hoi allemaal met 33.5 weken is mijn water gebroken en na 1 week ziekenhuisopnamen mocht ik naar huis. geen weeen en dit was een goed teken. thuis moest ik (nu nog steeds) volledige bedrust houden en mag alleen plassen en wassen. niet zo fijn dus maar goed wil de kleine toch wel binnen houden tot minimaal 37 weken. sinds de 4e slik ik geen antibiotica meer omdat de max van 10 dagen er op zat en dus de weg voor infecties is nu vrij toegang. dit maakt me wel angstig maar de grootste kans op infecties is in het begin dus volgens het ziekenhuis zal ik nu niet zo snel meer wat oplopen als ik me aan de hygiene regels houdt zoals geen gemeenschap, goed wassen etc. vandag is het precies 2 weken geleden en doe geen oog meer dicht omdat ik bang ben dat er wat gebeurd. de ctg die ik elke dag krijg is goed en gisteren ben ik naar het ziekenhuis geweest vor een extra controle omdat naar mijn idee het vruchtwater gelig is. dit kan betekenen dat de baby een beetje gepoept heeft maar in het ziekenhuis konden ze geen vruchtwater opvangen en omdat het ctg goed was en me afscheiding gewoon wit en doorzichtig mocht ik weer naar huis. al deze angsten maken me onzeker want om elke verandering maak ik me zorgen. als de kleine een dag rustig is denk ik meteen ja hij gaa achteruit ze moeten wat doen maar de dag erop is hij weer super actief maar toch krijg ik dit niet uit me hoofd. ik heb dit tegen de verloskundige gezegt van de thuis controle die elke dag langs komt en die stelt me voor even gerust. doordat ik geen afleiding heb vanwegen het bedrust blijven er verschillende gedachten door me hoofd gaan donderdag gaan we bespreken wat we gaan doen en dit houdt in dat ik als ik wil ingeleid mag worden met 37 weken. een fijn idee omdat hij er dan uit is en dat is voor me gevoel een prettig idee omdat we dan bijde minder risico lopen dan nu en als er wat is zijn ze er zo bij. wat minder is de verhalen die ik hoor over inleiden. dagenlange zeer pijnlijke en heftige weeen, niet doorzeten van onstuilting, kind doet het vaak wat slechter dan kindjes die door natuurlijke weeen zijn geboren en zoveel meer. vanaf vrijdag mag ik zowiezo weer wat meer gaan doen maar dat houdt simpelweg in dat ik me eigen brood mag smeren en zo nu endan drinken mag pakken. zoveel bijzonders dus ook weer niet. als k wacht tot de weeen vanzelf op gang komen kan hij nog wel blijven zitten tot misschien wel 42 weken maar dat vind ik ook weer een eng idee omdat er zo een bacterie een eind kan maken aan alles. de kleine maakt het tot nu toe dus goed net als mijn. k vind de ctgs minder maar volgens de gyn die er meer verstand van heeft zijn ze prima. ik zie vergeleken met eerdere ctg's dat de kleine minder actief is maar hij heeft nog wel goede actieve punten. ook zijn er soms pieken dat de hartslag ineens daalt bij een harde buik bijvoorbeeld maar die hersteld ook weer prima dus niets bijzonders. de zorgen en de stress die ik nu heb zijn weet ik haast zeker niet goed voor ons mannetje dus aan de ene kant denk ik inleiden. aan de andere kant komt het uitzich zelf is dat zoveel beter voor ons al met al wat zouden jullie doen en is inleiden nu echt z'n hel?
Poeh, kan me voorstellen dat je je zorgen maakt (we verschillen 1 dag met de uitgerekende datum), vooral als je de hele dag niets mag doen en gaat malen wat de risico's zijn. Ik heb zelf geen ervaring met inleiden, mijn buurvrouw wel. Volgens haar was het even heftig, maar de bevalling was ook wel snel gegaan. Oh ja, en een kennis van me en die heeft een heel rustige en goede bevalling gehad, beter dan de eerste waarbij ze niet was ingeleid. Maar ja, dat zijn maar twee verhalen viavia. Verder geen flauw idee wat je moet doen, maar ik wil je veel sterkte wensen! Ik zou er in ieder geval ook de kriebels van krijgen om maar af te moeten wachten.
