Thuis of toch niet...

Hier mijn verhaal:

Ik dacht ook ik ga lekker thuis bevallen. Zie wel hoever ik kom. Toen thuis mijn vliezen braken en de kleine dus in het vruchtwater had gepoept moest ik naar het ziekenhuis. Om die reden moest ik aan de CTG maar normaal hoeft het niet als er geen medische reden voor is.
Had een vreselijk naalden angst en op dat moment vergeet je dat. Toen ik na toch al uren weeen maar 2 cm had heb ik zelfs om een prik gevraagt hahah hoe idioot.
Had geen infuus trouwens. Toen het na de bevalling zelf allemaal niet zo liep zoals het hoort ( 2,5 liter bloedverlies) heb ik een infuus gekregen en hebben ze veel naalden in me gestoken. 7 keer een poging tot bloedprikken. Daarna was ik niet meer zo bang voor naalden.
Ik was mega blij dat ik in het ziekenhuis was. Nu moet ik weer in het ziekenhuis bevallen en ben er alleen maar blij mee.

Dus geen infuus of ctg als er geen reden is.

 

Hoi,
Hier 2x poliklinische bevalling, ging met 7 cm ontsluiting richting ziekenhuis, en ik ga dat nu weer doen als ik t haal.
Ik vind t veel prettiger daar en idd geen zooi in huis maar t is natuurlijk wel een heel persoonlijke keus.
Oja om nog even antw te geven op je vraag: nee bij beide geen infuus gehad, maar ik hoefde ook niet ingeleid te worden ofzo.

 

2x thuis bevallen, vond ik echt heerlijk lekker onder mn eigen douche in mijn eigen bedje.Rommel hebben we zelf niet veel van gemerkt. Kraamverzorgster had alles zo snel netjes!
Maar ziekenhuis is hier op 10 min rijden vandaan en geen kans op files e.d. anders zou ik het niet thuis geprobeerd hebben.

Maarre thuis heb ik de eerste keer 1 prik gehad voor loslaten placenta en 1 voor verdoving, de 2e keer heb ik alleen een prik gehad voor de placenta. Dus dat je het nu daarvoor moet laten....

 

Hier weer gekozen voor een thuisbevalling. Eerste was ook thuis.

Achteraf denk ik ook weinig keuze, toen de verloskundige ging kijken had ik al 9 cm ontsluiting. Moet er niet aan denken dat ik toen nog naar het ziekenhuis moest! Binnen 2 uurtjes was Jayro er.
Troep.. helemaal NIETS van gezien, na een uurtje ofzo ben ik gaan douchen en is mijn bed verschoond, daarvoor was alle 'viezigheid' al weggegooid volgens mij.
Vriend zat naast me op bed en een heeeele relaxde sfeer.
Ik ben niet geknipt of gescheurd, dus ook niet gehecht. Heb dus ook geen prikken gehad. En placenta kwam ook heel makkelijk vanzelf. Alles zat dus wel gewoon mee.

Ik had mezelf wel voorgenomen dat als ik op het laatste moment toch een rotgevoel of onzeker gevoel zou krijgen ik alsnog gewoon me naar het ziekenhuis zou laten brengen.
Ziekenhuis is 5 minuten afstand, dus dat speelde ook mee.

Hopelijk binnenkort weer zo'n bevalling

 

ik ben bewust in het ziekenhuis bevallen...de eerste4 cm thuis doorgebracht toen naar het ziekenhuis...ik wil gewoon graag daar bevallen ik voelde me daar het beste bij...en alsof mijn gevoel klopte....want bij het breken van de vliezen bij 7 cm zagen ze dat mijn meisje in het vruchtwater had gepoept dus het werd ineens medisch met gyn.

bij deze zwangerschap wil ik weer in het ziekenhuis bevallen

 

Hier van de oudste thuis bevallen en van de jongste 2 in het ziekenhuis (medisch) ...

Als ik bij mijn 2 jongste had mogen kiezen had ik zeker weer voor thuis gekozen... heerlijk in je eigen omgeving..
En wat betreft de troep.. die valt echt wel mee hoor ... en dat word opgeruimt door de vk zelf en de kraamhulp.

Mocht je in het ziekenhuis hals overkop toch een gyn nodig hebben kan het best zijn dat deze al bezet zijn of dat ze vanuit huis moeten komen... en dat ze er nog niet direct zijn.
Over het algemeen mag je er pas heen als je 5-7 cm ontsluiting hebt...nou ik zou er dan zelf echt niet aan moeten denken om er dan nog heen te moeten... pfff ik zie het al voor me... mijn man moest zo hard op mijn rug duwen (rugweeen)... hoe had hij dit gedaan tijdens het rijden ??

Infuus en ctg krijg je alleen als het nodig is... maar in principe niet.

 

Ik ben klinisch bevallen (was dus al opgenomen toen bevalling begon) en zelfs dan krijg je niet standaard een infuus daarentegen krijg je bij een thuisbevalling vaak ook een spuit in je been om de placenta geboren te laten worden of verdoving om te hechten of in te knippen.... (heb die verdoving overigens niet eens gevoeld...)

