Ik heb tijdens mn zwangerschap geroepen, dat ik op mn eigen lichaam vertrouw.. Uiteindelijk heb ik wel gesmeekt om pijnbestrijding, niet voor de pijn, maar omdat ik al meer als 48u heftige (voor)weeen had en dus geen nachtrust heb gehad, daarbij kon ik de weeen niet opvangen, want ik had rug en been weeen! De pijn vd weeen waren te doen, maar mn lichaam was over vermoeid! Ik was gewoon dood en dood moe, eenmaal in t ziekenhuis heb ik dus gesmeekt voor pijnbestrijding. Ik mocht kiezen uit een ruggeprik of een prik in mn bil, die de scherpe randen vd weeen af zou halen. Ik heb gekozen voor t laatste, omdat de ruggeprik wel complicaties met zich mee kan brengen. Ik vond die prik heerlijk, ik voelde de weeen nog wel, maar was wel helemaal in mn eigen wereldje!
Ik ben ingeleid en op een gegeven moment trok ik t niet meer, zat haast tegen het plafond aan en heb toen gevraagd of ik wat kon krijgen. Kon kiezen tussen een ruggenprik en een spuit in m'n been, heb gekozen voor het laatste......haalde niet de pijn weg alleen de scherpe randjes. Voelde alles nog goed maar kon me wel meer ontspannen. Ik wilde geen ruggenprik omdat ik bang was om in paniek te raken als ik m'n benen enz niet meer voelde.
Ik heb de tussenliggende pagina's niet gelezen, maar wil graag reageren op de openingspost. Zelf vond ik het een fijn idee dat er mogelijkheden zijn voor pijnbestrijding, mocht je dat op het moment surpreme nodig vinden. Als optie zou ik dan voor een ruggenprik gekozen hebben (pijnstilling waarvan je suf wordt of een beetje 'weg' raakt leek en lijkt me helemaal niks; ik had dat op natuurlijke wijze tijdens de 2e bevalling en vond het vreselijk dat ik steeds zo wegzakte tussen de weeën in). Uiteindelijk bleek dat ik het zonder kon (ben beide keren thuis bevallen). Ik vind het een groot goed dat er mogelijkheden voor zijn. Maar heb wel geprobeerd de schade voor mezelf (pijn) af te wegen tegen mogelijke schade voor het kind (geen pijnstiller zonder doorwerking op de baby). En heb besloten om er geen gebruik van te maken als ik het zonder ook kon redden. Dus ik heb er zelf op voorhand niet voor gekozen (onder het motto: pijn hoeft niet, dus waarom zou je geen prik nemen, nog voordat je in de buurt bent gekomen van je eigen pijngrens). Wat een ander doet, met haar lijf en haar baby, mag zij (in overleg met haar arts) gelukkig nog altijd zelf weten. Ik geloof voor geen seconde dat pijn je helpt bij het opbouwen van een band met je baby, en ik vind dat ik niet kan oordelen over hoeveel pijn een ander zou moeten kunnen of willen verdragen.
Ik weiger ook om me een mietje te voelen door dat soort reacties, zodra dat gevoel een beetje de kop op steekt als ik weer van die vervelende kortzichtige dingen lees dan zeg ik heel hard tegen mezelf: jij bent ook stoer want jij hebt ook een kind gebaard! Uiteraard kijk ik altijd wel even om me heen wie er allemaal in de buurt zitten En wat betreft het vetgedrukte gedeelte; het lijkt echt wel mijn bevalling! Hier na een nacht k*trugweeën 1cm ontsluiting, Vk zei dat het nog wel heeeel lang kon duren. Ik pissig m'n man naar z'n werk gestuurd, ik zou het wel alleen opknappen (zei ze stoerder dan ze was). Rugweeën werden natuurlijk steeds erger, paar uur later piepend opgebeld of ie asjeblieft thuis wilde komen en neem gelijk de VK mee. Die constateerde krap aan 3cm, toen was ik al bijna 14 uur verder. Voorzichtig stelde ze pijnbestrijding voor, kon ze tussen de weeën door gaan uitleggen wat er mogelijk was. Naar het ziekenhuis, gewacht op pijnbestrijding, uiteindelijk i.v.m. drukte pethidine én ruggenprik gekregen. Ontsluiting schoot nog steeds niet op, gynaecoloog werd erbij gehaald, die keek bedenkelijk.. echoapparaat erbij en jawel: sterrenkijker. Uiteindelijk heeft het 21 uur geduurd, ik wil écht niet weten hoe lang het zonder al die hoempapa geduurd zou hebben
Ik vind het belachelijk dat je je zo moet verdedigen als je wel voor pijnstilling kiest. Het is toch ieder zijn eigen keus en hoe en waarom en waardoor je ervoor kiest gaat niemand iets aan. Het is jouw bevalling en die moet jij doen zoals jij dat wilt... Ongeacht wat iemand anders ervan vind. Snap niet dat iedereen zo in de verdediging schiet die om pijnstilling hebben gevraagd. Gewoon doen zoals jij het graag wilt doen (als je de keus hebt want die heb je ook niet altijd). Bij mij is de kans heel groot dat het een keizersnede gaat worden en mag geen catheter in mijn rug krijgen en wel een 1-malige ruggenprik maar dat kan niet voldoende zijn dus kans op narcose is er ook nog. Dat is iets wat ik echt niet wil maar ja soms heb je niks te willen.
