Het klink heel raar maar zo raar is het toch niet... Bij ons eerste kindje heb ik me verheug op een kz niet dat ik een natuurlijke bevalling wil want dat wil ik maar al te graag... Maar het idee erachter is stel dat het geen normale bevalling word schrik ik niet zo erg als ik toch een keizersnee krijg... en als je dat dan verteld aan mensen snappen ze er geen bal van en vinden ze het heel raar.... Bij de eerste vroeg de verlos toen hoe zie je je bevalling voor je en me antwoord was gelijk kz bevalling en had het ook zo uitgeleg waarom en die vond het juist heel goed dat ik zo iets bedag zodat ik als ik in dat gekke bed lig en niet natuurlijk wil en een kz moet ondergaan dat je dan niet zo in paniek raak... En dat er dan gewoon heel rustig er mee omgegaan kan worden en er normaal over te kunnen praten zonder te jammeren of te janken.... Bij ons eerste was het wel bijna een kz geworden omdat hij gehaald is met een pomp en bij de 3e als het pompje het hoofdje niet pakte kreeg ik een kz en bij de 3e pakte de pomp het hoofdje maar toen ze dat tegen mij zeiden,,,, Zei ik is goed geen probleem en ik lachte er zelfs bij een beetje dan.... maar gelukkig wel natuurlijk geboren... Vinden jullie dit ook raar dat ik me verheug op een kz zodat als ik dat moet ondergaan niet zo erg schrik.. want kan als er iets nieuws is met dat soort dingen echt in shok raken namelijk zag het toen wel toen ik voor het eerst geopereerd werd nou heb een kwartier staan janken voor een blindedram eruit te laten halen,....
Ik vind t niet raar hoor, maar miss is verheugen t verkeere woord. Miss is t meer iets van rekening houden met, of ik zou t niet erg vinden als...... Zoeits miss? Veel mensen denken er niet eens over na. Ik heb uiteindelijk een kz gehad nadat ik niet verder kwam dan 9 cm, en voor mij was t gewoon van doe maar t maakt me niks meer uit. Maar goed dat je er rekening meehoud, en eigenlijk dus alleen om jezelf te beschermen, prima toch.
Verheugen is idd niet het juiste woord denk ik. Je houdt er gewoon rekening mee dat het zou kunnen gebeuren. Als er besloten wordt tot een ks dan is het vaak toch wel redelijk met 'spoed' en dan heb je volgens mij niet eens zoveel tijd om er tegen in te gaan. Je hebt gewoon geen andere keuze. Bij mijn oudste was de OK al gebeld voor een spoedkeizersnee. Ik had al anderhalf uur geperst en de vacuum was al een aantal keer van haar hoofd afgeschoten. Ik ben er niet tegenin gegaan, maar ik had wel zoiets van: ik lig hier al een hele dag moeite te doen en dan wordt het alsnog een ks. Ik heb toen gevraagd of ik nog 1 keer mocht persen, dat mocht en de OK kon afgebeld worden! Ik ben er tot nu toe nog steeds blij mee! (Eigenlijk alleen om het verloop van je kraambed en het herstel er na)
Verheugen betekend dat je " er zin in hebt" en er naar uitkijkt Denk dat je bedoeld dat je er rekening mee houd dat het een KS kan worden ipv dat je bedoeld dat je ernaar uitkijkt en zin hebt in een KS Verheugen doe je bijv naar een leuk dagje uit of een verjaardag Dat rekening houden met dat ken ik, ik hou er ook rekening mee, met alle scenario's eigelijk.. Dan kan het hopelijk altijd meevallen
idd verheugen is idd een verkeerd woord... maar wil graag van het ergste uitgaan niet dat ik in shok raak want ben wel zo iemand namelijk..
