Ik heb nu mijn derde kindje aan de borst en ook deze keer begon het met veel gedoe en gaat jet na opstart problemen helemaal goed. Maar mijn beide meisjes vroegen totdat ik stopte met 9 maanden altijd veel en vaak de borst overdag en in de nacht... altijd hele avonden clusteren helemaal na het werk. Ik weet dat het mij heel erg frustreerde altijd dat ik alleen maar hele avonden, nachten en vrije dagen met een kind aan de borst zat. Ik had er een hekel aan en tegelijkertijd had ik het niet eillen missen. Toen ik weer zwanger bleek dacht ik alleen maar: 'oh nee weer die bv periode!' En ja de keuze voor bv is voor mij wel vanzelfsprekend... ik hoopte dat dit kindje misschien wel wat tijd tussen de voedingen zou laten maar daar lijkt het niet op... Ok hij is morgen 4 weken en nog heel klein maar toch zie ik het weer gebeuren. Vandaag bijvoorbeeld ben ik de bank niet afgeweest hij wil alleen maar aan de borst aan 1 stuk door! Mijn kleine mannetje moet toch ook een keer vol zitten???? Vandaag is mijn man gelukkig thuis maar door de weeks ben ik alleen en ik heb 2 andere kinderen en het wordt zwaar... ik ben zooooo klaar met die dagen dat ik een kind aan mijn borst geplakt heb de hele dag... maar toch moet ik er niet aan denken om over te stappen op kv. Het is een soort haat liefde wat ik heb met bv... alleen heb ik 2 andere kinderen en ik vind het nu de 3e keer extra zwaar omdat ik echt niet goed in mijn vel zit. Vandaag heb ik mijn man die mij steunt en ervoor zorgt dat ik eraan toe kan geven maar het is wel jammer dat hij mijn zoontje niet even over kan nemen want hij heeft geen borsten. En morgen werkt hij weer en moet ik maar weer zien hoe ik dat doe... De nachten horen erbij daar zul je mij niet over horen maar toch zou het fijn zijn als ie er iets meer dan 1,5 uur tussen laat... ik ben bang dat zodra ik ga werken het zo blijft... of zelfs erger wordt. Ik weet dat het normaal baby gedrag is en ik ga er helemaal in mee maar ik raak zoooooooo gefrustreerd soms! Ik kan dit niet uiten in mijn omgeving want ik ben de enige die bv geeft en ik hoor al weken (weer) dat ik lekker moet overstappen en 'gewoon' flesvoeding moet geven. Maar dat is niet wat ik wil. Ik wil gewoon even een peptalk denk ik.
Ja, heel erg herkenbaar! Heb je een draagdoek? Bij mij gingen ze daarin beter slapen waardoor ze niet de hele dag bij mij dronken. En het gaat over helpt dat?
Ja ik heb een draagdoek dat helpt soms wel maar heb een pittige peuter puber die het de hele tijd op een krijsen zet als ik haar niet op kan pakken omdat ik met de jongste zit en een boze 6 jarige die maar moeilijk went aan de nieuwe situatie...
Ach ik snap je helemaal hoor. Het is in verhouding maar een korte tijd dat je dit doet. En ik moet maar aan een ding denken, van de reclame: Komt goed schatje! Je hebt het eerder gedaan, het is je gelukt en het gaat je ook nu weer lukken. Helaas heb je in je omgeving weinig support. En inderdaad een fles kan altijd Gewoon zolang jij het kan en wil! Wie weet is dit ook wel de laatste keer voor je?? Komt goed. Ook dit gaat weer voorbij
Fijn thanks! Even weer met beide benen op de grond want wat is nou 9 maanden op de rest van je leven? Ik heb altijd gezegd ik stop als ik er helemaal klaar mee ben en dat was beide keren 9 maanden. Dit is de laatste man heeft zich laten steriliseren (onverwacht zwanger geworden voordat hij de afspraak had ) ik weet dat ik echt de wens had beide minimaal een jaar te voeden maar beide keren was het gewoon klaar na 9 maanden.
Helemaal prima! Zo lang jij kan en wil. Elke dag, elke voeding is er weer een en dat is mooi meegenomen. Leg ook de lat niet te hoog. Gewoon per dag. En dan vliegt de tijd voorbij.