Ik heb 2 x geen pijnbestrijding gehad, omdat ik thuis wilde bevallen. Het is ook niet in me opgekomen tijdens de bevalling. Nu moet ik in het ziekenhuis bevallen en overweeg een prik in m'n bil, mocht het drama worden, maar ik hoop het weer zonder te doen.
Ja, 21 uur, hier ook zoiets Jeetje, jij hebt echt hetzelfde meegemaakt! Had je achteraf ook blaasretentie ? Ik mocht nog een week in het zh liggen omdat ik niet kon plassen. Verder heb ik haar er in 6 min. uitgeperst en had ik geeneens een hechting! Ik zou voor de persfase zo nog een keer tekenen, daar heeft de prik ook nul invloed op gehad. We hebben het hier nog over pijnbestrijding, je wil niet weten wat voor een rotgevoel anderen met een ks soms aangepraat krijgen. Tjee, de meeste mensen kiezen echt niet voor een ks hoor Hoewel dat in de VS ook heel normaal is (dat vind ik eerlijk gezegd wel heel vreemd, waarom opereren als het niet hoeft...). Maar goed. Da's een andere discussie.
Tja, je zou zeggen dat ons lichaam erop gemaakt is, maar daar geloof ik echt niet standaard in. Er overlijden vooral in armere landen en vroeger veel mensen tijdens bevallingen.... En natuurlijk ligt dat aan veel situaties hoor! En tegenwoordig zijn er vele manieren om een kindje te krijgen en wordt er vaker medisch 'ingegrepen'. En als ik kijk naar mijn inleiding, dan ben ik overtuigd dat mijn lichaam daarop heeft gereageerd en het op een natuurlijke manier misschien wel helemaal anders zou zijn. Ik hoop het ook trouwens..! Ik blijf ook vinden dat iedereen het zelf moet bepalen. Het vooraf bespreken kan natuurlijk veel rust bieden, maar vastleggen of niet: als jij het wilt, dan mag het! Jij bepaalt! En ik denk ook dat een snelle bevalling echt niet altijd beter is! Ik wil er best 20 uur over doen, als de weeën maar niet in een storm komen.. Ach ja, we hebben het allemaal niet voor het kiezen, maar alles wat we wel kunnen kiezen is heel fijn!
Maar meiden wie zegt er dan dat je een mietje bent als je wel voor pijnstilling gaat? Ik vindt nu dat juist de mama`s die wel pijnstilling hebben gehad zichzelf hier erg hard aan het verdedigen zijn Ik vindt het stukje van Misa wel mooi.. Ach ja, we hebben het allemaal niet voor het kiezen, maar alles wat we wel kunnen kiezen is heel fijn!
Natuurlijk is het zo dat iedereen moet kiezen waar ze zich het prettigst bij voelt. Maar.... ik ben vorige keer thuis bevallen, dus had geen pijnbestrijding, en pas ná deze bevalling heb ik zo nu en dan iets gelezen over een ruggenprik, en andere vormen van pijnbestrijding, en ik ben best geschrokken van de bijwerkingen.... Ik zou iedereen die voor het eerst gaat bevallen tóch aanraden om het zonder pijnbestrijding te proberen. Je weet nog niet wat je te wachten staat, dus ik vind dat je dan van tevoren ook niet kunt zeggen dat je per sé iets tegen de pijn wilt hebben. Tuurlijk, het doet ontzettend veel pijn, maar ik heb dat echt gezien als functionele pijn. vb: als ik normaal gesproken veel buikpijn heb, vind ik dat veel vervelender, omdat ik vaak niet weet waar het vandaan komt, en 'wanneer' het weer over gaat. Mij is de eerste bevalling dus eigenlijk best meegevallen, en ik hoop deze keer ook weer 'gewoon' thuis te kunnen bevallen. Degenen die eerder een bevalling hebben meegemaakt zijn naar mijn idee de enigen die een weloverwogen keuze voor wel of niet pijnstilling kunnen maken. Mijn bevalling was niet 'traumatisch' genoeg om mijn mening achteraf aan te passen. Achteraf was het voor mij wél verstandig geweest om de vorige keer van tevoren even een beetje in te lezen over pijnstilling. Ik ben er toen namelijk eigenlijk automatisch vanuit gegaan dat het thuis gewoon goed zou verlopen....