En zo'n infuus valt echt in het niets bij de weeën hoor als ze 'm een beetje goed prikken, voel je daar echt nauwelijks wat van.

 

je begint sowieso gewoon thuis bij een poliklinische bevalling. Pas als je bepaalt aantal cm's ontsluiting hebt, óf als het thuis niet meer gaat, ga je naar het ziekenhuis.

Bij de oudste ben ik dus al met 2 cm ontsluiting naar het ziekenhuis gegaan, omdat het allemaal niet opschoot. Ik werd pas aan de ctg gelegd, toen ik pijnstilling wilde. Dan willen ze (hier) altijd standaard eerst een half uurtje checken hoe het met je baby gaat.
Infuus kwam er geloof ik pas bij op het moment dat ik uiteindelijk een ruggenprik kreeg - maar dat weet ik niet eens zeker meer.

Hier overigens ook een partner die héél graag wilde dat ik in het ziekenhuis zou bevallen, uit veiligheid voor mijzelf en ons kindje.
Mij maakte het niet heel veel uit, hoewel een thuisbevalling me op zich ook wel mooi leek. Maar ik vond het ziekenhuis ook wel prima- dus heb zonder problemen gekozen voor het ziekenhuis.

 

Je vriend hoeft de troep niet op te ruimen hoor, dat wordt gedaan.

Ik ben poliklinisch bevallen en heb uiteindelijk geen infuus gehad, maar ben wel 2x geprikt. Het lukte niet om goed te prikken ofzo, ik heb er weinig van gemerkt. Ik had wat anders aan mijn hoofd. Ik ben namelijk heel hard gaan persen (stiekem ook buiten de weeën om) in de hoop dat ik de baby er eerder uit zou hebben dat het infuus aangelegd zou zijn. Bij ons ziekenhuis wordt de bevalling klinisch als je een infuus krijgt en dan moet je tot de volgende ochtend in het zh blijven en daar had ik geen zin in.

Omdat ik zo goed mijn best deed, kwam de kleine toch weer wat vooruit en zijn ze na twee mislukte prik-pogingen gestopt om het met een knip en "fundus-expressie" (=vk duwt mee op de buik) toch gelukt de baby geboren laten worden zonder dat ze iets deden waardoor ik in het ziekenhuis had moeten blijven.

Maar dat ze bij mij wilden prikken om een weeënopwekkend infuus te zetten, was omdat de persweeën te zwak waren en te ver uit elkaar zaten. Dit is niet iets wat ze standaard doen. Je hoeft dus niet bang te zijn om naar het ziekenhuis te gaan. Ze prikken niet altijd. Als ze wel prikken is dat omdat het nodig is. (En dan zouden ze je bij een thuisbevalling ook alsnog naar het zh sturen.)

Ctg heb ik wel gehad, maar ik weet niet of dit standaard is. Ik had namelijk om pijnbestrijding gevraagd. (Niet meer gekregen, ik had ineens een weeënstorm en toen was het te laat.)

Ik ben blij dat ik al in het zh was. De zwangerschap + begin van de bevalling gingen gewoon "normaal". De eerste drie persweeën ook. Daarna had m'n lijf er een beetje genoeg van, geloof ik. Ik ben bang dat een thuisbevalling voor mij ook was geëindigd in het zh. Maar dan had ik dus met een baby halverwege mijn geboortekanaal er naartoe gemoeten. Geen idee hoe zoiets dan gaat en ik ben blij dat ik er niet achter heb hoeven komen.

 

Ik ben thuis bevallen en vond het heerlijk! Bij deze 2e ga ik weer voor een thuisbevalling. Ik vond het heel prettig om gewoon in mijn eigen omgeving de weeën op te vangen en ik had er echt niet aan moeten denk om met 6 cm ontsluiting nog in de auto naar het zh te hebben gemoeten. Bij mij vielen de persweeën weg en ik kreeg Ayla er gewoonweg niet uitgeperst, maar met een knip en wat hulp van de kraamverzorgster (duwde mee op mijn buik) is het gewoon allemaal gelukt. Na de bevalling uiteindelijk lekker onder mijn eigen douche gestaan en zo heerlijk mijn door de kraamverzorgster verschoonde bedje ingeschoven. En troep? Niks van gezien, hebben ze allemaal keurig opgeruimd.

 

Ik ben van mijn eerste thuis bevallen en wilde dat de 2e keer graag weer. Helaas begon mijn bevalling met onverklaarbaar bloedverlies. De vk wilde geen enkel risico nemen en stuurde me naar het ziekenhuis waar ik door de gyn werd overgenomen. Ik werd dus medisch. Achteraf bleek het bloed niks te zijn gelukkig en konden we na de bevalling snel naar huis.

Ik was op zich liever thuis bevallen, maar nu met dat bloedverlies niet. Ik vind het dus goed hoe het is gegaan.

