He dat is balen!!! maar je neemt het goed op vind ik... hopelijk is het dan gauw raak voor jullie en kun je dan genieten van een onbezorgde en goede zwangerschap... en toch fijn dat je lichaam er in ieder geval weer helemaal klaar voor is en dat ze dat ook konden zien....is toch ook weer een geruststelling denk ik succes en sterkte
Ik moet eigenlijk bekennen dat ik me vandaag beter voel dan de afgelopen weken in onzekerheid. Die onzekerheid is echt killing!! Als ik een volgende keer twijfel ga ik er ook niet zo lang mee rondlopen en wil ik meteen naar een gynaecoloog - dat heeft de gynaocoloog me ook op het hart gedrukt. Pim
Enorm vervelend, het spijt me voor jullie. Wel fijn te horen dat je lichaam alles zelf opgelost heeft en dat je niet hoeft te wachten met opnieuw proberen, dat zou extra zuur geweest zijn. Veel succes!
He, wat balen meid!! Maar inderdaad, fijn dat je lichaam je niet in de steek laat! Heel veel suc6 met nieuwe rondes..
sterkte meis en hou moed vol goede moet op naar de volgend ronde ik weet valt nie mee (eigen ervaring ) maar positief blijven denken is toch het beste sterkte en succes debbie
Wat erg voor jullie!! Gelukkig pak je het wat positief op..ik weet hoe het is iets te verliezen en er goed over praten kan ook helpen. Nogmaals veel sterkte en wederom maar weer suc6
Lieve Pim, dat had ik ook hoor, na de miskraam voelde ik me de volgende dag al veel beter dan dat ik de hele zwangerschap had gedaan. Ons vruchtje bleek met 4 weken al gestopt te zijn met groeien, daar kwamen we in week 11 via een echo achter en met 12 weken kreeg ik (spontaan) de miskraam. Veel verdriet gehad maar ook opgelucht dat het over was en voelde me bijna schuldig omdat ik me beter voelde. Achteraf heeft mijn oma gelijk gehad (ze is al een paar jaar geleden overleden) die zei altijd dat je lichaam net zo lang nodig had om te herstellen van een zwangerschap dan als je zwanger bent geweest. Wij zijn meteen weer bezig gegaan met klussen, de eerste ongesteldheid was wat moeilijk en emotioneel maar na 3 keer ongesteld te zijn geweest was ik weer zwanger. De eerste keer, daar hebben we dik 1,5 jaar over gedaan, de tweede dus maar 4 maanden. Neem de tijd om dit te verwerken, want al was het klein het was toch je kind. Groetjes
Hoi Pluk, We zijn al weer aan het klussen, alhoewel ik geen idee heb van mijn cyclus op dit moment. Ik probeer me er niet al te veel op te focussen en wacht wel af wanneer ik ongesteld wordt. Het was nu meteen raak in de 1e ronde, dus het is ook ongelooflijk snel gegaan. Ik ben pas eind september met de pil gestopt. Mijn zwangerschap heeft maar 5 weken geduurd. Als ik langer had gewacht met testen had ik het waarschijnlijk niet eens geweten dat ik zwanger was. Ik hoop enorm dat ik voor de uitgerekende datum van de miskraam (29/7/06) weer zwanger ben. Pim
Sterkte Pim! Erg jammer dat het is misgegaan. Ik heb bewondering voor je positieve kijk op dit alles. Dat dat de kracht mag zijn om snel weer zwanger te worden met een positief vervolg!
He Pim, heel veel sterkte en ik hoop dat je vlug weer zwanger bent. Vervelend dat al die onzekerheid zo heeft moeten aflopen!
Ook ik heb onlangs een vroege miskraam gehad. (dat weet ik nu inmiddels) voor ik ging testen had ik een rare ongi, ben altijd best wel heftig ongi, maar toen was t anders, bijna niks, vond t vreemd en dacht testen. Toen mijn verbazing gaf de digitale test van clearblue harstikke zwanger aan. Kon het haast niet geloven aangezien het de 1ste poging was. Dus nog 4 testen er tegen aan gegooid en allemaal positief. Had ook veel hoofdpijn en pijnlijke borsten.... VK gebeld mocht 12 dec komen voor een echo, ik zou dan 8 weken zijn.... Op 3 dec had ik plots bloedverlies, dus op maandag 5 dec de vk direct gebeld. Konden we 's middags al direct naar toe. De VK kon niks ontdekken wat op een zwangerschap leek in mijn baarmoeder, ondanks al die positieve testen dus direct naar t ziekenhuis om een BBZ uit te sluiten. Weer een echo in t ziekenhuis en bloedprikken en de arts assisitent heeft me aardig bang gemaakt met de mogelijkheid tot een buitenbaarmoedelijke zwangerschap. Er werd gewoon met de botte bijl op tafel geslagen wat betreft de mogelijke behandelmethoden bij een BBZ. 'savonds belde ze van t ziekenhuis dat mn hcg 59 was (toen had ik zoiets gelukkig, want als ie boven de 2000 zou zijn dan hadden we veel kans op een BBZ). Ze legde uit dat je alst hcg 50 was dan ben je zwanger dus haar conclusie was of een prille zwangerschap of een mk, maar t gevaar voor een BBZ was nog niet geweken. Op dinsdag werd ik erg ongesteld met rugpijn en toen had ik zoiets het zal wel een mk zijn, en het enge verhaal van een BBZ zal nu wel met een sisser aflopen. Dus op woensdag weer het zelfde riedeltje. weer bloedprikken, echo etc. Het hcg gehalte was gedaald naar 19. Op dat moment was ik best opgelucht, gelukkig geen BBZ. Alleen jammer dat toch geen zwangerschap is. Voor mezelf heb ik 1 troost, we kunnen gelukkig uit ons zelf zwanger raken.De natuur gaat z'n gang, soms denk ik als ik die test niet had gedaan en het bloedverlies had beschouwd als een menstruatie had ik nooit geweten dat ik een mk had gehad. Als t goed is heb ik dit weekend mn eisprong, dus we zijn weer goed aan de klus. Nieuwe ronden nieuwe kansen.
Nou jij hebt ook een nare periode achter de rug zeg! Sterkte er mee en succes met opnieuw zwanger raken! Ik ga de volgende keer niet zo vroeg testen heb ik me voorgenomen. Ik wil al zover mogelijk in de 12 weken gevarenzone zijn voordat ik test. Ik hoop dat ik me aan dit voornemen kan houden! Pim
He wat naar voor je! Ik wil je veel sterkte wensen en heel veel suc6 bij een volgende zwangerschap. Liefs Nenske