Pff mijn kerel van 4305 gram was eruit en toen riep de verpleegkundige (terwijl ik met mijn benen in de stijgbeugels lag om heeeel pijnlijk gehecht te worden) :"ben benieuwd hoe zwaar de volgende is" DE VOLGENDE? GRRRRRRRR
ik kan me door mn eigen bevalling niets maar dan ook niets erbij voorstellen als mensen vertellen dat ze het zo fijn vonden dat ze mochten persen... (en eigenlijk zegt iedereen die ik erover gesproken heb dat het fijn was om te mogen persen...?!) dat was bij mij de aller ergste pijn van de hele bevaling, die vreselijke persweeen, en het persen maakte de pijn alleen maar erger ben ik daarin een uitzondering ofzo?
Tja ik weet niet mijn persweeen waren een lachertje vergeleken met de weeen die ik zonder ruggeprik had, ik vond het ook heel fijn om dat helemaal mee te maken zonder warm gloeiend gevoel in mijn benen en duf gevoel in mijn hoofd..
Ik vond mn eerste bevalling een regelrechte hel... (is ook geeindigd in een ks en vlak daarvoor overwoog ik serieus om uit het raam te springen) maar nog maanden daarna had ik elke keer als ik een kersverse of aanstaande moeder zag medelijde met ze. Dat is vanzelf gesleten na ong. een jaar. Een volgende bevalling kan compleet anders gaan