Hoi allemaal, Wie herkent dit, dat je vriend/man niet meer op een romantische of seksuele manier je benaderd. Ik merk de afstand op bepaalde momenten van de dag de kusjes zijn vluchtiger, knuffels zijn anders en tuurlijk moet het veel draaien om de baby, maar onze relatie mag je op dat gebied nu niet laten versloffen. Hij is bang dat de baby intieme momenten zeg maar zou oppikken. En nu sluit die me buiten alles wat maar een beetje in de buurt kmt van seksueel gebied. En het erge is nog ik ben niet te houden. Owja ik ben 34 +4 weken zwanger maar het lijkt alsof ik alleen maar een bal heb in geslikt dus aan me lichaam kan het niet liggen. We hebben al een dochter van 4 maar toen zat hij op heel veel nachtdiensten dus weet ik niet meer zo goed hoe dat ging. Voor heen was het altijd allemaal goed. Nadat de zwangerschap voorderde werdt het wel wat minder maar dat is ook niet erg maar sinds de baby is ingedaald en vastligt (30ste week al) wil hij niet meer. Maar met al die hormonen maken je dat zo onzeker. Mannen denken toch zo vaak er normaal aa?? Wie heeft er een tip!
Owja hij komt wel bij me liggen met zijn oor op me buik, En zijn handen zijn vaak op me buik tevinden. En hij is ook lief en zorgzaam!
Het zal voor iedereen anders zijn, ik hoor het vaker om mij heen. Ik zou gewoon met hem praten en vertellen hoe het voor jou voelt. Misschien kunnen jullie een middenweg vinden. Verder is hij duidelijk wel betrokken en dat zegt al genoeg denk ik. Komt vast goed! (Voor een vent is het ook een verandering! )
Ja herkenbaar, hier is het vooral dat hij bang is om me pijn te doen. Heb me er maar bij neergelegd. Bij de eerste was het absoluut niet zo trouwens, misschien heeft ie wel een trauma opgelopen hahaha. Hij word nu wel weer wat knuffeliger nu zo op het eind. Eigenlijk hebben we dat onze hele relatie wel zo, onze knuffelige periodes en periodes dat dat minder is, alleen door die stomme k**hormonen leg ik zelf alles onder een vergrootglas en betrek ik alles op mezelf. Relax, laat het los, maar bespreek wel met je partner dat het je op dit moment onder invloed van de hormonen super onzeker maakt. Dan kan hij daar rekening mee houden. Dat was namelijk ook het argument van vriendlief hier, "hallo, ik kan ook niet alles ruiken als jij niks verteld".
Hier ook wel herkenbaar! Maak me daar soms ook best een beetje druk om...fijn ook die hormonen dan erbij Maar mijne zegt dat hij de zwangerschap een geweldig mooi iets vindt en mij zwanger ook heel erg mooi vindt, maar op sexueel gebied is het gewoon iets minder aantrekkelijk zo'n zwangerschap. Hij heeft automatisch ook gewoon wat minder aantrekking daar naartoe, omdat zijn kindje daartussen aan het groeien is. Dat idee maakt het toch iets minder opwindend Moet ook zeggen dat de keren dat we wel daarmee bezig zijn ook wel een beetje vreemd voelen... Hier is hij verder ook wel heel lief en knuffelig en idd op mijn buik liggen etc... daar dan nu maar even van genieten, de rest komt straks vast wel weer!
Ik kan er nog niet over meepraten want bij mij is nog niet zoveel te zien (en te voelen) maar hier denk ik wel regelmatig over na. Vriendinnetje van mij vertelde dat ze zelf steeds geen zin meer had als ze het kindje voelde bewegen.. En ik ben vooral ook bang denk ik dat m'n vriend me straks 'alleen' maar ziet als moedertje en niet meer zoals nu tussen de lakens (en dan bedoel ik tijdens de zwangerschap als ik echt een dikke buik heb) Wij hebben het niet slecht op dat gebied, sterker nog, erg goed samen. Ben soms wel eens bang dat dat (voor langere tijd) verandert straks, al zegt ie nu van niet en vind ie me nog steeds Sexy met m'n kleine buikje maar ja, je weet nu nog niet hoe dat straks is natuurlijk... Ik lees dus even mee in dit topic.. Wie weet lees ik nog tips waar ik straks wat aan kan hebben..
Bedankt voor jullie reacties, ja ik Wil gewoon niet dat ik hem tekort doe, ik pas me wel aan tuurlijk vind ik het jammer dat (wat ik denk) hij me nu meer als moeder ziet dan als zijn vrouwtje. We krijgeb straks met de slapeloze nachten en veel liefde die we gaan geven aan onze 2 al een laag pitje nu kan je gewoon nog even lekker van elkaar op momenten dat het kan geniegenieten. Misschien maak ik me ook wel te druk maar ja hormonen he hahah
Seksueel is er bij ons al niks gebeurd sinds een week of 12.. mijn man wil echt niet en ik ga hem ook niet dwingen als hij echt niet wil. Al het intieme onder de gordel is een no-go. Heb wel aangegeven dat ik bij hem wel iets kan doen maar dat vind hij dan oneerlijk voor mij. Op dat na knuffelen we wel en geeft hij me veel complimentjes of kust hij me wel gewoon zoals voorheen. Alleen de seks is er momenteel dus niet, de rest wel. Ik vind het allemaal wel best, als de kleine er is en de eerste horror nachten voorbij zijn zal het wel terug komen.