 

Ik ben bij mijn dochter bewust poliklinisch bevallen.
Met 4 cm zijn we naar het zh gereden. Vreselijk, ik zag op tegen elke bocht en hobbel!
Eenmaal in het ziekenhuis was het prima. Alleen ik weet nog toen ik karretje met de tangen enzo zag staan, voelde ik een lichte paniek opkomen... Verder is het supergoed gegaan!

Ik heb geen infuus gehad, ik wou geen pijnstilling en was gelukkig ook niet nodig.
Ik heb ook niet aan de CTG gelegen, de vk luisterde gewoon via de doptone naar het hartje en ze deed het prima.
Het poliklinisch bevallen is mij prima "bevallen"
Alleen daarna minder goed. Toen we een beetje bij waren gekomen van de bevalling, moest ik douchen, mocht nog een kwartiertje op bed liggen en toen moesten we weg!! We hadden net een nacht overgeslagen en allemaal heel erg moe.
Toch zaten we 2,5 uur na de bevalling thuis op de bank met ons meisje. Erg onwerkelijk.
En daarbij was er een miscommunicatie bij de kraamzorg waardoor de kraamhulp er pas 4 uur later arriveerde.

Omdat ik deze nasleep absoluut niet meer wil zo, gaan we nu lekker thuisbevallen. Het lijkt me een heerlijk idee om niet meer in de auto vooraf en achteraf te hoeven en alles vertrouwd om me heen te hebben!

 

Mijn gevoel neigt naar een thuisbevalling. Dat lijkt me echt heerlijk, niet meer weg te hoeven, in mn eigen omgeving, vooral achteraf heel fijn direct je eigen bed weer in kunnen kruipen met de beeb op m'n buik.

Alleen... ik ben zo bang dat ik tot het percentage vrouwen behoor bij wie er wel complicaties optreden. En dat de kleine bv zuurstoftekort krijgt of nog erger komt te overlijden of weet ik veel wat.
Ik zou het mezelf nooit vergeven dat ik per se thuis wilde bevallen terwijl er in het ziekenhuis betere kansen waren geweest.

Om die reden, voor de veiligheid, kiezen we voor het ziekenhuis.
Als ik dat tenminste red, want de vorige bevalling ging heel snel.

 

Je hebt zeker nog wel tijd genoeg; en je hoeft je keuze pas definitief te maken als je bevalling begonnen is! Het is dan wel handig om je een beetje voor te bereiden op allebei (thuisbevallings-spullen in je slaapkamer én een ziekenhuiskoffer+maxicosi klaar zetten); maar veel vrouwen weten pas echt waar ze het liefste willen zijn als het eenmaal zo ver is.

Ik ben twee keer thuis bevallen, dat is beide keren erg goed gegaan. Wel in de wetenschap dat het zkh dichtbij is (binnen 15 min rijden), mocht het nodig zijn geweest.
Het was wel mijn grootste angst, dat je met een niet-vlottende uitdrijving (dus na een uur persen of zo) alsnog naar het zkh zou moeten, of na de bevalling met ernstig bloedverlies. Gelukkig is dit bij mij niet gebeurd. Ik kon heerlijk een paar uur na de bevalling in m'n eigen, schone bedje in slaap vallen, met mijn baby in de wieg ernaast.

Troep hou je overigens écht niet over aan een bevalling, daarvoor komt er namelijk bevallings-assistentie van de kraamzorg. Die ruimen alles keurig netjes op, meestal nog voordat je door hebt dat er 'troep' is. Zij wassen ook alles, dus daar hoeft je vriend zich echt geen zorgen over te maken.

 

We hebben bewust gekozen voor een zh bevalling, dit omdat het zh een half uur hier vandaan zit.. dus we gaan met 5 cm.. misschien wel eerder hoor.. want het lijkt me zo veel.. naar het ziekenhuis. Er kwam ook bij dat ik in het zh moet bevallen ivm bmi, nou dat scheeld mooi een fikse zhrekening

 

Ik ben ook heerlijk thuis bevallen.
Zit ook wel redelijk dichtbij het ziekenhuis, dus mocht het nodig zijn zou ik er zo zijn.
Thuis kon ik meteen in mijn eigen douche, mijn eigen bed en de mensen om me heen die ik zelf wou..
De troep daar hebben we echt niets van gemerkt want dat heeft de kraamhulp meteen allemaal opgeruimd.
Dus daar hoef je het echt niet voor te laten.
Ik was ook heel rustig en ontspannen, juist omdat ik in mijn eigen vertrouwde omgeving was.
Succes met het maken van je keuze, maar je hebt gelukkig nog tijd om er rustig over na te denken

 

Van mij hoeven die ziekenhuis bevallingen niet zo, mij niet gezien onder die tlbuis!
Doe maar lekker thuis in m'n eigen bedje, en die troep? daar merk jij toch nix van..?

 

Mijn voorkeur gaat uit naar een ziekenhuis bevalling. Maar je weet nooit hoe het loopt op dat moment. Ik zou geen moeite hebben met een thuisbevalling.