Je stelt jezelf inderdaad in op wat voor jou het ergste scenario zou zijn, zodat je op het moment dat dat echt zou gebeuren, niet helemaal van de wap raakt. Dat is inderdaad totaal wat anders dan je erop verheugen. Kan me er ook geen voorstelling van maken dat vrouwen zich verheugen op een keizersnede, als je weet dat dat een serieuze operatie is waarvoor een veel langere herstellingstermijn staat dan voor een natuurlijke bevalling. Maar wat je doet, met je instellen op het ergste, is nou precies wat je bij alles in je leven wat niet te voorspellen is, 'hoort' te doen. Het is realistisch om met meerdere mogelijkheden rekening te houden. Dat doe ik nu ook: vanwege veel bloedverlies bij de bevalling van mijn dochter en de eerste miskraam, houd ik er rekening mee dat dat nu weer kan gebeuren, en vanwege eerdere verklevingen en placenta's die niet los wilden laten, houd ik er rekening mee dat dat nu weer kan gebeuren en hebben we dus ook besloten deze keer in het ziekenhuis te gaan bevallen. Doordat ik er al rekening mee houd, zal het -als het idd zo blijkt te gaan- minder tegenvallen dan als ik m'n ogen daarvoor zou sluiten en me lekker naief zou richten op een vlekkeloze bevalling. Maar verheugen erop doe ik allerminst
Mijn dochtertje is met 20 weken 'natuurlijk' gekomen, natuurlijk ingeleid maar via de vagina. Daarna moest ik naar OK vanwege niet komende placenta. Met weeen etc. heb ik 24 uur gelegen in het ziekenhuis. Met mijn zoontje werd ik met 36.6 ingeleid (hij leefde gewoon en is gezond) ivm zwangerschapssuiker, ben op zaterdagmiddag ingeleid en hij is dinsdagochtend heel vroeg om 01:00 gehaald middels keizersnede, en ik ben nog nooit zo blij geweest. Halleluja prace the lord voor keizersnedes. Ik had al een bevalklapper gekregen door alles rondom mn dochtertje (ja bevallen van een dood kindje doe je nu eenmaal omdat het moet) ik hou al niet van mensen om me heen die aan me zitten. En bij mijn zoon was het helemaal horror om een of andere reden zat mn bmm ter hoogte van mn heiligbeen terwijl guppie helemaal ingedaald lag dus ze konden er niet bij (maar wel lekker proberen) god wat doet dat pijn zeg. Als we ooit voor nog een kindje willen gaan ga ik eerst langs een gyn en wil ik zwart opwit hebben dat ik no way in hell ooit nog natuurlijk hoef proberen te bevallen. Ik begin er niet meer aan. En als mij niet gegarandeerd word dat er een afgesproken KS komt hoef ik helemaal geen kindjes er meer bij. En herstel van een keizersnede vind IK echt eitje als je complicaties hebt is het een ander verhaal maar na 7 uurtjes stond ik naast mn bed en mocht van die onaardige verpleegster (eersteklas kenau) niet eens zelf douchen. Die middga gingen mn katheter (doet ook helemaal geen zeer) er uit en mn infuus en volgende ochtend stond ik heerlijk zelf te douchen zonder pottekijkers. Ik was na koudweg 2 dagen thuis dag erna stond ik gewoon de was in de machine te doen en dag 8 reed ik auto en stofzuigde ik gewoon weer. Alleen zware dingen tillen niet. Had wel eens snee van ruim 25cm haha vond iedereen nogal groot maar zag er met paar dagen al heel netjes uit. Dan denk ik je bent echt heel wat slechter af als je flink gescheurd of geknipt bent. Nee ik ben geen goede vrouw voor zwangerschappen en bevallingen haha Als ik mn zoontje gewoon uit een bloemkool had kunnen krijgen had ik dat gedaan hihi Ik vind het dus niet raar wat je doet, maar mensen kunnen er wel vreemd op reageren. Naja dat is dan aan die mensen
Ik zou het totaal niet erg vinden . Als de artsen een keizersnede willen doen zou ik niet moeilijk doen en niet eens schrikken . Het enige wat ik denk is dat ik het beste voor me kindje wil . Is dat een keizersnede dan is dat toch goed alles voor zijn gezondheid ik zou er geen moment van schrikken hoor . Pas zeiden ze ook , wat nou als hij met ze billetjes naar beneden blijft liggen ... Nou geeeeeen draaipoging !!!geen stuitbevalling maar een keizersnede ! Ik snap je dus heel goed
ik snap niet dat sommigen zo makkelijk over een keizersnede denken. ik vind het kiezen voor de makkelijkste minst pijnlijke weg! er kunnen behoorlijk wat complicaties optreden hoor! je kunt er verklevingen door krijgen, waardoor je later minder makkelijk te opereren bent aan je buik. enz enz het is wel een operatie hoor. ik ben 2 keer natuurlijk bevallen en dat was zeker geen pretje. heb op dat moment ook echt gedacht, snij me maar open en haal het eruit. maar ik vind niks mooier dan het kindje na al die pijn enz op je buik te krijgen. sta nu ook op het punt 1 dezer dagen te bevallen, en wil dat absoluut op de natuurlijke manier doen! keizersnede is een noodoplossing!
