het snel raak mag zijn.
Ik was vanaf dat we vorig jaar september er echt voor gingen er elke maand ontzettend mee bezig, en ook gestrest ook door andere dingen. Tot we afgelopen maand een pup hebben gekocht en ik daar mijn zinnen op heb gezet. Stukken minder geklust rond eisprong, onzettend moe was doordat we de pup net hadden, paar slechte nachten gemaakt. Ik was overal mee bezig, behalve met zwanger worden. En zie het resultaat hieronder! (heel bizar)
Hier door de MMM veel mee bezig geweest. En bij de eerste eisprong die ik had na lange tijd was ik gelijk zwanger.
ik was vanaf dag 1 dat we besloten om voor een kindje te gaan er heel hard mee bezig en de 2de ronde was het raak. dus ik denk niet dat het daar veel mee te maken heeft zolang je niet gestrest geraakt denk ik dat het geen kwaad kan om er veel mee bezig te zijn.
Dat denk ik ook. ik was gestopt met de pil en wist mijn cyclus nog niet, toch om de dag een testje, denk wel 10 gedaan en best veel bezig, en nog zwanger ook!! Bij mijn zoontje was ik er ook erg mee bezig. Ovulatie testen,.vitamines etc.
Hier ook ontzettend obsessief geweest...maakte mezelf knettergek. Accupunctuur hielp mij ontspannen... in de ronde dat ik zwanger werd zelfs n x extra gegaan omdat ik haast wanhopig dacht dat t weer niks was geworden. Denk dat het beter is om los te laten en er niet mee bezig te zijn...maar dat was voor mij niet mogelijk. Ook verdrietig zijn dat t anderen wel lukte en t verplichte klussen hielp niet... Dus obsessief zijn en zwanger worden kan wel hoor!!
Hoi, ik was er ook veel mee bezig, het is voor ons de 1e. Ben in sept. '11 gestopt met de pil en mijn cyclus moest eerst op gang komen, heb op gegeven moment ov-testen gebruikt. In Dec. '12 was het eindelijk raak, maar toen was ik al beetje wanhopig aan het worden, al is het normaal dat je een jaar bezig kunt zijn voor een kindje. Om je heen word iedereen spontaan zwanger en zie je overal baby's, heel frustrerend! Ik was me er altijd al van bewust dat zwanger worden niet vanzelfsprekend is, maar ondanks dat het bij ons nog redelijk voorspoedig is gegaan, word je je er wel veel bewuster van als het even wat langer duurt. In begin van zwangerschap had ik echt zoiets van:"al krijgen we alleen maar deze, dan is het al goed", maar nu bekruipt me soms het gevoel van:"als deze kleine maar een broertje of zusje in de toekomst mag krijgen, want alleen opgroeien is ook niks". Misschien beetje belachelijk omdat dit kleintje nog niet eens is geboren, maar toch zie je een bepaald toekomstbeeld voor je. Hoop dus dat 2e zwangerschap niet ontzettend lang op zich laat wachten, maarja, je hebt de natuur niet in de hand. Ik wil je heel veel suc6 wensen!
Bijzonder verhaal Hier hebben we huisdieren(1 hond, 6 konijnen, 1 hamster en 7 kippen) en paar stallen vol vee(koeien, kalfjes), dus elke dag de zorg voor een ander zeg maar. Ik was vanaf het moment dat ik met pil stopte zo blij dat ik samen met mijn man de boerderij heb(normaal gesproken ook wel hoor), want je focust je dagelijks ook op andere dingen. De verzorging van de dieren gaat altijd door, elke dag gebeurt er wel weer iets anders. Tuurlijk ben je er wel mee bezig(bij ons heeft het trouwens een jaar geduurd), maar als ik het even niet meer zag zitten dan kon ik toch positieve energie halen uit al onze dieren. Lekker met de hond wandelen, of gewoon even op een strobaal gaan zitten en naar de kalfjes kijken. Ik kan echt niet zonder dieren om me heen hoor, en zeker niet in tijden dat het even niet lekker gaat. Nu ik zwanger ben heb ik natuurlijk weer andere zorgen; is kindje gezond, help, de bevalling komt er aan, enz. Maar op zulke piekermomenten richt ik me gewoon weer op de beestjes en is die zorg even vd baan.
