Na 4 jaar van ongeloof van mijn huisarts, pijn, diarree ed. Heb ik gisteren eindelijk een diagnose voor mijn klachten gekregen. Endometriose. Ik ben er in 2001 al eens voor geholpen geweest, en toen hebben ze haarden weggebrand. Mijn huisarts zag nu al jaren de link niet tussen mijn klachten en endometriose, maar die was er dus degelijk wel volgens mijn gyneacoloog. Ik kan nu kiezen, of mijn haarden weer weg laten halen, en over 2 jaar waarschijnlijk weer onder het mes gaan ivm verklevingen, of het probleem meteen bij de oorzaak aanpakken en mijn baarmoeder er uit. Aangezien wij geen kinderwens meer hebben heb ik voor het laatste gekozen. Ik moet hierover nog eerst een officieel gesprek hebben met mijn huisarts omdat hij mij beter kent dan de gyneacoloog. En daarna mag ik de gyneacoloog bellen voor een defenitieve afspraak. Van de ene kant ben ik blij dat ik van mijn klachten af kom voor 80%, maar van de andere kant is het verwijderen van mijn baarmoeder meteen zo definitief. Er gaat mij vanalles door mijn hoofd, wat als er wat met Jelina gebeurt... Ik weet het er zal dan nooit een vervanging komen voor haar, maar het gaat toch door mijn hoofd. Moeilijk allemaal, ik kan jullie niet voor advies vragen helaas, maar toch wilde ik dit even kwijt.
Wat een heftig bericht zeg. Kiezen......moeilijk kiezen hoor tussen de keus die je hebt gekregen. Ik hoop dat je samen met je gezin tot een goede "keus" komt. Veel sterkte. Kwebbel
Ten eerste succes met de operatie!! ik moet zelf in januari ook n dergelijke operatie alleen gaan ze bij mij in eerste instantie alleen de eierstokken eruit halen en dan onder de operatie gaan ze kijken of de baarmoeder er toch ook uit moet of niet..
Thanx allemaal voor jullie lieve berichten. Het is een moeilijke keus, maar van de andere kant ook weer niet. Het is of elke 2-3 jaar een mildere operatie wat elke keer terug komt, of in een keer een zware operatie wat het grootste deel van de problemen oplost.
Maar ik ben wel gewaarschuwd dat als mijn baarmoeder er ook uitmoet dat ik dan waarschijnlijk in de overgang kom.. en dat lijkt me ook niet prettig hoor
misschien hele rare en foute opmerking, maar overna gedacht om eerste eventueel toch na te denken over een kindje en daarna evt laten verwijderen?
Jeetje dat is niet niets zeg.... Is idd ineens erg defentief dan he, t is toch een stukje vrouwlijkheid. En idd je komt daarna gelijk in de overgang, heftig allemaal! Sterkte ermee
Jeetje wat heftig! Ook al weet je samen dat je geen kinderwens meer hebt, het lijkt me toch moeilijk om je baarmoeder te laten verwijderen, dat betekend dat je ook in overgang komt. Heel veel sterkte!
Potverdikkie, het is gelijk zo definitief dan he....Maar je bent dan wel voor de grootste gedeelte van je klachten af... Heel veel succes en sterkte met deze moeilijke keuze!
Jeetje wat heftig zeg! Ik zou er wel heel goed over nadenken (als je dat al niet hebt gedaan) een baarmoeder eruit betekend ook minder of geen sex plezier,verergerde overgansklachten, of depresietijd. maar het andere wat je benoemd is ook niks natuurlijk is maar net wat je wilt. pff echt heftig zeg
Officieel kom je niet in de overgang, dit is pas het geval als ook de eierstokken verwijderd worden, maar die blijven bij mij zitten. Maar er zijn wel vrouwen die na verwijdering van de baarmoeder opvliegers krijgen, maar het hoeft niet. Wij willen nu absoluut geen 2e, en ik zeg nu dat ik dit over 5 of 10 jaar nog steeds niet wil. Dus nu aan een 2e kindje beginnen is geen optie.
En die andere punten die ik benoem heb je daar wel over nagedacht. ik ken iemand die heeft dr baarmoeder er ook uit,(erfelijke kanker) die beleeft helemaal geen plezier meer aan sex enzo, en dr man ook niet die is nu zover dat hij een scheiding aan wil vragen, ook omdat ze vaak chagie is. Natuurlijk hoeft dat hierboven niet zo te zijn, maar hebben jullie er samen wel beide over gesproken dat het kan gebeuren?