Praten over een KS terwijl je die zelf niet gehad hebt als 'niet pijnlijk' en 'makkelijkste weg' vind ik erg laf. Mij lijkt een natuurlijke bevalling ook geen probleem maar ik zal nimmer NOOIT zeggen dat het geen pijn doet of wat dan ook. Sorry maar dit schoot me even verkeerd. Ik hoorde al vroeg dat ik een afwijkende baarmoeder had en dat een KS daarbij vaak voor kwam ivm stuitliggen. Ik heb me er dus vanaf het begin af aan op ingesteld en heb me nooit bang laten maken door gruwel verhalen (want ja, het risico is voor de moeder een heel stuk hoger dan bij een natuurlijke bevalling). Ik ging er met een goed gevoel in en achteraf viel het me enorm mee. Maar ik heb dan ook een perfect herstel gehad (de kraamzorg wist niet wat ze zag) en na de geboorte ging alles van een leien dakje (dat was daarvoor wel anders, heb een vreselijke zwangerschap gehad dus ik had het vast verdient .). Bij een volgende is de kans ook heel groot dat het weer een KS wordt en dat geeft me een fijn gevoel. Ik vind het risico om met deze baarmoeder én een eerdere KS te bevallen een heel beangstigend idee (bijkomend dat dochterlief een ware knoop in de navelstreng had en als dit geen KS geweest was het heel anders af had kunnen lopen...). Dus ik snap je gedachtengang wel, al is verheugen op inderdaad niet het beste woord hiervoor maar je houdt gewoon rekening met, heel logisch!
tuurlijk wil ik heel graag een normale bevallen maar gaat mij er meer om dat ik niet in shok raak als ik hoor dat ik ene ks krijg... Dit heb ik bij de eerste ook gedaan want daar liep het bijna uit op een ks mara gelukkig wel natuurlijk bevallen.... Maar zoals ik zie na one baby every minut op tv elke woensdag en daar lag ook een meisje en die kreeg ook een ks en die raakte helemaal in shok en trilde als een gek... ik wil zo niet liggen net als haar daarom wil ik me graag op het ergste voorbereiden... De verlos heeft wel tegen mij gezeg dat ik veel bloed kan verliezen met de bevalling... Hopelijk valt het mee en zien we het wel daar maak ik me dan niet zo druk om maar om een operatie kan ik me heel druk maken om niets... En wil niet dat mensen denken dat ik geen natuurlijke bevalling wil want dat wil ik echt 100% en was blij dat het bij de eerste ook natuurlijk ging... maar ga liever uit van het ergste dan dat ik straks in een zakje moet ademhalen om tot rust te komen...
verheugen vind ik ook wel een beetje raar maar je weet wel waar je aan toe bent. Ik heb echt liever een natuurlijke bevalling. Heb al 2 ks gehad en vond het alles behalve een pretje. Vooral bij de eerste als ik me bewoog had ik het idee dat me hele lijf uit elkaar brandde. Mocht 6 weken niet tillen en kon vooral de eerste dagen mijn kindje niet eens uit zijn bedje tillen. Dus makkelijk en pijnloos nee dat absoluut niet. Dan niet te spreken over hoe mijn kindje eraan toe was omdat hij er plots uitgehaald werd.
ik was even aan het meelezen omdat ik ook een keizersneel heb gehad en ook een keer normaal ben bevallen.maar als je zegt minst pijnlijk dan denk je volgens mij verkeerd.na mijn zoons bevalling was ik volgende dag bij de kruidvat om shampoo te halen en heb genoten van elk moment.maar na de keizersnee heb ik me toch pijn gehad ja kan niet naar de wc om te plassen eerste dag gaan zitten en op de wac was voor mij erg moeilijk en ik kon eerste nachten niet me kind op pakken en niet wassen was dus heel zwaar tenminste bij mij .
ks heeft echt nadelen idd... en ik wil ook geen ks maar zodrek lig ik in dat bed en moet ik wel een ks en dan schrik ik niet zo en raak ik ook niet in shok en das het hele doen erachter namelijk dat ik me erop verheug om me zelf niet in shok te laten komen...
Dan is jouw bevalling (of in ieder geval het herstel ervan) ook wel heeeeeel erg gemakkelijk gegaan en daarmee het verschil wel heel erg groot. Ik ben bij Thirza natuurlijk bevallen, maar kon door heftig bloedverlies de eerste 2 dagen m'n bed niet uit, omdat zitten er al voor zorgde dat ik zwart voor de ogen werd en flauwviel... Maar dat alles allemaal veel liever dan een keizersnede. Er zijn een hoop mensen die denken dat dat gemakkelijk is, want je wordt immers verdoofd en voelt niets, maar die vergeten dat pas NA de keizersnede de echte ellende begint van pijn aan de wond en het hele herstel Ik zie deze keer een stuk meer op tegen de bevalling dan bij Thirza, (toen kon ik vanwege geen eerdere ervaring beter me er voor afsluiten en er gewoon niet aan denken tot de bevalling kwam), maar als er geen dringende reden is voor een keizersnede, doe ik het toch gewoon weer natuurlijk. Alleen waarschijnlijk deze keer wel met ruggeprik... (Thirza was ruim 8,5 pond, wat toen niemand verwachtte. Deze keer wordt er verwacht dat de kleine dame weer minimaal 8 pond zal zijn, op basis van groeiecho en weer zo;n dikke navelstreng als Thirza had).