Ja moeilijk he, Ik ben zelf geprimed (dat doen ze voor het inleiden) en daardoor zijn destijds mn weeen begonnen. De gyn zei toen dat ze me niet wilde inleiden (bij 41 weken) omda de kans groter is voor een kunstverlossing. Nu ben ik uiteindelijk met een keizersnee bevallen maar dat kwam omdat Justin scheef lag met zn hoofdje. Het is heel moeilijk, tuurlijk wil je het liefst dat hij er tot 37 weken in blijft zitten en kan groeien maar bedrust lijkt me erg moeilijk, zeker als je nog een kindje hebt rondlopen!! Toch moet je vertrouwen op de kundigheid van de gyn en verplegers. Zij hebben er nou eenmaal voor geleerd en zouden jou en je manneke echt geen risico laten lopen! Succes en houd ons op de hoogte meis! xxx
Hoi, Ik ben voor de eerste an de weeenopwekkers gegaan omdat de ontsluiting bleef hangen op 4 cm. Bij de tweede ben ik ingeleid met 38+3 omdat mijn baby zo groot was. Het inleiden valt best mee. Je moet jezelf sterk maken dat ze niet zo snel de pomp hoger zetten want dan neemt de kans op een weeenstorm toe. met 37 weken is je kindje gewoon helemaal af en beval je ook A terme zoals ze dat zo mooi zeggen. Ik zou me dus zeker laten inleiden. Ik kreeg toen pillen om de ontsluiting te laten vorderen en daarna hebben ze mijn vliezen gebroken ( voor jou niet van toepassing) En daarna kreeg ik het infuus met weeenopwekkers. bij de eerste draaide ze hem snel ophoog zodat ik dus een weeenstorm kreeg. Bij de tweede heb ik dit kunnen voorkomen en is de bevalling redelijk vlot gegaan. 09.00 gestart met pillen, wat gerommel in mijn buik wat een paar centimeter ontsluiting veroorzaakte. 15.00 aan het infuus. 22.30 hebben ze mijn vliezen doorgeprikt en toen ging het snel. 03.38 is mijn dochter geboren. Dus ook al klinkt dit langzaam de tijd vliegt tijdens een bevalling. Succes.
ik ben ingeleid en heb daardoor wel een kunstverlossing gehad, het nadeel van inleiden is dat de bevalling vaak heftiger schijnt te zijn (ik kan het niet vergelijken, was mijn 1e) en de kans op kunstverlossing is groter, de vacuumpomp is er inderdaad aan te pas gekomen. ik had alleen niet de keus, de gyn zei dat inleiden echt moest vanwege mijn gezondheid. als je de keus hebt kan ik me je dilemma voorstellen, denk aan je kindje maar vergeet ook vooral jezelf niet, hoelang hou je dit nog vol?
bedankt voor jullie ervaringen. ik ben er gewoon echt nog niet uit en denk dat ik donderdag gewoon ga bespreken wat nu de voor en nadelen zijn met de gyn. van die kunstverlossing krijg ik gewoon de kriebels maar weet ook dat als je eenmaal midden in de weeen zit dat het niet uitmaakt wat ze er bij pakken als het maar ophoudt. bij me dochter had ik een bevalling van 14 uur zonder knip of scheur en de weeen verliepen net als de ontsluiting volgens de boekjes. ook bij haar brak eerst het water en kort daarna kwamen de weeen langzaam op gang. nu loop ik dus al even met gebroken vliezen en weet niet wat dat als effect heeft op weeopwekkers. mieschien dat het daardoor juist wel sneller op gang komt zonder dat ze al te veel medicijnen hoeven te geven maar dat weet ik zelf dus nog niet ik heb het met de bedrust nu wel gehad en hoop ook dat het vanzelf zo snel mogelijk op gang komt. als het voor de 37 weken is ga ik zeker me best niet doen om ze nog tegen te houden maar beter is natuurlijk als ik die 37 weken haal. hoor graag nog wat ervaringen van mama's zowel negatief als positief. hoe snel kwamen de weeen nadat je was ingeleid en hoe vorderde de bevalling verder. kwamen de weeen geleidelijk of kwam je meteen in de hevige onsluitingsweeen terecht. alvast bedankt
zojuist een ctg gehad en heb om de 8 minuutjes een harde buik. ongewoon voor mijn want heb bijna geen harde buiken en erg regelmatig. pijn doen ze niet dus ze doen verder niks kwa ontsluiting ofzo maar de kleine reageerd er wel op doordat hij in me bekken wordt geduwt. wie weet zetten ze wel vanzelf om in weeen we wachten af. hoop wel dat ik geen beslissing hoef te maken en het dus op gang komt.
