Zoals ik al in de titel schrijf: ik weet het even niet meer. Met mijn ex heb ik jaren geleden een ICSI traject doorlopen. Uit dat traject zijn geen kinderen gekomen. Wel heb ik destijds twee keer een vroege miskraam gehad bij 5+4 en 5+6. Ik heb toentertijd goede begeleiding gehad van o.a. de maatschappelijk werker van het ziekenhuis en ik heb ook het gevoel dat ik dat goed verwerkt heb. Nu, met een nieuwe liefde, ben ik in ronde 2 spontaan zwanger geraakt. Fantastisch natuurlijk! Maar toen kwam de twijfel en onzekerheid om de hoek. De eerste 6 weken had ik dat wel een beetje verwacht omdat het de vorige twee keer voor die 6 weken al mis ging en ook de weken daarna tot de eerste echo snapte ik ook nog wel van mezelf. Je hebt dan tenslotte nog geen kloppend hartje gezien. Maar de onzekerheid blijft nog steeds de kop opsteken en ik word daardoor een beetje moe van mezelf. De termijnecho en de eerste control stelden me wel gerust, maar naar een dag of vier/vijf bekruipt me toch weer het gevoel dat het niet goed gaat. Alsof ik mezelf dit geluk niet gun, ofzo. Van de verloskundige mag ik vaker komen om het hartje te luisteren, maar ik voel me bezwaard om daar gebruik van te maken. Dit komt ook een beetje omdat ik op ruim een uur rijden van mijn werk woon. Dat houdt dus in dat even op en neer naar de verloskundige onder werktijd zo'n 2,5 uur in beslag neemt. Ik weet echt even niet meer wat ik nou moet doen. Wel die extra afspraak maken? Of een andere manier vinden om met die onzekerheid om te gaan? Ik hoop trouwens van ganser harte dat de onzekerheid verdwijnt als ik de kleine ga voelen.
Werk je fulltime? Is het een optie om begin of eind van de dag te gaan? Mijn verloskundige had ook een avond spreekuur...
Ik herken het. Bij de termijnecho liggen huilen van opluchting omdat er gewoon een levend babietje in mijn buik zit. Na vier dagen exstase zakt dat toch weer af en is elk krampje ‘mis’. Bij mijn vorige zwangerschap had ik met 16 weken de eerste controle en toen heb ik daar een enorme paniekaanval gehad toen ze het hartje wilde luisteren omdat ik, ondanks dat ik beweging voelde, zoooo bang was dat het mis was. Hoe vaak ik niet dubbelgevouwen heb gezeten vanaf het moment van leven voelen, om zo veel mogelijk kans te hebben haar tòch weer even te voelen xD echt idioot de dingen die je soms doet om je onzekerheid tegen te gaan. Ik mocht trouwens ook extra komen voor een hartje luisteren, maar dat heb ik niet gedaan. Ik vond het bezwaarlijk, anderen hadden die tijd vast harder nodig en bovendien, ook dat was eng! Maar als jij denkt dat je het nodig hebt, gewoon doen! Eigenlijk heb ik me zorgen gemaakt totdat ze geboren was, en daarna werd het een heel ander soort zorgen maken. Mijn moeder bijvoorbeeld heeft die zorgen allemaal nooit gehad, maar ik ben bang dat het er voor sommige mensen toch een beetje bijhoort.
Ik werk inderdaad fulltime. Eind of begin van de dag kan ik natuurlijk altijd vragen, maar dat is met de standaard controles al best lastig omdat heel veel aanstaande moeders dit willen. Open avondspreekuur hebben ze helaas niet.
Hoewel ik niemand die onzekerheid gun, toch vind ik het wel fijn te horen dat ik niet de enige ben. Hoe gaat het met jou bij deze zwangerschap qua onzekerheid? Beter?
Ik zou die extra afspraak maken. Bij mij ging die onzekerheid ook niet weg, dus de eerste 13 weken ben ik elke week geweest, toen een tijdje elke 2 weken, toen een tijdje elke 3 weken en toen weer elke week. Ik ging gewoon naar het avondspreekuur, was altijd snel weer weg. Weet je, jezelf gek maken is gewoon niet nodig. En als zo een extra afspraak helpt, ze bieden het aan ,maak er gebruik van! Ik heb er heel veel aan gehad en kon zo op mijn tempo vertrouwen opbouwen. en heel eerlijk, als je met 2,5 uur weg, je onzekerheid wat verminderd, ben je toch ook veel productiever op je werk? Ik kon me op een gegeven moment ook echt niet concentreren door die onzekerheid. Succes meid! Het is een rot gevoel.