Maar dat is dus geen verheugen, dat is je ergens op instellen/ergens rekening mee houden Dus gewoon handiger om het zo te gaan noemen, dan snappen mensen wat je bedoelt en zullen de meeste mensen je daarmee ws wel gewoon snappen...
En dan nog het feit dat ik bij mijn eerste keizersnede echt wel een tijd er emotioneel eronder ben geweest omdat ik niet zelf heb kunnen bevallen of niet eens weet wat een wee überhaupt is! Altijd het gevoel gehad dat ik me zwangerschap niet heb kunnen afmaken. Ik denk dat er geen keuze is welke makkelijker is. De ene bevalling gaat voorspoedig en de andere weer niet. Dit geldt ook voor een keizersnede. De tweede had ik een stuk minder pijn dan bij de eerste maar wel fysiek zwaarder omdat er een peuter had bijlopen. Bij deze staat het nog niet vast dat het weer een keizersnede wordt en ik stel me er wel op in omdat ik dan straks niet teleurgesteld ben maar ik verheug me er absoluut niet op... En mocht ik wel natuurlijk bevallen zal er wellicht tijdens de bevalling heus wel een moment zijn(of meerdere) dat ik terug denk aan de keizersnede
ik heb een ongeplande ks en een geplande ks en ik ben soms nog steeds verdrietig dat ik het echte bevallen heb gemist. En een ks kan gruwelijk pijn doen!!!!!!! Ik had 24 weeen gehad en kreeg toen een ks en de eerste dagen daarna waren echt hel!! En tijdens een ks kun je ook nog veel pijn hebben hoor. Ik had complicaties tijdens de geplande ks. Mijn bloeddruk ging helemaal onderuit waardoor ik kotsmisselijk werd en bijna flauwviel ( dit gebeurde twee keer), toen mijn kleine meisje al weg was kwam er veel bloed in mijn buikholte waardoor mijn middenrif geprikkeld werd en ik opeens heeel veeel pijn had. heel akelig als je voor de rest verlamd op een ok tafel ligt) De uren daarna een hoge hartslag van alle medicatie , ook niet fijn als je ligt te stuiteren in bed. Dus ks de makkelijkste weg, daar moet je bij niet aankomen. Net zoals bij een vaginale bevalling is het voor iedereen anders en kun je moeilijk en makkelijk hebben.
Hoi allemaal... Ik snap het wel; uitgaan van het ergste; namelijk een keizersnede! Ik deed dat namelijk bij onze eerste niet en toen ik na een bevalling van 36 uur uiteindelijk verrast werd door de mededeling dat het een spoedkeizersnede werd; was de paniek overal!!! Dus ja, ik begrijp het. Maar ik vind wel dat je in het reeele moet blijven. Wat ik echter niet begrijp is een opmerking die gemaakt werd dat een keizersnede "de makkelijkste en minst pijnlijke manier is". Een keizersnede doet pijn! Zeker een spoed! Je spieren worden doorgesneden, je hebt 2 wonden. Je voelt handen in je buik en dat is een idee dat je het liefst wilt vergeten. Na de keizersnede heb je wekenlang pijn! Tillen mag je niet. Met goed fatsoen je kindje verzorgen vergt heel veel moeite. De details over complicaties bespaar ik eventjes.... Nee, ik heb geen ervaring met een natuurlijke bevalling. Ik heb wel ervaring met het gevoel hebben dat je niet in staat bent je eigen kind op de wereld te zetten. Ik heb ook ervaring met een gevoel van gebrek aan mee praten (want wat zijn in vredesnaam persweeen? terwijl ik toch echt weet wat weeen zijn, weliswaar opgewekt, heb ik geen idee).... Ik wil hiermee niemand "terechtwijzen", dat is absoluut niet mijn bedoeling. Maar lieve mensen, lees je in als je praat over een keizersnede en romantiseer het niet!!!! Nu zwanger van de 2 (nog maar kort) en dit keer zal het een geplande keizersnede worden. Daar heb ik enerzijds een baal van. Ik wilde ook wel eens voelen hoe een natuurlijke bevalling voelt. Ik weet alleen dat mijn lijf niet in staat is een kindje op normale wijze op de wereld te zetten. En dus maar op keizerlijke wijze! Met alle risico's en ellende dit daarbij kunnen komen!! Groetjes!