Hoi, Ik heb zelf geen ervaring met inleiden: mijn eerste is 7 weken te vroeg geboren. Heb echter wel ervaring met de bedrust: ik heb inmiddels al ruim 8 weken volledige bedrust. Sinds een week of twee mag ik ook mijn eigen brood smeren en drinken pakken etc. Maar ik merk wel dat, nu ik de 34 weken voorbij ben (34 +1) ik langzaam mijn grenzen wat verleg. Maar in mijn geval gaat het dan ook niet om gebroken vliezen, maar een verkorte en verweekte baarmoedermond. Ik ben heel benieuwd hoe het gaat lopen allemaal! Ik hoop voor je dat je de keuze niet hoeft te maken. Natuurlijk is het nu nog wat vroeg om geboren te worden en is het halen van de 37 weken lekker (is ook mijn doel!), maar dit is een prima termijn en ik ga ervan uit dat alles gewoon goed komt! Mocht het doorzetten: zet hem op enne.... hou ons op de hoogte!
Ik ben ingeleid bij de eerste, vanwege zwangerschapsvergiftiging, maar moest zeggen dat het mij erg meeviel. Wel ging het snel slecht met het kindje en mijn bleodruk steeg te nsle, dus uiteindelijk een keizersnee. Toen ik voor controle meost na de 6 weken heb ik nog gevraagd of mijn dochter zo slecht ging vanwege inleiding en dat wa sneit het egval, mijn dochter had in het vruchtwater gepoept. Nu ben ik weer zo ziek als bij de eerste en als de keus wordt gesteld dan doe ik inleiden zoweer
Hey, ben ik weer.(had ook gereageerd op je topic bij prematuur.) Maar zal even uitleggen waarom ik meedeed aan het onderzoek en waarom ik hoopte dat ik ingeleid zou worden. De dag nadat mijn vliezen braken kreeg ik de vraag of dat ik mee wilde doen aan een onderzoek; inleiden of afwachten (zolang het nog goed ging met de kleine) De reden dat ik aan het onderzoek mee wilde doen was ook vanuit egoisme.Als ik mocht afwachten mocht ik net zoals jij naar huis en dan kwam er elke dag iemand langs of ik zou worden ingeleid en ik zou na de bevalling naar huis mogen.(ik wilde zo graag thuis zijn) Ik had meer het idee;als ik maar niet wekenlang hier moet blijven. Ik was 'uitgeloot' om te worden ingeleid. Daar was ik ontzettend blij mee, ook al werden er elke dag ctg's genomen, maar de rest van de dag zat ik helemaal in onzekerheid hoe het met de kleine ging. Ik snap precies hoe je je voelt want na die dag was het niet meer belangrijk dat ik naar huis zou gaan, ik wilde gewoon dat mijn dochter er was en dat alle medische voorzieningen aanwezig waren voor haar.En dat ik kon 'zien' hoe het met haar ging.Je voelt je zo onzeker en als je haar een uur iets minder of even niet voelt raakte ik in paniek. Na 4 dagen ben ik toen ingeleid en ik vond het best zwaar. een weeenstorm van een paar uur, maar al met al was ik zo blij dat ze er was. En ik ben zo blij dat ik niet hoefde te wachten totdat de bevalling uit zichzelf op gang kwam. Wij hadden alleen de 'pech' dat ze onverwacht dysmatuur geboren werd. Heel veel succes en geef aan als je er niet goed bij voelt als je nog een paar weken moet afwachten.Ik vind het zo spannend en ga je de komende dagen, weken volgen!
O en mijn dochter is geboren met 37 weken met het gewicht van een zwangerschap gedurende 33 weken en het ging meteen super (ik weet wel dat elk kindje verschilt) maar ze heeft 2 dagen op de kinderafdeling gelegen en daarna 3 dagen bij mij op de kamer en we zijn samen ontslagen uit het elisabeth toen ze 2090 gr, woog. En nog even een toevoeging, mijn weeen begonnen een half uur nadat het infuus werd aangesloten. Maar wel meteen heftig (de tijdschriften die er lagen waren niet aan ons besteed,,, ) Mijn infuus werd 3 uur later ook uitgezet omdat in een half uur tijd van 4 naar bijna 8 cm ging en ik dat niet aankon, jammer genoeg zwakten de weeen daarna zo sterk af dat het infuus weer werd aangezet. En ook hier een knip en vacuumpomp. Maar voor mij geld echt dat dit beter was als de onzekerheid.