Volgens mij is dat toch ook standaard, beginnen zonder pijnstilling? Niemand voelt 1 wee en vraagt om een ruggenprik. Die geven ze ook helemaal niet zo snel! Ik heb zelf pethidine én een ruggenprik gehad, en nu zou ik graag gewoon wat begeleiding van de VK willen hebben om te kunnen ontspannen. Dat lukte namelijk niet, en uiteindelijk alleen met een ruggenprik. Had ik goede begeleiding gehad om los te laten/te ademen tijdens een wee, dan was het misschien heel anders gegaan. Ieder z'n eigen bevalling, ieder z'n eigen keuzes. Je kunt dat volgens mij nooit voor een ander beslissen of bepalen, of er zelfs maar een mening over hebben voor een ander. Je bent simpelweg die ander niet!
Ik heb ook vaak het gevoel dat vriendinnen die wel een ruggeprik hebben gehad zich hiervor willen verdedigen, onnodig in mijn ogen. Als je het toch zelf wilde stond je er toch achter? Hoezo verdedigen dan? Waarom voel je je dan in twijfel getrokken tov moeders die het zonder hebben gedaan?
Nee, je hebt gelijk: je begint natuurlijk altijd zonder pijnbestrijding, maar er zijn zat meiden die van tevoren al 100% zeker bepaald hebben dat ze pijnbestrijding willen, terwijl ze nog nooit bevallen zijn. Ik vind dat in ieder geval altijd moet worden gewezen op de risico's, complicaties, en dus nadelen. En natuurlijk moet iedereen het voor zich weten, maar aangezien ik het liefst thuis wil bevallen, zou ik, mocht ik tóch naar het ziekenhuis moeten, pas in allerlaatste instantie voor een ruggenprik kiezen, omdat ik toch wel veel verhalen heb gelezen van meiden (en belangrijker, kindjes!) die daardoor langer in het ziekenhuis moesten blijven. Het is ieders eigen keuze, maar ik krijg soms het gevoel dat de ruggenprik een beetje teveel verheerlijkt wordt.
ja dat is idd ook vreemd dan... Maar ik merk dat de mama`s met ruggeprik heel hard aan het roepen zijn dat zij ook een zware bevalling hebben gehad, en de mama`s zonder vreemde dingen roepen enz....maar er is geen sprake van een wedstrijd vindt ik....het een is niet beter als het ander, je kunt alleen je eigen mening hierover geven en daar werd ook om gevraagd meen ik?
Hier twee keer pethidine gehad. Bij de eerste had ik niet echt het idee dat het veel deed, tussen de weeen door wel, maar de weeen zelf waren even heftig. Deze keer weer pethidine gehad en daardoor kon ik me nu toch wel wat beter ontspannen ook al ging het ineens heel snel allemaal.
Men wilt zich niet verdedigen maar moeten zich verdedigen en verantwoorden voor de mensen die roepen dat men dan zwak is als je ervoor gekozen hebt. Dat verdedigen komt doordat men al snel een oordeel over je vellen en is een gevolg daarvan en het is niet een kwestie van willen verdedigen maar moeten verdedigen.
Ik heb op een gegeven moment om een ruggenprik gevraagd maar toen had ik al 10cm. Las achteraf wel dat ik tijdens het persen verdoofd ben van onderen.........vroeg me al af waarom iedereen zei dat het staan van het hoofdje zo pijnlijk was en ik dat niet gevoeld heb
Hier 2 keer helemaal niets verdoofd en het staan van het hoofdje deed helemaal geen pijn en volgens mij is dat bij wel meer vrouwen zo.
Ik vind vrouwen die met pijnstilling zijn bevallen absoluut niet zwak, want het zal nodig zijn geweest. Maar ik vind het wel raar als je roept dat je persé pijnstilling wil, terwijl je niet eens weet hoe het zal zijn. Als je zo'n bevalling krijgt als ik van Lisa heb gehad, dan zou ik het raar vinden als je dan pijnstilling zou willen (want echt pijn heeft het niet echt gedaan, een half uurtje ofzo wel even pittig). En dat er pijnstilling bestaat en waarom dan pijn lijden, dat snap ik ook helemaal niet. Aan pijnstilling zitten risico's verbonden en als dat dan maar even niet hoeft, liever niet toch? Ik ken iemand die vanaf het begin aan het stressen was voor de bevalling en ik wist ook bijna zeker dat zij een ruggenprik zou krijgen, en dan was inderdaad ook zo. Ik denk dat het dan verstandiger is om iets aan je angst te doen om zo eventueel te voorkomen dat je pijnstilling nodig hebt.
Ik vraag mij soms wel eens af hoe deze discussie eruit zou zien als het mannen betrof! Haha... Wij vrouwen kunnen het onszelf erg moeilijk maken inderdaad, verdedigen omdat onze bevalling makkelijker was.....of minder pijn deed... Raar zijn we.... Ik betrap mezelf er ook op, ik kreeg een ruggenprik bij mijn vorige bevalling, wil er bij mijn komende bevalling graag ook een..... Maar vind vrouwen zonder pijnbestrijding best stoer....