Moet ff van me af tikken hoor, ben beetje down onder namelijk!!! We waren vanmiddag bij m`n mams op visite en toen in een keer versprak domme man lief zich en zei de naam van de baby!!! Schrok er gewoon van en ben nu helemaal saggie had het zoooo graag als verassing willen houden echt ff en tegen valler hoor...Pfff vind het ook echt zooo super dom!!! Zelf zegt hij heletijd tegen mij dat ik me niet moet verspreken en nou issie zelf zooooooo dom! Kon hem wel wat, nu heb ik helemaal niets meer als verassing...ze weten allemaal al dat het een joggie word pfff ben er echt ff broerd van!!! Iemand iets om me ff op te beuren!!!
uhmnz iets opbeurens... tis toch fijn dat je bij 1 iemand het erover kan hebben/?? en ach als hij geboren is weet iedereen het en vind je het niet meer belangrijk groetjes
Das waar, was er alleen zoo op gebrand om het echt aan niemand te vertellen en we moeten nu nog 5 weekjes...en ja kan nu wel met mams er over praten das waar!!!
tja tis nu toch al gebeurd...(misschien kun je er nog een fijne voetmassage uitslepen bij manlief oid ) tis nie leuk maar zie het positief kun je lekker met paps en mams beppen over de baby...ik heb 1 nichtje aan wie ik alles vertel...zij wist als eerste van mn zw als eerste de naam...tis gewoon fijn om naast manlief met iemand te kunnen beppen
Ik kan je niet opbeuren, heb vandaag namelijk precies hetzelfde meegemaakt met mijn moeder en oma! Hier in huilen uitgebarsten en nu maar hopen dat mijn oma haar mond houd. Ben er ook goed ziek van. Edit : Ooh ik lees nu dat het bij jou man was die zich versprak hier heb ik dus mezelf versproken. Ik kan echt niets verzinnen om je op te beuren, het is gewoon ontzettend balen.
Ai wat jammer. Maar idd niets meer aan te doen. Hier ook maar afgesproken dat we de kleine maar weer gewoon baby of kleine oid gaan noemen de komende tijd, aangezien ik ook heel bang ben dat één van ons zich verspreekt als we thuis de naam aldoor gebruiken.
Hier versprak zoonlief van 7 jaar zich tegen oma bij de vorige zwangerschap. Kon het hem niet kwalijk nemen, we waren zo blij dat we eindelijk een naam hadden dat we het tegen de oudste vertelden. Nu begon oma wat grapjes te maken en hem een beetje uit te vragen en hij zei het gelijk!!! Ik kon wel janken:x Weer wat geleerd. Nu weet echt niemand iets, kan ook niemand zich verspreken qua namen. Misschien zeg ik wel een hele lelijke nepnaam tegen mijn zoontje en laat iedereen die maar "per ongeluk" te horen krijgen
Op wat voor manier dan? Heeft ie gezegd, we krijgen een zoon/dochter en hij/zij heet ..... Of heeft ie de naam van de baby 'zomaar' genoemd. Dan zou je je familie de volgende keer in vertwijveling kunnen brengen door iets heel anders te noemen. Ik zeg maar wat hoor. Bij mijn dochtertje heb ik ook vaak gewisseld met de baby de ene keer hij te noemen en de andere keer weer zij etc. Overigens hadden we al een koosjnaampje voor haar voordat we wisten dat we een dochter zouden krijgen, dat was toen Lieselotje en ze heet Lisanne.
Jammer joh! Maar ja, niet boos zijn op je man! Hij heeft zich wrs alleen maar versproken omdat hij niet kan wachten tot het ventje er is... En als alleen je moeder het weet en zij beloofd het stil te houden... ach er zijn ergere dingen... Al snap ik HEEL goed dat je baalt.... Wij noemen hem express (ook tegen elkaar) "Max", en zo gaat ie niet heten, maar puur om niet aan te wennen de naam te zeggen...
Echt super balen he, hoop ook dan m`n mams het voor zich kan houden. Ik had ook eerder verwacht dat ik zelf zou verspreken maar maakt nie uit wie het zegt tis idd gewoon flink balen!!!
Nee hij zei tegen mij dan nemen we ... ook mee maar je zag echt aan zijn hoofd van OEPSSSS en ik ook gaf hem een tik dus was al wel duidelijk mijn mam had het meteen in de gaten!!! Dus we konden er niet meer omheen
Zo heb ik er nog niet tegen aan gekeken, het is inderdaad wel zo dat manlief steeds meer zenuwen krijgt en hem nu ook wel graag wil zien en knuffelen en voor wil zorgen!!! En tis ook wel beetje dom van ons zelf dat we hem overal al bij betrekken en dan ook zijn naam noemen want als je dan tegen elkaar praat is er wel een kans dat het misgaat, en dat gebeurde dus...De schat is er zelf ook helemaal broerd van!!!