ik ben ingeleid met 38+2 mijn baarmoeder was wel al volledig verweekt. dus hoefde geen veter of gel. mij is het achteraf best wel meegevallen. om kwart voor 10 hebben ze mijn vliezen aangeprikt. kwart voor 11 aan het infuus. en om kwart voor 4 was mijn meisje al geboren. Heb wel een weeen storm gehad.maar die duurde niet zo lang. het kwam ook meer omdat ik van 3cm naar volledige ontsluiting ben gegaan in iets meer dan een half uur tijd. heb minder dan een half uur geperst,heb wel een knip gehad. dit was mijn eerste kindje dus ik heb geen verglijkingsmateriaal. maar ik zou me zo weer laten inleiden. geen problemen mee. succes met je beslissing en sterkte met je onzekerheid.
Hoelang mag je eigenlijk met gebroken vliezen doorlopen? Ik kan me er niet echt een voorstelling van maken. Want is jou baby nu al die tijd al in een soort van 'droge' baarmoeder? Misschien een beetje een ongepaste vraag, maar ik vraag me af hoe dat in zn werk gaat. Of groeien je vliezen weer aan elkaar en vult het zich weer met vruchtwater? Heel veel sterkte in ieder geval met de bevalling straks.
catje dat is zeker geen domme vraag hoor en had zelf ook het idee dat het de kleine het droog zou hebben daarbinnen. een kindje blijft zolang het kan drinken vruchtwater aanmaken en door volledige bedrust probeer je zo weinig mogelijk water te verliezen. hierdoor wordt het redelijk aangevult en op de laatste echo was wel verminderd vruchtwater maar er was nog genoeg voor hem om wat te kunnen bewegen en ook zijn blaas en niertjes werkte nog prima wat erg goed is want dat betekent dat er nog steeds wordt aangevult. mijn kindje ligt dus niet droog en denk dat als dit het geval was ze de kleine meteen gaan halen omdat het ook erg slecht is voor de longentjs en ook kan de kleine zich dan helemaal niet meer bewegen wat slecht is voor de spieren etc. volgens mijn mag je zolang het goed gaat met de baby en moeder zolang lopen als noodzakelijk is. vandaag heb ik weer een groeiecho en morgen gaan we bespreken met de gyn over een eventuele inleiding. afwachten heb ik nu lang genoeg gedaan en de angst dat er wat gebeurd wordt met de dag groter
kboem ik voel me dus ook erg onzeker en inderdaad elke dag een ctg en die blijkt dan weer goed maar de rest van de dag en bij minder beweging denk ik meteen het ergste. als ik snachts wakker wordt voel ik meteen aan me buik, waarom is het zo stil daarbinnen, waarom reageerd hij niet op me hand en al die vragen sproken door me hoofd. als ik dan weer wat voel wat soms uren duurt ben ik weer tevrede en slaap dan redelijk tot ik weer wakker wordt en begint het weer van vor af aan. heb ik hem toen straks wel echt gevoelt, was hij niet gewoon in paniek en waren het de laatste trapjes en ga zo maar door. die onzekerheid en angst dat hij ook een infectie kan oplopen en ik daar pas later wat van kan merken doet me ook niet zoveel goeds. ook al zijn de controles oke ik heb al een keer een miskraam gehad door een infectie en ben zo bang dat de kleine nu weer ee infectie krijgt ikheb al een paar nachten niet geslapen en heb nog steeds erg veel last van flinke harde buiken die ook ngo steeds regelmatig komen. omdat ze geen pijn doen hebben we er niet zoveel aan. vandaag heb ik ook wat gelig vochtverloren en denk dan meteen o die heeft gepoept maar vorige keer toe ik dit had was er niks aan de hand dus heb dan zoiets van wel of niet bellen want stel dat het weer niks is. maar stel dat het nu wel wat is pff moeilijk hoor. ik begrijp goed dat je graag ingeleid wilde worden en kan ok niet wachten tot ik volgende week mag bevallen. als het niet uit zich zelf komt wil ik ingeleid worden dat heb ik ondertussen besloten. de angst is om gek van te worden en dat ik zo kan doorlopen tot 40 weken als ik afwacht maakt me onzettend bang. rond half 11 heb ik weer een ctg en hoop maar weer dat hij goed is. aan de andere kant heb ik zoiets laat ze twijfelen en hoop dat ze hem nu halen dan is hij in goede handen en heb ikw eer meer vertrouwen hoop dat vanmiddag 12 uur de groeiecho ook goed is. vorige keer woog hij 2200gr met 34wk en heb zelf het idee dat hij flink is gegroeit. hoop zelf dat hij nu toch wel de 2500gr haalt dat is toch een gezonde grens de harde buiken komen nog steeds regelmatig om de 10 minuutjes en soms piriodes dat ze om de 5 minuutjes komen maar doorzetten homaar. als ik denk nu gaan ze pijn doen en wordt het wat dan houdt het ok weer op omdat ik ga liggen rusten. dit is he beste maar in me achterhoofd heb ik zoiets lekker doorlopen en hopen dat het doorzet.
