Hoi meiden, Weet nu ongeveer 4 wkn dat ik zwanger ben van onze 2e, maar heb er nog niet van kunnen genieten. In mijn hoofd ben ik er zo mee bezig dat het nog mis kan gaan. Ik weet ook niet waarom ik zo denk, maar bij ieder pijntje in mijn buik denk ik ow nee he. Is dit herkenbaar???
Ja heel erg. Ik was na een vmk weer zwanger en de eerste weken heb ik het geblokt, want het zou toch weer fout gaan. Tot ik tegen mijzelf ging zeggen: "over 8 maanden heb jij een gezonde baby" en dat meerdere keren per dag. Het hielp echt! Nu alweer bijna 13 weken en de baby is blij in mijn baarmoeder! Jij kan het ook! Het overgrote deel van de zwangerschappen gaat goed!
ik weet het. ik heb het ook ben veel banger dan bij de 1e. ze zeggen dat het alleen maar erger wordt. als je bv zwanger bent van de 3e is het nog erger. dan heb je waarschijnlijk zoiets van de 1e 2 waren gezond wie zegt dat de 3e ok gezond is. je zorgen maken is een natuurlijke reactie. Maar net wat mopje zegt het grootste deel gaat goed hor. daar moet je je aan vast houden. en geen testen gaan doen daar wordt alleen maar meer onzeker van.
Ja, ik had het ook. Maar na een mk, een ma, een laparascopie en een curettage, en een kindje met vroeggeboorte en schisis kun je denk ik ook niet meer onbezorgd genieten. Pas nu, met 26 weken, heb ik een beetje rust, nu overleeft deze het wel.
Herkenbaar! Maar heb (ook) een miskraam verleden. Dat laat littekens na en maakt het dat ik sindsdien niet meer ongedwongen en onbezorgd in de zwangerschap sta. En daarnaast problemen met de schildklier die het nog meer versterken. Put veel kracht uit geloof en gelukkig krijg ik een vroege echo.
Heel herkenbaar! Pas na de 2e echo met 11 weken kon ik een beetje gaan genieten, maar nog met voorzichtigheid. Inmiddels ben ik wel over de grootste angst heen en kan ik echt genieten, maar ergens onbewust maak ik me soms nog steeds wel zorgen of het allemaal goed zal blijven gaan. Pas als ik mijn kleintje gezond en wel in mijn armen heb, zal dat misschien minder worden, maar misschien ook wel niet. Volgens mijn gyn beginnen de echte zorgen namelijk dan pas echt haha!
hier precies hetzelfde. Ik ben ook heel bang geweest na mijn miskraam afgelopen januari. Ik heb gelukkig van het ziekenhuis redelijk wat echo's gehad in de eerste weken. Eigenlijk vanaf de 10 weken echo begin ik er zelf steeds meer in te geloven. Ik weet dat de kans dat het nu mis gaat heel klein is, maar helaas is die gewoon altijd aanwezig. Dat geldt voor iedereen. Maar gelukkig is de kans dat het goed gaat, vele malen groter. En die blijft maar toenemen. Dus daar moet je je maar op focussen.
ja ik snap heel goed wat je voelt hier precies hetzelfde gevoel met vlagen. Heel stom denkt de ene kant van mijn hoofd ik ben zwanger van de eerste en alles voelt nieuw en aan de andere kant bang voor verlies. Het is nergens op gebaseert dat het mis kan gaan gevoel zit soms raar in elkaar sucsess allemaal dames en we moeten er maar van genieten
Heel herkenbaar hoor! Mijn tip: laat je niet leiden door die angst; je hebt toch niet in de hand of het goed of fout gaat. Ik was aan het begin van mijn zwangerschap (2e) ook veel banger dan tijdens mijn 1e. Je weet wat je te verliezen hebt.
Ik herken het ook en ben blij dat ik niet de enige ben. Probeer wel positief te blijven en de knop om te gooien, want anders wordt ik echt gek. En inderdaad je hebt het toch niet in de hand. Zal blij zijn als ik de 1e echo heb gehad,
Hoi meiden, Bedankt voor jullie reacties. Het is fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben met dit gevoel. Hopelijk kunnen we toch allemaal heel snel wel gaan genieten van onze zwangerschap!
Hier hetzelfde verhaal... vooral omdat ik al vanaf het begin 'bloedverlies' heb. Gelukkig kleine beetjes, maar je blijft controleren.... Inmiddels eerste echo gehad afgelopen maandag en het zag er 'normaal' uit voor zover ze dat nu kunnen zien. HCG was wel in anderhalve week gestegen van 86 naar 1100. Dus het lijkt allemaal normaal te zijn. Toch blijft de angst. Donderdag 2e echo. Hopen dat het hartje dan al te zien is... Maar hoop na 12 weken (bij geen 'bloedverlies') een beetje te kunnen genieten. Succes allemaal!
Ja hoor en bij mijn tweede had ik dat nog erger, alleen heb toen tegen mezelf gezegd, de kleine verdient jou vertrouwen, je kan hem nu al een gode start meegeven in vertrouwen....
Hier ook erg herkenbaar!! Ben ook in verwachting van ons tweede wondertje. En heb er ook veel meer last van als bij de eerste!! Maandag hebben wij de 12 weken echo en ben er dan ook echt zenuwachtig voor!
Jou gevoel is heel normaal hoor. Dat hebben heel veel aanstaande moeders. Wat mij hielp is om me heen te kijken (of tv kijken) en zien hoeveel mensen er wel niet op de wereld zijn. Zoooooooo veel mensen, die ook allemaal gezond ter wereld zijn gekomen. Dan kan het bij ons ook dacht ik. Dat hielp enorm. Maar ja, die onzekerheid is normaal. (niet voor niets dat sommige wachten tot 12 weken voordat ze vertellen dat ze zwanger zijn) Wij vertelde het wel gelijk, leek anders alsof je echt zat te wachten dat er iets mis zou gaan, en dat wou ik niet. Probeer zo veel mogelijk te genieten alle weken dat je zwanger bent. Het is toch wel zoooooooo bijzonder toch
Heel herkenbaar en volgens mij ook wel normaal. Na mijn mk mk in jan. durfde ik ook niet te genieten. Nu zie ik mijn buik groeien en heb ik 3 echo's gehad en langzaam aan begint het genieten. Ik heb zelfs al iets voor de baby gekocht.
Wat ben ik blij dat ik hier lees dat ik dus niet de enige ben. Dit is mijn eerste zwangerschap en alles is nieuw voor mij. Bij elk pijntje denk ik ohjeej. De weg om zwanger te worden was lang (2 jaar) en nu t zover is ben ik zoooo blij. Ik heb nu 3 echo's gehad en met de 6 weken n 9 weken echo t hartje zien kloppen. Ik bid elke dag dat t goedkomt n dat we straks n prachtig kindje in de armen hebben liggen. Maar toch blijf ik soms bang