Hier heeft mijn man ook de eerste naam verteld tegen vrienden.Gelukkig zijn we nog niet zover en stond deze nog niet vast maar deze nemen we nu dus niet meer.Vind deze ineens niet meer leuk raar he hihi. Maar nu houd hij zijn mond.Deed hij bij de eerste zwangerschap ook zeer goed en vooral als hij elke week de vraag kreeg van zijn ouders hoe heet hij ook al weer??? Tja...deze keer verzinnen we pas een naam vanaf de 32 weken ver hihi.
Hier precies het zelfde hoor! We zouden het geslacht zeggen, maar de naam niet! En ook hier hebben we ons versproken, omdat wij de kleine thuis gewoon bij naam noemen. En toevallig was schoonmoeders er bij toen het gezegd werd. Ze vond het een hele mooie naam en zou haar mond verder houden, maar goed, dat zal haar waarschijnlijk niet lukken. Ze is zo'n kletskous
Wij hadden met de oudste de naam geoefend, mede omdat het wel een lastige naam is voor een kleintje van 2. En in eerste instantie zei ze alleen de laatste lettergrepen (nikie) maar ineens een dikke week voor de bevalling zei ze de naam echt voluit Gelukkig bij ons thuis. Maarja, vanwege inleiden en een sterfgeval aan mijn kant van de familie, is de oudste een aantal dagen bij mn jongste zwager en schoonzus geweest. Ineens kreeg ik de kriebels... "wat als....." naja niet heel lang bang voor hoeven zijn. De oudste is zondagavond opgehaald en dinsdagochtend vroeg is de jongste geboren, dus toen mocht ze het dus gewoon luidop zeggen. Bij de oudste versprak mijn vriend zich bijna tegenover mijn vriendin.... maar was uiteindelijk ook niet erg.... ben de dag erna bevallen. Wij gebruikten ook "werknamen", maar dan wel "unisex" De oudste was Puk en de jongste was Frummel
The day after...hihihi gelukkig ben ik er een beetje overheen, man lief (de schat) heeft zich wel 1000 keer veronschuldigd!!! Ja je kunt er nu toch neits meer aan veranderen, gelukkig hebben we nog heel veel mensen die het niet weten dus dan blijft het nog een verassing voor hun!!! en hoe meneertje er uit ziet natuurlijk...Spannennddddd nog ff!!!
hihi zie het zo: Waar het hart van vol is... stroomt de mond van over.. Het heeft ook wel weer een mooie kant. (ook al zie je die op dat moment even niet haha). Hoop dat het verder stil blijft. Ik zou gelijk zo iets hebben van, nu ik wil een andere naam! Maar dat is onzin natuurlijk. En inderdaad, het is wel fijn om er met iemand over te praten waar je de naam bij kan noemen. Als jullie daar dan maar niet teveel aan gaan wennen haha .
Ik weet nog niet wat het is, maar we hebben wel al de namen. Nu zei mijn oma laatst dat ze als overgrootoma met een bepaalde koosnaam aangesproken wil worden, maar als wij een meisje krijgen kan dat echt niet omdat het erg op onze meisjesnaam lijkt. Dat zei ik dus en toen zei mijn zus: Oh dan weet ik meteen hoe jullie eventuele dochter gaat heten! Oeps haha! Mijn moeder weet het ook al, omdat ik de meisjesnaam al vanaf kleins af aan prachtig vind en hem vroeger weleens aan haar heb verteld. Maar zij zal hem nooit door vertellen. Voor een jongen hebben we een naam die vernoemd is naar een overleden vriend van mijn vriend. Mijn moeder heeft hem al geraden, ongelooflijk! Maar ook die zal ze nooit doorvertellen. Van mijn zus wist ik al hoe ze haar dochter zou gaan noemen, we hebben zelfs met zijn allen namen verzonnen. Ik vind het wel wat hebben. Zolang alleen mijn vriend, moeder en zus de namen weten, maak ik me er niet druk om. Maar ik zou het niet leuk vinden als mijn vriend zich bij vrienden versprak. Als 'werknaam' hebben wij dan ook Guus(je) en dat houden we de rest van de zwangerschap zo, wel zo makkelijk!