Maar met 36 weken doet een kindje het toch al gewoon goed? Waarom wordt je dan niet al ingeleid vraag ik me af. Het zou absurt zijn als je tot 42 weken zou moeten lopen, neem aan dat ze in het ziekenhuis gewoon met 37 weken zeggen dat ze je kindje gaan halen...
wel of niet inleiden is in elk ziekenhuis anders. er zijn verschillende protocollen voor zeg maar. de meeste ziekenhuizen leiden in met 37 weken of eerder als ingrijpen nodig is. met 37 weken is a terme en dus optijd en vaak zullen ze dan niet langer risico nemen. toch zijn er nog steeds ziekenhuizen die afwachten maar dit zal max 40 weken zijn. netzoals dat er ziekenhuizen zijn die een gezonde zwangerschap laten uitlopen tot 43 weken heb je zo ook uitzonderingen. heb vandaag veel last van gele afscheiding/vruchtwater en vanmorgen op de ctg waren 2 flinke dipjes te zien. ons kindje herstelde goed maar omdat ik nu dus ook geel vruchwater/afscheiding verlies (heel moeilijk te oordelen vind ik) willen ze me toch zien. ook is me temp nu ineens 37,5 ipv 36,5 zoals vanmorgen en dat is een extra reden dat u nu (zodra de oppas voor me dochter er is) naar het ziekenhuis moet. hartslagje ging vanmorgen 2x van 150 naar 80 a 90 en dus een flinke dip die ik nog nooit op de ctg heb gezien. dit was in combinatie met een harde buik dus misschien is het kindje wel in paniek daarvan geraakt en kan zomaar gepoept hebben. dit doen kindjes alleen in de buik als ze overtijd lopen of als ze een stress momentje hebben. ons mannetje herstelde goed maar nu dus alles samen kan foute boel betekenen. we hebben om 12 uur nog een groeiecho gehad en daarop deed ons kindje het prima en is op 2600gr geschat. 400 gr in 2 weken gegroeit al blijft het een gemiddelde en het is 2x gemeten door 2 verschillende personen dus dat varieerd ook nog wat. hopelijk is het gewoon niks want volgens mijn is poepen in het water alles behalve een goed teken toch. ze zullen hem dan zeker vandaag halen als het poep blijkt ze zijn als jullie niks horen vandaag lig ik dus in het ziekenhuis alweer en anders als het niks is (hopelijk) dan kom ik later op de middag wat laten weten.
Hoi Lovewinnie, Hoe is het nu meis? Ik heb even je topic gelezen, ikzelf zou kiezen voor inleiding. puur omdat antibiotica ook niet goed is en om nog weken lang een open deur te hebben voor infecties is ook niet goed. Daarintegen heeft Alicia haar mama ook nodig. gr roxanne
hoi allemaal. gelukkig zover ze kunnen zien geen babypoep in het vruchtwater. de controles duurde wat lang omdat ze zelf ook twijfelde maar ze denken toch afscheiding. morgen ga ik aangeven dat ik klaar ben voor een inleiding en dan zien we wanneer ze plek hebben want ze doen het met een agenda bij de hand. ook zoiets geks want je weet natuurlijk nooit op welkee dagen het druk is en welke dagen niet maar goed. morgen dus weer ziekenhuis en ben haast vaste klant. de groeiecho was prima en ja 2600gr is klein maar niet ongezond om geboren te worden.
O, spannend zeg allemaal! Gelukkig maar dat hij niet gepoept heeft in het vruchtwater!Snap het heel goed, dat je er nu klaar mee bent en dat je je zoontje in je armen wilt houden! En een gewicht van rond de 2600gr. is heel netjes hoor! Veel succes de komende dagen!