Toen wij in december 2012 met de pil stopte, ben ik er ook elke maand teveel mee bezig geweest . De eerste maand bleven mijn maandstonden al uit en hoopte dat het al zo ver was. Maar natuurlijk niet... Elke maand heb ik wel gedacht zwanger te zijn Veel te veel testen versleten enz. Heb uiteindelijk 6 maanden zonder maandstonden gezeten (blijk een lichte vorm van PCO te hebben). Mijn lichaam moest blijkbaar harder afkicken van de pil dan andere mensen Toen in mei mijn schoonzus zwanger bleek te zijn (voor de 3de keer, maar 2 miskramen van te voren), was ik natuurlijk heel blij voor hun, maar langs de andere kant heb ik nadien thuis zitten huilen omdat het bij ons maar niet wou lukken. We hadden niet eens een kans (geen eisprong = geen kans op bevruchting). In september clomid en pilletjes om mijn maandstonden op te wekken (weet de naam niet meer ) eindelijk schot in de zaak! Ik had voor het eerst mijn "maandstonden". Oktober en november super mooie cyclussen gehad. Nog wel bezig geweest met het zwanger worden, maar het al meer zijn gangetje laten gaan . Na meer dan een half jaar kon ik mij er niet meer alle dagen op toe leggen, het werd emotioneel gewoon te zwaar. In december helemaal niet mee bezig geweest (mede door sterfte van mijn grootmoeder) en toen er na 2 weken overtijd nog geen maandstonden waren (had al getest en negatief) naar de dokter geweest en daar bleek uit het bloedonderzoek dat ik wel zwanger was. Maar nog héél pril. Kon het gewoon niet geloven! Die ene maand dat je er helemaal niet bij stil hebt gestaan Uiteindelijk zijn we al 27+ weken zwanger en super gelukkig Het mag misschien cliché klinken, maar het is echt zo. Van zodra je het los kan laten is het meestal snel raak, kijk maar naar ons Succes en niet te veel mee proberen bezig te zijn !
Ik was er ook veel mee bezig en ook zwanger. Vind dat zo'n onzin, alsof het aan jezelf ligt als je niet zwanger raakt omdat je er teveel mee bezig zou zijn.. Vertel dat maar aan vrouwen die jarenlang aan het proberen zijn en waarbij het niet lukt "het ligt aan jezelf hoor!". Tips om er minder mee bezig te zijn heb ik niet echt, hier ging het altijd best goed totdat mijn eisprong geweest was en ik dus in principe zwanger zou kunnen zijn die maand.. Zenuwslopend!
9 maanden continu mee bezig geweest in de maand juni de 10 maand gaaan solliciteren voor n interne betaalde opleiding en aangenomen lekker gefeest en geen ovutesten gedaaan gewoon geklust wanneer we zin hadden en BAM de 10e maand zwanger terwijl we t die maand links lieten liggen , raaar maar t komt zo vaaaak voor als je er echt niet meer mee bezig bent in een keer raak, collegatje van mij ook eerste kindje met ivf 2e kindje na ronde 8 ivf nog niks hun gestopt lekker gefeest en hopateeee SPONTAAAAN zwanger!! N wondertje maar echt waar heeel gek x
Maar ook zat vrouwen die er teveel of veel meebezig zijn en zwanger zijn geraakt , het komt wanneer het komt denk ik en anders moet he de natuur n handje helpen het is zoooooo moeilihk dat je er gewoon geen grip op hebt xxx
Ik was er heel erg mee bezig in mijn hoofd maar niet met zwanger worden na mijn abortus en op het moment 1,5 jaar later dat ik er eindelijk een beetje overheen was en dus niet meer ermee bezig was, werd ik zwanger in de week dat ik weer aan de pil wilde gaan Mij was ook altijd verteld dat ik een hele nihile kans op kinderen had. Maar kan je nagaan dit is alweer mijn 3de zwangerschap en 2de kindje