Toen de kinderwens voor de 3de er was hebben we ook gezegt dit is absoluut de laatste. De pil is geen optie ook om ooit weer aan te beginnen. Toen besloot ik dat zodra ik de keizersnee krijg, alles er uit te laten halen afgezien daar een prijskaartje aanhangt kregen we te horen dat er een risico is dat ivm de keizersnede de blaas verkleedt aan de baarmoeder kan zitten want volledige incontinentie als gevolg kan hebben dus dit idee is nu van tafel ben 25 en wil echt niet al in luiers lopen als ik er zelf een keuze in heb Dus kwamen we bij mijn man een knipje. Dit vonden we allebei top idee de kosten van 365 euro worden dan niet vergoed. Nu heb ik het daar over gehad met de huisarts en die vond dat hij daar best jong voor is (30). Wat vinden jullie daar van?
Ik vind dat de dokter daar niets over te zeggen heeft, of je man 'te jong' is of niet. Zijn lijf, zijn keuze. Jullie vinden 3 kinderen genoeg en willen een permanente oplossing. Dat is het enige dat telt. Mijn man was trouwens 36 toen hij de knip kreeg, na 2 kinderen.
Te jong? Wat is dan wel de "juiste" leeftijd volgens hem? Ik zou zeggen, als jullie samen er 3 absoluut genoeg vinden, knip erin. Hoop ik hier ook straks .
Mijn man gaat ook voor een knipje dit jaar.. Is 32. Hij wil echt echt echt geen derde meer. Ik op zich wel. Maar daar kom ik wel overheen. Ik heb liever een gewenste baby van beide kanten. Daarbij prijs ik me gelukkig met de twee mooie kinderen die hij me heeft gegeven. Ik vind het niet te jong. Hier hangt volgens mij geen leeftijd aan vast. Als je compleet bent ben je compleet.
Toevallig hadden we vorige week op kantoor zo'n gesprek. Leidinggevende wil een knipje laten zetten. Hij was idd ook al eerder bij de HA geweest, direct na hun jongste.... werd afgewezen door de HA, o.a. omdat hij toen iets van 31-32 jaar oud was. en omdat de jongste nog geen jaar was ofzo. Nu zes/zeven jaar later wel goedkeuring gekregen. Mijn partner is twee jaar geleden gesteriliseerd, maar is al een stuk ouder
Ik snap het wel, mijn zus en haar man wilden ook geen vierde meer, knipje erin, drie jaar later waren ze gescheiden. Inmiddels heeft hij een nieuwe vrouw die zwanger van hem is, dus blijkbaar heeft hij het laten herstellen en mijn zus ik ook twee kinderen verder. Hij was ook nog jong destijds, geloof 27 ofzo. Mijn man heeft zich na de geboorte van onze jongste laten steriliseren, hij heeft vier kinderen en al gaan we uit elkaar, hij wil nooit geen kinderen meer (dit is al zijn tweede leg). Ik weet zo net nog niet of ik geen kinderen meer wil, stel mijn man gaat bij me weg of komt te overlijden oid. Ik ben Ook 30 en kan bij wijze van de komende 12 jaar nog prima zwanger worden, wilde die keus niet maken.
Dus dan zou je het niet moeten doen met het oog op een eventuele tweede leg? Dat vind ik nogal wat.. "Schat, met jou heb ik wel genoeg kinderen, maar misschien wil ik ze met een andere vrouw nog wel later"
Alles eruit is wel een ander verhaal als gewoon klemmetjes erop en een sterilisatie. Leeftijd is een lastig argument, bij ons wou de huisarts er ook niet aan op die leeftijd. Wel je best doen ze te overtuigen, 3 kinderen is een mooi gezin toch!
Ik snap wel wat de huisarts bedoeld, hij kan zelfs over 10 jaar misschien toch nog wel een kindje willen. Als je al 45 bent is die kans toch een stuk kleiner het blijft iets waar je goed over na moet denken natuurlijk maar als je eenmaal weloverwogen hebt besloten dan is het een eigen keuze en heeft de arts daar geen inbreng in.
Als jij morgen onder een trein komt, zou je man met een toekomstige vrouw dan nog aan een tweede leg willen beginnen? Als hij absoluut zeker is van niet, dan mag een huisarts zo'n knipje toch niet weigeren?