Probeer inderdaad niet te ver vooruit te denken. Bij de eerste ben ik er heel open in gegaan zonder einddoel. En na een jaar was het opeens klaar voor mij. Van het ene op het andere moment. Ik vond dat nummer 2 ook dat jaar verdiende maar zat er in het begin ook tegenaan te hikken want dan lijkt het zo lang. Ik ben het dag voor dag gaan bekijken en inmiddels alweer 7 maanden ver en het gaat fantastisch. Succes meid, je kan het! En als het klaar is, is het klaar toch, ook helemaal prima
Ik snap je gevoel helemaal! Zeker met een cluster-baby lijkt het alsof er niets anders meer bestaat dan vastzitten op de bank met een (soms irritant) sabbelend aanhangseltje. Ook al zie je dat kleintje doodgraag, het is denk ik helemaal normaal om er af en toe even helemaal genoeg van te hebben. Ook het feit dat er niemand anders eens kan overnemen, is erg zwaar. Een flesje afgekolfde melk door iemand laten geven is geen oplossing, want het gaat vaak om 'mama-honger' en dat kan jij alleen oplossen voor je baby. Ik probeer mij recht te houden aan de gedachte dat dit sowieso ooit voorbij gaat (maar wanneer?) en dat ik het dan waarschijnlijk zelfs zal missen. Soms geniet ik er stiekem zelfs van omdat ik weet dat mijn dochtertje nog 'helemaal van mij' is en mij nodig heeft, als je begrijpt wat ik wil zeggen. Die adviezen van: "Geef dan gewoon kunstvoeding" heb ik ook gekregen, maar ik wil daar ook niet op in gaan. Ik probeer er wel positief mee om te gaan door in mijn hoofd te houden van: "Als het nog erger wordt, kan ik nog steeds overschakelen op kunstvoeding". Gewoon het feit dat die mogelijkheid bestaat, daar kan ik soms al moed uit putten. Het lijkt me ook enorm zwaar als je nog andere kinderen hebt, bij mij is het m'n eerste kindje. Veel moed en succes! Het gaat ooit echt voorbij en het zal stilaan alleen maar beter worden!
Thanks voor alle reacties! Ja ik geniet van de momentjes en elke keer als ik gestopt was had ik het er moeilijk mee en miste ik het wel en soms ben ik er zooooo klaar mee Hahahaha helemaal omdat ook deze lijkt te clusteren en inderdaad dat los je niet op ket een flesje kv al geprobeerd en ze hangen net zo hard weer an de borst ach elke dag is er 1 en vind ik wel een goeie dat geeft wel rust inderdaad... Liefs
Zoooo herkenbaar! Ik vond borstvoeding fantastisch, maar het zorgt in mijn opzicht ook echt voor heel veel onrust (baby die clustert, niet slaapt omdat ze niet genoeg binnen krijgt, constant aan de borst wil, hierdoor overstuur is, daardoor weinig prikkels kan verdragen en ook weer moeilijker slaapt, ik oververmoeid etc) Pffff.. Maar steeds als ik een grens had bereikt en wilde stoppen voelde ik me weer schuldig en rot en pakte ik de borstvoeding toch weer op omdat het 'toch ook wel weer heel erg fijn is'. Maar het ging echt ten koste van mezelf. Ik zou dus ook niet weten hoe ik dit ooit bij een eventueel 2e kindje zou kunnen doen! Ik zie ook bij veel mama's om mij heen dat zij om die reden stoppen met bv, door de onrust. En dat er direct veel meer rust instaat zodra ze over zijn op kv. Ik vind het zo jammer dat die rust er niet ook gewoon met bv kan zijn.. Maar goed, geen tips dus, wel herkenning
Ik begrijp je echt Heb nu me vierde kindje al 2 jaar aan de borst volgende maand en ik ben er klaar mee de nachten drinkt die ook nog x aantal keer maar hij wilt gewoon zo graag nog vraagt er ook echt om Hoop zo dat her binnenkort klaar is ik heb genoten maar 2 jaar is hemoeg
Geen tips van mij maar wel een bedankje voor dit topic! Ik ben net 3 weken moeder van mijn eerste kindje en na wat opstartproblemen krijgt ze nu sinds 6 dagen live bv. Maar ik vind het zwaar! Ook hier 's avonds clusteren en 's nachts om de 2 a 3 uur drinken. Helaas ook veel spugen dus na t drinken houd ik haar nog een half ur omhoog. Heb bijna geen nachtrust meer. Kv zit in mijn achterhoofd, maar daar kreeg ze in het zkh darmkrampjes van dus ook geen feest. Die vermoeidheid is zo erg! (Ben ook nog herstellende van kz). Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het zwaar vind.
Herkenbaar, ik vond de eerste 3 maanden pittig, maar mijn meiden begonnen allebei van 6 tot 12 maanden s nachts heel intensief de borst te vragen. Soms 4 keer per nacht. Dan doe je alles op de automatische piloot. Toen ze 1 jaar werden (de jongste stopte er zelf mee op 13 maanden, de oudste heeft tot 16 maanden gedronken) ben ik iets strenger geworden. Ik voedde meer overdag, dus op mijn verzoek, en liet mijn man s nachts troosten. Dat ging eigenlijk snel heel goed en algauw hadden ze s nachts geen voeding meer nodig. Mijn ervaring is dat je BV, zeker als je kindje ouder is, wel wat kan 'ombuigen' naar je eigen wens.