Wat nou als je een angelsound ofzoiets koopt zodat je zelf het hartje kan opzoeken en luisteren? Met jouw termijn zou ik dat wel aandurven
Ai wijffie wat naar die twijfels en die onzekerheid! Ik zou wel even extra gaan luisteren naar het hartje van je kindje. Want als mama zich goed voelt, gaat het met de baby ook goed. En hoe meer jij je druk maakt en onzeker voelt, hoe meer jij jezelf opjaagt. Ik weet wat je bedoeld! Ga lekker even hartje luisteren en probeer te genieten! Want dit is echt belangrijk! Ik herken je twijfels en onzekerheid zelf ook wel een beetje, en dan is dit al mijn 3e. Dus het is niet gek of raar! Liefs
Allereerst een dikke knuffel. Ik herken je onzekerheid zo ontzettend, lastig is dat. Ik kan alleen zeggen dat het bij mij na ongeveer 24wkn zwangerschap begon te zakken. Tot die tijd bleven de "wat als"-en constant komen. Ik zou ook kiezen voor dat momentje luisteren, op vaste momenten. Bijvoorbeeld om de week, zodat je iets hebt om heen te werken. Misschien kun je ze einde van de dag afspreken zodat je niet heen en terug hoeft? Of juist begin van de werkdag zodat je alleen wat later bent? En uiteraard gefeliciteerd!
Wat naar die onzekerheid hea. Ik herken t zo erg. Ik heb er nu nog steeds last van maar wel een stuk minder. Vooral na de 24 weken minder geworden. Ik heb me suf betaald aan extra echo’s bij een echobureau omdat ik me ook bezwaard voelde. Uiteindelijk een angelsounds gekocht wat voor wat meer rust zorgde. Nu heb ik gewoon afgesproken dat ik bel als ik onzeker ben en dan krijg ik een extra controle. Als dat elke week is, dan is dat maar zo. Begin eindelijk te accepteren dat t gewoon mag! Dus ik zou zeker gebruik maken van het aanbod, het kan je zoveel rustiger maken.
Dank allemaal voor de lieve reacties. Ik ga maar gewoon bellen en een afspraak inplannen. Angelsound had ik trouwens bij de verloskundige al naar gevraagd, maar daar was ze niet zo'n voorstander van. Ze heel liever dat ik dan vaker langskwam.
Nee, het is net zo heftig. Misschien wel erger omdat ik nu wel weet wat er allemaal mis kan gaan en mijn dochter is er zo blij mee, en... Ik ben bewust van elke stap aan het ‘genieten’ omdat ik weet dat dit mijn laatste zwangerschap is. Maar moeilijk is het zeker.
Dat is wel enorm vervelend voor je. Ik hoop voor jou dat het bewuste 'genieten' straks overgaat in iets meer rust en vertrouwen. Ik heb voor volgende week een afspraak gemaakt voor een keer extra naar het hartje luisteren. Dat haalt de ergste stress nu wel een beetje weg. Zal wel niet van lange duur zijn, maar toch
Nog paar weekjes, dan kan je je kindje ook voelen bewegen dat gaf mij wel veel zekerheid in mijn zwangerschap met complicaties. Als je verloskundige dat extra aanbied gewoon gebruik van maken. Super fijn dat het mogelijk is.
Hier is de onzekerheid ook weer begonnen we vonden het zo'n leuk idee, Zwanger zijn en ons dochtertje erbij betrekken. Hebben het hele concept al aan ons dochtertje uitgelegd (baby groeit in mama's buik) en nu het zover was verteld dat mama zwanger is... En nu liep een test niet zo veel op en dacht ik kak, dadelijk gaat het fout, hoe leg je dat uit? Dat worden nog 3 hele lange weken, dan hebben we onze eerste afspraak en echo.
Zoals een vriendin van mij zijn ‘ welkom in het moederschap, die onzekerheid gaat nooit meer weg’ Hahaha Gefeliciteerd met je zwangerschap
Een kleine update omdat ik het even kwijt wil: na een keer extra hartje luisteren en eerder vanavond de pretecho voor het geslacht komt bij mij zo langzamerhand een gevoel van rust en vertrouwen. Een roze wolk is het nog niet helemaal, maar de meeste beren op de weg zijn aan het verdwijnen. Gelukkig.